Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-56/15/SK
z 17 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 24 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 10 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 15 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków tytułem składek na ubezpieczenie dot.:

• pracowników - jest prawidłowe,
• innych niż pracowników, a wskazanych we wniosku osób – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków tytułem składek na ubezpieczenie dla pracowników, współpracowników, kontrahentów i klientów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 lipca 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-56/15/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 15 lipca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą (prywatny gabinet lekarski). Zamierza zawrzeć z Towarzystwem Ubezpieczeń na Życie umowę Ubezpieczenia na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym. Konstrukcja tej umowy pozwala m.in. dodatkowo nagrodzić i zmotywować swoich pracowników, współpracowników, kontrahentów, klientów. Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia i będzie ona zawierana osobno, oddzielnie dla każdego Ubezpieczonego. Umowa ubezpieczenia, to rodzaj ubezpieczenia wymieniony w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej - „polisa ubezpieczeniowa na życie z funduszem kapitałowym". Składka ubezpieczeniowa będzie zróżnicowana w zależności od przyjętego przez Ubezpieczającego wariantu, będzie: jednorazowa, regularna roczna, miesięczna, kwartalna, półroczna.

W ramach umowy ubezpieczenia:

1. Ubezpieczającym - płatnikiem składek, będzie Prywatny Gabinet Lekarski, który wydatki z tytułu wymaganej składki na polisę ubezpieczeniową regulował będzie za pomocą przelewu bankowego z własnego konta, na indywidualny numer rachunku przypisany do polisy,
2. Ubezpieczonym - osobą, której życie będzie chronione, będzie osoba fizyczna, między którą a Ubezpieczającym istnieje w momencie zawarcia umowy stosunek cywilnoprawny, na zasadzie umowy o pracę, zlecenia, czy też jakiejkolwiek wiążącej strony umowy nazwanej lub nienazwanej, rodzącej skutki prawne pomiędzy stronami. Ubezpieczony wskaże w polisie osobę uposażoną - inną niż Ubezpieczający, tudzież osoby przez niego wskazane,
3. Uposażonym - osobą uprawnioną do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego z polisy, w przypadku zajścia określonego w niej zdarzenia ubezpieczeniowego, będzie osoba wskazana przez Ubezpieczonego, nie będzie to Ubezpieczający,
4. Ochrona ubezpieczeniowa - obejmuje życie oraz zdrowie ubezpieczonego. W przypadku śmierci ubezpieczonego świadczenie ubezpieczeniowe zostanie wypłacone osobie Uposażonej,
5. Właścicielem środków zgromadzonych na polisie, posiadającym prawo do wartości wykupu jest przez cały okres jej trwania Ubezpieczający.
   
   

Konstrukcja umowy ubezpieczenia na życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym przewiduje podział wpłaconej przez Ubezpieczającego na rzecz Ubezpieczonego składki na:

• część ubezpieczeniową, przeznaczoną na pokrycie kosztów ochrony ubezpieczenia na życie osoby fizycznej wskazanej w umowie ubezpieczenia. Kwota ta wyrażana jest kwotowo i pobierana miesięcznie z rachunku ubezpieczeniowego,
• część inwestycyjną, przeznaczoną na nabycie jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego. Środki pieniężne uzyskane z części inwestycyjnej składki są inwestowane w Ubezpieczeniowe Fundusze Kapitałowe. Jednostki uczestnictwa są przekazywane na indywidualny rachunek Ubezpieczającego.
  
  

Uprawnionym do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego nie jest Ubezpieczający, umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

• wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
• możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
• wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
  
  

Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez ubezpieczającego na ubezpieczonego, prawa do jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych przysługują jedynie ubezpieczającemu. Jednocześnie, wraz z zawarciem umowy ubezpieczenia, ubezpieczający zawrze z ubezpieczonym umowę cesji, dającą mu możliwość dokonania przelewu praw i obowiązków z polisy, na dotychczasowego ubezpieczonego.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 13 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni wyjaśnia, że:

