Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-407/15/PC
z 19 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 września 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 270/13, wniosku z 2 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 sierpnia 2012 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzenia akcji za wynagrodzeniem ustalonym w formie niepieniężnej -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzenia akcji za wynagrodzeniem ustalonym w formie niepieniężnej.

W dniu 7 listopada 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Znak IBPBI/2/423-1005/12/PC, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Pismem z 23 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 27 listopada 2012 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 27 grudnia 2012 r. Znak IBPBI/2/4232-128/12/PC Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie odmawiając zmiany kwestionowanej interpretacji indywidualnej. Pismem z 30 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 5 lutego 2013 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 1 marca 2013 r. Znak IBPBI/2/4240-17/13/PC Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 3 września 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 270/13 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 września 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 270/13 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP 14 września 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej „CIT”). Jednym z akcjonariuszy Wnioskodawcy jest spółka kapitałowa z siedzibą na terytorium Republiki Francuskiej (dalej „Spółka F”). Jednocześnie Wnioskodawca posiada udziały w spółce kapitałowej z siedzibą na terytorium Królestwa Niderlandów (dalej „Spółka Zależna”).

W związku z planowaną restrukturyzacją grupy w przyszłości, rozważane jest umorzenie akcji Wnioskodawcy posiadanych przez Spółkę F (dalej „Umorzenie”).

W związku z Umorzeniem, Wnioskodawca planuje dokonać wypłaty wynagrodzenia na rzecz Spółki F w formie pieniężnej i niepieniężnej, tj. poprzez wydanie wybranych składników majątku Wnioskodawcy (w szczególności udziałów, które Wnioskodawca posiadać będzie w Spółce Zależnej).

Na dzień złożenia niniejszego wniosku nie została podjęta decyzja odnośnie trybu, w którym dokonane zostanie Umorzenie. W związku z tym, możliwe jest zarówno umorzenie akcji w jednym z trybów uregulowanych w art. 359 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. nr 94, poz. 1037 ze zm.; dalej: „KSH”), tj. na podstawie uchwały walnego zgromadzenia za zgodą Spółki F w drodze nabycia akcji przez Wnioskodawcę (tzw. umorzenie dobrowolne) albo bez zgody Spółki F (tzw. umorzenie przymusowe), jak również w trybie, o którym mowa w art. 359 § 6 KSH, tj. w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały przez walne zgromadzenie (tzw. umorzenie automatyczne). Tryb Umorzenia będzie miał wpływ na opodatkowanie Spółki F, co nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku przeprowadzenia Umorzenia, w ramach którego wynagrodzenie zostanie wypłacone Spółce F w naturze (tj. w postaci udziałów w Spółce Zależnej) powstaje przychód w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o CIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach Umorzenia skutkującego wypłatą Spółce F wynagrodzenia z tytułu Umorzenia w postaci udziałów w Spółce Zależnej, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód w rozumieniu ustawy o CIT. W szczególności, nie dochodzi do odpłatnego zbycia udziałów przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki F, gdyż nie można w tym przypadku mówić o jakimkolwiek przysporzeniu na rzecz Wnioskodawcy.

1. Możliwe formy wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji
   Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że w przepisach KSH nie wskazano formy, w jakiej spółka, której akcje są umarzane powinna wypłacić wynagrodzenie na rzecz swojego akcjonariusza. Tym samym, należy stwierdzić, że regulacje KSH pozostawiają w tym zakresie dowolność akcjonariuszom, którzy w formie uchwały walnego zgromadzenia mają prawo określić formę wypłaty wynagrodzenia akcjonariuszowi z tytułu umorzenia posiadanych przez niego akcji. Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest zatem wypłacenie przedmiotowego wynagrodzenia zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej.
   Powyższe znajduje także potwierdzenie w orzeczeniach sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 kwietnia 2012 r. (sygnatura akt II FSK 1950/10) Sąd stwierdził, że kwestia wyboru formy wynagrodzenia za nabywane udziały - jako pieniężnego albo rzeczowego, pozostaje całkowicie w gestii samej spółki (...) W przypadku podjęcia uchwały przez zgromadzenie wspólników o umorzeniu udziałów za wynagrodzeniem w gotówce, zobowiązanie spółki ma od początku charakter pieniężny, natomiast jeżeli podjęta została uchwała o umorzeniu za wynagrodzeniem w postaci niepieniężnej, zobowiązanie spółki ma od początku charakter niepieniężny.
   
