Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-341/15-2/ES
z 1 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w trakcie likwidacji spółki jawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów uzyskanych w trakcie likwidacji spółki jawnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1995 r. jest wspólnikiem w spółce jawnej. Spółka od początku swojej działalności składała się z dwóch wspólników. W dniu 23 kwietnia 2007 r. drugi wspólnik złożył oświadczenie woli o wypowiedzeniu umowy spółki, z zachowaniem 6 miesięcznego okresu wypowiedzenia. Od 1 stycznia 2008 r. spółka przeszła w stan likwidacji, prowadzi jednak bieżącą działalność gospodarczą i uzyskuje przychody oraz ponosi koszty, które nie przewyższają przychodów. Taki stan rzeczy ma miejsce do chwili obecnej. Od 2008 r. Wnioskodawca składał zeznania roczne, wykazując uzyskany dochód i opłacał podatek dochodowy. W czerwcu 2014 r. został ustanowiony przed Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy likwidator, który uważa, iż w okresie likwidacji nie ustala się dochodu, lecz kwoty uzyskanego dochodu wlicza się do sumy likwidacyjnej i na koniec określa się zobowiązanie podatkowe od całości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w okresie likwidacji spółki jawnej, która prowadzi bieżącą działalność gospodarczą, należy określać za każdy rok jej działalności dochód/stratę dla wspólnika i opłacać w związku z tym podatek dochodowy i składać zeznanie roczne w podatku dochodowym?
   
2. Czy w przypadku spółki dwuosobowej, kiedy jeden ze wspólników wypowiedział umowę spółki, dla wspólnika ustępującego ze spółki ustala się udział w zysku jak na dotychczasowych zasadach, tzn. tak jak w okresie przed wypowiedzeniem umowy, czy tylko po myśli art. 65 par. 2 Kodeksu spółek handlowych, ustala się dochód ze spraw nie zakończonych, a w zyskach osiąganych po otwarciu likwidacji, wspólnik ustępujący nie uczestniczy?
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 1 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytanie Nr 2 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy spółka jawna w okresie likwidacji prowadzi działalność gospodarczą, a jej likwidacja nie została zakończona w tym samym roku podatkowym, co otwarcie likwidacji, należy określać dla wspólnika dochód/stratę i składać w ustawowym terminie roczne zeznanie podatkowe oraz opłacać należny podatek dochodowy, również w formie zaliczek miesięcznych. Uzyskiwany dochód nie może zostać zaliczony do sumy likwidacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy, określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

W myśl art. 58 ww. ustawy, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
   
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
   
3. ogłoszenie upadłości spółki,
   
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
   
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
   
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   
   

Zgodnie z art. 67 § 1 cyt. ustawy, w przypadkach określonych w art. 58 tejże ustawy należy przeprowadzić likwidację spółki jawnej, chyba, że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio m. in. do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy). W konsekwencji każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód z udziału w spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 cyt. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Od tak ustalonego dochodu wspólnik spółki jawnej zobowiązany jest odprowadzać (miesięcznie, bądź kwartalnie) zaliczki na podatek dochodowy. W myśl, bowiem art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku,
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b,
   
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające (art. 44 ust. 3 ww. ustawy).
   
   

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b (art. 44 ust. 3f ww. ustawy).

Zaliczki miesięczne, od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45 (art. 44 ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast rozliczenia uzyskanego dochodu oraz uiszczonych zaliczek na podatek dochodowy dokonuje się w rocznym zeznaniu podatkowym, składanym do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 1995 r. jest wspólnikiem w spółce jawnej. Spółka od początku swojej działalności składała się z dwóch wspólników. W dniu 23 kwietnia 2007 r. drugi wspólnik złożył oświadczenie woli o wypowiedzeniu umowy spółki. Od 1 stycznia 2008 r. spółka przeszła w stan likwidacji, prowadzi jednak bieżącą działalność gospodarczą i uzyskuje przychody oraz ponosi koszty, które nie przewyższają przychodów.

Otwarcie likwidacji spółki nie oznacza jej zniknięcia z obrotu prawnego. Spółka nadal zawiera umowy na podobnych zasadach, w ten sam sposób opłaca podatki itp. Ogranicza ją jedynie cel likwidacji, który nawet gdy zostanie osiągnięty nie będzie równoznaczny z ustaniem bytu prawnego spółki. Likwidacja co do zasady zostanie uzyskana z momentem, w którym zobowiązania spółki zostały zaspokojone, a jej majątek podzielony. W świetle powyższego nie należy utożsamiać daty rozpoczęcia (otwarcia) likwidacji z datą likwidacji spółki.

Zatem, przychody uzyskane w trakcie likwidacji spółki jawnej stanowią dla Wnioskodawcy jako wspólnika rozwiązanej spółki jawnej przysporzenie majątkowe, jakim jest przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w części przypadającej na jego wcześniejszy udział w tej spółce. Wnioskodawca zobowiązany jest do wpłacania miesięcznych zaliczek oraz złożenia zeznania po zakończeniu roku podatkowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.