• w odniesieniu do pracowników - Wnioskodawczynię łączy z tymi osobami stosunek pracy, nawiązany za pomocą umowy o pracę na czas określony lub nieokreślony. Mając na uwadze specyfikę branży Wnioskodawczyni, prowadzenie rekrutacji, znalezienie nowego pracownika zawsze wiąże się z ponoszeniem znacznych kosztów ze strony pracodawcy. Są to zarówno koszty stricte finansowe, takie jak zamieszczanie ogłoszenia, wynajęcie profesjonalnej firmy HR, jak i również koszty pracy Wnioskodawczyni, która zaangażowana w procedurę rekrutacyjną, nie może jednocześnie zajmować się bieżącą działalnością zarobkową przedsiębiorstwa. Dodatkowym kosztem dla Wnioskodawczyni, w przypadku już zatrudnionych pracowników, jest ich wyszkolenie, wdrożenie w procedury obowiązujące w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni. Umowa ubezpieczenia w ocenie Wnioskodawczyni stanowi dodatkowy benefit związujący pracownika z Wnioskodawczynią Umowa ubezpieczenia jest narzędziem motywacyjnym, pozapłacowym sposobem wynagrodzenia pracowników. Korzystanie z tej umowy przyczyni się nie tylko do wzrostu atrakcyjności Wnioskodawczyni jako potencjalnego pracodawcy, ale również może zapobiec odchodzeniu, rotacji już pracujących osób. W ocenie Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pracowników wydatki poniesione na sfinansowanie składki ubezpieczeniowej będą służyły w większości zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów;
• w odniesieniu do współpracowników Wnioskodawczynię nie łączy z tymi osobami stosunek pracy, nawiązany za pomocą umowy o pracę na czas określony lub nieokreślony. W tym wypadku Wnioskodawczyni związana jest umową cywilnoprawną, niebędącą podstawą zawiązania stosunku pracy. Będą to umowy zlecenia, o dzieło, współpracy. Zatrudnianie współpracowników na podstawie tego typu umów stanowi powszechną praktykę w branży Wnioskodawczyni. Podobnie, jak w przypadku pracowników, mając na uwadze specyfikę branży Wnioskodawczyni, prowadzenie rekrutacji, znalezienie nowego współpracownika zawsze wiąże się z ponoszeniem znacznych kosztów ze strony Wnioskodawcy. Są to zarówno koszty stricte finansowe, takie jak zamieszczanie ogłoszenia, wynajęcie profesjonalnej firmy HR, jak również koszty pracy Wnioskodawczyni, która zaangażowana w procedurę rekrutacyjną, nie może jednocześnie zajmować się bieżącą działalnością zarobkową przedsiębiorstwa. Dodatkowym kosztem dla Wnioskodawczyni, w przypadku już zatrudnionych współpracowników, jest ich wyszkolenie, wdrożenie w procedury obowiązujące w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni. Umowa ubezpieczenia w ocenie Wnioskodawczyni stanowi dodatkowy benefit związujący współpracownika z Wnioskodawczynią. Umowa ubezpieczenia jest narzędziem motywacyjnym, pozapłacowym sposobem wynagrodzenia współpracowników. Korzystanie z tej umowy przyczyni się nie tylko do wzrostu atrakcyjności Wnioskodawczyni jako potencjalnego zleceniodawcy, ale również może zapobiec odchodzeniu, rotacji już współpracujących osób. W ocenie Wnioskodawczyni, w odniesieniu do współpracowników wydatki poniesione na sfinansowanie składki ubezpieczeniowej będą służyły w większości zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów;
• w odniesieniu do kontrahentów, klientów - z tymi dwiema grupami Wnioskodawczyni związana jest formalnymi lub nieformalnymi umowami handlowymi - o współpracy, umowa zlecenia, umowa świadczenia usług. Umowy te mogą mieć formę pisemną, lub zwykłą formę ustną, charakterystyczną dla prowadzonej działalności gospodarczej. Kontrahentami, klientami są zarówno osoby fizyczne prowadzące, jak i nieprowadzące działalności gospodarczej. Osoby te Wnioskodawczyni zamierza objąć dobrowolnym, dodatkowym ubezpieczeniem na życie (zgodnie z charakterystyką podaną we wniosku). Celem objęcia ochroną ubezpieczeniową jest uatrakcyjnienie oferty Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni liczy, że swego rodzaju pakiet, w skład którego wejdzie zarówno dotychczas świadczona usługa główna, jak i umowa ubezpieczenia, będzie czynnikiem decydującym w wyborze, wyróżniającym ofertę Wnioskodawczyni od oferty konkurencji. Dzięki temu klienci, kontrahenci Wnioskodawczyni będą chętniej wybierali jej ofertę, co wprost przyczyni się do zwiększenia przychodów w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni. Takie działania stanowią naturalną zachętę do wyboru konkretnego usługodawcy (w tym wypadku Wnioskodawczyni), gdyż klienci, kontrahenci, mając do wyboru usługodawcę, zwykle kierują się do miejsca, w którym mogą otrzymać jakieś specjalne dodatki, bonusy. Zwiększenie atrakcyjności usługi, poprzez dodawanie do niej innych, swoistych bonusów, stanowi normalną praktykę rynkową, szeroko stosowaną w każdej dziedzinie obrotu gospodarczego. W związku z powyższym Wnioskodawczyni stoi na straży twierdzenia, że wydatki na ubezpieczenie dla klientów, kontrahentów, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu, zgodnie z przytoczoną we wniosku argumentacją.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej mogę zaliczyć wydatki poniesione tytułem składki regularnej, należnej z tytułu umów określonych w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno w części ochronnej, jak inwestycyjnej związanej z funduszem kapitałowym? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, niezależnie od tego, która część składki przeznaczona jest na pokrycie kosztu ochrony ubezpieczeniowej, a która trafia do części inwestycyjnej, w całości może zostać zaliczona w koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), stanowi że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy wskazuje, że nie uważa się za koszty uzyskania składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3, 5, działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t.j. Dz.U. Nr 124, poz. 1151, winno być t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 950 ze zm.), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość wykupu z umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Polisa, którą Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć, to rodzaj ubezpieczenia wymieniony w dziale I grupie 3 załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej - polisa ubezpieczeniowa na życie z funduszem kapitałowym.

