Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-189/15-4/KK
z 3 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613). Pismem z dnia 12 czerwca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-189/15-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 12 czerwca 2015 r. (data doręczenia 15 czerwca 2015 r.), natomiast w dniu 22 czerwca 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 19 czerwca 2015 r. (data nadania 19 czerwca 2015 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 marca 2014 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni – J. D. i z tym dniem nabyła Ona jako córka spadkodawcy, spadek w 1/3 części. Podstawą nabycia jest akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 4 kwietnia 2014 r. Spadkodawca był wyłącznym właścicielem nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha, składającą się z pięciu działek (dwóch działek budowlanych, dwóch działek rolnych oraz działki stanowiącej drogę dojazdową, przy czym jedna z działek nie posiadała dostępu do drogi publicznej przez co nieruchomość była niepodzielna). Udziały w tej nieruchomości, na podstawie ww. aktu poświadczenia dziedziczenia nabyli: 1/3 Wnioskodawczyni, 1/3 syn spadkodawcy oraz 1/3 żona spadkodawcy.

Z uwagi na to, że po zmarłym w dniu 30 lipca 2003 r. ojcu spadkodawcy S. D. oraz zmarłym w dniu 13 października 2003 r. bracie spadkodawcy Z. D., nie było przeprowadzonego postępowania spadkowego, na podstawie postanowienia z dnia 28 maja 2014 r. (prawomocnego dnia 25 czerwca 2015 r. ) w skład spadku po zmarłym ojcu spadkodawcy – S. D.- spadkodawca J. D. dziedziczył 1/3 udziału oraz po bracie spadkodawcy Z. D. – spadkodawca J. D. dziedziczył 5/8 udziału w nieruchomości stanowiącej działkę o powierzchni 323 m² z budynkiem mieszkalnym o powierzchni 145,6 m². W wyniku tego postępowania, Wnioskodawczyni nabyła udział 13/144 części tej nieruchomości - działki z budynkiem mieszkalnym. Ponadto, udziały w wyżej opisanej nieruchomości nabyli: syn spadkodawcy - udział 13/144, żona spadkodawcy udział 13/144 oraz matka spadkodawcy udział 1/3 po S. D. oraz 3/8 po Z. D. Nieruchomość ta nie była przedmiotem działu spadku z uwagi na jej niepodzielność.

Nabycie współwłasności wyżej wskazanych nieruchomości w drodze powyżej opisanego spadku zostało zgłoszone we właściwym terminie, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, który zaświadczeniem z dnia 26 listopada 2014 r. potwierdził zwolnienie z podatku od spadków i darowizn w zakresie nabytych praw współwłasności opisanych wyżej nieruchomości.

Następnie, w wyniku wspólnej decyzji spadkobierców (syna, córki i żony spadkodawcy), postanowiono częściowo podzielić spadek w zakresie nieruchomości, której wyłącznym właścicielem był spadkodawca J. D. i znieść współwłasność nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha. Natomiast nieruchomość - działkę z budynkiem mieszkalnym pozostawiono w częściach ułamkowych udziałów.

W wyniku scalenia oraz podziału zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta z dnia 1 października 2014 r. (uprawomocnionej dnia 17 października 2014 r.) powstały 3 działki, jedna budowlana o powierzchni 0,2870 ha oraz dwie działki rolne o powierzchni 0,3297 ha i 0,0779 ha. Podstawą scalenia były następujące przepisy: art. 104 i art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 94 ust. 1 i art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518).

W celu podziału nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha, dokonano częściowego działu spadku w postępowaniu sądowym przed Sądem Rejonowym, zakończonego ugodą sądową w dniu 4 lutego 2015 r. (prawomocną w dniu 12 lutego 2015 r.), na podstawie której Wnioskodawczyni oraz Jej brat nabyli na współwłasność działkę budowlaną o powierzchni 0,2870 ha. Działki rolne, o powierzchni 0,3297 ha oraz 0,0779 ha, na własność otrzymała matka Wnioskodawcy - bez spłat i dopłat.

