Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-742/15-4/IZ
z 29 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stronyprzedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 31 lipca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 15 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 października 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla ściągaczy igieł insulinowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla ściągaczy igieł insulinowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest dystrybutorem wyrobów medycznych , w tym igieł do penów insulinowych. Jednym z tej gamy wyrobów jest ściągacz igieł insulinowych - wyrób medyczny potwierdzony Deklaracją Zgodności Wytwórcy, tj. Firmy S.p.A oraz potwierdzony przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

W związku z wątpliwościami co do prawidłowego zaklasyfikowania ww. ściągacza igieł insulinowych w PKWiU, Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego w Łodzi o prawidłowe zaklasyfikowanie ww. ściągacza igieł insulinowych, tj. czy wyrób mieści się w grupowaniu PKWiU 32.50.13.0 „Strzykawki, igły, cewniki, kaniule, itp., przyrządy okulistyczne oraz pozostałe instrumenty i urządzenia do zastosowań medycznych gdzie indziej nie sklasyfikowane”, ze stawką VAT 23 % jako nie mieszczący się w enumeratywnie wymienionej grupie wyrobów objętych stawką obniżonego 8 % podatku VAT, czy też jest to wyrób medyczny z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT bez względu na symbol PKWiU objęty stawką obniżonego 8% podatku VAT.

Zgodnie z interpretacją Urzędu Statystycznego w Łodzi (pismo LDZ-KN.4221.1553.2015.KW.1 z dnia 05.06.2015 r.) ściągacz igieł insulinowych mieści się w grupowaniu PKWiU 32.50.13.0 „Strzykawki, igły, cewniki, kaniule itp.; przyrządy okulistyczne oraz pozostałe instrumenty i urządzenia do zastosowań medycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane.”

Spośród ww. grupowania jedynie enumeratywnie wymienione towary opodatkowane są według stawki 8%.

Ściągacz do igieł insulinowych nie znajduje się w ww grupie towarów opodatkowanych obniżoną stawką VAT, co oznacza, że tak jak pozostałe nie wymienione towary klasyfikowane w PKWiU pod symbolem 32.50.13.0, nie może korzystać z tej preferencji i opodatkowane są według stawki podstawowej - 23%.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Spółka wyjaśniła, że ściągacz igieł insulinowych został zarejestrowany w rejestrze wyrobów medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Posiada Deklarację Zgodności Wytwórcy (Conformity Declaration S.p.A). Zgodnie z opisem Wytwórcy zawartym na etykiecie oraz w instrukcji użycia, ściągacz igieł insulinowych przeznaczony jest do bezpiecznego zdejmowania igieł ze wstrzykiwaczy, zaprojektowany do igieł insulinowych.

Zgodnie z powyższym ww. wyrób spełnia definicję wyposażenia wyrobu medycznego zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 876), nie spełnia zaś definicji wyrobu medycznego zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Ponadto Spółka wyjaśniła, że ściągacz igieł insulinowych został wprowadzony do obrotu na podstawie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (wyrób wspólnotowy - Włochy) oraz w oparciu o powiadomienie o wyrobie złożone w Urzędzie Rejestracji Produktów Medycznych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych na podstawie art. 58 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych.

Innym procedurom dopuszczenia do obrotu wyrób nie podlega.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jednak z racji na fakt, że ściągacz igieł insulinowych wprowadzony do obrotu na terenie Polski jako wyrób medyczny (zgodnie z Deklaracją zgodności Wytwórcy oraz ze spełnionym obowiązkiem powiadomienia Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych) może on zostać objęty obniżoną 8% stawką podatku od towarów i usług z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT (czyli 8% VAT bez względu na symbol PKWiU).

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z interpretacją Urzędu Statystycznego w Łodzi ściągacz igieł insulinowych mieści się w grupowaniu PKWiU 32.50.13.0 „Strzykawki, igły, cewniki, kaniule itp.; przyrządy okulistyczne oraz pozostałe instrumenty i urządzenia do zastosowań medycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Spośród ww grupowania jedynie enumeratywnie wymienione towary opodatkowane są według stawki 8%.

