Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-469/15-2/ES
z 25 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu leasingu operacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W lipcu 2012 r. pomiędzy X. Sp.z o.o., a Kancelaria Radcy Prawnego została zawarta umowa leasingu operacyjnego. Umowa obowiązuje do czerwca 2015 r. Przedmiotem umowy jest samochód osobowy - wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej. Wszelkie koszty (raty leasingowe) związane z korzystaniem z umowy leasingowej zostały i są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów firmy.

Po zakończeniu umowy planowany jest zakup ww. samochodu osobowego. Samochód zostanie jednak wykupiony nie przez Kancelarię Radcy Prawnego, lecz przez osobę prywatną - E.. Po wykupie samochód ten nie zostanie wprowadzony do majątku firmy i nie będzie już w żaden sposób wykorzystywany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Będzie służył wyłącznie celom prywatnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przychód ze sprzedaży (w przyszłości) samochodu wykupionego z leasingu na cele prywatne stanowi przychód ze zbycia rzeczy (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm - dalej updof), a w związku z tym powstanie on wyłącznie w sytuacji, gdy do sprzedaży pojazdu dojdzie przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, czyli wykup z leasingu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży samochodu wykupionego z leasingu przez osobę prywatną na cele prywatne (i nie wykorzystywanego od momentu wykupu w żaden sposób dla celów działalności gospodarczej) stanowić będzie przychód ze zbycia rzeczy (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit updof). Zgodnie z zapisami ustawy powstanie on wyłącznie w sytuacji, gdy do sprzedaży pojazdu dojdzie przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, czyli wykup z leasingu.

Nie mają tu zastosowania przepisy art. 14 ust. 2 updof ponieważ samochód ten nigdy nie był ujęty w ewidencji środków trwałych i nie należał do majątku firmy. Nie ujęcie przedmiotowego samochodu w ewidencji środków trwałych wynikało z faktu nie posiadania tytułu prawnego do własności tego samochodu.

Nie ma tutaj zastosowania również zapis art. 10 ust. 2 pkt 3 updof, który mówi o składnikach majątku wskazanych w art. 14 ust. 2 pkt 1 updof, czyli dotyczy środków trwałych, będących majątkiem firmy ujętym we właściwych ewidencjach. Wykupiony samochód nie spełni definicji środka trwałego z art. 22a ust. 1 updof, ponieważ od chwili nabycia pojazd nie będzie używany na potrzeby działalności gospodarczej. Sam fakt wykorzystywania samochodu na podstawie umowy najmu, który nigdy nie był własnością firmy, nie powoduje powstania obowiązku rozliczenia jego sprzedaży na zasadach art. 14 ust. 2 pkt 1 updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,
  - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy.

Jednakże, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
   
   - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - Kancelarię Radcy Prawnego. Na podstawie umowy leasingu operacyjnego wykorzystuje w tej działalności samochód osobowy. Wszelkie koszty (raty leasingowe) związane z korzystaniem z umowy leasingowej zostały i są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów firmy. Po zakończeniu umowy planowany jest zakup ww. samochodu osobowego. Po wykupie samochód ten nie zostanie wprowadzony do majątku firmy i nie będzie już wykorzystywany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Będzie służył wyłącznie celom prywatnym. Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą skutków podatkowych sprzedaży samochodu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie zakupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy, o którym mowa we wniosku nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychód ze sprzedaży tego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy nie powstanie, jeżeli zbycie rzeczy (samochodu) będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tej rzeczy.

Natomiast jeżeli odpłatne zbycie ww. samochodu nastąpi przed upływem ww. terminu, to przychód uzyskany z tej sprzedaży będzie stanowił przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy podlegający opodatkowaniu na zasadach właściwych dla tego źródła przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.