Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-1030/15-6/BC
z 8 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 3 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wypłatą wybranym pracownikom Wnioskodawcy wynagrodzenia premiowego w postaci udziału w zysku netto Spółki z wypracowanego zysku netto za rok poprzedni na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wypłatą wybranym pracownikom Wnioskodawcy wynagrodzenia premiowego w postaci udziału w zysku netto Spółki z wypracowanego zysku netto za rok poprzedni na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością (dalej również „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie organizacji loterii promocyjnych i audioteksowych w rozumieniu przepisu art. 2 ust.1 pkt 10 i 11 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 612) oraz programów lojalnościowych i motywacyjnych. Dynamiczny rozwój Spółki możliwy jest dzięki skutecznym działaniom motywującym pracowników Spółki. Przykładem takiego działania jest utworzenie na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników honorowego tytułu Młodszego Partnera, który przyznawany jest pracownikom Spółki, którzy szczególnie przyczynili się do jej rozwoju. Tytuł ten jest przyznawany bezterminowo, a wyróżnieni pracownicy mają prawo używania go do czasu trwania umowy o pracę zawartej z A. Sp. z o.o.. Jedną z korzyści dla pracowników, którym Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy przyznało taki tytuł jest wynagrodzenie premiowe w postaci udziału w zysku netto Spółki, którego wysokość każdorazowo ustalana będzie corocznie podczas Zgromadzenia Wspólników zatwierdzającego wynik finansowy Spółki. Wynagrodzenie to płatne będzie w ciągu 14 dni od daty zatwierdzenia przez Zgromadzenie Wspólników wyniku finansowego. Nie istnieje żaden regulamin w powyższym zakresie odrębny od uchwały Zgromadzenia Wspólników o treści odzwierciedlającej powyższy opis stanu faktycznego. W opisanych warunkach Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące możliwości zaliczenia wydatków związanych z premią z wypracowanego zysku za rok poprzedni (zysku netto) do kosztów uzyskania przychodu Spółki. Rzeczone wątpliwości pogłębiły się jeszcze w świetle sprzecznych interpretacji podatkowych i wyroków Sądów Administracyjnych funkcjonujących w obrocie prawnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z wypłatą wybranym pracownikom Wnioskodawcy wynagrodzenia premiowego w postaci udziału w zysku netto Spółki z wypracowanego zysku netto za rok poprzedni na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki Wnioskodawcy?

Zdaniem wnioskodawcy, odpowiedź na przedmiotowe pytanie winna być twierdząca.

Wypłaty nagród (premii) z zysku winny zostać zliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż stanowią dla pracowników dodatkowy czynnik motywacyjny, wiążąc się z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i osiąganymi przychodami. Stosownie do art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT (Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z póz zm.) kosztami uzyskania przychodów (dalej: KUP) są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego KUP, musi zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika, być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość wydatku nie może zostać podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów albo może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, zostać właściwie udokumentowany, nie znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za KUP. Wszystkie te warunki spełnione są w analizowanym stanie faktycznym. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29.04.2014 r., sygn. akt II FSK 1220/12, wskazał, że wydatki na wypłatę nagród z dochodu po opodatkowaniu co do zasady mają charakter kosztowy. Przepisy ustawy o CIT nie dają żadnej racjonalnej podstawy do przenoszenia podejścia bilansowego na grunt podatku dochodowego (por. K. Szymański, Duch rachunkowości ciąży nad definicją kosztów uzyskania przychodów, Przegląd Podatkowy 2003, nr 10, str. 65-69). Również w orzecznictwie sądów administracyjnych podnosi się jednolicie, że przepisów o rachunkowości nie należy stosować wprost, a bardzo często nawet pośrednio, do rozstrzygania kwestii podatków, regulowanych odrębnymi ustawami podatkowymi. Przepisy dotyczące sposobu prowadzenia księgowości mają przede wszystkim techniczny charakter i nie mogą mieć wpływu na wynikający z ustaw zakres obowiązku podatkowego.

