Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP2/443-1314/11-2/IG
Data
2012.02.08
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Ustawa o grach hazardowych --> Sprawozdawczość --> Obowiązek prowadzenia ksiąg, ewidencji, rejestrów, dokumentacji
Słowa kluczowe
automat do gier
ewidencja
księgi
podatek od gier
przychód
Istota interpretacji
Czy Spółka powinna rozpoznać przychód w automacie w wyższej kwocie i odprowadzić podatek od gier pomimo, iż nie było wpłaty środków pieniężnych, czy w kwocie rzeczywiście uzyskanej?
Wniosek ORD-IN 276 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.11.2011 r. (data wpływu 28.11.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o grach hazardowych w zakresie przychodu na automacie o wysokich wygranych – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28.11.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o grach hazardowych w zakresie przychodu na automacie o wysokich wygranych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka z o.o. w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi salony gier na automatach o wysokich wygranych. Dochodem z automatów jest różnica pomiędzy sumą wpłat i wypłat, od której Spółka jest zobowiązana odprowadzić podatek od gier w wysokości 50% uzyskanego dochodu. W miesiącu wrześniu 2011 roku w jednym z salonów gier Spółki miało miejsce nietypowe zdarzenie na jednym z automatów do gry, w wyniku, którego na liczniku IN odnotowano wpłatę w wysokości 10.120 zł podczas gdy w automacie fizycznie znajdowała się kwota 220 zł, w związku z powyższym powstał niedobór w rzeczywistej gotówce na kwotę 9.900 zł.Kwota 9.900 zł na liczniku była niezgodna ze stanem faktycznym gotówki, gracze przegrali 6.700 zł, a pozostałą część w wysokości 3.200 zł próbowali wypłacić z kasy jako wygraną. W wyniku tego zdarzenia wynik w automacie został zawyżony o kwotę 6.700 zł. Zdarzenie zostało zgłoszone na policję i wszczęto w tej sprawie dochodzenie. Kierownik salonu w raporcie za miesiąc wrzesień 2011 roku ujął wyższy wynik o kwotę 6.700 zł od rzeczywiście uzyskanego czyli z uwzględnieniem nieprawidłowego stanu faktycznego, który zaistniał, co wyniknęło z działania osób, które w niewłaściwy sposób wykorzystały urządzenie do gry. Gotówka ta nie została wpłacona do kasy w wyniku czego Spółka została pozbawiona dochodu. W związku z faktem, iż nie było wpływu gotówki z tytułu stawek kredytowych wpłaconych przez gracza, Spółka nie rozpoznała dochodu i nie odprowadziła podatku od gier.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
- Czy Spółka powinna rozpoznać przychód w automacie w wyższej kwocie i odprowadzić podatek od gier pomimo, iż nie było wpłaty środków pieniężnych, czy w kwocie rzeczywiście uzyskanej...
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż przedmiotowe zdarzenie nie było faktycznym zdarzeniem gospodarczym tylko miało charakter pozorny i fikcyjny i było wynikiem przestępstwa, Spółka nie ujęła przychodu z podstawowej działalności gospodarczej. W związku z faktem, iż podstawą opodatkowania podatkiem od gier w grze na automacie jest kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier, a takowe wpłaty w przedmiotowym zdarzeniu nie miały miejsca, w opinii Spółki nie miała prawa rozpoznać pozornego zdarzenia jako przychodu z działalności gospodarczej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 73 pkt 9 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w grze na automacie – kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy i zadekretowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier.
Zgodnie z art. 78 ustawy podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych są obowiązane prowadzić: - księgi:
- obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w kasynie gry,
- obrotu kartonami do gry w salonie gry bingo pieniężne,
- eksploatacji automatu do gier;
- ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier, według ustalonego wzoru, w grach hazardowych, z wyłączeniem loterii promocyjnych;
- rejestr napiwków w kasynie gry, według ustalonego wzoru;
- dokumentację umożliwiającą rozliczenie wyniku finansowego urządzanej loterii fantowej lub gry bingo fantowe.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia ksiąg, ewidencji i rejestru, o których mowa w ust. 1, oraz wzory ewidencji i rejestru, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz zakres dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 4, w celu ustalenia podstawy opodatkowania i obliczania wysokości należnych podatków, uwzględniając specyfikę prowadzenia poszczególnych rodzajów gier hazardowych.
Na podstawie w/cyt. art. 78 ust. 2 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 4 stycznia 2010r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. Nr 8, poz. 57 z późn. zm.).
Paragraf 8 rozporządzenia stanowi, że podmioty urządzające gry hazardowe są obowiązane prowadzić: - ewidencję podstaw opodatkowania, według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia,
- ewidencję obliczania wysokości podatku od gier, według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia
- odpowiednio odrębnie dla każdego ośrodka gier oraz łącznie dla pozostałych gier hazardowych.
Wpisów do ewidencji, o których mowa w ust. 1, dokonuje się za okresy miesięczne, bezpośrednio po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego wpis dotyczy.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi salony gier na automatach o wysokich wygranych. W miesiącu wrześniu 2011 roku w jednym z salonów gier Spółki miało miejsce nietypowe zdarzenie na jednym z automatów do gry, w wyniku, którego na liczniku IN odnotowano wpłatę w wysokości 10.120 zł podczas gdy w automacie fizycznie znajdowała się kwota 220 zł, w związku z powyższym powstał niedobór w rzeczywistej gotówce na kwotę 9.900 zł. Kwota 9.900 zł na liczniku była niezgodna ze stanem faktycznym gotówki, gracze przegrali 6.700 zł, a pozostałą część w wysokości 3.200 zł próbowali wypłacić z kasy jako wygraną. W wyniku tego zdarzenia wynik w automacie został zawyżony o kwotę 6.700 zł. Zdarzenie zostało zgłoszone na policję i wszczęto w tej sprawie dochodzenie. Kierownik salonu w raporcie za miesiąc wrzesień 2011 roku ujął wyższy wynik o kwotę 6.700 zł od rzeczywiście uzyskanego czyli z uwzględnieniem nieprawidłowego stanu faktycznego, który zaistniał, co wyniknęło z działania osób, które w niewłaściwy sposób wykorzystały urządzenie do gry. Gotówka ta nie została wpłacona do kasy w wyniku czego Spółka została pozbawiona dochodu. W związku z faktem, iż nie było wpływu gotówki z tytułu stawek kredytowych wpłaconych przez gracza, Spółka nie rozpoznała dochodu i nie odprowadziła podatku od gier. Biorąc pod uwagę zaistniały stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca wykazał w ewidencji określoną podstawę opodatkowania podatkiem od gier, to wykazana kwota podlega opodatkowaniu podatkiem od gier. Należy jednoznacznie zauważyć, że dane wynikające z prowadzonych ewidencji określonych przepisami obowiązującego prawa, muszą zostać potwierdzone w składanych deklaracjach podatkowych. W opisanej sytuacji przesłanki, którymi kierował się Wnioskodawca nie odprowadzając podatku od gier od części kwoty rzeczywiście wykazanej w prowadzonej ewidencji nie zasługują na uwzględnienie. W opisanej sytuacji zostały podjęte określone czynności w celu wyjaśnienia rzeczywistego przebiegu zdarzenia. Jednakże możliwość ewentualnej korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku od gier wystąpi dopiero w sytuacji, gdy w wyniku prowadzonego postępowania przez podmioty do tego uprawnione, Wnioskodawca będzie w posiadaniu jednoznacznych dokumentów potwierdzających fakt zaistnienia zdarzenia sugerowanego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie. W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, iż w opisanej sytuacji nie powinien rozpoznać przychodu w automacie w wyższej kwocie i odprowadzić wyższej kwoty podatku od gier należy uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
|