Nieruchomość o powierzchni 323 m² z budynkiem mieszkalnym z uwagi na niepodzielność nie podlegała działowi spadku.

Następnie, z uwagi na brak majątku osobistego współwłaścicieli, a tym samym możliwość spłaty przez któregokolwiek ze spadkobierców i niepodzielność odziedziczonych nieruchomości, przed notariuszem w dniu 6 marca 2015 r. zawarta została umowa sprzedaży odziedziczonej we współwłasności po ½ części przez Wnioskodawczynię oraz Jej brata działki o powierzchni 0,2870 ha (czyli udziały 2 x po 0,1435 ha).

Kwota 115 000 zł otrzymana ze sprzedanej nieruchomości nie przekroczyła wartości przysługującego udziału spadkowego Wnioskodawczyni, który w całości spadku wynosił 170 000 zł - (1/3 wartości nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha i 13/144 nieruchomości o powierzchni 323 m² z budynkiem mieszkalnym o powierzchni 145,6 m²).

Odpłatne zbycie udziału we współwłasności nieruchomości o powierzchni 0,2870 ha przez Wnioskodawczynię nastąpiło na rzecz osoby trzeciej, nie będącej spadkobiercą po zmarłym J. D.

Odpłatne zbycie wyżej wymienionego udziału nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2102 r., poz. 361, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwotę uzyskaną przez Wnioskodawczynię w wyniku sprzedaży działki budowlanej o powierzchni 0,2870 ha, należy traktować jako odpłatne zbycie określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) i przychód ten opodatkować zgodnie z tą ustawą, czy też zgodnie z zapisem art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jest to przychód podlegający przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86), a więc niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od przychodu ze zbycia nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód uzyskany z tytułu sprzedaży nieruchomości, w związku z działem spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wartość sprzedaży nie przekroczyła wartości udziału spadkowego, a tym samym nie może być traktowana jako odpłatne zbycie udziałów, gdyż nie ma tutaj przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazuje, że w myśl art. 212 § 2 Kodeksu cywilnego, gdy rzeczy nie da się podzielić, może być przyznane współwłaścicielom z obowiązkiem spłaty. Jednakże we wskazanej sytuacji, żaden ze współwłaścicieli, nie posiadał majątku osobistego, poza majątkiem odziedziczonym po spadkodawcy, co zostało potwierdzone protokołem Sądu Rejonowego zawierającym ugodę z dnia 4 lutego 2015 r.

Odpłatne zbycie jest naturalną konsekwencją nabytych praw w wyniku otrzymania spadku, które podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Dokonana sprzedaż działki ze spadku jest ekwiwalentna do posiadanego udziału w spadku, a więc nie wystąpiło przysporzenie majątkowe względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej, czyli brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym kwoty otrzymanej w wyniku sprzedaży udziałów w nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w wyniku sprzedaży działki nie uzyskała Ona przychodu, ponieważ w dniu 4 lutego 2015 r. nabyła współudział w nieruchomości o powierzchni 0,2870 ha, a następnie jedynie spieniężyła ten współudział w nieruchomości, uzyskując kwotę 115 000 zł, która jest kwotą mniejszą niż jego udział w całości masy spadkowej (170 000 zł).