Rozbieżności między wielkością wyniku finansowego w ujęciu księgowym (zyskiem lub stratą bilansową), a wielkością dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych mogą w skrajnych przypadkach być tak znaczne, że zyskowi księgowemu odpowiadać będzie w danym roku podatkowym strata podatkowa, lub na odwrót, pomimo straty księgowej wystąpi w tym samym okresie dochód podlegający opodatkowaniu. Powyższe różnice mogą mieć charakter trwały lub przejściowy. Nie można w związku z tym z samego faktu, że wypłata nagrody nastąpiła z zysku netto, a więc po wcześniejszym obciążeniu dochodu podatkiem dochodowym od osób prawnych, wyciągać kategorycznych wniosków o powtórnym ujmowaniu w kosztach tych wydatków. Dochód po opodatkowaniu, a konkretnie jego zmaterializowana kwota pieniędzy, tak jak wpłaty, czy kredyty może stanowić źródło finansowania osoby prawnej, w tym również wynagrodzeń pracowników, w kolejnym roku podatkowym. Ustalenie natomiast czy wydatek z tego źródła może stanowić koszt uzyskania przychodów musi nastąpić w zgodzie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku, wypłaty premii osobom, którym przyznano tytuł Młodszego Partnera wykazują związek z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy. Wszelkiego rodzaju nagrody (premie) są swoistym wynagrodzeniem za dobrze wykonaną pracę, czego wynikiem jest osiągnięty dochód, który następnie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednocześnie nagrody te mają charakter motywacyjny i służą osiągnięciu dobrych wyników (przychodów) Wnioskodawcy. Nie można w związku z tym zasadnie twierdzić, że kwoty wypłacanych pracownikom nagród są jedynie gratyfikacją, która nie służy osiągnięciu przychodów. W stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku, pracownikowi, któremu przyznano tytuł Młodszego Partnera, na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników przysługuje premia, jeżeli zostaną spełnione przesłanki jej otrzymania przewidziane postanowieniami uchwały Zgromadzenia Wspólników (w tym przypadku osiągnięty zostanie zysk). Przesłanki te mają charakter konkretny i sprawdzalny. Tym samym istnieje pewien ustalony zbiór zasad warunkujący wypłatę premii, którego wypełnienie prowadzi do powstania po stronie pracownika roszczenia o zapłatę premii. Świadczenie to ma charakter obiektywny w tym sensie, że po określeniu jego przesłanek przyznanie premii pozostaje poza uznaniem pracodawcy. Może on jedynie zmienić warunki przyznawania premii w przyszłości. Nagrody wypłacane osobom, którym przyznano tytuł Młodszego Partnera, wypłacane są z zysku, są wynagrodzeniem więc nic nie stoi na przeszkodzie wypłaceniu ich po zakończeniu roku, którego dotyczą. Następczy wobec wykonanej pracy charakter wypłaty wynagrodzenia jest normą zwłaszcza w kontekście przepisów prawa pracy. Zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że wydatki na wypłatę nagród z dochodu po opodatkowaniu co do zasady mają charakter kosztowy. Mają one również związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Dochód, jako podstawowy element podatku dochodowego jest postrzegany (ustalany) w ramach danego roku podatkowego. W okresie następnym po danym roku podatkowym nie mamy już do czynienia z dochodem jako elementem konstrukcyjnym podatku, ale z określoną kwotą pieniędzy, która ten teoretyczny (abstrakcyjny) zwrot urzeczywistnia. Kwota ta pozostaje do dyspozycji podatnika, który może nią dysponować w sposób swobodny (stosownie do uchwał Zgromadzenia Wspólników) w następnym roku podatkowym. W świetle powyższego, wnioskodawca wywodzi, iż wydatki związane z wypłatą wynagrodzenia premiowego w postaci udziału w zysku netto Spółki z wypracowanego zysku netto za rok poprzedni stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 851 z późn. zm.; dalej: updop).

Art. 15 ust. 1 updop stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są tzw. koszty pracownicze obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami. Wydatki ponoszone na rzecz pracowników, co do zasady, stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają ogólne przesłanki określone w art. 15 ust. 1 updop. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, różnego rodzaju premie i nagrody oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, a także odprawy i rekompensaty za wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy jako inne należności wynikające ze stosunku pracy.

Analiza wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prowadzi do wniosku, że przepisy nie przewidują wprost wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów nagród z dochodu po opodatkowaniu. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw -od nagród i premii wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z treści tego przepisu można wyprowadzić wniosek, że gdyby zamiarem ustawodawcy było wyłączenie z kosztów całej nagrody wraz z pochodnymi, to by tak postanowił. Skoro natomiast w tym przepisie odwołał się tylko do składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw, to tylko te wydatki są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

W regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 ww ustawy brak jest zatem normatywnej podstawy do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wypłat nagród i premii wypłacanych z dochodu po opodatkowaniu.

Wskazać również należy na treść art. 15 ust. 4g updop, zgodnie z którym należności pracownicze stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. Co istotne, koszty tych nagród nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Wynagrodzenie jest przede wszystkim ekwiwalentem za pracę wykonaną, nagrody z zysku stanowią zatem normalny składnik wynagrodzenia należnego pracownikom w zamian za wykonaną przez nich pracę.

Dodatkowo zgodnie z uchwałą NSA z dnia 22 czerwca 2015 r. sygn. Akt II FPS 3/15 „W świetle art. 7 ust. 2 i art. 15 ust.1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 40 i art. 15 ust 4g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Z 2011 r. Nr 74, poz 397 ze zm.) nagrody i premie wypłacane pracownikom przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dochodu po opodatkowaniu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tego podatnika. (…)

Skoro pracownicy swoją praca przyczyniają się do wypracowania jak największego zysku przedsiębiorstwa to wypłacone im w nagrodę z tego zysku wynagrodzenie jest ekonomicznie elementem kosztu wypracowania tego zysku. Prawo podatkowe nie stawia natomiast expresis verbis żadnych przeszkód, aby tego rodzaju wypłata stanowiła koszt uzyskania przychodów w ujęciu prawnopodatkowym”.

Bez znaczenia jest w tym przypadku okres podatkowy, za który wypłacone zostały wynagrodzenia zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów oraz nagrody, dla których źródłem jest zysk po opodatkowaniu, podobnie jak forma wypłaty nagród.

Przy takim rozumieniu pojęcia „kosztów uzyskania przychodów” nie może budzić wątpliwości, że wszelkiego rodzaju nagrody (premie) są swoistym wynagrodzeniem za dobrze wykonaną pracę, czego wynikiem jest osiągnięty dochód, który następnie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednocześnie nagrody te mają charakter motywacyjny i służą osiągnięciu dobrych wyników (przychodów) w przyszłości (w kolejnych latach podatkowych).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie organizacji loterii promocyjnych i audioteksowych w rozumieniu przepisu art. 2 ust.1 pkt 10 i 11 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r. poz 612) oraz programów lojalnościowych i motywacyjnych. Dynamiczny rozwój Spółki możliwy jest dzięki skutecznym działaniom motywującym pracowników Spółki. Przykładem takiego działania jest utworzenie na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników honorowego tytułu Młodszego Partnera, który przyznawany jest pracownikom Spółki, którzy szczególnie przyczynili się do jej rozwoju. Tytuł ten jest przyznawany bezterminowo, a wyróżnieni pracownicy mają prawo używania go do czasu trwania umowy o pracę zawartej z A. Sp. z o.o.. Jedną z korzyści dla pracowników, którym Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy przyznało taki tytuł jest wynagrodzenie premiowe w postaci udziału w zysku netto Spółki, którego wysokość każdorazowo ustalana będzie corocznie podczas Zgromadzenia Wspólników zatwierdzającego wynik finansowy Spółki. Wynagrodzenie to płatne będzie w ciągu 14 dni od daty zatwierdzenia przez Zgromadzenie Wspólników wyniku finansowego. Nie istnieje żaden regulamin wpowyższym zakresie odrębny od uchwały Zgromadzenia Wspólników o treści odzwierciedlającej powyższy opis stanu faktycznego.

W oparciu o przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki związane z wypłatą dodatkowego wynagrodzenia z wypracowanego zysku netto będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu. Przyznawanie pracownikom opisanych świadczeń należy uznać za działanie racjonalne, związane z prowadzoną działalnością. Praktyka taka wpływa na podwyższenie motywacji i efektywności pracy obecnych pracowników, jako że wzrasta ich poczucie przynależności do organizacji, co w efekcie ma bezpośredni wpływ na wyniki pracy, tj. przychody osiągane z działalności Spółki. Są to więc koszty ponoszone w celu zabezpieczenia i zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki związane z wypłatą wybranym pracownikom Wnioskodawcy wynagrodzenia premiowego w postaci udziału w zysku netto Spółki z wypracowanego zysku netto za rok poprzedni na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Końcowo należy poinformować, ze w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 maja 2014 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z dnia 27 czerwca 2014 r., poz. 851 został ogłoszony jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.