Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-948/15/WM
z 10 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest właścicielką mieszkania, które nabyła przed zawarciem małżeństwa. Od chwili zawarcia małżeństwa Wnioskodawczyni pozostaje we wspólności majątkowej (nie było zawartej intercyzy). Żadne z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej. Mieszkanie Wnioskodawczyni jest aktualnie wynajmowane. Wnioskodawczyni odprowadza podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Najem nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej. W kwestii opodatkowania przychodu z najmu zostały złożone odpowiednie oświadczenia we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym.

Wnioskodawczyni odprowadza podatek od dochodu z najmu mieszkania (które nie jest przedmiotem współwłasności, a wyłącznie własnością Wnioskodawczyni).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy rozliczanie przez Wnioskodawczynię podatku od wynajmu mieszkania (opodatkowanego ryczałtem) w taki sposób, że Wnioskodawczyni odprowadza całość podatku za mieszkanie, które stanowi jej wyłączną własność, jest prawidłowe?

Czy konieczne jest składanie na początku roku przez Wnioskodawczynię oświadczenia małżonków o opodatkowaniu mieszkania będącego odrębną własnością przez jednego z małżonków?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sytuacja prawna jest następująca:

• podatek płaci się od uzyskiwanego dochodu, zatem powinna go odprowadzać osoba, która dochód osiąga (z tytułu o umowy o pracę, najmu czy z innego tytułu),
• wspólne opodatkowanie małżonków stanowi ich przywilej, a nie obowiązek,
• od uzyskiwanego przez jednego z małżonków dochodu (z każdego źródła) obowiązek uiszczenia podatku spoczywa na małżonku, który dochód osiągnął, a nie na jego współmałżonku, nawet jeżeli istnieje między nimi wspólnota majątkowa,
• w przypadku najmu nieruchomości będącej wyłączną własnością jednego z małżonków, dochód z tego wynajmu stanowi dochód tylko jednego małżonka (tego, który posiada prawo własności do lokalu).

Wnioskodawczyni uważa więc, że w sytuacji, gdy jest wyłącznym właścicielem lokalu, podatek od najmu powinien być odprowadzany tylko przez nią, a nie po połowie przez każdego z małżonków.

W takiej sytuacji nie ma konieczności składania na początku roku podatkowego oświadczeń o opodatkowaniu mieszkań będących odrębną własnością przez jednego z małżonków.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest zgodne z wcześniej wydaną indywidualną interpretacją podatkową (wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB1/415-447/09-2/AA z dnia 25 czerwca 2009 r.), w której to interpretacji znajduje się następujące uzasadnienie:

" (...) Stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

Z uwagi na fakt, że nieruchomość odziedziczona po matce, stanowi odrębny majątek Wnioskodawczyni, małżonkowie nie mogą złożyć pisemnego oświadczenia o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła, gdyż nieruchomość ta nie stanowi wspólnej własności. Przychód z najmu tej nieruchomości stanowi wyłącznie przychód właścicielki budynku, więc przez nią powinien być opodatkowany. (...)."

W tym samym uzasadnieniu czytamy:

" (...) Treść art. 12 ust. 6 ww. ustawy stanowi, iż zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. la, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Oznacza to, że przychody małżonków pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, z umowy najmu rzeczy i praw majątkowych, stanowią u każdego z nich przychód w wysokości równej połowie uzyskanego przez oboje małżonków przychodu z tego źródła.

Jednakże z brzmienia powołanego przepisu art. 12 ust. 6 ww. ustawy wynika, iż powyższa zasada proporcjonalnego ustalania przychodu nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy przedmiot najmu należy do majątku odrębnego jednego z małżonków, nie mamy wówczas do czynienia ze współwłasnością. (…)."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Aby skorzystać ze zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 tej ustawy, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 4 cytowanej ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku.

W myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

W świetle powyższych przepisów przychody małżonków, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, z umowy najmu rzeczy i praw majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków, co do zasady stanowią u każdego z nich przychód w wysokości równej połowie uzyskanego przychodu z tego źródła. Zgodnie bowiem z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast w myśl art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Powyższe przepisy nie znajdują jednak zastosowania w przypadku, gdy przedmiot najmu należy do majątku odrębnego jednego z małżonków, nie jest on bowiem wówczas objęty ustawową wspólnością majątkową. Z taką sytuacją mamy do czynienia m.in., gdy przedmiotem najmu jest nieruchomość nabyta przez jednego z małżonków przed zawarciem związku małżeńskiego, a więc nabyta do majątku odrębnego małżonka (art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W takim przypadku przychód z tytułu najmu składnika majątku należącego do majątku odrębnego osiąga małżonek, któremu przysługuje prawo własności tego składnika. W takiej też sytuacji oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych składa wyłącznie ten małżonek, do którego należy przedmiot najmu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wynajmuje lokal mieszkalny stanowiący jej majątek odrębny, nabyty przez nią przed zawarciem związku małżeńskiego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy należy uznać, że skoro przedmiot najmu (lokal mieszkalny) należy do majątku odrębnego Wnioskodawczyni, to obowiązek podatkowy z tytułu jego wynajmu, ciąży wyłącznie na Wnioskodawczyni. To Wnioskodawczyni jako właścicielka wynajmowanego lokalu, stanowiącego jej odrębny majątek, winna więc rozliczyć całość przychodów z najmu, zgodnie z wybraną zryczałtowaną formą opodatkowania.

Wnioskodawczyni słusznie również uważa, że tylko ona miała obowiązek złożenia stosownego oświadczenia o wyborze opodatkowania przychodów z najmu lokalu mieszkalnego stanowiącego jej majątek odrębny w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W opisanej sytuacji nie istnieje także obowiązek corocznego składania oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu z tytułu wynajmu przez jednego z małżonków.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w ww. kwestii należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.