2015.12.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-885/15/MU
z 4 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania u mieszkańca gminy przychodu oraz obowiązku wystawienia informacji PIT-8C - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania u mieszkańca gminy przychodu oraz obowiązku wystawienia informacji PIT-8C. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje przystąpić do realizacji ogłoszonego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Programu „XXX”. Program zakłada wsparcie zakupu i montażu instalacji i mikroinstalacji do produkcji energii elektrycznej na potrzeby istniejących lub będących w budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub wielorodzinnych. Dofinansowanie udzielane będzie w formie dotacji (w wysokości 40% kosztów kwalifikowanych zakupu i montażu instalacji) wraz z preferencyjną pożyczką (w wysokości 60% kosztów kwalifikowanych zakupu i montażu instalacji). Wnioskodawca we własnym zakresie dokona wyboru mieszkańców (osoby fizyczne), na których budynkach zostaną wykonane instalacje. Następnie Wnioskodawca ze środków pozyskanych z programu „XXX” we własnym imieniu i na własną rzecz zakupi i dokona montażu instalacji w wybranych budynkach a z mieszkańcami podpisze umowy cywilnoprawne. Na podstawie tych umów Wnioskodawca zachowa prawo własności do zamontowanych instalacji przez okres minimum 3 lat, natomiast mieszkańcy z tych instalacji będą mogli korzystać, zobowiązując się w zamian do spłaty na rzecz Wnioskodawcy części kosztów zakupu i montażu instalacji, w wysokości odpowiadającej wartości dofinansowania uzyskanego w formie pożyczki (60% wartości instalacji), nie wcześniej jednak niż przed zakończeniem trwałości projektu, własność przejdzie na mieszkańca.

Program „XXX” nie jest programem rządowym, ale jest programem finansowanym przez NFOŚiGW w XXX. Podstawą działania Narodowego Funduszu jest ustawa Prawo ochrony środowiska. Fundusz zarządza finansami publicznymi przeznaczonymi na działalność ekologiczną poprzez programy priorytetowe zatwierdzane przez Radę Nadzorczą NFOŚiGW. Świadczenia w postaci zakupu przez Wnioskodawcę na rzecz mieszkańców instalacji Odnawialnych Źródeł Energii (OZE) są finansowane ze środków ww. Funduszu (40% w postaci udzielonej Wnioskodawcy dotacji i 60 % w postaci udzielonej pożyczki), nie zaś z budżetu Wnioskodawcy. Przekazanie kwot pożyczki i dotacji nie następuje w ramach realizacji programu rządowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy możliwość korzystania przez mieszkańca – osobę fizyczną przez okres trwałości Programu z instalacji OZE – będącej własnością Wnioskodawcy – zamontowanej na jego nieruchomości w ramach realizacji ww. Programu oraz nabycie tej instalacji po upływie okresu trwałości projektu, pomimo uiszczenia Wnioskodawcy wyłącznie 60% początkowej wartości, będzie stanowiło świadczenie dające mieszkańcowi przysporzenie majątkowe w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym powodowało po stronie Wnioskodawcy obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją Programu „XXX” po stronie mieszkańca nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zarówno z tytułu korzystania z instalacji OZE przez okres trwałości Programu jak i z tytułu nabycia instalacji po upływie tego okresu po uiszczeniu 60% wartości początkowej instalacji. Dla stwierdzenia, że w przedstawionych sytuacjach przychód dla mieszkańca nie powstaje decydujące znaczenie ma okoliczność, że zarówno zasady korzystania z instalacji OZE w okresie trwałości Programu jak i zasady nabywania instalacji OZE po upływie tego okresu, dla wszystkich mieszkańców Wnioskodawcy są takie same. Nie można w związku z tym mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego dla konkretnego mieszkańca. Tylko w przypadku gdyby konkretny zindywidualizowany mieszkaniec korzystał z instalacji lub nabył instalację na preferencyjnych zasadach w stosunku do innych mieszkańców, powstałby u niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając w pkt 9 – inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca planuje przystąpić do realizacji ogłoszonego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Programu „XXX”. Program zakłada wsparcie zakupu i montażu instalacji i mikroinstalacji do produkcji energii elektrycznej na potrzeby istniejących lub będących w budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub wielorodzinnych. Dofinansowanie udzielane będzie w formie dotacji (w wysokości 40% kosztów kwalifikowanych zakupu i montażu instalacji) wraz z preferencyjną pożyczką (w wysokości 60% kosztów kwalifikowanych zakupu i montażu instalacji). Wnioskodawca we własnym zakresie dokona wyboru mieszkańców (osoby fizyczne, wspólnoty mieszkaniowe), na których budynkach zostaną wykonane instalacje. Następnie Wnioskodawca ze środków pozyskanych z programu „XXX” we własnym imieniu i na własną rzecz zakupi i dokona montażu instalacji w wybranych budynkach a z mieszkańcami podpisze umowy cywilnoprawne. Na podstawie tych umów Wnioskodawca zachowa prawo własności do zamontowanych instalacji przez okres minimum 3 lat, natomiast mieszkańcy z tych instalacji będą mogli korzystać, zobowiązując się w zamian do spłaty na rzecz Wnioskodawcy części kosztów zakupu i montażu instalacji, w wysokości odpowiadającej wartości dofinansowania uzyskanego w formie pożyczki (60% wartości instalacji), nie wcześniej jednak niż przed zakończeniem trwałości projektu, własność przejdzie na mieszkańca.

Z treści wniosku wynika zatem, że zarówno zasady korzystania z instalacji OZE w okresie trwałości projektu, jak i zasady nabywania instalacji OZE po upływie tego okresu, dla wszystkich mieszkańców Wnioskodawcy są takie same. Zatem nie mają one charakteru indywidualnego. Nie można w związku z tym mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego dla konkretnego mieszkańca. Tylko w przypadku gdyby konkretny, zindywidualizowany mieszkaniec korzystał z instalacji lub nabył instalację na preferencyjnych zasadach w stosunku do innych mieszkańców, powstałby u niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w związku z realizacją Programu „XXX” po stronie mieszkańca Wnioskodawcy, nie powstanie przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno z tytułu korzystania z instalacji OZE przez okres trwałości projektu jaki i z tytułu nabycia instalacji po upływie tego okresu po uiszczeniu 60% wartości początkowej instalacji. Tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek sporządzenia tym osobom informacji PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin