Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-168/15/TS
z 25 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 7 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprez integracyjnych dla pracowników i członków ich rodzin – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprez integracyjnych dla pracowników i członków ich rodzin.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca corocznie organizuje przy okazji Dnia Chemika imprezę rekreacyjną o charakterze integracyjnym, zwaną Piknikiem dla pracowników Wnioskodawcy oraz członków ich rodzin. W czerwcu 2015 roku zorganizowana została taka impreza, w której udział brali pracownicy i członkowie ich rodzin. Impreza była podzielona na dwie części. Pierwsza część przeznaczona była dla dzieci pracowników, które wchodziły na imprezę wraz z opiekunami (pracownik lub inny dorosły członek rodziny pracownika), natomiast w drugiej części brały udział osoby dorosłe – pracownik sam lub pracownik z osobą towarzyszącą, będącą członkiem rodziny. Udział w pikniku dla wszystkich osób uprawnionych był bezpłatny – dla pracowników i członków ich rodzin, w tym dzieci za okazaniem przepustki albo wskazaniem miejsca pracy rodzica, w sytuacji, gdy dziecko brało udział w imprezie pod opieką innego członka rodziny. Osoby uprawnione tj. pracownicy i członkowie ich rodzin korzystały bez żadnej odpłatności z imprez/atrakcji przewidzianych w programie pikniku. W trakcie pikniku jego uczestnicy mogli korzystać m.in. z placu zabaw, oglądać występy artystyczne, korzystać z usług gastronomicznych itp. Wnioskodawca, oprócz wskazanych atrakcji, zapewnił też ochronę miejsca imprezy, odkomarzył to miejsce, zapewnił uczestnikom zabezpieczenie medyczne i zaplecze sanitarne. Wszelkie koszty związane z piknikiem – koszty oprawy artystycznej pikniku (koszty występów, nagłośnienia, oświetlenia sceny, placu zabaw itp.), koszty usług gastronomicznych, koszty ochrony, odkomarzenia, zabezpieczenia medycznego i sanitarnego poniósł Wnioskodawca ze środków własnych (obrotowych). Impreza nie została sfinansowana ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z organizacją imprezy o charakterze integracyjnym dla pracowników i członków ich rodzin stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie koszty organizacji imprezy/pikniku stanowią koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z przywołanym przepisem art. 15 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymieniowych w art. 16 ust. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, zapis art. 15 ust. 1 oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione uzasadnione racjonalnie i gospodarczo wydatki, związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, służące osiągnięciu, zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów. Oznacza to, że Wnioskodawca jako podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie koszty, zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie związane z przychodami, prawidłowo udokumentowane, pod warunkiem że nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy jako te, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Aby wydatek został uznany za koszt uzyskania przychodu, pomiędzy wydatkiem a przychodem musi zachodzić związek przyczynowy, pozwalający na ustalenie, że poniesienie wydatku ma wpływ bezpośredni lub pośredni na powstanie lub zwiększenie przychodu. Wydatek jako koszt uzyskania przychodu powinien być w sposób racjonalny poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.

Niewątpliwie, kosztami podatkowymi są tzw. koszty pracownicze, które oprócz szeroko rozumianych wynagrodzeń pracowniczych, obejmują również inne wydatki na rzecz pracowników. Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodów obejmują również wydatki ponoszone na rzecz pracowników i członków ich rodzin w celu integracji pracowników, poprzez organizowanie imprez integracyjnych czy okolicznościowych. Wydatki te są ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, mając na celu zintegrowanie pracowników z pracodawcą. Wydatki te mają, zdaniem Wnioskodawcy, ścisły związek z podniesieniem efektywności pracy, ułożeniem prawidłowych relacji pomiędzy pracownikami oraz pomiędzy pracownikami i pracodawcą. Wydatki pracodawcy na członków rodzin pracowników są z kolei ściśle związane ze stosunkiem pracy łączącym pracowników z pracodawcą – gdyby nie ten stosunek, członkowie rodzin nie uczestniczyliby w imprezie. Zauważyć należy, że impreza zorganizowana i sfinansowana przez Wnioskodawcę, w której oprócz pracowników uczestniczą członkowie rodzin pracowników sprzyja umocnieniu więzi Wnioskodawcy z pracownikami, poprawia niewątpliwie motywację pracowników do pracy oraz relacje pomiędzy pracownikami, co w rezultacie prowadzi do poprawy efektywności pracy, a w konsekwencji również na zwiększenie przychodów Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z organizacją imprezy dla pracowników i ich rodzin stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust 1. podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla członków rodzin pracowników. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodziny nie uczestniczyliby w spotkaniu).

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprez integracyjnych w części przypadającej zarówno dla jej pracowników, jak i członków ich rodzin, mogą zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nadmienić jednakże należy, że jeżeli świadczenia realizowane w ramach imprezy integracyjnej stanowić będą działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, to wówczas wydatki ponoszone na organizację takiej imprezy nie mogą podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych. Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki ponoszone przez pracodawcę na działalność socjalną, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (również wówczas, gdy zostaną poniesione ze środków obrotowych).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.