Zatem, według Wnioskodawczyni, nie powstał przychód - przysporzenie, które mogłoby stanowić przedmiot opodatkowania podatkiem od dochodów od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni podkreśla, że analogiczne stanowisko wyraził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 5 marca 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 918/12). W wyroku Sąd podkreślił, że „nie do przyjęcia jest objęcie opodatkowaniem na podstawie przepisów u.p.d.o.f. - przychodów otrzymanych w dziale spadku jako spłaty. W opinii Sądu, w składzie orzekającym, takie opodatkowanie godzi również w przepisy Konstytucji RP. Rację ma zatem strona skarżąca wskazując, że prowadziłoby ono do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, tj. raz podatkiem od spadków, drugi raz podatkiem dochodowym. Konsekwencją tego byłoby naruszenie art. 84 Konstytucji RP, stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych ustawą, ale tylko wówczas, gdy ustawa taki podatek od określonego przychodu (dochodu) przewiduje. Stanowisko organu interpretacyjnego wskazujące na konieczność opodatkowania spłat otrzymanych w wyniku działu spadku, z jednoczesnym pominięciem objęcia takim opodatkowaniem udziału niepodlegającego spłacie innego spadkobiercy - brata skarżącej, prowadziłoby więc, jak słusznie zauważyła skarżąca, do oczywistej nierówności w traktowaniu podatników, co z kolei stanowiłoby naruszenie art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, w myśl którego wszyscy są równi wobec prawa, oraz że wszyscy mają prawo równego traktowania przez władze publiczne. Co więcej prowadziłoby do różnicowania sytuacji spadkobierców w zależności od tego, czy nabyte w drodze spadku rzeczy są podzielne, czy niepodzielne, przy czym spadkobiercy rzeczy niepodzielnych byliby w gorszej sytuacji od spadkobierców rzeczy podzielnych, bowiem ciążyłby na nich dodatkowy obowiązek podatkowy, tj. w podatku dochodowym od osób fizycznych (por. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 5 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 93/11, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 835/09, Lex nr 529494, wyrok NSA z dnia 8 lutego 2007 r. sygn. akt II FSK 187/06, LEX nr 302867).”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)–c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)–c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej oraz własności praw majątkowych za odpłatnością, a więc co do zasady również dział spadku i odpłatne zniesienie współwłasności.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 powyższej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia Sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabyła spadek w 1/3 części po zmarłym ojcu. Spadkodawca był wyłącznym właścicielem nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha, składającą się z pięciu działek (dwóch działek budowlanych, dwóch działek rolnych oraz działki stanowiącej drogę dojazdową, przy czym jedna z działek nie posiadała dostępu do drogi publicznej przez co nieruchomość była niepodzielna). Udziały w tej nieruchomości, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia nabyli: w 1/3 części Wnioskodawczyni, w 1/3 części syn spadkodawcy oraz w 1/3 części żona spadkodawcy.

Z uwagi na to, że po zmarłym w dniu 30 lipca 2003 r. ojcu spadkodawcy S. D. oraz zmarłym w dniu 13 października 2003 r. bracie spadkodawcy Z. D., nie było przeprowadzonego postępowania spadkowego, na podstawie postanowienia z dnia 28 maja 2014 r. (prawomocnego dnia 25 czerwca 2015 r.) w skład spadku po zmarłym w ojcu spadkodawcy – S. D. - spadkodawca J. D. dziedziczył 1/3 udziału oraz po bracie spadkodawcy Z. D. – spadkodawca J. D. dziedziczył 5/8 udziału w nieruchomości stanowiącej działkę o powierzchni 323 m² z budynkiem mieszkalnym o powierzchni 145,6 m². W wyniku tego postępowania, Wnioskodawczyni nabyła udział 13/144 tej nieruchomości - działki z budynkiem mieszkalnym. Ponadto udziały w wyżej opisanej nieruchomości nabyli: syn spadkodawcy - udział 13/144, żona spadkodawcy udział 13/144 oraz matka spadkodawcy udział 1/3 po S. D. oraz 3/8 po Z. D. Nieruchomość ta nie była przedmiotem działu spadku z uwagi na jej niepodzielność.

Następnie, w wyniku wspólnej decyzji spadkobierców (Wnioskodawczyni, syna i żony spadkodawcy), postanowiono częściowo podzielić spadek w zakresie nieruchomości, której wyłącznym właścicielem był spadkodawca J. D. i znieść współwłasność nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha. Natomiast nieruchomość - działkę z budynkiem mieszkalnym pozostawiono w częściach ułamkowych udziałów.