Ściągacz do igieł insulinowych nie znajduje się w ww. grupie towarów opodatkowanych obniżoną stawką VAT, co oznacza, że tak jak pozostałe nie wymienione towary klasyfikowane w PKWiU pod symbolem 32.50.13.0, nie może korzystać z tej preferencji i opodatkowane są według stawki podstawowej - 23%.

Z uwagi jednak na to, że jest wyrobem medycznym Wnioskodawca pozostaje na stanowisku, że wyrób ten może korzystać z obniżonej stawki VAT bez względu na symbol PKWiU z poz. 105 załącznika 3 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku – stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, art. 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 100 PKWiU ex 32.50.13.0 wymieniono:

„Strzykawki, igły, cewniki, kaniule, itp., przyrządy okulistyczne oraz pozostałe instrumenty i urządzenia do zastosowań medycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane – wyłącznie:

1. strzykawki używane w lecznictwie, chirurgii, stomatologii lub weterynarii - z wyłączeniem strzykawek weterynaryjnych,
2. igły metalowe do zastrzyków stosowane w lecznictwie, z wyłączeniem igieł weterynaryjnych,
3. igły (z wyjątkiem metalowych igieł do zastrzyków lub zakładania szwów), z wyłączeniem igieł weterynaryjnych,
   
4. przyrządy i aparatura do pomiaru ciśnienia krwi,
   
5. aparatura do transfuzji.

ex- dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Natomiast w poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy zostały wymienione wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

Oznacza to, że na podstawie ww. regulacji prawnych 8% stawka podatku VAT ma zastosowanie do dostawy wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – innych niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka jest dystrybutorem wyrobów medycznych, w tym igieł do penów insulinowych. Jednym z tej gamy wyrobów jest ściągacz igieł insulinowych - wyrób medyczny potwierdzony Deklaracją Zgodności Wytwórcy, tj. Firmy S.p.A oraz potwierdzony przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Zgodnie z interpretacją Urzędu Statystycznego w Łodzi, o która wystąpiła Spółka ściągacz igieł insulinowych mieści się w grupowaniu PKWiU 32.50.13.0 „Strzykawki, igły, cewniki, kaniule itp.; przyrządy okulistyczne oraz pozostałe instrumenty i urządzenia do zastosowań medycznych, gdzie indziej niesklasyfikowane.”

Ponadto Spółka wyjaśniła, że ściągacz igieł insulinowych został zarejestrowany w rejestrze wyrobów medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Posiada Deklarację Zgodności Wytwórcy . Zgodnie z opisem Wytwórcy zawartym na etykiecie oraz w instrukcji użycia, ściągacz igieł insulinowych przeznaczony jest do bezpiecznego zdejmowania igieł ze wstrzykiwaczy, zaprojektowany do igieł insulinowych . Zgodnie z powyższym ww. wyrób spełnia definicję wyposażenia wyrobu medycznego zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 876), nie spełnia zaś definicji wyrobu medycznego zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Ponadto Spółka wyjaśniła, że ściągacz igieł insulinowych został wprowadzony do obrotu na podstawie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (wyrób wspólnotowy - Włochy) oraz w oparciu o powiadomienie o wyrobie złożone w Urzędzie Rejestracji Produktów Medycznych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych na podstawie art. 58 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych. Innym procedurom dopuszczenia do obrotu wyrób nie podlega.

Zasady wprowadzania do obrotu i używania wyrobów medycznych zostały uregulowane w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 876) – zwanej dalej ustawą o wyrobach medycznych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych – przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
   
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
   
4. regulacji poczęć

– których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych – przepisy ustawy dotyczące wyrobów medycznych stosuje się do wyposażenia wyrobu medycznego.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych – wyposażenie wyrobu medycznego – to artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy, w którym Wnioskodawca wskazał, że ściągacze igieł insulinowych stanowią wyposażenie wyrobów medycznych, stwierdzić należy, że do ich dostawy nie ma zastosowania poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy, ponieważ odnosi się ona wyłącznie do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dostawa ściągaczy igieł insulinowych zaklasyfikowanych do PKWiU 32.50.13.0 nie mieści się również w poz. 100 załącznika nr 3 do ustawy.

W świetle powyższych okoliczności dostawa ściągaczy igieł insulinowych, na podstawie art. 41 ust. 1 z zw. z art. 146 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.