Aby wydatki stanowiły koszt muszą być spełnione ponadto przesłanki: uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wykluczać:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość wykupu z umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

W przypadku opisywanego produktu ubezpieczeniowego spełnione zostały ww. przesłanki, co zostało potwierdzone w wielu wydanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, na rzecz innych podatników.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Podatnik zaliczając określone wydatki do kosztów podatkowych musi wykazać związek przyczynowo-skutkowy oraz przedstawić rzeczowe argumenty wskazujące na ich celowość i racjonalność z punktu widzenia uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów. Wydatki powyższe nie mogą również zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, a także wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety wypłacane przez pracodawcę na rzecz pracowników oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników (jako inne należności wynikające ze stosunku pracy). Co jednak istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, o ile jednocześnie wydatki te nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 950 ze zm.) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że kosztem uzyskania przychodów (przy spełnieniu warunków wskazanych powyżej) mogą być opłacone przez pracodawcę składki z tytułu zawartych lub odnowionych na rzecz pracowników umów ubezpieczenia:

-na życie (grupa 1, dział I,),

-na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (grupa 3, dział I),

-wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem innych ubezpieczeń działu I – grupy 1-4 (grupa 5, dział I),

-wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (grupa 1, dział II):

• świadczenia jednorazowe,
• świadczenia powtarzające się,
• połączone świadczenia, o których mowa w pkt 1 i 2,
• przewóz osób,

-ubezpieczenia choroby (grupa 2, dział II):

• świadczenia jednorazowe,
• świadczenia powtarzające się,
• świadczenia kombinowane.
  
  

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 ze zm.), pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Nie jest zatem pracownikiem osoba zatrudniona na podstawie cywilnoprawnej umowy zlecenia, czy umowy o dzieło.

Wobec powyższego art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie dotyczy osób i podmiotów, które świadczą usługi na rzecz firmy na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieła, bądź też na podstawie umowy o świadczenie usług, do której stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego lub też na podstawie innego stosunku prawnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi prywatny gabinet lekarski. Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć z Towarzystwem Ubezpieczeń na Życie umowę ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Umowa ubezpieczeniowa będzie zawierana zarówno dla pracowników Wnioskodawczyni, jak i dla współpracowników, kontrahentów oraz klientów. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że z pracownikami firmy łączy ją stosunek pracy (umowa o pracę), ze współpracownikami ma podpisane umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia, umowy o dzieło), natomiast z kontrahentami oraz klientami Wnioskodawczyni związana jest formalnymi, bądź nieformalnymi umowami handlowymi o współpracy, umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług. Umowy zawierane przez Wnioskodawczynię stanowić będą rodzaj ubezpieczenia wymieniony w grupa 3 dziale I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie (jak wskazano we wniosku) zawarta umowa ubezpieczenia pracowników Wnioskodawczyni, będzie spełniać warunki określone w cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to poniesione przez Wnioskodawczynię składki na ww. ubezpieczenie będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku natomiast ubezpieczenia pozostałych, a wskazanych we wniosku osób niebędących pracownikami Wnioskodawczyni, tj. współpracowników, kontrahentów oraz klientów, wydatki poniesione na ich ubezpieczenie, o którym mowa we wniosku, nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, bowiem wydatki te nie przyczynią się (nawet pośrednio) do osiągnięcia przez Wnioskodawczynię przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, ani też do zachowania bądź zabezpieczenia źródła jej przychodów. Wydatki dot. wykupienia polis ubezpieczeniowych ww. osób nie są wydatkami, które dotyczyłyby działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, nie są to np. wydatki na ubezpieczenie składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Co więcej, są to wydatki o charakterze osobistym osób objętych tych ubezpieczeniem, bowiem to w ich interesie pozostaje ubezpieczenie się na wypadek śmierci, czy nieszczęśliwego wypadku. Ewentualnego związku ponoszonych wydatków z tytułu składek ubezpieczeniowych z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą można by się dopatrywać w przypadku ubezpieczeń klientów Wnioskodawczyni, jednak nie wskazała ona, że opłacenie składki na rzecz tych osób ma wpływ np. na cenę oferowanej przez nią usługi lub wynika z jakiegoś regulaminu (np. ma charakter sprzedaży premiowej), czy też przysługuje klientowi na podstawie zawartej z nim umowy po spełnieniu określonych w niej warunków.

Tym samym również składki na ubezpieczenia klientów nie spełniają przesłanek wskazanych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności wydatków tytułem składek na ubezpieczenie dot.:

• pracowników - jest prawidłowe,
• innych niż pracowników, a wskazanych we wniosku osób – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że pozostałym zakresie wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.