Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.657.2016.1.BB
z 5 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 listopada 2016 r. (data wpływu do Biura – 02 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 grudnia 2016 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, spółka z o.o. (dalej „Spółka przejmująca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W przyszłości planowane jest przeprowadzenie transakcji, w ramach której inna spółka kapitałowa mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka dzielona”) dokona formalnego rozdzielenia dwóch prowadzonych rodzajów działalności. W związku z tym przeprowadzony zostanie podział Spółki dzielonej. Podział nastąpi w trybie przewidzianym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578, ze zm.), tj. w drodze podziału przez wydzielenie części majątku Spółki dzielonej na Spółkę przejmującą. W efekcie planowanego podziału wspólnicy Spółki dzielonej obejmą nowo wyemitowane udziały w Spółce przejmującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z czynnościami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego, tj. opisanym podziałem Spółki dzielonej przez wydzielenie, Spółka przejmująca będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych ?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka przejmująca nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z czynnościami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego, tj. podziałem Spółki dzielonej przez wydzielenie.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Jednocześnie zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlegają również zasadniczo zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazał, iż ustawodawca wymieniając w treści art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych poszczególne czynności cywilnoprawne podlegające opodatkowaniu stworzył ich zamknięty katalog. W konsekwencji, wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione w treści wspomnianego przepisu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych mogą podlegać opodatkowaniu. Tym samym, nie jest dopuszczalne objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych innych niż wymienione we wspomnianym przepisie czynności.

W odniesieniu do powyższych regulacji należy wskazać, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności zawarcia umowy spółki oraz zmiany umowy spółki, które zostały określone w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle ww. regulacji za zmianę umowy spółki uważa się:

1. przy spółce osobowej - wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
   
2. przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
   
3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;
   
4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
   
   1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
   2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego
   - także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.
   
   
   

W opinii Wnioskodawcy, z powyższego przepisu wynika zatem, że do zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie kwalifikuje się m.in., podział spółek przez wydzielenie, w wyniku którego do spółki przejmującej przekazywana jest część składników majątku spółki dzielonej i w związku z którym następuje podwyższenie kapitału spółki przejmującej. Zauważyć bowiem należy, że w takiej sytuacji podwyższenie kapitału spółki przejmującej nie jest dokonywane z wkładów lub ze środków spółki, tym samym niespełniony będzie warunek wskazany w art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Równocześnie, podział przez wydzielenie nie jest wskazany w art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność zrównana ze zmianą umowy spółki. W konsekwencji, w związku z opisanym podziałem Spółki dzielonej, Spółka przejmująca nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca podkreślił, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w treści uzasadnienia ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. zmieniającej ustawę o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1319).

W treści wspomnianego uzasadnienia wskazano, iż celem wprowadzanych zmian jest dostosowanie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych do obowiązującego prawa Unii Europejskiej poprzez wdrożenie postanowień dyrektywy Rady nr 2008/7/WE z 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. Urz. UE L 46 z 21 lutego 2008, s. 11; dalej: „Dyrektywa”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. e) w zw. z art. 4 Dyrektywy podział spółki stanowi zwolnioną z podatku kapitałowego czynność restrukturyzacyjną. Pogląd ten został podzielony przez krajowego ustawodawcę w treści wspomnianego uzasadnienia, w ramach którego wskazano, że w zakresie opodatkowania spółek kapitałowych proponowane zmiany mają charakter precyzujący, mający m.in. na celu „zniesienie opodatkowania podziału spółek jako czynności restrukturyzacyjnych w świetle dyrektywy”. Przytoczony fragment uzasadnienia nowelizacji wyraźnie potwierdza, że wolą ustawodawcy było wyłączenie z zakresu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności restrukturyzacyjnych w świetle Dyrektywy, do których niewątpliwie zaliczyć można podział.

Biorąc pod uwagę definicję zmiany umowy spółki, zawartą w art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych za taką zmianę uważa się „przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego ”.

Przed wejściem w życie wspomnianej nowelizacji, tj. do 31 grudnia 2008 r., zmiana umowy spółki była definiowana jako: „przekształcenie, podział lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki lub podwyższenie kapitału zakładowego”. Tym samym, analizując brzmienie definicji zarówno przed, jak i po nowelizacji, z uwagi na wykreślenie słowa „podział” można wyciągnąć wniosek, iż w chwili obecnej, czynność restrukturyzacyjna jaką jest podział, w tym również podział przez wydzielenie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca podkreślił, że jego zdaniem jakakolwiek inna wykładania treści art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych po nowelizacji stałaby w oczywistej sprzeczności z założeniem racjonalności ustawodawcy oraz zasadą prymatu wykładni językowej w procesie stosowania prawa podatkowego.

Za takim wnioskiem, w ocenie Wnioskodawcy, przemawia również wykładnia systemowa, wynikająca z przyjętej przez ustawodawcę systematyki Kodeksu spółek handlowych. Podział, jako odrębny rodzaj czynności prawnych, został w Kodeksie spółek handlowych wyraźnie opisany w przepisach Działu II „Podział spółek”, Tytułu IV „Łączenie, podział i przekształcanie spółek”, podczas gdy łączenie spółek zostało opisane w Dziale I tego tytułu, a przekształcenia spółek w Dziale III tego samego tytułu. Odrębne traktowanie czynności prawnej jaką jest podział spółki od czynności prawnych polegających na łączeniu i przekształceniu przy jednoczesnym wymienieniu jako czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych wyłącznie czynności prawnych polegających na łączeniu i przekształceniu, wyraźnie wskazuje, że intencją ustawodawcy było wyłączenie podziału z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Na potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawca przytoczył szereg interpretacji indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.