Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-880/15-2/AK
z 3 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643 z późn. zm) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją i obsługą programu motywacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją i obsługą programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

D. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) zamierza wprowadzić program motywacyjny (dalej: „Program”), którym objęci zostaną członkowie Kadry Zarządzającej i wybrani pracownicy Spółki (dalej: „Osoby Uprawnione”). Zasady wdrażania i funkcjonowania Programu, zawarte zostaną w przyjętym przez Spółkę regulaminie. Celem Programu będzie zaś zmotywowanie uczestników do podejmowania działań zmierzających do poprawy wyników finansowych Spółki, a tym samym, jej pozycji rynkowej. Mając to na względzie, Wnioskodawca zamierza uzależnić wysokość możliwych do otrzymania przez Osoby Uprawnione w ramach Programu kwot od wyników finansowych Spółki.

Aby zrealizować Program, oprócz wdrożenia stosownego regulaminu, Wnioskodawca zamierza zawierać z Osobami Uprawnionymi pisemne umowy, których treścią będzie przyznanie im określonej w umowie liczby akcji fantomowych, których wartość nominalna w momencie przyznania będzie wynosiła 1 zł. Umowy będą umowami cywilnoprawnymi, odrębnymi od umów o pracę. Wnioskodawca nie podjął jeszcze decyzji co do tego czy Osoby Uprawnione zostaną zobowiązane do poniesienia odpłatności za przyznane im akcje fantomowe (tj. w wysokości ich wartości nominalnej) czy też akcje te zostaną przekazane im nieodpłatnie.

Zgodnie z zasadami Programu, akcje fantomowe nie będą stanowiły akcji w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks Spółek Handlowych (t.j. Dz. U. z 2013 r. Nr 1030, dalej: „KSH”), nie będą akcjami notowanymi na giełdzie i nie dadzą ich nabywcom żadnych praw udziałowych w stosunku do Spółki, a zatem posiadacz akcji fantomowych nie będzie uważany za udziałowca spółki z tytułu posiadania tych akcji, w szczególności nie będzie mu przysługiwało prawo głosu ani prawo do dywidendy. Przyznawane Osobom Uprawnionym akcje fantomowe będą niezbywalne, z wyjątkiem ich wykupu przez Spółkę w celu realizacji przez Osobę Uprawnioną przyznanego jej prawa.

Zgodnie z zasadami Programu, Osoba Uprawniona nabywając akcje fantomowe nabędzie prawo do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego (dalej: „Kwota Rozliczenia”) kalkulowanego jako iloczyn liczby przyznanych akcji fantomowych i ich wartości ustalanej po zakończeniu okresu wyczekiwania, a Spółka zobowiąże się do jej wypłaty.

Okres wyczekiwania może u poszczególnych Osób Uprawnionych wynosić odpowiednio miesiąc lub kwartał. Zgodnie z postanowieniami Programu, realizacja praw wynikających z akcji fantomowych będzie następowała po spełnieniu określonych w Umowie warunków, w tym po upływie przewidzianego w Umowie okresu. W tym sensie, przyznane Osobom Uprawnionym w oparciu o akcje fantomowe prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia w przyszłości jest prawem warunkowym.

Zasady Programu (czy to postanowienia regulaminu czy Umowy) oprócz ogólnych zasad jego funkcjonowania, mogą także określać następstwa pewnych zdarzeń szczególnych (na przykład zasady wypłaty Kwoty Rozliczenia w związku z ustaniem zatrudnienia w trakcie okresu wyczekiwania).

Spółka przeznaczy określoną pulę pieniężną na wypłatę Kwot Rozliczenia, które Osoby Uprawnione mają otrzymać w związku z ich uczestnictwem w Programie. Kwoty Rozliczenia będą wypłacane ze środków obrotowych Spółki.

Zgodnie z zakładanymi zasadami Programu, wartość akcji fantomowych ustalana po zakończeniu okresu wyczekiwania, uzależniona będzie od wartości określonych wskaźników finansowych osiągniętych przez Spółkę we wskazanym w Programie okresie.

Wskaźnikami finansowymi branymi w tej mierze pod uwagę będą:

• Produkcja Dodana - kalkulowana w oparciu o różnicę między przychodami a kosztami ze sprzedaży danego okresu z Rachunku Zysków i Strat,
  

• Marża - kalkulowana w oparciu o przychody ze sprzedaży i koszty bezpośrednie sprzedaży.
  
  
  

Wskaźniki finansowe będące podstawą wyliczenia Kwoty Rozliczenia będą ustalane przez Spółkę i mogą się one różnić - co do rodzaju oraz okresu w jakim będą brane pod uwagę -w przypadku poszczególnych Osób Uprawnionych. Szczegółowy sposób wyliczenia Kwoty Rozliczenia ustalony zostanie indywidualnie w Umowie zawartej pomiędzy Spółką z Osobą Uprawnioną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z organizacją i obsługą powyższego Programu i wypłatą Kwot Rozliczenia Osobom Uprawnionym będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie wydatki związane z organizację i obsługą Programu, a także wypłatą Kwot Rozliczenia Osobom Uprawnionym powinny stanowić koszty uzyskania przychodów dla Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Na podstawie powyższego przepisu, podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkie poniesione wydatki, w przypadku gdy łącznie spełnione są następujące warunki: (i) wydatki te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, (ii) nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT oraz (iii) pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów istnieje związek przyczynowy.

Mając to na względzie, wydatki poniesione przez podatnika mogą zostać uznane za koszty uzyskania, przychodów dla celów CIT jeśli są nakierowane na osiągnięcie przychodu lub zachowanie/zabezpieczenie źródła przychodów, przy czym warunkiem wystarczającym dla zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych jest podejmowanie przez podatnika działań zmierzających do potencjalnego osiągnięcia przychodów czy też zachowania/ zabezpieczenia ich źródła.

Należy przy tym dodać, że wystarczające jest w tej mierze wykazanie choćby pośredniego (a nie wyłącznie bezpośredniego) związku ponoszonego wydatku z przychodami.

Przechodząc na grunt analizowanego stanu faktycznego należy podkreślić, iż uzasadnieniem dla przekazania Osobom Uprawnionym akcji fantomowych przyznających im prawo do otrzymania w przyszłości Kwoty Rozliczenia jest m. in. funkcja motywacyjna.

Przejawia się ona w tym, że wysokość otrzymanych przez te osoby w przyszłości kwot będzie zależała od wyników finansowych Spółki i osiągnięcia określonego poziomu przez wybrane wskaźniki finansowe. Nie ulega więc wątpliwości, że Program służy więc motywowaniu do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę.

W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań Osób Uprawnionych będzie prowadziło do wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników Spółki.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszeniem przez Spółkę wydatków w związku z udziałem Osób Uprawnionych w Programie, a potencjalnymi przychodami lub zachowaniem oraz zabezpieczeniem ich źródła.

Jednocześnie, należy podkreślić, że tego typu wydatki (tj. związane z funkcjonowaniem programów motywacyjnych) nie zostały wymienione w treści art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

W konsekwencji, w opinii Spółki ponoszone przez nią wydatki tak na organizację i obsługę Programu, jak i wypłatę Kwot Rozliczenia, mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zdanie Wnioskodawcy potwierdza szereg interpretacji dotyczących różnego rodzaju programów motywacyjnych, w szczególności te wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 6 czerwca 2014 r. o sygn. ILPB3/423-132/ 14-2/JG, w której organ skarbowy wskazał, iż „Uzasadnieniem dla przyznania Uczestnikom Programu, związanym ze Spółką, Jednostek Uczestniczą jest, m.in. funkcja motywacyjna, gdyż Uczestnicy Programu stając się posiadaczami Jednostek Uczestnictwa są dodatkowo motywowani do działania nakierowanego na uzyskanie wysokiego zysku operacyjnego przez Spółkę”. Do analogicznych wniosków prowadzi interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2013 r. (sygn. IPPB3/423-659/13-2/MC), który potwierdził stanowisko przedstawione we wniosku, iż możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w przypadku gdy „pracownicy stając się posiadaczami jednostek, których wartość zależy od wyników finansowych Spółki, są dodatkowo motywowani do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę”.
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 3 września 2008 r. o sygn. IBPB3/ 423-485/08/AK, w której organ skarbowy wskazał, iż przyznanie pracownikom nieodpłatnie opcji na akcje Spółki w ramach tzw. Planu (pracowniczy plan motywacyjny) umotywowane jest poprawą efektywności Banku, zwiększeniem jego możliwości gospodarczych poprzez zmotywowanie pracowników Banku do utrzymywania ściślejszego związku z Bankiem i poczucia osobistej odpowiedzialności za działalność i rezultaty finansowe Banku. A zatem pracownik Banku uprawniony do partycypowania w pracowniczym planie motywacyjnym jest konkretnie - bo finansowo - zainteresowany zwiększeniem efektywności swoich działań, co prowadzi do sprawniejszej realizacji celów biznesowych banku, zwiększenia jego wyników finansowych i przychodu podatkowego. W związku z powyższym można mówić o istnieniu związku przyczynowo - skutkowego miedzy poniesionym wydatkiem, a potencjalnym lub zwiększonym przychodem (...)”.
  
  
  

Podobne stanowisko zostało także potwierdzone w innych pismach organów podatkowych (m. in. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 marca 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1827/10/JD, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB5/423-40/ 08-3/DG z dnia 21 listopada 2008 r., Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn.IPPB3/ 423-322/10-2/JB z 13 lipca 2010 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.