Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-714/15-3/MK1
z 22 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z remontem mieszkania, gdy mieszkanie zostało następnie wynajęte - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z remontem mieszkania, gdy mieszkanie zostało następnie wynajęte.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W maju 2007 roku podpisano umowę przedwstępną kupna mieszkania, które zostało oddane do użytkowania kupującemu od dewelopera protokołem zdawczo-odbiorczym w lipcu 2008, a w sierpniu 2008 roku podpisano akt notarialny kupna tegoż mieszkania. Od momentu przekazania mieszkania, które było w stanie deweloperskim rozpoczęto prace wykończeniowe mające na celu doprowadzenie mieszkania do stanu pozwalającego na jego zamieszkanie.

Mieszkanie zostało zakupione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych z własnych środków.

W maju 2008 roku kończyło się pozwolenie na pobyt kupującego za granicą i mieszkanie miało być bazą na pobyt w Polsce.

W maju 2009 roku, z uwagi na sprawy osobiste kupujący zdecydował się na wynajem tegoż mieszkania, a w czerwcu 2009 roku mieszkanie zostało przekazane najemcy, a ten wpłacił pierwszy czynsz.

Podatnik (wynajmujący) postanowił opodatkować dochody z najmu na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca poniósł wszystkie koszty wykończenia mieszkania i w trakcie wykańczania mieszkania tzn. do czerwca 2009 roku nie świadczył usług najmu, wiec nie był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podatnik wynajmujący mieszkanie może wystąpić o zwrot różnicy VAT od niektórych materiałów budowlanych również w przypadku wynajmu mieszkania?
2. Czy wartość amortyzowanego mieszkania powiększona o koszty wykończenia brutto należy pomniejszyć o wartość zwróconego VAT-u w przypadku jego zwrotu?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, w zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem wnioskodawcy wynajem mieszkania nie przekreśla prawa do zwrotu VAT za materiały budowlane użyte w pracach remontowych przed podpisaniem umowy. Wnioskodawca jest właścicielem tego mieszkania nieprzerwanie od podpisania aktu notarialnego, którego przeznaczeniem są potrzeby mieszkaniowe. Prawo do odliczeń za materiały budowlane wnioskodawca nabył już przed podpisaniem umowy najmu. Możliwe jest zatem rozliczenie materiałów zakupionych przed podpisaniem umowy najmu, gdyż podatnik nie świadczył usług najmu przed podpisaniem umowy najmu tzn. do czerwca 2009 roku, więc nie był podatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz.U. z 2013 r. poz. 1304) – z dniem 1 stycznia 2014 r. – straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Jednakże na podstawie art. 32 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części wydatków na dotychczasowych zasadach.

Z przywołanych powyżej przepisów przejściowych i końcowych wynika, że choć ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części 1 stycznia 2014 r. straciła moc, to jej postanowienia znajdują zastosowanie do tych osób fizycznych, które przed 1 stycznia 2014 r. poniosły wydatki na zakup materiałów budowlanych.

Jak wynika z art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

1. od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r.;
2. od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r.;
3. od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.;
4. od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2017 r.;
5. od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.
   
   

Treść zacytowanych przepisów wskazuje, że osobie fizycznej spełniającej warunki określone w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym przysługuje przez określony w ustawie czas prawo do ubiegania się o zwrot ww. wydatków pomimo uchylenia ustawy ten zwrot regulującej.

Powyższe oznacza, że na podstawie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym tj. na dotychczasowych zasadach o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych według harmonogramu określonego w art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, mają prawo ubiegać się osoby fizyczne, które poniosły wydatki na zakup materiałów budowlanych, przed 1 stycznia 2014 r.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym stanowi, że zwrot, o którym mowa w ust. 1 dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT tj. stawką 22% i wyższą (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy).

W świetle art. 3 ust. 4 ww. ustawy, dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze – rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

• prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r., Nr 207 , poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3,
  

• pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
  
  
  

Z kolei z treści art. 5 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym, który to wniosek może być składany nie częściej niż raz w roku (art. 5 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 5 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – do wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym składanego w urzędzie skarbowym należy załączyć kopię:

1. pozwolenia na budowę albo - w przypadku remontu, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 – dokumentu potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego;
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – w sprawie zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, urząd skarbowy wydaje decyzję, w której określa kwotę zwrotu, z zastrzeżeniem ust. 3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, urząd skarbowy wydaje w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku (art. 6 ust. 2 ww. ustawy). Jeżeli prawidłowość złożonego przez osobę fizyczną wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1, nie budzi wątpliwości, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty wykazanej we wniosku bez wydania decyzji (art. 6 ust. 3 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w maju 2007 roku podpisano umowę przedwstępną kupna mieszkania, które zostało oddane do użytkowania kupującemu od dewelopera protokołem zdawczo-odbiorczym w lipcu 2008, a w sierpniu 2008 roku podpisano akt notarialny kupna tegoż mieszkania. Od momentu przekazania mieszkania, które było w stanie deweloperskim rozpoczęto prace wykończeniowe mające na celu doprowadzenia mieszkania do stanu pozwalającego na jego zamieszkanie. Mieszkanie zostało zakupione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych z własnych środków. W maju 2008 roku kończyło się pozwolenie na pobyt kupującego za granicą i mieszkanie miało być bazą na pobyt w Polsce. W maju 2009 roku, z uwagi na sprawy osobiste kupujący zdecydował się na wynajem tegoż mieszkania, a w czerwcu 2009 roku mieszkanie zostało przekazane najemcy, a ten wpłacił pierwszy czynsz. Podatnik (wynajmujący) postanowił opodatkować dochody z najmu na zasadach ogólnych. Wnioskodawca poniósł wszystkie koszty wykończenia mieszkania i w trakcie wykańczania mieszkania tzn. do czerwca 2009 roku nie świadczył usług najmu, więc nie był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że w momencie prac wykończeniowych w mieszkaniu Wnioskodawca nie świadczył usługi najmu tego mieszkania, która to usługa podlegałaby regułom ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, nie została spełniona negatywna przesłanka zawarta w art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Oznacza to, że wnioskodawca może ubiegać się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup niektórych materiałów budowlanych, w związku z wykończeniem mieszkania przed zawarciem umowy najmu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.