Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-308/15-2/IS
z 29 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Parafia Rzymsko-Katolicka dnia 12 grudnia 2014 roku podpisała umowy z Urzędem Marszałkowskim na realizację dwóch projektów w ramach programu objętego PROW na lata 2007-2013 działanie wdrażanie lokalnych strategii rozwoju na dofinansowanie 80% poniesionych kosztów kwalifikowalnych. Pozostałą część wydatków stanowią środki własne Parafii.

Wyłoniony został wykonawca robót i została podpisana umowa na wykonanie robót. Zadanie zostało zrealizowane i odebrane protokołem odbioru. Roboty polegały na: opracowaniu materiałów informacyjnych dotyczących wsi A., uporządkowaniu terenu otaczającego ścieżkę dydaktyczną, przygotowaniu ściany wystawienniczej, wykonaniu i montażu plansz informacyjnych, przygotowaniu strony internetowej dotyczącej historii wsi i ludzi zasłużonych dla środowiska, odrestaurowaniu i oznaczeniu tablicą informacyjną alei prowadzącej do miejsca pamięci narodowej „Kwatery poległych 1939-1944 przy cmentarzu parafialnym” polegające na remoncie parkanu alei i uporządkowaniu terenu.

W miesiącu marcu 2015 r. Parafia złożyła wniosek o płatność do Urzędu Marszałkowskiego wykazując jako koszt kwalifikowalny również podatek VAT od zrealizowanych zadań. Przedmiotowy wniosek jest w trakcie rozpatrywania.

Zgodnie z rozporządzeniem MR i RW w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania „Odnowa i rozwój wsi” objętego PROW w latach 2007-2013 pomoc nie obejmuje podatku VAT, jeżeli możliwe jest jego odzyskanie, w przypadku braku takiej możliwości VAT jest kosztem kwalifikowalnym, czyli możliwym do współfinansowania z EFPROW.

Obiekty są ogólnodostępne dla ludzi i zwiedzających nieodpłatnie. Parafia nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej ani nie generuje żadnych dochodów. Wyremontowane obiekty nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Parafia nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym oraz nie składa deklaracji VAT-7. Usługi niezbędne do realizacji projektu nie były wykorzystywane przez Parafię do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Konieczność interpretacji w przedmiotowej sprawie jest wymagana przez Urząd Marszałkowski aby uznali podatek VAT od wykonanych robót za koszt kwalifikowalny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Parafia Rzymsko-Katolicka ma możliwość odzyskania podatku VAT poniesionego na pokrycie kosztów zadania ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Parafia Rzymsko-Katolicka w A. uważa, że nie przysługuje jej prawo odzyskania podatku VAT poniesionego na pokrycie kosztów zadania. Zatem podatek VAT winien być kosztem kwalifikowalnym dla Parafii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z okoliczności sprawy wynika, że Parafia Rzymsko-Katolicka w A. podpisała umowy z Urzędem Marszałkowskim na realizację dwóch projektów, które finansowane są w ramach działania „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Operacje związane z projektami zakresem obejmowały opracowanie materiałów informacyjnych dotyczących wsi A., uporządkowanie terenu otaczającego ścieżkę dydaktyczną, przygotowanie ściany wystawienniczej, wykonanie i montaż plansz informacyjnych, przygotowanie strony internetowej dotyczącej historii wsi i ludzi zasłużonych dla środowiska, odrestaurowanie i oznaczenie tablicą informacyjną alei prowadzącej do miejsca pamięci narodowej „Kwatery poległych 1939-1944 przy cmentarzu parafialnym polegające na remoncie w miesiącu marcu 2015 r. Wnioskodawca wskazuje, że nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji podatników podatków VAT. Towary i usługi niezbędne do wykonania planowanego zakresu inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Analiza opisu stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzą do wniosku, że w opisanej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy – związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej, a dokonane zakupy nie będą wykorzystane do czynności podlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji Parafii nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy w ramach realizacji projektów jak również Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W tym miejscu zauważyć należy, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny. Czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.