W wyniku scalenia oraz podziału zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta z dnia 1 października 2014 r. (uprawomocnionej dnia 17 października 2014 r.) powstały 3 działki, jedna budowlana o powierzchni 0,2870 ha oraz dwie działki rolne o powierzchni 0,3297 ha i 0,0779 ha.

W celu podziału nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha, dokonano częściowego działu spadku w postępowaniu sądowym przed Sądem Rejonowym, zakończonego ugodą sądową w dniu 4 lutego 2015 r. (prawomocną w dniu 12 lutego 2015 r.), na podstawie której Wnioskodawczyni oraz Jej brat nabyli na współwłasność działkę budowlaną o powierzchni 0,2870 ha. Działki rolne, o powierzchni 0,3297 ha oraz 0,0779 ha, na własność otrzymała matka Wnioskodawczyni - bez spłat i dopłat.

Nieruchomość o powierzchni 323 m² z budynkiem mieszkalnym z uwagi na niepodzielność nie podlegała działowi spadku.

Następnie, z uwagi na brak majątku osobistego współwłaścicieli, a tym samym możliwość do spłaty przez któregokolwiek ze spadkobierców i niepodzielność odziedziczonych nieruchomości, przed notariuszem, w dniu 6 marca 2015 r., aktem notarialnym zawarta została umowa sprzedaży odziedziczonej we współwłasności po ½ części przez Wnioskodawczynię oraz Jej brata działki o powierzchni 0,2870 ha. Odpłatne zbycie udziału we współwłasności nieruchomości o pow. 0,2870 ha przez Wnioskodawczynię nastąpiło na rzecz osoby trzeciej, nie będącej spadkobiercą po zmarłym J. D.

Kwota 115 000 zł otrzymana ze sprzedanej nieruchomości nie przekroczyła wartości przysługującego udziału spadkowego Wnioskodawczyni, który w całości spadku wynosił 170 000 zł - (1/3 wartości nieruchomości o powierzchni 0,6946 ha i 13/144 nieruchomości o powierzchni 323 m² z budynkiem mieszkalnym o powierzchni 145,6 m²).

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że udział we współwłasności działki będącej przedmiotem sprzedaży w 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła w 2014 r. w wyniku nabycia spadku po zmarłym ojcu oraz częściowego działu spadku dokonanego w 2015 r.

Z uwagi na fakt, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nastąpiło w 2015 r., tj. przed upływem 5-letniego okresu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że zbycie to stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, w rozumieniu tej ustawy.

W konsekwencji, do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału 1/2 części nieruchomości o powierzchni 0,2870 ha, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wskazać należy również, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, jak i powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że udział we współwłasności działki będącej przedmiotem sprzedaży w 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła w 2014 r. w wyniku nabycia spadku po zmarłym ojcu oraz częściowego działu spadku dokonanego w 2015 r. Tym samym, odpłatne zbycie ww. udziału we współwłasności nieruchomości w 2015 r., tj. przed upływem 5 lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych (proporcjonalnie do posiadanego udziału podlegającego opodatkowaniu).

Jednakże w sytuacji, gdy przychód uzyskany z tego tytułu zostanie wydatkowany w całości na cele mieszkaniowe, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu warunków określonych w tej ustawie i tym samym nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19% od przypadającego dochodu.

Odnosząc się natomiast do kwestii zastosowania przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącego, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn, wskazać należy, że stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., Nr 86), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób jest opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni i częściowego działu spadku. Zatem, miały miejsce dwa odrębne zdarzenia i czynności prawne: nabycie w drodze spadku i częściowego działu spadku oraz zbycie w drodze sprzedaży. Mając na uwadze powyższe, zbycie przez Wnioskodawczynię udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży, nie podlegało przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn i nie korzysta z wyłączenia określonego w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych we wniosku wyroków tutejszy Organ, wskazuje że przeanalizował rozstrzygnięcia w nich zawarte. Jednakże stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego. W świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w Jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych spadkobierców (zbywców).

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.