Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-20/15-4/MJ
z 10 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 6 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 stycznia 2015 r. nr IPPP2/4512-20/15-2/MM, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług kulturalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług kulturalnych. Wniosek zawierał braki formalne w zakresie opisu stanu faktycznego. W związku z tym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. znak IPPP2/4512-20/15-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Odpowiedź na wezwanie wpłynęła do tut. Organu 9 lutego 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie z dnia 5 lutego 2015 r.):

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych w postaci koncertów (PKD 90.01.Z). Na koncercie wykonuje swoje utwory, do których posiada prawa autorskie. Jednocześnie zatrudnia muzyków i wokalistów, którzy tworzą odrębny zespół i wykonują utwory autorskie. Powyższe usługi w postaci koncertów świadczone są dla domów kultury, agencji organizujących imprezy firmowe, skierowane bezpośrednio dla samych firm, urzędów miast i gmin. Za zrealizowane koncerty zespół otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium. Zawierane umowy nie przewidują przekazania lub udzielenia licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu.

Ponadto, Wnioskodawca bezpośrednio nie bierze udziału w koncertach czyli nie występuje wraz z zespołem na scenie, jednakże jest on współautorem tekstów oraz muzyki, którą wykonuje zespół. Wnioskodawca jest również stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z kontrahentami, na podstawie których zespół realizuje koncerty. Wnioskodawca podpisuje także umowy oraz wystawia faktury za zrealizowany koncert o treści „honorarium za artystyczne wykonanie utworów słowno - muzycznych”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wystawiając fakturę za koncert wykonany przez zespół, którego kierownikiem jest Wnioskodawca, znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy

Odwołując się do art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT Wnioskodawca uważa, że świadczy odrębną usługę kulturalną polegającą na wykonaniu koncertów, za które pobiera wynagrodzenie w formie honorarium. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, może on stosować zwolnienie z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, a stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Ustawodawca, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w ww. przepisie ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów wykonujących te usługi.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 1 pkt 7 i 8 ww. ustawy – są utwory muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne.

W świetle art. 8 ust. 1 – 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 cyt. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z powołanych powyżej przepisów można wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych w postaci koncertów, wykonuje sam utwory, do których posiada prawa autorskie, jak również zatrudnia muzyków i wokalistów (zespół), którzy wykonują utwory autorskie, których Wnioskodawca jest współautorem. Jednakże jak wskazuje Wnioskodawca w uzupełnieniu stanu faktycznego, nie bierze on bezpośrednio udziału w koncertach przedstawianych przez zespół. Ponadto stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z kontrahentami, na podstawie których zespół realizuje koncerty jest Wnioskodawca, i to on podpisuje umowy oraz wystawia faktury VAT, których przedmiot stanowi honorarium za artystyczne wykonanie utworów słowno - muzycznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ewentualnego zwolnienia z podatku VAT usług świadczonych przez zespół w formie koncertów.

Jak już wcześniej wskazano, zwolnienie z podatku VAT, określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b), ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że rozstrzygając o możliwości zwolnienia z podatku VAT usług w zakresie organizacji koncertów, należy przeanalizować zarówno przesłankę przedmiotową (rodzaj świadczonej usługi), jak i przesłankę podmiotową (określenie czy podmiot świadczący usługę jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą).

W świetle przywołanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że usługa wykonania koncertu jest, co do zasady, usługą kulturalną. Niemniej jednak, Wnioskodawca - zatrudniając muzyków i wokalistów tworzących zespół, którzy wykonują koncert - nie działa, ani jako indywidualny twórca, ani jako artysta wykonawca. Jak wskazuje Strona w uzupełnieniu wniosku, nie bierze ona czynnego udziału w koncertach, tzn. nie występuje wraz z zespołem na scenie. Jest ona jedynie współautorem tekstów oraz muzyki wykonywanej przez zespół. Natomiast przedmiotem usługi nie jest stworzenie utworu słowno-muzycznego lecz wykonanie koncertu.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że w tak przedstawionym stanie faktycznym, spełniona jest jedynie przesłanka przedmiotowa zwolnienia. Natomiast przesłanka podmiotowa nie jest spełniona ponieważ Strona nie jest, ani twórcą koncertu, ani jego wykonawcą. Fakt, że Wnioskodawca jest współautorem wykonywanych przez zespół utworów słowno- muzycznych oraz, że jest stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z kontrahentami, nie stanowi przesłanki do zwolnienia usługi organizacji koncertu z podatku VAT.

Organ podatkowy podkreśla, że treść art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT powinna być interpretowana ściśle. Hipoteza normy prawnej zawarta w tym przepisie obejmuje wyłącznie podmioty expressis verbis w nim ujęte, tj. indywidualnych twórców i artystów wykonawców. Jak wykazano powyżej, Wnioskodawca nie jest żadnym z tych podmiotów.

W świetle przedstawionego opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prawa, tutejszy Organ podatkowy stwierdza, że Wnioskodawca nie działa, ani jako indywidualny twórca, ani jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego przedmiotowe usługi związane z wystawianiem przedstawień artystycznych w postaci koncertów, nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Jak wynika z poz. 181 załącznika Nr 3 stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku VAT w wysokości 8 %, opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlegają usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania.

Jak wynika z okoliczności sprawy zawierane umowy nie przewidują przekazania lub udzielenia licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu. Zatem do usługi, o której mowa we wniosku nie będzie miała zastosowania stawka w wysokości 8%, i dostawa ww. usługi będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.