2015.05.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-282/15/MU
z 6 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego sędziom sportowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego sędziom sportowym.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organizacją działającą w oparciu o ustawę Prawo o stowarzyszeniach, zarejestrowaną w Sądzie Rejonowym, posiadającą osobowość prawną, zatwierdzony przez Sąd statut i zrzeszającą 240 klubów i organizacji sportowych.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności o charakterze zarobkowym, a wypracowane dochody w całości są przeznaczone na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności statutowej, w tym rozwój, popularyzację piłki nożnej oraz działań klubów we współzawodnictwie sportowym. Działalność Wnioskodawcy i klubów sportowych oparta jest przede wszystkim na społecznej pracy ogromnej rzeszy działaczy.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca organizuje rozgrywki piłki nożnej według obowiązującego regulaminu rozgrywek.

Na każdych zawodach, zgodnie z regulaminem musi być sędzia sportowy. Sędzia delegowany jest przez Wnioskodawcę poprzez wypełnienie dla sędziego druku wyznaczenia na zawody, który określa:

imię i nazwisko sędziego
czynność: sędzia główny, asystent lub obserwator, delegat d/s bezpieczeństwa
której klasy są to zawody
termin zawodów
pomiędzy jakimi drużynami odbędą się zawody
miejsce zawodów.

Na podstawie tak wypełnionego dokumentu, sędzia stawia się we wskazanym terminie i miejscu, aby wykonać określone czynności, następnie wypełnia „Oświadczenie dla celów podatkowych” - podając swoje dane identyfikacyjne. Po zakończonym meczu sędzia wypełnia rachunek dotyczący ekwiwalentu sędziowskiego w kwocie określonej przez Wnioskodawcę, zawartej w tabeli ekwiwalentów dla sędziów, obserwatorów i delegatów piłki nożnej na terenie działania Wnioskodawcy - tabela ta została opracowana na podstawie Uchwał.

Należność za wykonane czynności, określone w druku, wypłacana jest na podstawie ustalonego przez Wnioskodawcę ekwiwalentu. Kwota do wypłaty jest obliczana następująco: kwota brutto – zgodnie z tabelą - określona na podstawie zlecenia jakiej klasy zawodów dotyczyło sędziowanie, następnie wyliczony jest podatek dochodowy w wysokości 18% - jako ryczałt w oparciu o art. 30 ust. 1 pkt 5a: tak obliczony i pobrany podatek płatnik - Wnioskodawca przekazuje do urzędu skarbowego zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. Ryczałt 18% pobierany jest tylko od ekwiwalentów do wysokości 200 zł. Sędziowie wyznaczani do prowadzenia rozgrywek nie są pracownikami Wnioskodawcy, jak też nie są pracownikami klubów sportowych, nie prowadzą działalności gospodarczej polegającej na sędziowaniu (jest to dla nich działalność wykonywana osobiście).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo nalicza podatek od osób fizycznych w formie ryczałtu w oparciu o art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku od osób fizycznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnione są przesłanki do zastosowania ryczałtu w oparciu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy, ponieważ:

świadczone usługi przez sędziów sportowych zawarte są w katalogu usług wymienionych w art. 13 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wypłacony ekwiwalent należy więc zakwalifikować jako przychód z działalności wykonywanej osobiście,
sędziowie są delegowani przez Wnioskodawcę do przeprowadzenia zawodów sportowych, co oznacza, że sędziom zostaje zlecone wykonanie określonych czynności,
wartość jest określona poprzez wskazanie klasy zawodów i na tej podstawie określona jest kwota ekwiwalentu, zgodnie z tabelą, co oznacza, że suma należności za świadczoną usługę jest kwotowo określona,
kwota ekwiwalentu nie przekracza 200 zł,
usługa jest świadczona przez osoby niebędące pracownikami Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów, o których mowa m.in. w art. 13 pkt 2 powołanej ustawy, co do których kwota należności jest określona już w umowie (powołaniu, uchwale, zleceniu), należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należność ta musi być uzyskiwana przez osobę niebędącą pracownikiem płatnika (świadczeniodawcy).

Płatnik przekazuje zarówno kwoty pobranych zaliczek, jak i kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest organizacją działającą w oparciu o ustawę Prawo o stowarzyszeniach, zarejestrowaną w Sądzie Rejonowym, posiadającą osobowość prawną, zatwierdzony przez Sąd statut i zrzeszającą 240 klubów i organizacji sportowych.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca organizuje rozgrywki piłki nożnej według obowiązującego regulaminu rozgrywek.

imię i nazwisko sędziego
czynność: sędzia główny, asystent lub obserwator, delegat d/s bezpieczeństwa
której klasy są to zawody
termin zawodów
pomiędzy jakimi drużynami odbędą się zawody
miejsce zawodów.

Na podstawie tak wypełnionego dokumentu, sędzia stawia się we wskazanym terminie i miejscu, aby wykonać określone czynności, następnie wypełnia „Oświadczenie dla celów podatkowych” - podając swoje dane identyfikacyjne. Po zakończonym meczu sędzia wypełnia rachunek dotyczący ekwiwalentu sędziowskiego w kwocie określonej przez Wnioskodawcę zawartej w tabeli ekwiwalentów dla sędziów, obserwatorów i delegatów piłki nożnej na terenie działania Wnioskodawcy - tabela ta została opracowana na podstawie Uchwał.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że mimo, iż w niniejszej sprawie należność jest uzyskiwana przez osobę niebędącą pracownikiem płatnika (Wnioskodawcy), to jednak Wnioskodawca jako płatnik nie zawiera z delegowanymi sędziami żadnych umów (żadnych stosunków prawnych) na przeprowadzenie zawodów sportowych, wypłaca im jedynie ekwiwalent sędziowski na podstawie wystawionego przez sędziego rachunku za zawody po zakończeniu meczu. Zatem, w sytuacji gdy kwota należności nie przekracza 200 zł nie zostały spełnione wszystkie przesłanki wynikające z uregulowań określonych w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota należności nie wynika bowiem z zawartej umowy. Fakt delegowania - poprzez wypełnienie druku wyznaczenia na zawody - sędziów do przeprowadzenia zawodów sportowych nie może być uznany za umowę zawartą między Wnioskodawcą a sędzią.

Wobec powyższego, Wnioskodawca od wypłacanych ekwiwalentów sędziowskich nieprawidłowo nalicza zryczałtowany podatek dochodowy w oparciu o art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy jako płatniku ww. należności ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin