Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-31/15-8/IGo
z 22 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 stycznia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 stycznia 2015 r.) oraz pismem z dnia 10 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 3 marca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług wstępu na siłownię - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług wstępu na siłownię. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 2 lutego 2015 r., złożonym w dniu 2 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 stycznia 2015 r. oraz pismem z dnia 10 marca 2015 r., złożonym w dniu 11 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 3 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

We wrześniu 2014 r. Spółka rozpoczęła działalność związaną z usługami w zakresie poprawy kondycji fizycznej pod nazwą X w ... .

W swojej ofercie posiada wstęp na siłownię, który uprawnia klubowicza do samodzielnego korzystania z urządzeń znajdujących się w ofercie klubu oraz wstęp na fitness, który uprawnia klubowicza do udziału w zajęciach zorganizowanych, prowadzonych pod okiem instruktora.

W związku z powyższym pojawiły się wątpliwości związane ze stosowaniem przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie wysokości stawki VAT, jaka powinna być stosowana do usługi wstępu do klubu fitness. Przedmiotowe wątpliwości dotyczą kwestii, czy karty wstępu do klubu fitness obejmujące wejście na siłownię (pojedyncze, miesięczne, kwartalne, półroczne i roczne) mogą być opodatkowane 8% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy poprawne jest zastosowanie stawki 8% VAT dla karnetów wstępu na siłownię, które uprawniają klubowiczów do korzystania z urządzeń i przyrządów bez usług instruktora?
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 30 stycznia 2014 r. zajmował się kwestią stawki VAT na usługi wstępu do klubu fitness. W wydanym rozstrzygnięciu (I FSK 311/13) NSA zdecydował, że usługa wstępu do klubu fitness podlega 8-proc. stawce VAT. Zdaniem NSA pojęcie usługi związanej z rekreacją w zakresie „wstępu”, podlegającej opodatkowaniu 8-proc. stawką VAT, obejmuje usługi wstępu do klubu fitness, które upoważniają klienta do korzystania z urządzeń i przyrządów znajdujących się w tym klubie. Jednocześnie, w opinii sądu, pojęcie to nie ma zastosowania do usług świadczonych przez klub fitness, które nie są związane z normalnym typowym jego użytkowaniem, np. usług restauracyjnych na terenie klubu, usług sprzedaży napojów i odżywek czy usług instruktora. W opinii sądu prawo do zastosowania 8-proc. stawki VAT do usługi wstępu do klubu fitness wynika z wykładni przepisów ustawy o VAT oraz z regulacji prawa unijnego. Co więcej, prawo to jest uzasadnione tym, że wprowadzenie przez ustawodawcę stawki obniżonej na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnianiu zdrowego trybu życia poprzez udostępnienie tych usług i obniżenie ich kosztów.

Stosując się do wyżej wspomnianej wykładni NSA, zdaniem Spółki właściwym będzie stosowanie dwóch różnych stawek podatku VAT w zależności od rodzaju karnetu wstępu do klubu Wnioskodawcy, tj. karty wstępu na zajęcia fitness i treningi personalne (zajęcia z instruktorem) - stawka 23% VAT oraz karty wstępu na siłownię (korzystanie ze sprzętu samodzielnie bez instruktora) - stawka VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka rozpoczęła działalność związaną z usługami w zakresie poprawy kondycji fizycznej. W swojej ofercie posiada wstęp na siłownię, który uprawnia klubowicza do samodzielnego korzystania z urządzeń znajdujących się w ofercie klubu oraz wstęp na fitness, który uprawnia klubowicza do udziału w zajęciach zorganizowanych, prowadzonych pod okiem instruktora.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy karty wstępu do klubu fitness obejmujące wejście na siłownię (pojedyncze, miesięczne, kwartalne, półroczne i roczne) mogą być opodatkowane 8% stawką podatku VAT (dotyczy tylko korzystania z urządzeń i przyrządów bez usług instruktora).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

Pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182 - 185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m. in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;
• poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu, na: widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, do obiektów kulturalnych - bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.
  
  

Należy zauważyć, że ustawodawca w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „rekreacja”.

Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu” Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsip.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”.

„Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego „recreatio” czyli powrót do zdrowia, sił”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz treść poz. 179, 182 - 185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednak zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182 - 186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp na siłownię, czy do parku rozrywki).

Co do zasady zróżnicowanie ceny biletu wstępu np. w zależności od rodzaju usług związanych z rekreacją, do skorzystania z których dany bilet uprawnia (np. do pomieszczenia siłowni, w którym znajdują się urządzenia do ćwiczeń siłowych, czy też do pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness)) nie ma wpływu na wysokość stawki podatku, która ma zastosowanie do ich sprzedaży.

Jednocześnie należy zauważyć, że w wyroku sygn. akt I FSK 311/13 z dnia 30 stycznia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: „(...) sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową.”

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Zatem należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z usługami związanymi ze wstępem. Wykupienie karnetu powoduje, że osoba nabywająca karnet nabywa „prawo wstępu” i możliwość korzystania ze świadczenia typowego dla prowadzonego przez Wnioskodawcę obiektu, tj. możliwość korzystania z urządzeń i przyrządów bez usług instruktora.

Tym samym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi opisane w stanie faktycznym podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie zakresu objętego pytaniem nr 1 wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r., natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.