Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-780/15-4/DJ
z 17 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku (data wpływu 20 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 31 sierpnia 2015 r. nr ILPB2/4511-1-780/15-2/DJ, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 31 sierpnia 2015 r., skutecznie doręczono dnia 3 września 2015 r., zaś w dniu 7 września 2015 r. (data nadania 3 września 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 19 czerwca 2015 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny położony w A . Zainteresowany nabył go w drodze spadku po zmarłej siostrze i z uwagi na koszty utrzymania sprzedał lokal przed upływem pięciu lat. Dlatego musiał rozliczyć się z podatku dochodowego za sprzedany lokal. Ponieważ siostra była chora, a mieszkanie zadłużone w spółdzielni i siostra miała już nakaz eksmisyjny, zwróciła się do Wnioskodawcy o pomoc. Aby pomóc siostrze Zainteresowany wziął pożyczkę w lipcu 2011 r. na spłatę zadłużenia. Dzięki niej siostra Wnioskodawcy nie została eksmitowana i mieszkała w tym lokalu do śmierci, która nastąpiła w grudniu 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć od dochodu ze sprzedaży mieszkania kwotę, na którą zaciągnął pożyczkę i wpłacił do spółdzielni mieszkaniowej spłacając zadłużenie mieszkania siostry, którego sprzedaż stanowi jego dochód?

Zdaniem Wnioskodawcy - kwota zaciągniętej pożyczki i jej spłata przez Wnioskodawcę stanowi koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży mieszkania, o którą Zainteresowany powinien pomniejszyć dochód naliczając podatek dochodowy za sprzedane mieszkanie, ponieważ wcześniej spłacił zadłużenie tego mieszkania. Wnioskodawca nadmienia, że to mieszkanie otrzymał w spadku po siostrze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Stosownie do art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

W związku z powyższym, dniem nabycia przez Wnioskodawcę spadku i w konsekwencji nieruchomości jest data śmierci siostry. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że siostra Zainteresowanego zmarła w grudniu 2014 r.

W dniu 19 czerwca 2015 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny - zatem istotnie odpłatne zbycie mieszkania nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. W związku z tym, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z dyspozycją zacytowanego powyżej art. 22 ust. 6d ustawy, przychód który Wnioskodawca uzyskał z odpłatnego zbycia mieszkania nabytego w spadku po zmarłej siostrze może zostać pomniejszony wyłącznie o udokumentowane nakłady na to mieszkanie zwiększające jego wartość oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanego mieszkania przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Spłata zadłużenia do spółdzielni mieszkaniowej nie stanowi żadnej z kategorii wskazanych w art. 22 ust. 6d, a zatem nie może zostać uwzględniona przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw nabytych w drodze spadku.

Podkreślić należy również, że spłata za kogoś długu związanego z zaległościami w spółdzielni mieszkaniowej ( w tym przypadku za siostrę Wnioskodawcy) w żaden sposób nie jest związana z nabyciem przedmiotowej nieruchomości. Nabycie nastąpiło w drodze spadku po zmarłej siostrze, a więc tytułem „darmym”. Nie można też ww. spłaty wiązać ze sprzedażą mieszkania, ponieważ nie były to wydatki konieczne do zbycia lokalu mieszkalnego. Dług został spłacony jeszcze za życia siostry – Wnioskodawca nie był jeszcze w tym momencie właścicielem przedmiotowej nieruchomości.

Gdyby nawet przyjąć, że spłata nastąpiłaby po śmierci siostry Wnioskodawcy to i tak wyżej dokonana analiza potwierdza, że spłata zadłużenia do spółdzielni mieszkaniowej nie mieści się kryteriach kosztu uzyskania przychodów, tzn. nie stanowi udokumentowanego nakładu na nieruchomość lub prawo ani też nie jest kwotą zapłaconego podatku od spadków i darowizn. Fakt, że Wnioskodawca uregulował zaległości w spółdzielni mieszkaniowej nie oznacza, że może ten wydatek w jakikolwiek sposób uważać za nakład na mieszkanie, o który może pomniejszyć przychód z jego sprzedaży. Bez wątpienia wydatek ten nie stanowi również kwoty zapłaconego podatku od spadków i darowizn. Tym samym Wnioskodawca nie może pomniejszyć dochodu podlegającego opodatkowaniu o kwotę spłaty zadłużenia do spółdzielni mieszkaniowej.

Podsumowując, jeśli odpłatne zbycie mieszkania dokonane zostało przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, po stronie Wnioskodawcy powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego z ww. tytułu. Podstawą opodatkowania w niniejszej sprawie będzie przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w spadku, określony zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota ta może być pomniejszona o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy (koszty odpłatnego zbycia) oraz w art. 22 ust. 6d ww. ustawy (koszty uzyskania przychodów), ale do żadnej z tych kategorii kosztów nie należy spłata zadłużenia w spółdzielni mieszkaniowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.