   
   
2. Umorzenie akcji jako specyficzne zdarzenie gospodarcze
   Umorzenie akcji jest specyficznym zdarzeniem gospodarczym, osadzonym w konkretnych ramach prawa handlowego, o czym stanowi art. 359 KSH. Niezależnie od rodzaju umorzenia (umorzenie dobrowolne, przymusowe, automatyczne), jego ekonomicznym celem jest wycofanie się akcjonariusza z posiadania akcji i realizacja zysku z inwestycji (bądź minimalizacja ewentualnych strat). Innymi słowy, akcjonariusz, który posiada akcje będące przedmiotem umorzenia dokonuje niejako zamiany posiadanych przez siebie aktywów w postaci akcji na środki pieniężne bądź inne składniki majątku spółki. Wnioskodawca natomiast, wypłacając swojemu akcjonariuszowi wynagrodzenie z tytułu umorzenia posiadanych przez niego akcji, jedynie wypełnia wobec niego swoje obowiązki korporacyjne (wydając na rzecz akcjonariusza pieniężny lub niepieniężny ekwiwalent wartości umarzanych akcji).
   Umorzenie akcji, ze względu na swoją specyfikę (jest to de facto operacja o charakterze organizacyjno-ustrojowym stanowiąca formę zaspokojenia zobowiązań spółki wobec swoich akcjonariuszy powstałych w związku z umorzeniem akcji) musi być zatem traktowane jako jedno, spójne zdarzenie, zaś jego poszczególne elementy (zbycie akcji na rzecz spółki, umorzenie akcji, wydanie składnika majątku spółki na rzecz akcjonariusza tytułem wypłaty wynagrodzenia) nie mogą być dla celów podatkowych utożsamiane z innymi zdarzeniami gospodarczymi, unormowanymi m.in. ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r., nr 16, poz. 93; dalej: „KC”). W szczególności, umorzenia nie należy utożsamiać z realizacją umowy sprzedaży, o której mowa w art. 535 KC stanowiącym, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Umorzenie (i w konsekwencji wypłata Spółce F wynagrodzenia z tytułu Umorzenia w postaci udziałów Wnioskodawcy) nie wypełni znamion umowy sprzedaży, o której mowa powyżej. Wydanie na rzecz Spółki F udziałów w Spółce Zależnej nie będzie bowiem wiązało się z jakąkolwiek zapłatą ze strony Wnioskodawcy (w ramach Umorzenia Wnioskodawca nie uzyska od niego jakiegokolwiek wynagrodzenia). Brak jest więc strukturalnych elementów umowy sprzedaży.
   Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że wydanie przedmiotowych udziałów będzie wprawdzie prowadziło do wypełnienia zobowiązania przez Wnioskodawcę wobec Spółki F, w konsekwencji do jego wygaśnięcia, jednakże nie dojdzie tutaj do zwolnienia Wnioskodawcy z długu, o którym mowa w art. 508 KC. Podobnie argumentują także sądy administracyjne, w tym m.in. WSA we Wrocławiu, który w wyroku z 25 stycznia 2011 r. (sygn. I SA/Wr 1294/10) stwierdził, że (...) w ocenie Sądu nie mamy do czynienia z żadnym zwolnieniem z długu w żadnej formie, lecz jedynie z wykonaniem zobowiązania zapłaty za umorzone udziały. Spółka po prostu wykonała swoje zobowiązanie, które mogła zresztą wykonać w sposób podstawowy, najczęściej spotykany, tj. wypłacając należność w gotówce.
   Dodatkowo, należy zwrócić uwagę, że wydanie Spółce F posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów z tytułu Umorzenia zostanie dokonane wyłącznie na podstawie stosownego wewnętrznego dokumentu korporacyjnego Wnioskodawcy (np. odpowiedniej uchwały), bez zawierania jakiejkolwiek umowy cywilnoprawnej pomiędzy Wnioskodawcą, a Spółką F, czy też aktu notarialnego.
   
   
   Mając na uwadze powyższe rozważania Wnioskodawca uważa, że traktując Umorzenie jako specyficzne zdarzenie gospodarcze, ściśle uregulowane w przepisach prawa handlowego, jego poszczególne elementy nie mogą być traktowane jako odrębne zdarzenia, w szczególności jako:
   • sprzedaż, czy
   • zwolnienie z długu.
   
   
   
3. Wydanie udziałów Spółki Zależnej na rzecz Spółki F nie stanowi przychodu podatkowego.
   Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w ustawie o CIT pojęcie przychodu nie zostało jednoznacznie zdefiniowane. Ustawodawca wprowadził bowiem katalog otwarty w odniesieniu do zdarzeń powodujących powstanie przychodu, wymieniając jedynie ich przykłady w treści art. 12 ust. 1 ustawy o CIT. W doktrynie wskazuje się natomiast że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego (Janusz Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2009, str. 224). Podkreśla się również, że przychodem podatkowym są wyłącznie tylko takie wartości, które definitywnie powiększają aktywa osoby prawnej (P. Małecki, M. Mazurkiewicz, „CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz”, Lex 2012). Tak jak wspomniano powyżej, w wyniku wydania przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Zależnej na rzecz Spółki F tytułem Umorzenia, nie dojdzie w szczególności do dokonania przez Wnioskodawcę sprzedaży na rzecz Spółki F ani do zwolnienia Wnioskodawcy z długu i tym samym należy stwierdzić, że nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy do uzyskania żadnego rodzaju przysporzenia.
   W istocie Wnioskodawca wydając swoje aktywa na rzecz Spółki F doprowadzi do uszczuplenia swojego majątku. Konsekwentnie, nie można stwierdzić, aby wydanie Spółce F udziałów Spółki Zależnej stanowiło „definitywne powiększenie aktywów” Wnioskodawcy. Tym samym, przyjęcie stanowiska, że Umorzenie skutkować będzie powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o CIT po stronie Wnioskodawcy byłoby bezzasadne.
   Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w ramach Umorzenia skutkującego wypłatą Spółce F wynagrodzenia z tytułu Umorzenia w postaci udziałów w Spółce Zależnej, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód w rozumieniu art. 12 ustawy o CIT. W szczególności, nie dochodzi do odpłatnego zbycia udziałów przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki F, gdyż nie można w tym przypadku mówić o jakimkolwiek przysporzeniu na rzecz Wnioskodawcy.
   
   

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 7 listopada 2012 r. Znak IBPBI/2/423-1005/12/PC Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z 3 września 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 270/13 uchylił zaskarżoną interpretację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu, istota sporu w rozpatrywanej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, w związku z zadanym przez Spółkę pytaniem w kontekście zdarzenia przyszłego, czy wydanie przez Spółkę majątku rzeczowego (w postaci udziałów w Spółce Zależnej) tytułem wynagrodzenia za umorzone akcje (Spółki F) będzie powodować po jej stronie powstanie przychodu do opodatkowania.

Zdaniem Spółki w ramach umorzenia akcji skutkującego wypłatą Spółce F wynagrodzenia z tytułu umorzenia w postaci udziałów w Spółce Zależnej, po stronie wnioskodawcy nie powstanie przychód w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.p., w szczególności nie dojdzie do odpłatnego zbycia udziałów przez wnioskodawcę na rzecz Spółki F i przysporzeniu na rzecz wnioskodawcy. Minister Finansów uważa, że wydanie przez Spółkę udziałów jako wynagrodzenia za umorzenie akcji spowoduje powstanie po jej stronie przychodu z odpłatnego jej zbycia na podstawie art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., bowiem po stronie Spółki powstanie przychód ze zbycia prawa majątkowego, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy podatkowej, a przychodem tym będzie wartość ustalonego wynagrodzenia.

Zasady umorzenia akcji w spółce akcyjnej reguluje art. 359 KSH, zgodnie z którym:

• akcje mogą być umorzone w przypadku, gdy statut tak stanowi;
• akcje mogą być umorzone za zgodą akcjonariusza w drodze ich nabycia przez Spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe);
• umorzenie dobrowolne nie może być dokonane częściej niż raz w roku obrotowym. Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa statut spółki;
• umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia, które powinno określić w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych, bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposobu obniżenia kapitału zakładowego;
• umorzenie przymusowe następuje za wynagrodzeniem które nie może być niższe od wartości przypadających na akcję aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszony o kwotę przeznaczoną do podziału między akcjonariuszy.
  
  

W opinii Sądu, przepisy Kodeksu spółek handlowych, nie przesądzają także w jakiej formie powinno być wypłacone wspólnikowi wynagrodzenie za umarzane akcje. Woli akcjonariuszy, znajdującej wyraz w statucie spółki oraz uchwale zgromadzenia wspólników, pozostawiono zatem kwestię czy rozliczenie z występującym ze spółki akcjonariuszem nastąpi w formie naturalnej – poprzez „wypłatę” w formie rzeczowej – czy w gotówce.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej stanowi otwarty katalog przychodów podlegających opodatkowaniu i zawiera przykładowe ich wyliczenie, natomiast ust. 4 pkt 3 wymienionego przepisu nie zalicza do przychodów „zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów lub akcji w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia”. Z kolei z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p. wynika, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W ocenie Sądu wykładnia językowa przepisów ustawy podatkowej wskazuje wprost, iż umorzenie akcji w spółce nie stanowi dla Spółki przychodu, nie będzie stanowiło przychodu także przeniesienie na akcjonariusza udziałów w Spółce Zależnej w ramach wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji. W przepisach art. 12 oraz art. 14 u.p.d.o.p. brak jest jakichkolwiek postanowień, które pozwalałyby przyjąć, że przychód do opodatkowania u osoby prawnej powstanie w momencie, w którym dojdzie do wypłaty wynagrodzenia o charakterze rzeczowym (lub pieniężnym) z tytułu umorzenia akcji. Skutkiem umorzenia jest unicestwienie akcji i zmniejszenie stanu posiadania wspólnika/wspólników w spółce, a liczba akcji spółki ulega zmniejszeniu. Zmiana wysokości akcji przy ich zmniejszeniu, nie jest, w normalnym obrocie gospodarczym okolicznością, z której można by wnosić o wystąpieniu przychodu. Efektem uchwały o umorzeniu akcji będzie przepływ aktywów do akcjonariuszy i obniżenie kapitału akcyjnego lub zapasowego. Wypłata wynagrodzenia za umarzane akcje nie będzie również prowadzić do powstania przychodu na podstawie art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p. bowiem powstanie przychodu do opodatkowania powodują przesunięcia majątkowe dokonywane pomiędzy podatnikami, które spełniają dwie kluczowe cechy: przesunięcie jest dokonywane w oparciu o tytuł prawny przewidujący ich odpłatne zbycie (np. sprzedaż), strony transakcji łączy umowa, która przewiduje zapłatę ceny. Umorzenie akcji za wynagrodzeniem nie spełnia żadnej z wymienionych cech. Wypłata wynagrodzenia za umarzane akcje nie może być traktowana jako związana z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy ponadto zwrócić uwagę, że przepis art. 14 ust. 1 ustawy podatkowej wskazuje jedynie sposób ustalania przychodu podatkowego. Wykładnia tego przepisu będzie miała znaczenie gdy przychód podatkowy wystąpi po stronie spółki. Tymczasem stan faktyczny wskazany we wniosku o interpretację nie pozwala na przyjęcie, że po stronie spółki przychód podatkowy wystąpi. Jak już wyżej podniesiono wykładnia językowa przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje wprost, że umorzenie akcji w spółce w zamian za przekazane udziały nie stanowi dla niej przychodu. Wynika to – zdaniem Sądu – z treści art. 12 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.p. Ustawodawca nie odróżnia w tym przepisie umorzenia odpłatnego czy nieodpłatnego, formy pieniężnej czy niepieniężnej. Powyższy przepis stanowi więc lex specialis w stosunku do niezamkniętego katalogu normatywnego wyliczenia przychodów podlegających opodatkowaniu, a określonych w art. 12 ust.1-3 u.p.d.o.p.

W konkluzji Sąd stwierdził, że (…) w wyniku umorzenia akcji skarżąca spółka nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego, które powiększy jej majątek. Umorzenie akcji i wypłata wynagrodzenia z tego tytułu w postaci przekazania udziałów innej spółki nie może być zrównana z czynnością odpłatnego zbycia, o której mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym po stronie Spółki nie powstanie przychód z tego tytułu.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 2 sierpnia 2012 r. uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania uchylonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa

(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.