Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-299/15/TS
z 6 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na zakup pakietu medycznego dla pracownika, członków rodziny pracownika oraz jego partnera/partnerki stanowią koszt uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na zakup pakietu medycznego dla pracownika, członków rodziny pracownika oraz jego partnera/partnerki stanowią koszt uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej również: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Kapitał zakładowy wynosi 150.000,00 PLN – udziały zostały objęte i opłacone w całości przez spółkę X.

Od około dwudziestu lat podstawowym obszarem działalności grupy spółek, do której należy Wnioskodawca, jest opracowywanie, tworzenie i wdrażanie w praktyce rozwiązań informatycznych i technologicznych szytych na miarę potrzeb poszczególnych Klientów (tj. przygotowywanie dla Klientów rozwiązań typu „end-to-end”) przede wszystkim w dziedzinie handlu internetowego (e-handlu). Dzięki ulepszeniom funkcjonalnym, dostarczanym przez Spółkę przy pomocy nowych technologii, takim jak np. dodawanie nowych bramek płatności, zmian dostawcy zarządzania zamówieniami, rozwoju systemów, Klienci Spółki są w stanie rozwijać swoje działalności na rynkach lokalnych i międzynarodowych z uwagi na daleko posuniętą optymalizację procesów wewnętrznych i w relacji przedsiębiorca-konsument.

Zasadniczym elementem długofalowej strategii Spółki jest jej innowacyjność. Cecha ta przejawia się zarówno w odniesieniu do procesów bezpośrednio związanych z profilem usług świadczonych przez Spółkę, jak i pozostałych procesów zachodzących wewnątrz Spółki. Polityka ta znajduje swój wyraz m.in. w ciągłym wdrażaniu nowych oraz udoskonalaniu obowiązujących rozwiązań w zakresie usprawnienia procesów istniejących i rozwijanych u Klientów Spółki. Działania prowadzone w ramach wyżej opisanej polityki realizowane są przez wysoko wyspecjalizowanych pracowników, którzy przygotowują programy, kody oraz ich części (wynikające odpowiednio z tworzenia i zmian tych kodów), raporty, opinie dotyczące sposobu rozwiązania poszczególnych zgłoszeń od Klientów, prezentacje, skrypty, utrwalone w formie pisemnej lub elektronicznej struktury nowych serwerów. Stworzone przez nich programy są rezultatem ich pracy, przejawem działalności twórczej i mają indywidualny charakter.

Spółka objęła swoich pracowników opieką medyczną (w ramach pakietu opieką objęci są również członkowie rodzin pracowników oraz ich partnerzy). Spółka zdecydowała o zapewnieniu im możliwości nieodpłatnego korzystania z pakietów medycznych, mając na uwadze chęć pozyskiwania najlepszych fachowców oraz zmotywowanie pracowników do pracy. W ocenie Spółki, udostępnione pakiety medyczne budują lojalność wobec pracodawcy i poprawiają jego wizerunek jako dbającego nie tylko o pracowników, ale również członków ich rodzin i partnerów, co skutkuje wyższą efektywnością pracy oraz mniejszą rotacją pracowników. Ponadto, praktyka pokazuje, że rodzinne pakiety medyczne wpływają na niższą absencję chorobową pracowników i krótszy jej czas, jak również większe zaangażowanie w wykonywanie obowiązków pracowniczych, z uwagi na szybką dostępność do opieki medycznej dla pracownika i jego rodziny, czy partnera. Dzięki temu, pracodawca redukuje negatywne konsekwencje związane z potencjalnymi nieobecnościami pracowników.

Spółka nie posiada informacji, którzy pracownicy, ich współmałżonkowie, dzieci czy partnerzy realnie korzystają z pakietu medycznego, tj. korzystają w danym okresie rozliczeniowym z konkretnej usługi medycznej. W ramach abonamentu, pracownik i jego bliscy mają bowiem zapewnioną możliwość skorzystania ze świadczenia medycznego, natomiast nie muszą oni faktycznie otrzymać świadczenia w postaci usługi medycznej.

