Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-514/15/IK
z 3 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w związku wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 grudnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1722/13, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 marca 2012 r. (data wpływu 3 kwietnia 2012 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi wstępu na siłownię i zajęcia fitness na podstawie pojedynczego lub okresowego biletu wstępu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie stawki podatku dla usługi wstępu na siłownię i zajęcia fitness na podstawie pojedynczego lub okresowego biletu wstępu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

1.Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności zamierza prowadzić siłownię, na którą uczestnik będzie kupował bilet wstępu pojedynczy lub okresowy (karnet). Ćwiczenia na siłowni każdy uczestnik przeprowadzał będzie samodzielnie według własnego uznania. Na sali obecna będzie osoba przeszkolona w obsłudze urządzeń, która będzie mogła podejść do ćwiczącego w celu udzielenia wskazówek w zakresie bezpieczeństwa ćwiczących oraz poprawnej eksploatacji urządzeń, analogicznie do funkcji ratownika na basenie. Obecność na sali osoby przeszkolonej w obsłudze urządzeń, nie zmienia charakteru usługi.

2.Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności zamierza prowadzić zajęcia fitness, na które uczestnik będzie kupował bilet wstępu pojedynczy lub okresowy (karnet). Każdy uczestnik przeprowadzał będzie ćwiczenia samodzielnie. Na sali obecny będzie instruktor fitness, który będzie demonstrował ćwiczenia i prowadził zajęcia. Nie będzie jednak zajmował się każdym uczestnikiem z osobna.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

1. Czy wstęp na siłownię na podstawie pojedynczego lub okresowego biletu wstępu (karnet) można opodatkować stawką podatku VAT wynoszącą 8% na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT?
2. Czy wstęp na zajęcia fitness na podstawie pojedynczego lub okresowego biletu wstępu (karnet) można opodatkować stawką podatku VAT wynoszącą 8% na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7% (8%) z zastrzeżeniem ust. 12 i ust. 144 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług zatytułowanym „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, (8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. - 31 grudnia 2013 r.).

• w poz. 179 - symbol PKWiU 93.11.10.0 znalazły się usługi związane z działalnością obiektów sportowych,
• w poz. 185 (bez względu na symbol PKWiU) - wstęp na imprezy sportowe,
• w poz. 186 (bez względu na symbol PKWiU - pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.
  
  

Z dniem 1 stycznia 2011 r., poprzez art. 1 ust. 17 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), dokonano zmiany załącznika nr 3 do ustawy o VAT, w którym wymienione zostały towary i usługi opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Ad 1.

W obiekcie sportowym Wnioskodawcy znajduje się m.in. siłownia. Podstawą korzystania z siłowni jest zakup biletu, bilet wstępu pojedynczy lub okresowy (karnet). Ćwiczenia na siłowni każdy uczestnik przeprowadzał będzie samodzielnie według własnego uznania. Na sali obecna będzie osoba przeszkolona w obsłudze urządzeń, która będzie mogła podejść do ćwiczącego w celu udzielenia wskazówek w zakresie bezpieczeństwa ćwiczących oraz poprawnej eksploatacji urządzeń, analogicznie do funkcji ratownika na basenie. Obecność na sali osoby przeszkolonej w obsłudze urządzeń, nie zmienia charakteru usługi. Wnioskodawca może opodatkować usługę stawką podatku VAT wynoszącą 8 % na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2.

W obiekcie Wnioskodawcy znajduje się również sala gimnastyczna, gdzie prowadzone będą zajęcia fitness. Podstawą do korzystania z zajęć fitness jest zakup biletu, bilet wstępu pojedynczy lub okresowy (karnet). Każdy uczestnik przeprowadzał będzie ćwiczenia samodzielnie. Na sali obecny będzie instruktor fitness, który będzie demonstrował ćwiczenia i prowadził zajęcia. Nie będzie jednak zajmował się każdym uczestnikiem z osobna. Obecność na sali instruktora nie zmienia charakteru usługi. Wnioskodawca może opodatkować usługę stawką podatku VAT wynoszącą 8% na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 29 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IBPP2/443-622/12/IK uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z 12 lipca 2012 r. (data wpływu 18 lipca 2012 r.), Wnioskodawca wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 29 czerwca 2012 r. znak: IBPP2/443-622/12/IK poprzez zmianę ww. interpretacji.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, pismem z 16 sierpnia 2012 r. znak: IBPP2/4432-55/12/IK, podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 29 czerwca 2012 r. znak: IBPP2/443-622/12/IK.

Wnioskodawca na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z 29 czerwca 2012 r. znak: IBPP2/443-622/12/IK złożył skargę z 18 września 2012 r. (data wpływu 21 września 2012 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Wyrokiem z 7 maja 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 1684/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Skarżącego.

Od powyższego wyroku Skarżący złożył skargę kasacyjną.

Wyrokiem z 9 grudnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1722/13 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną interpretację.

W ww. wyroku Sąd stwierdził, że „ Przedmiotem interpretacji w niniejszej sprawie była kwestia stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży kart wstępu do siłowni. Rozbieżności pomiędzy Ministrem Finansów a skarżącym zachodziły w zakresie wykładni sformułowania "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", użytym przez ustawodawcę w pozycji 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Odmienne stanowisko prezentuje skarżący, który uważa, że usługi rekreacyjne wskazane w tej pozycji załącznika numer 3 obejmują również wstęp do siłowni, polegający także na aktywnym korzystaniu z znajdujących się tam urządzeń. Stąd też karty wstępu powinny być opodatkowane stawką obniżoną 8 %. Należy podkreślić, że powyższe zagadnienie było przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13 (publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl) uznał, że karty wstępu na siłownie korzystają ze stawki preferencyjnej 8%. Pogląd ten Naczelny Sąd Administracyjny podzielił w kolejnych orzeczeniach dotyczących usług związanych ze wstępem do obiektów sportowych i tym podobnych oraz korzystaniem z usług rekreacyjnych i kulturalnych. W dniu 8 grudnia 2014 r. Minister Finansów wydał Interpretację ogólną Nr PT1/033/32/354/LJU/14, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym MF z 8 grudnia 2014 r. poz. 53 w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Minister Finansów w ww. przywołanej Interpretacji podzielił stanowisko zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 311/13, co do opodatkowania usług zakresie wstępu, przywołują fragmenty jego uzasadnienia i definicje sformułowań dotychczas kwestionowanych.”

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) ocena prawna i wskazanie co do dalszego postępowania, wyrażone w orzeczeniu sądu, wiąże ten sąd oraz organ, którego działania lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze ocenę prawną wyrażoną przez NSA oraz stan prawny mający w sprawie zastosowanie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 183 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy wymieniono „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne” - bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 – usług związanych z działalnością obiektów sportowych – PKWiU 93.11.10.0;
• poz. 182 – usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu:
• na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
  
• do obiektów kulturalnych
-bez względu na symbol PKWiU;

• poz. 183 – usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU.
  
  

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy – na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem

w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię”, czy do parku rozrywki).

Pojęcie „Usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu np. na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną, lecz są opodatkowane stawką podstawową.

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Powyższa interpretacja przepisów ustawy jest zgodna z linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne, w szczególności ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13.

Należy jednakże zaznaczyć, że w ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: „(...) sformułowanie »usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu« odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie »wyłącznie w zakresie wstępu« należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową” (pkt 4.5 uzasadnienia).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności zamierza prowadzić siłownię, na którą uczestnik będzie kupował bilet wstępu pojedynczy lub okresowy (karnet). Ćwiczenia na siłowni każdy uczestnik przeprowadzał będzie samodzielnie według własnego uznania. Na sali obecna będzie osoba przeszkolona w obsłudze urządzeń, która będzie mogła podejść do ćwiczącego w celu udzielenia wskazówek w zakresie bezpieczeństwa ćwiczących oraz poprawnej eksploatacji urządzeń, analogicznie do funkcji ratownika na basenie. Obecność na sali osoby przeszkolonej w obsłudze urządzeń, nie zmienia charakteru usługi. Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności zamierza prowadzić zajęcia fitness, na które uczestnik będzie kupował bilet wstępu pojedynczy lub okresowy (karnet). Każdy uczestnik przeprowadzał będzie ćwiczenia samodzielnie. Na sali obecny będzie instruktor fitness, który będzie demonstrował ćwiczenia i prowadził zajęcia. Nie będzie jednak zajmował się każdym uczestnikiem z osobna.

Z powyższego opisu wynika, że świadczenia oferowane przez Wnioskodawcę, za które pobierane będą opłaty w postaci biletów pojedynczych lub okresowych będą należały do świadczeń, które są związane z normalnym typowym użytkowaniem tego typu obiektu.

Zatem w takim kształcie sprawy świadczone przez Wnioskodawcę usługi, za które pobierane są opłaty za bilety pojedyncze lub okresowe obejmujące:

• wstęp na salę siłowni, na której obecna będzie osoba przeszkolona w obsłudze urządzeń, która będzie mogła podejść do ćwiczącego w celu udzielenia wskazówek w zakresie bezpieczeństwa ćwiczących oraz poprawnej eksploatacji urządzeń, analogicznie do funkcji ratownika na basenie,
• wstęp na zajęcia fitness, gdzie uczestnik przeprowadzał będzie ćwiczenia samodzielnie, przy czym w sali obecny będzie instruktor fitness, który będzie demonstrował ćwiczenia i prowadził zajęcia, nie będzie jednak zajmował się każdym uczestnikiem z osobna,

będą korzystały z preferencyjnej, tj. 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, w którym wymienione zostały „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU”.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniami nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji uchylonej przez NSA w Warszawie, tj. w dniu 29 czerwca 2012 r.

Ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestiach objętych pytaniem oznaczonym we wniosku jako nr 3 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta, 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.