Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-626/15/MU
z 18 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 2013 r. pobierał naukę w Akademii XXX. W związku z trudną sytuacją materialną Wnioskodawca wystąpił do rektora z wnioskiem o zwolnienie Go z opłaty części czesnego. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie i na podstawie decyzji Dziekana Wydziału z dnia 7 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca został zwolniony z opłaty czesnego w wysokości 50% opłat za drugi rok studiów co daje kwotę 1.900 zł. Decyzja o zwolnieniu Wnioskodawcy z ww. opłat wydana została na podstawie art. 207 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, art. 104 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz § 61 ust. 1, 2, 3 Regulaminu Studiów i uchwały Senatu z dnia 19 września 2013 r. W uzasadnieniu tej decyzji napisane jest, że Akademia pobiera opłaty za usługi edukacyjne zgodnie z art. 99 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Szczegółowe zasady pobierania opłat, o których mowa w § 61 ust. 1 Regulaminu Studiów, w tym tryb i warunki zwalniania w całości lub części z tych opłat studentów, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej ustala Senat. Zwolnienie z czesnego w sytuacji Wnioskodawcy stanowi pomoc materialną z uwagi na złożony przez Niego wniosek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy świadczenie pomocy materialnej w postaci zwolnienia z części opłat czesnego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Czy ujętą przez Akademię w PIT-8C kwotę należy wykazać w zeznaniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawcy świadczenie pomocy materialnej w postaci zwolnienia z części czesnego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym ujętą przez Akademię w PIT-8C kwotę nie należy wykazywać w zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Zaprezentowana definicja, mająca swoje źródło w orzecznictwie sądów administracyjnych, znajduje odzwierciedlenie w definicji słownikowej omawianego pojęcia, zgodnie z którą „nieodpłatne świadczenie” oznacza wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie za które się nie płaci, bezpłatne.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz Prawo o szkolnictwie wyższym.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 poz. 572 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2014 r. uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane z:

1. kształceniem studentów na studiach niestacjonarnych oraz uczestników niestacjonarnych studiów doktoranckich;

1a) kształceniem studentów na studiach stacjonarnych, jeżeli są to ich studia na drugim lub kolejnym kierunku studiów w formie stacjonarnej;

1b) kształceniem studentów na studiach stacjonarnych, w przypadku korzystania z zajęć poza dodatkowym limitem punktów ECTS określonym w art. 170a ust. 2;

2. powtarzaniem określonych zajęć na studiach stacjonarnych oraz stacjonarnych studiach doktoranckich z powodu niezadowalających wyników w nauce;

3. prowadzeniem studiów w języku obcym;

4. prowadzeniem zajęć nieobjętych planem studiów;

5. prowadzeniem studiów podyplomowych oraz kursów dokształcających.

Senat uczelni publicznej określa zasady pobierania opłat, wiążące rektora przy zawieraniu umów ze studentem, o których mowa w art. 160 ust. 3, oraz tryb i warunki zwalniania - w całości lub części - z tych opłat studentów lub doktorantów, w szczególności osiągających wybitne wyniki w nauce, a także tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej (art. 99 ust. 3 ww.ustawy).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca od 2013 r. pobierał naukę w Akademii XXX. W związku z trudną sytuacją materialną Wnioskodawca wystąpił do rektora z wnioskiem o zwolnienie Go z opłaty części czesnego. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie i na podstawie decyzji Dziekana Wydziału z dnia 7 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca został zwolniony z opłaty czesnego w wysokości 50% opłat za drugi rok studiów co daje kwotę 1.900 zł. Decyzja o zwolnieniu Wnioskodawcy z ww. opłat wydana została na podstawie art. 207 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, art. 104 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz § 61 ust. 1, 2, 3 Regulaminu Studiów i uchwały Senatu z dnia 19 września 2013 r. W uzasadnieniu tej decyzji napisane jest, że Akademia pobiera opłaty za usługi edukacyjne zgodnie z art. 99 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Szczegółowe zasady pobierania opłat, o których mowa w § 61 ust. 1 Regulaminu Studiów, w tym tryb i warunki zwalniania w całości lub części z tych opłat studentów, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej ustala Senat. Zwolnienie z czesnego w sytuacji Wnioskodawcy stanowi pomoc materialną z uwagi na złożony przez Niego wniosek.

Z wyżej cytowanych przepisów o szkolnictwie wyższym wynika, że uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne. Jednak uprawniony organ uczelni decyzją wydaną zgodnie z uchwałą Senatu uczelni publicznej, może zwolnić w całości lub części z tych opłat m.in. studentów, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej.

Jeżeli zatem zwolnienie z części opłat czesnego, z uwagi na trudna sytuacje materialna – jak twierdzi Wnioskodawca stanowi świadczenie pomocy materialnej, to tego rodzaju świadczenie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym ujętą przez Akademię w PIT-8C kwotę nie należy wykazywać w zeznaniu rocznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.