Wartość pakietu medycznego dla pracownika oraz najbliższych pracownika finansowana przez Spółkę jest kwalifikowana do przychodu pracownika na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i kwalifikowana przez Spółkę jako część przychodu pracownika ze stosunku pracy, od którego odprowadzane są zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na zakup pakietu medycznego dla pracownika oraz dla członków rodziny pracownika czy jego partnera/partnerki stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup pakietu medycznego dla pracownika oraz dla członków rodziny pracownika czy jego partnera, stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, zdaniem Wnioskodawcy, należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Przy czym, przez sformułowanie „w celu” zdaniem Spółki, należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zdaniem Spółki, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów, podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W konsekwencji, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W związku z przedstawioną definicją, zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, ale może obejmować również inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że świadczenia na rzecz pracowników są – co do zasady – kosztem uzyskania przychodów pracodawcy niezależnie od tego, czy podstawą ich wypłaty jest Kodeks Pracy, wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze, układ zbiorowy pracy, czy też regulamin pracy chyba, że przepisy w sposób wyraźny taką możliwość ograniczają lub wyłączają.

Wnioskodawca oferuje swoim pracownikom prywatną opiekę medyczną na podstawie umowy zawartej ze specjalistyczną firmą medyczną świadczącą tego rodzaju usługi. Zgodnie z zapisami w umowach o pracę z pracownikami, objęcie pracowników opieką medyczną ma charakter uznaniowy. Na podstawie decyzji osób zarządzających Spółką, opieką medyczną objęci mogą być również ich partnerzy, współmałżonkowie oraz dzieci. Opłata za abonament medyczny za pracownika ma charakter stały – niezależnie od tego, czy pracownik faktycznie korzystał z konkretnych usług medycznych.

Według Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że wydatki na zakup pakietów medycznych dla pracowników oraz ich najbliższych zostały poniesione przez Spółkę w trosce o swoich pracowników. W istocie, wpływa to na zwiększenie motywacji pracowników do pracy, gdyż pakiety wpływają na lojalność wobec pracodawcy i tym samym budują wizerunek pracodawcy jako dbającego nie tylko o swoich pracowników, ale również o najbliższe osoby swoich pracowników. To z kolei skutkuje wyższą efektywnością oraz rzutuje na zmniejszenie rotacji pracowników. Ww. wydatki stanowią zatem przejaw i wyraz starań Spółki o stan zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia jej pracowników oraz ich najbliższych osób, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy i w konsekwencji do zwiększania wydajności pracy z przełożeniem na uzyskiwane przez Spółkę przychody.

Według Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup pakietów medycznych, w ramach których są zawarte świadczenia zarówno dla pracowników, jak i ich współmałżonków, dzieci i partnerów spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1. Inaczej mówiąc, stanowią one koszty uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że objął on swoich pracowników opieką medyczną (w ramach pakietu opieką objęci są również członkowie rodzin pracowników oraz ich partnerzy). Zdecydował o zapewnieniu im możliwości nieodpłatnego korzystania z pakietów medycznych, mając na uwadze chęć pozyskiwania najlepszych fachowców oraz zmotywowanie pracowników do pracy. W ocenie Spółki, udostępnione pakiety medyczne budują lojalność wobec pracodawcy i poprawiają jego wizerunek jako dbającego nie tylko o pracowników, ale również członków ich rodzin i partnerów, co skutkuje wyższą efektywnością pracy oraz mniejszą rotacją pracowników.

Ponadto, wartość pakietu medycznego dla pracownika oraz jego najbliższych finansowana przez Spółkę jest kwalifikowana do przychodu pracownika na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) i kwalifikowana przez Spółkę jako część przychodu pracownika ze stosunku pracy, od którego odprowadzane są zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

Kosztami podatkowymi są także m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na zakup pakietów medycznych na rzecz pracowników, ponieważ są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Za „koszty pracownicze” można uznać także wydatki dotyczące zakupu pakietów medycznych dla członków rodzin/osób bliskich pracowników. Świadczenie to bowiem jest związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodzin/osoby bliskie nie partycypowałyby w nabytych pakietach medycznych).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (niebędącej przedmiotem niniejszej interpretacji), świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Należy zauważyć, że wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, podlegają tylko te należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które nie zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji. Zatem, jeżeli pracownik jest uprawniony do skorzystania z określonych świadczeń zdrowotnych zarówno w odniesieniu do siebie samego, jak i członków swojej rodziny oraz partnera/partnerki, w ramach wykupionego przez pracodawcę pakietu świadczeń zdrowotnych, należy uznać, że art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, nie ma zastosowania. W związku z tym, wartość takiego pakietu może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, spełnia bowiem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.