2015.04.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-89/15-4/HW
z 28 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy świadczonych przez Wnioskodawcę usług księgowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy świadczonych przez Wnioskodawcę usług księgowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 kwietnia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1 lipca 2011 r. prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną według kodu PKD 69.20 Z.

Wnioskodawca posiada Certyfikat Księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzający kwalifikacje niezbędne do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (obowiązujący do dnia 10 sierpnia 2014 r.). Nie posiadał (również przed 10 sierpnia 2014 r.) i nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany świadczy następujące usługi:

prowadzenie i przechowywanie dokumentacji księgowej i podatkowej: podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, ewidencji wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia oraz innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego, przeznaczonych do ewidencjonowania osiągniętych przychodów i kosztów oraz faktur sprzedaży i zakupu VAT w ramach prowadzonej przez Zleceniodawcę działalności gospodarczej;
sporządzanie, na podstawie dowodów księgowych wprowadzanych do rejestru VAT, deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;
obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie deklaracji podatkowych;
sporządzanie na koniec roku podatkowego zeznań podatkowych;
obliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców ich pracowników, sporządzanie deklaracji rozliczeniowych i ich przekazywanie do ZUS;
sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników;
branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli, dotyczących prowadzenia przez Zleceniobiorcę kompleksowej obsługi księgowej Zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez Zleceniobiorcę w ramach zawartych umów.

Wszystkie czynności świadczone są na podstawie umów zawartych z klientami na kompleksową obsługę księgową. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany nie obsługuje osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Deklaracje podatkowe sporządzane są automatycznie przez program księgowy na podstawie wprowadzonych wcześniej dowodów księgowych, wszystko wyłącznie w ramach zawartych umów. Wysyłane są drogą elektroniczną, pocztową lub osobiście we właściwym Urzędzie Skarbowym. Deklaracje wysyłane drogą pocztową lub składane osobiście we właściwym Urzędzie Skarbowym podpisane są przez Zleceniodawcę.

Udział w kontrolach Zleceniodawców prowadzonych przez organy kontroli odbywa się na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez Zleceniodawcę. Jako Zleceniobiorca Wnioskodawca nie bierze udziału w postępowaniach kontrolnych wykraczających poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową.

Prowadząc działalność gospodarczą Zainteresowany nie przekroczył limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego od VAT.

W piśmie z dnia 22 kwietnia 2015 r. – stanowiącym uzupełnienie sprawy – Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności:

Zainteresowany nie udziela podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień, z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
Wnioskodawca nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność w zakresie usług rachunkowo-księgowych sklasyfikowanych pod kodem 69.20.23.0 – Usługi w zakresie księgowości, nie świadcząc usług doradztwa podatkowego, porad prawnych, sporządzania deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia niebędącego elementem kompleksowej obsługi księgowej, niebrania udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne, jednorazowe zlecenie obejmujące czynności i okres wykraczający poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, z którymi jako Zleceniobiorca Wnioskodawca nie posiada zawartych umów na obsługę księgową oraz innych wymienionych w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz nieprzekraczając limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy można skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność sklasyfikowaną pod kodem PKD 69.20.Z, jako kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe, nie wykonując usług o charakterze doradczym, nie udzielając porad prawnych i nie reprezentując klientów przed organami podatkowymi może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jedną z generalnych zasad na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1, o czym stanowi art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Z kolei w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy należy stwierdzić, że podmioty świadczące usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od 1 lipca 2011 r. prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną według kodu PKD 69.20 Z. Zainteresowany posiada Certyfikat Księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzający kwalifikacje niezbędne do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (obowiązujący do dnia 10 sierpnia 2014 r.). Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany świadczy następujące usługi:

prowadzenie i przechowywanie dokumentacji księgowej i podatkowej: podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, ewidencji wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia oraz innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego, przeznaczonych do ewidencjonowania osiągniętych przychodów i kosztów oraz faktur sprzedaży i zakupu VAT w ramach prowadzonej przez Zleceniodawcę działalności gospodarczej;
sporządzanie, na podstawie dowodów księgowych wprowadzanych do rejestru VAT, deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;
obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie deklaracji podatkowych;
sporządzanie na koniec roku podatkowego zeznań podatkowych;
obliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców ich pracowników, sporządzanie deklaracji rozliczeniowych i ich przekazywanie do ZUS;
sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników;
branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli, dotyczących prowadzenia przez Zleceniobiorcę kompleksowej obsługi księgowej Zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez Zleceniobiorcę w ramach zawartych umów.

Prowadząc działalność gospodarczą Zainteresowany nie przekroczył limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego od VAT.

W ramach prowadzonej działalności:

Zainteresowany nie udziela podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień, z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
Wnioskodawca nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Wątpliwości Zainteresowanego w analizowanej sprawie dotyczą kwestii, czy prowadząc działalność w zakresie usług rachunkowo-księgowych sklasyfikowanych pod kodem 69.20.23.0 – Usługi w zakresie księgowości, nie świadcząc usług doradztwa podatkowego, porad prawnych, sporządzania deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia niebędącego elementem kompleksowej obsługi księgowej, niebrania udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne, jednorazowe zlecenie obejmujące czynności i okres wykraczający poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, z którymi jako Zleceniobiorca nie posiada zawartych umów na obsługę księgową oraz innych wymienionych w art. 113 ustawy, oraz nieprzekraczając limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i ust. 9, należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia, należy stwierdzić, że termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

W tym miejscu zatem należy odwołać się do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Stosownie natomiast do treści art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

Zaznaczenia wymaga, że ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można się posiłkować wyłącznie pomocniczo – decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu „doradztwo” oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricte obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot, np. podatnik, może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności, np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom, jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.

Podsumowując, w sytuacji, gdy podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych, i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (takich, jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. Podmiot taki będzie zatem mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (chyba, że zajdą inne, niż omawiane przesłanki wyłączające ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy).

Jeżeli natomiast dany podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. W konsekwencji, podmiotowi temu nie będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Z powyższych rozważań wynika, że o wyłączeniu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Zatem w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Zainteresowanego usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i właściwych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym należy stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawcę usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowią usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem z art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca świadczy jedynie kompleksowe usługi księgowe (polegające na prowadzeniu i przechowywaniu dokumentacji księgowej i podatkowej) oraz kadrowo-płacowe. Zatem w analizowanej sprawie zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca prowadząc działalność w zakresie usług rachunkowo-księgowych w zakresie wskazanym w opisie sprawy, nie przekraczając limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin