2015.04.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-81/15-2/KB
z 23 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej „Spółka”) jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie hurtowej sprzedaży towarów. W związku z prowadzoną działalnością Spółka często dokonuje sprzedaży towarów do kontrahentów z innych państw Unii Europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).

W celu potwierdzenia zidentyfikowania swoich kontrahentów na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółka:

występuje z wnioskami do Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie, (dalej: „Biuro”), wnioski składane są przez Spółkę z reguły za pomocą poczty elektronicznej.

W odpowiedzi na złożone przez Spółkę powyższe wnioski Spółka otrzymuje od Biura głównie drogą e-mailową „potwierdzenia zidentyfikowania podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych - (VAT-ID1). Przedmiotowe potwierdzenia zaopatrzone są w następującą klauzulę: „dokument wygenerowany elektronicznie nie wymaga pieczątki ani podpisu”. Otrzymywane przez Spółkę potwierdzenia, stanowią dla Spółki informację o wyniku identyfikacji podmiotów wskazanych we wnioskach. Skutkiem weryfikacji przez Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie podanych numerów identyfikacyjnych VAT może być alternatywna informacja, iż:

dane identyfikacyjne są zgodne, a nr VAT UE kontrahenta Spółki jest aktywny,
numer VAT UE kontrahenta Spółki jest aktywny, ale niektóre dane identyfikacyjne kontrahenta są niezgodne z danymi podanymi we wniosku Spółki,
numer VAT UE kontrahenta Spółki jest nieaktywny,

weryfikuje aktywności numeru VAT oraz danych kontrahentów z wykorzystaniem strony internetowej systemu VIES(www.ec.europa.eu/taxation.customs/vies), bez występowania o taką weryfikację do Biura Wymiany Informacji Podatkowej. Za pośrednictwem tej strony istnieje możliwość weryfikacji ważności numeru VAT kontrahentów.

W sytuacji potwierdzenia przez Biuro bądź też na stronie internetowej systemu VIES, iż dany numer kontrahenta jest aktywny jako WDT stosuje stawkę 0%, po spełnieniu pozostałych, ustawowo określonych warunków, od spełnienia których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w sytuacji, w której po dokonaniu sprzedaży towaru na rzecz kontrahenta zagranicznego, w odniesieniu do którego to kontrahenta Spółka uzyskuje potwierdzenie przez Biuro Wymiany Informacji, że wskazany przez niego numer identyfikacji VAT jest właściwy oraz ważny, okaże się, że z jakichś przyczyn numer ten nie był w dniu sprzedaży numerem ważnym (np. z uwagi na możliwe w niektórych państwach członkowskich „wsteczne” wykreślenie kontrahenta z rejestru podatników podatku od wartości dodanej), Spółka może zostać zobligowana do rozliczenia podatku z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla dostaw towaru na terytorium Polski, jeżeli na dzień sprzedaży nie posiadała informacji pozwalających jej na inną ocenę zasadności stosowania stawki zerowej?
Czy w sytuacji, w której po dokonaniu sprzedaży towaru na rzecz kontrahenta zagranicznego, w odniesieniu do którego to kontrahenta Spółka dokona potwierdzenia tylko za pośrednictwem strony internetowej VIES, że wskazany przez tego kontrahenta numer identyfikacji VAT jest właściwy oraz ważny na dzień sprzedaży, okaże się, że z jakichś przyczyn numer ten nie był w tym dniu numerem ważnym (np. z uwagi na możliwe w niektórych państwach członkowskich „wsteczne” wykreślenie kontrahenta z rejestru podatników podatku od wartości dodanej), Spółka może zostać zobligowana do rozliczenia podatku z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla dostaw towaru na terytorium Polski, jeżeli na dzień sprzedaży nie posiadała informacji pozwalających jej na inną ocenę zasadności stosowania stawki zerowej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W ocenie Spółki w przypadku otrzymania od Biura informacji w formie e-mailowej, iż zagraniczny kontrahent Spółki jest czynnym podatnikiem dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiada on ważny numer VAT UE, Spółka ma prawo do stosowania stawki 0% do dokonywanej przez nią transakcji WDT, nawet w sytuacji, gdy później okaże się, że informacja przekazana przez Biuro nie była zgodna ze stanem faktycznym, gdyż w rzeczywistości kontrahent nie posiadał w momencie przekazania przez Biuro przedmiotowej informacji ważnego numeru VAT UE.

Stosownie do art. 41 ust. 3 Ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1-3 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie:

nabywcy - w przypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4;
dokonującego dostawy - w przypadku, o którym mowa w art. 16.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
(uchylony)

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Zgodnie z art. 42 ust. 4 Ustawy, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
określenie towarów i ich ilości;
potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

W myśl art. 97 ust. 17 Ustawy naczelnik urzędu skarbowego lub wyznaczona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych jednostka organizacyjna, na wniosek zainteresowanego, potwierdza zidentyfikowanie określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju albo informuje o braku takiego potwierdzenia. Zainteresowanym może być podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna, która nie jest takim podatnikiem, mający interes prawny w uzyskaniu potwierdzenia.

Stosownie do art. 97 ust. 18 Ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 17, składa się na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną. Szczegółowe kwestie związane z potwierdzeniem zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa Rozporządzenie. Zgodnie zaś z § 3 niniejszego rozporządzenia Biuro potwierdza zidentyfikowanie wskazanego przez Wnioskodawcę podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych innego niż Polska kraju unijnego, podając informacje wskazane w § 2 pkt 1-4 Rozporządzenia oraz podając dokładną datę (dzień miesiąc i rok), na którą następuje potwierdzenie zidentyfikowania, lub informację o braku potwierdzenia zidentyfikowania podmiotu dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka, kierując się powyższymi normami prawnymi, działając w dobrej wierze, w celu potwierdzenia prawidłowości stosowanej stawki w WDT, występuje z wnioskiem do Izby Skarbowej w Poznaniu — Biura Wymiany Informacji Podatkowej w Koninie w celu weryfikacji rejestracji unijnych kontrahentów. Ze względu na to, że Spółka składa wnioski w formie elektronicznej, w takiej też formie Spółka otrzymuje od Biura przedmiotowe potwierdzenia.

W związku z faktem, że potwierdzenie zaopatrzone jest w informację o tym, kto wykonał raport, podany jest identyfikator pracownika oraz klauzulę, iż niniejszy dokument został wygenerowany elektronicznie i nie wymaga podpisu, Spółka traktuje przedmiotowe pismo jako dokument urzędowy w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U 2012.749 j.t.) dalej „Ordynacja podatkowa”. Zgodnie z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Jednocześnie, art. 194 § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, dokumentami urzędowymi są także zaświadczenia potwierdzające stan faktyczny lub prawny na dzień jego wydania. Takim zaświadczeniem jest potwierdzenie wydawane przez Biuro w formie elektronicznej.

W konsekwencji zatem należy uznać, iż Spółka posiadając dokument wydany przez Biuro potwierdzający, iż kontrahent Spółki posiada ważny numer VAT UE, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w Ustawie, uprawniona będzie do zastosowania stawki 0% w ramach transakcji WDT.

Dodatkowo Spółka pragnie podkreślić, iż występując o weryfikację rejestracji dla celów VAT swojego kontrahenta unijnego do Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie i otrzymując pozytywne potwierdzenie numeru VAT, nie dysponuje żadną inną wiedzą o nieaktualności informacji udzielonej mu przez organy o zidentyfikowaniu podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, przy jednoczesnym założeniu, że Spółka nie mogła z łatwością przy istnieniu powiązań personalnych, kapitałowych czy osobistych, taką wiedzę posiąść. W konsekwencji, zdaniem Spółki, jeżeli dochowuje ona należytej staranności, kierując się zasadami dobrej wiary, występując o weryfikację swojego kontrahenta do Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie i otrzymując informację o pozytywnej weryfikacji jego numeru VAT, to nawet w razie późniejszej aktualizacji bazy danych VIES, Spółka ma prawo do stosowania stawki 0% w transakcji WDT.

W związku z powyższą argumentacją, w ocenie Spółki w przypadku otrzymania od Biura potwierdzania o zidentyfikowaniu unijnego kontrahenta Spółki na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, (po spełnieniu oczywiście pozostałych ustawowo określonych warunków, od spełnienia których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%), posiada ona cały czas prawo do stosowania 0% stawki VAT dla transakcji WDT, nawet w przypadku późniejszej negatywnej weryfikacji numerów VAT kontrahentów unijnych Spółki, wynikającej z opóźnienia w aktualizacji bazy danych VIES.

Ad. 2.

Artykuł 42 ust. 1 pkt 1 Ustawy nie wskazuje, w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, że nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Bazę tych numerów zawiera system VIES.

Powszechny dostęp do Systemu VIES (poprzez stronę internetową http://ec.europa.eultaxation_customs/vies/) jest owocem współpracy Państw członkowskich z Komisją Europejską, która to współpraca została przewidziana w pkt 3 preambuły Rozporządzeniu Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dziennik Urzędowy L 264 15/10/2003 P.0001 – 0011; dalej Rozporządzenie UE) zgodnie z którą „środki harmonizujące podatek podjęte w celu zakończenia tworzenia rynku wewnętrznego powinny zatem obejmować ustanowienie wspólnego systemu wymiany informacji między Państwami Członkowskimi, za pomocą którego organy administracyjne Państw Członkowskich pomagałyby sobie wzajemnie oraz współpracowały z Komisją w celu zapewnienia właściwego stosowania podatku VAT od dostaw towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz przywozu towarów”.

Uruchomiony przez Komisję Europejską zasób obejmuje dostęp w czasie rzeczywistym do tego samego systemu VIES, na podstawie którego Biuro Wymiany Informacji uzyskuje informacje dot. identyfikacji podmiotów transakcji wewnątrzwspólnotowych od innych państw członkowskich UE. W konsekwencji, dane znajdujące się w systemie VIES, do którego Komisja Europejska uruchomiła bezpośredni i powszechny dostęp oraz informacje z niego uzyskiwane posiadają ten sam walor kompletności, dokładności i aktualności co informacje uzyskiwane z tego samego systemu przez Biuro Wymiany Informacji, informacje te również uzyskiwane są w czasie rzeczywistym.

Mając na uwadze powyższe oraz argumentację Spółki określoną w Ad. 1 - Spółka stoi na stanowisku, że nie może zostać zobligowana do rozliczenia podatku z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla dostaw towaru na terytorium Polski w okolicznościach wskazanych w pytaniu 2 niniejszego wniosku. Należy wskazać, iż z punktu widzenia podmiotu dokonującego dostawy wewnątrzwspólnotowej nie możemy mieć do czynienia z merytoryczną różnicą pomiędzy weryfikacją ważności oraz właściwości numeru kontrahenta za pośrednictwem Biura Wymiany informacji a za pośrednictwem oficjalnie udostępnionej strony internetowej systemu VIES. Inny wniosek prowadziłby bowiem do założenia, że dane udostępniane na stronie internetowej systemu VIES nie są zgodne z danymi rzeczywistymi, do których dostęp ma Biuro Wymiany Informacji.

Zatem w sytuacji gdy Spółka dysponuje na dzień transakcji wydrukiem ze strony http://ec.europa.eultaxation_customs/vies/, że dany kontrahent jest aktywnym podatnikiem VAT-UE, Spółka ma prawo, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w Ustawie, do zastosowania stawki 0% w ramach transakcji WDT.

Równocześnie, późniejsza zmiana statusu kontrahenta poprzez aktualizację danych z systemu VlES, w konsekwencji której na moment dokonania dostawy Kontrahent nie miał ważnego numeru identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nie powoduje, iż Spółka traci prawo do zastosowania stawki 0%.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2014 roku o sygn. IPPP3/443-568/14-2/ISZ, w której organ podatkowy stwierdził: „Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz kontrahenta unijnego, który według informacji dostępnych w momencie dokonywania tej dostawy i potwierdzonych za pośrednictwem systemu VIES, posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tego kontrahenta, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i Wnioskodawca spełnia pozostałe warunki określone w ustawie od których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy. Zatem, w świetle przedstawionych powyżej okoliczności faktycznych, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0% do transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (po spełnieniu pozostałych wymaganych prawem przesłanek) nawet wówczas, gdy w wyniku dokonania późniejszego zaktualizowania danych w europejskim systemie VIES (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) okaże się, że w rzeczywistości na moment zastosowania przez podatnika stawki 0% dany unijny kontrahent nie posiadał już ważnego numeru identyfikacyjnego VAT UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl przepisu art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, wedle stawki 0%, powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Zatem, aby dana czynność została uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, konieczne jest, aby po jednej stronie transakcji występował polski podatnik, po drugiej zaś stronie - podatnik podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (czyli jej zwolnienie od podatku z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

W celu realizacji przedstawionych wyżej zasad opodatkowania wewnątrzwspólnotowych transakcji, przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski, zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Z kolei w świetle art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Pierwszy z warunków uprawniających podatnika do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonych w powołanym wyżej art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy, dotyczy dokonania dostawy na rzecz podatnika posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy nie wskazuje, w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, że nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Bazę tych numerów zawiera system VIES.

System VIES jest systemem informatycznym, umożliwiającym państwom członkowskim Unii Europejskiej wymianę informacji o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Zapewnia on również dostęp do bazy danych numerów identyfikacyjnych podatników VAT, stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych.

Od 1 stycznia 2004 r. podstawą prawną funkcjonowania tego systemu było Rozporządzenie Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz. Urz. UE L Nr 264, str. 1 ze zm.).

Na mocy art. 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2011 r.), każde państwo członkowskie wyznacza jedno centralne biuro łącznikowe upoważnione do współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi.

Z dniem 1 stycznia 2012 r. powyższy przepis został zastąpiony przez art. 4 ust. 1 Rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 268, str. 1).

Zgodnie z art. 31 ww. rozporządzenia, właściwe organy każdego z państw członkowskich zapewniają osobom uczestniczącym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług (...) możliwość uzyskania do celów takich transakcji potwierdzenia drogą elektroniczną ważności numeru identyfikacyjnego VAT każdej określonej osoby wraz z odpowiadającą mu nazwą (nazwiskiem) i adresem. Przekazywane dane muszą odpowiadać danym, o których mowa w art. 17.

W Polsce powołano z dniem 1 stycznia 2004 r. Biuro Wymiany Informacji o VAT Ministerstwa Finansów wraz z Ośrodkiem Zamiejscowym. Jednocześnie należy zauważyć, że z dniem 1 grudnia 2008 r. przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT (Dz. U. Nr 211, poz. 1330), wyznaczono Izbę Skarbową, jako jednostkę organizacyjną, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT, o którym mowa w art. 42 ust. 7 ustawy.

Rozporządzenie to zostało zastąpione z dniem 1 stycznia 2014 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej do celów dokonywania potwierdzenia zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju oraz informowania o braku takiego potwierdzenia (Dz. U. z 2013 r., poz. 1299). Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, wyznacza się Izbę Skarbową jako jednostkę organizacyjną do celów dokonywania potwierdzenia zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju oraz informowania o braku takiego potwierdzenia.

Zgodnie z art. 97 ust. 17-19 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego lub wyznaczona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych jednostka organizacyjna, na wniosek zainteresowanego, potwierdza zidentyfikowanie określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju albo informuje o braku takiego potwierdzenia. Zainteresowanym może być podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna, która nie jest takim podatnikiem, mający interes prawny w uzyskaniu potwierdzenia. Wniosek, o którym mowa w ust. 17, składa się na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną.

Ponadto, Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że, w związku z prowadzoną działalnością, Spółka często dokonuje sprzedaży towarów do kontrahentów z innych państw Unii Europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). W celu potwierdzenia zidentyfikowania swoich kontrahentów na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółka:

występuje z wnioskami do Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie, wnioski składane są przez Spółkę z reguły za pomocą poczty elektronicznej. W odpowiedzi Spółka otrzymuje od Biura głównie drogą e-mailową „potwierdzenia zidentyfikowania podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych” - (VAT-ID1). Otrzymywane przez Spółkę potwierdzenia, stanowią dla Spółki informację o wyniku identyfikacji podmiotów wskazanych we wnioskach.
weryfikuje aktywności numeru VAT oraz danych kontrahentów z wykorzystaniem strony internetowej systemu VIES (www.ec.europa.eu/taxation.customs/vies), bez występowania o taką weryfikację do Biura Wymiany Informacji Podatkowej. Za pośrednictwem tej strony istnieje możliwość weryfikacji ważności numeru VAT kontrahentów.

W sytuacji potwierdzenia przez Biuro bądź też na stronie internetowej systemu VIES, że dany numer kontrahenta jest aktywny przy WDT stosuje stawkę 0%, po spełnieniu pozostałych, ustawowo określonych warunków, od spełnienia których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy Spółka będzie miała cały czas prawo do zastosowania stawki 0% do dokonanych przez Spółkę transakcji wewnątrzwspólnotowych dostawy towarów (po spełnieniu pozostałych wymaganych prawem przesłanek) nawet wówczas, gdy w wyniku dokonania późniejszego zaktualizowania danych w europejskim systemie VIES okaże się, że w rzeczywistości na moment zastosowania przez Spółkę stawki 0% dany unijny kontrahent nie posiadał ważnego numeru identyfikacyjnego VAT UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości należy wskazać, że podatnik posiada różne środki, aby sprawdzić, czy kontrahent posiada ważny i prawidłowy nr VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z zapytaniem, czy kontrahent jest zarejestrowany w swoim kraju jako podatnik VAT-UE i czy posługuje się ważnym i prawidłowym numerem VAT, jak wskazano wyżej, Wnioskodawca może:

zwrócić się do Biura Wymiany Informacji o VAT,
zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego lub
samodzielnie dokonać takiej weryfikacji, korzystając z powołanego wyżej adresu strony internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies).

