Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-663/13/15-S/KM
z 10 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów, po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 12 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Bk 19/14 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług rekreacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług rekreacyjnych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług rekreacyjnych m.in. siłownię oraz korty do gry w sguash’a. Korty do gry w sguash’a, zgodnie z wymogami tej gry, stanowią wyodrębnione pomieszczenia, oddzielone od pozostałych pomieszczeń przegrodami pionowymi, w tym przeszkloną ścianą z drzwiami. Wstęp na kort jest umożliwiany klientom po uiszczeniu przez nich opłaty. Kort – boisko do gry usytuowane jest w hali, w której znajduje się siłownia. „Bilet wstępu” na kort nie upoważnia klienta do korzystania z siłowni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie opłacane przez klientów za wstęp uprawniający do korzystania z kortu do gry w sguash’a podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy korzystają z opodatkowania stawką 8%. W poz. 186 – bez względu na symbol PKWiU, ustawa przewiduje możliwość opodatkowania preferencyjnego dla pozostałych usług związanych z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu. Stąd mając powyższe na uwadze oraz przyjmując, że gra w sguash’a jest rekreacją, a umożliwienie gry poprzez wstęp na kort mieści się w zakresie pojęcia usług związanych z rekreacją w zakresie wstępu, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za umożliwienie wstępu na kort opodatkowane jest stawką 8%. W poz. 179 ustawodawca jako usługi opodatkowane obniżoną stawką wskazuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych o symbolu 93.11.10.0 PKWiU. Należy zatem wskazać, że boisko do gry w sguash’a spełnia definicję obiektu sportowego. Stąd wynagrodzenie uzyskiwane za możliwość gry w sguash’a korzysta z opodatkowania w stawce 8% również jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2013 r. znak ITPP1/443-663/13/KM oceniono (całościowo) stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując, że opłaty pobierane przy sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z udostępnionej klientom infrastruktury, nie są uznane za opłaty za wstęp. Wobec tego, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą usługami wymienionymi w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – co wyklucza zastosowanie preferencyjnej stawki podatku 8% – sprzedaż biletów wstępu na kort podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca złożył skargę, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku.

Wyrokiem z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 19/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił zaskarżoną interpretację.

W ocenie Sądu zawężenie pojęcia „wstęp”, o którym mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wyłącznie do biernego uczestnictwa rozumianego jako możliwość wejścia do obiektu, bez prawa korzystania ze znajdujących się tam urządzeń, doprowadziło do błędnego uznania, że opłaty uiszczane przez klientów klubu za wstęp uprawniający do korzystania z kortu do gry w sguash’a, nie mogą zostać opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust.2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest wynik wykładni systemowej wewnętrznej. Usługi wskazane w pozycjach 182, 183, 184 i 185 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, ograniczają zastosowanie stawki obniżonej wyłącznie do wstępu. Zatem ustawodawca wprowadza preferencje w zakresie stawki za wejście i aktywne korzystanie z danego obiektu, np. wesołego miasteczka, parku rozrywki, czy dyskoteki. Nie sposób wyobrazić sobie, że wstęp do tych obiektów ma polegać wyłącznie na biernym korzystaniu.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył w dniu 29 kwietnia 2014 r. skargę kasacyjną, która następnie pismem z dnia 24 marca 2015 r. została wycofana, z uwagi, na stanowisko Ministra Finansów zaprezentowane w interpretacji ogólnej z dnia 2 grudnia 2014 r. nr PT1/033/32/354/LJU/14, uwzględniające orzecznictwo sądów administracyjnych przyjmujące, że do usług związanych z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług należy stosować preferencyjną stawkę podatku 8%.

Postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 kwietnia 2015 r. sygn. akt I FSK 976/14 postępowanie kasacyjne zostało umorzone.

W dniu 2 czerwca 2015 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 12 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 19/14, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 19/14 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawa Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.