Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-38/15-2/EK
z 24 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia za wykonanie usług zarządzania na rzecz spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia za wykonanie usług zarządzania na rzecz spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki „A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: „A” Sp. z o.o. Sp.k.; Sp.k.).

Zgodnie z art. 117 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. t.j. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) – dalej Ksh, spółkę komandytową reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki. Na mocy powołanego wyżej przepisu oraz umowy spółki „A” Sp. z o.o. Sp.k., Wnioskodawca jako komplementariusz zarządza i reprezentuje Sp.k. w stosunkach zewnętrznych.

Wnioskodawca realizuje funkcje zarządzania przedsiębiorstwem „A” Sp. z o.o. Sp.k. na terenie biura spółki komandytowej i poza nim poprzez członka zarządu.

Wnioskodawca ma prawo do określonego w umowie spółki udziału w zysku z tytułu uczestnictwa w Sp.k. oraz będzie otrzymywała odrębne wynagrodzenia za bieżące zarządzanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty wynagrodzenia za zarządzanie, poniesione przez „A” Sp. z o.o. Sp.k. stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu proporcjonalnie do udziału w zysku „A” Sp. z o.o. Sp.k.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037), przez spółkę osobową należy rozumieć spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Stosownie do art. 102 ww. Kodeksu, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 123 § 1 Kodeksu).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Z uwagi na fakt, że spółka komandytowa jako spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie dochodów przez nią uzyskiwanych podatnikami są wspólnicy tej spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zasady wykładni systemowej nakazują przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami, powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w zyskach spółki osobowej. Zatem proporcję, o której mowa w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinno ustalać się w stosunku do przysługującego wspólnikowi będącemu osobą prawną udziału w zysku, określonemu w umowie spółki.

Wnioskodawca zamierza odpłatnie prowadzić sprawy spółki komandytowej „A” Sp. z o.o. Sp.k. oraz odpłatnie zarządzać tą spółką.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Interpretacja pojęcia „koszty uzyskania przychodów” zawartego w ww. regulacji prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, różnych wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub
• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz
• nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Z analizy brzmienia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kontekście zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem zapytania wynika, że poniesienie kosztów prowadzenia spraw spółki jest niezbędne do jej funkcjonowania i spełnia wszystkie warunki uznania go za koszt uzyskania przychodu. Spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. W związku z tym każdy z jej wspólników rozlicza dla potrzeb podatkowych przychody i koszty spółki zgodnie z udziałem określonym w umowie. Podkreślenia wymaga, że warunki wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są jedynymi, jakie muszą być spełnione, aby wynagrodzenie wypłacane komplementariuszowi za prowadzenie spraw spółki zostało uznane za koszt uzyskania przychodów. Tego rodzaju wynagrodzenie nie zostało wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodu. W konsekwencji stanowi ono dla będącego spółką z o.o. komplementariusza koszt uzyskania przychodu w proporcji określonej w umowie spółki.

W świetle powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenie z tytułu wykonania na rzecz „A” Sp. z o.o. Sp.k. usług zarządzania i prowadzenia spraw spółki, w takiej proporcji, w jakiej zostało to ustalone w umowie spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na marginesie należy zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2014 r. zmianie uległa treść art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten obecnie stanowi, że: „przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe”, a nie jak wskazał Wnioskodawca; „przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3 (…)”. Powyższe pozostaje jednak bez wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.