Informacje tam zawarte pozwalają wykluczyć, że odbiorcą towarów jest kontrahent niezarejestrowany na potrzeby VAT-UE (niemający unijnego numeru NIP), a podjęcie takiej weryfikacji służy ustaleniu, że został spełniony pierwszy z warunków określonych w cyt. art. 42 ust. 1 ustawy.

Zatem należy przyjąć, że wiarygodnym sposobem potwierdzenia, że nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy jest posiadanie przez podatnika wydruku ze strony internetowej wskazanej powyżej, potwierdzającego aktualność numeru, lub posiadanie potwierdzenia aktualności tego numeru otrzymane z Biura Wymiany Informacji o podatku VAT lub od właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Obowiązujące w Polsce przepisy nie wskazują innego poza wyżej opisanym systemem sposobu weryfikacji – sprawdzenia faktu zarejestrowania kontrahenta dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Należy jednak zaznaczyć, że to na dostawcy ciąży obowiązek posiadania niezbędnych dokumentów w celu udowodnienia spełnienia wymagań uprawniających go do zastosowania 0% stawki podatku.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii obowiązku posiadania przez podatnika potwierdzenia z systemu VIES bądź z Biura Wymiany Informacji faktu, że nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Ważność numeru VAT-UE kontrahenta może zatem zostać zweryfikowana przy zastosowaniu strony internetowej systemu VIES bądź za pośrednictwem Biura Wymiany Informacji, jak również na podstawie innych dokumentów świadczących o zarejestrowaniu nabywcy do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Natomiast zgodnie z ww. przepisami, numer ten powinien być aktualny w momencie dokonywania dostawy.

Zatem, informacja ze strony internetowej systemu VIES bądź z Biura Wymiany Informacji potwierdzająca aktywność numeru VAT-UE unijnego kontrahenta może być wystarczającym dowodem uznania go za podatnika zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 września 2012 r. w sprawie Mecsek-Gabona Kft przeciwko Nemzeti Ado-es Vamhivatel Del-dunantuli Regionalis Ado Föigazgatósága o sygn. C-273/11, w którym Trybunał wypowiedział się w analogicznej sprawie, odpowiadając m.in. na pytanie, „czy można kwestionować zwolnienie dostawy towarów z podatku VAT jedynie z tego powodu, że organy innego państwa członkowskiego wykreśliły z mocą wsteczną, ze skutkiem na dzień wcześniejszy niż dostawa towarów, wspólnotowy numer identyfikacyjny kupującego?”. TSUE stwierdził, że „z pewnością przyznanie takiego numeru stanowi dowód statusu podatkowego podatnika dla celów stosowania podatku VAT oraz ułatwia kontrolę skarbową czynności wewnątrzwspólnotowych. Niemniej jednak jest to wymóg formalny, który w żadnym wypadku nie może podważać zwolnienia z podatku VAT, jeżeli materialne przesłanki zaistnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej zostały spełnione”. Ponadto TSUE wskazał: „z uwagi na to, że obowiązek sprawdzania, czy dany podmiot jest podatnikiem, spoczywa na właściwym organie krajowym, zanim ten ostatni nada podatnikowi numer identyfikacyjny VAT, ewentualna nieprawidłowość takiego rejestru nie powinna prowadzić do pozbawienia podmiotu gospodarczego, który oparł się na danych ujętych w tymże rejestrze, prawa do odliczenia, z którego podmiot ów miałby możność skorzystać”. Oraz: „byłoby sprzeczne z zasadą proporcjonalności, by sprzedawca był zobowiązany do uiszczenia podatku VAT tylko dlatego, że wykreślono z mocą wsteczną numer identyfikacyjny kupującego”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w sytuacji potwierdzenia przez Biuro Wymiany Informacji bądź też na stronie internetowej systemu VIES, że dany numer kontrahenta jest aktywny przy WDT stosuje stawkę 0%, po spełnieniu pozostałych, ustawowo określonych warunków, od spełnienia których uzależnione jest prawo do zastosowania stawki 0%.

Zatem, w sytuacji potwierdzenia przez Biuro Wymiany Informacji bądź też na stronie internetowej systemu VIES, że dany numer kontrahenta jest aktywny Spółka nie traci prawa do zastosowania stawki 0% od dokonanych przez Spółkę transakcji wewnątrzwspólnotowych dostawy towarów (po spełnieniu pozostałych wymaganych prawem przesłanek) gdy okaże się, że na moment zastosowania przez Spółkę stawki 0% dany unijny kontrahent nie posiadał ważnego numeru identyfikacyjnego VAT UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin