Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-204/15-4/AKr
z 8 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2015 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z powyższym pismem z dnia 15 czerwca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-204/15-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 15 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 czerwca 2015 r.). W dniu 26 czerwca 2015 r. (nadano w dniu 24 czerwca 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy dla Ł. w Ł., Wnioskodawca W. L. oraz Jego brat stali się właścicielami nieruchomości położonej w Ł. przy ul. H., dla której Sąd Rejonowy dla Ł. w Ł. prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość ta stanowiła działkę o powierzchni 1,589 ha, zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz dwoma budynkami gospodarczymi.

Postanowieniem z dnia 4 maja 2011 r. wydanym przez Sąd Rejonowy dla Ł. w Ł., została zniesiona współwłasność ww. nieruchomości. Wskutek zniesienia współwłasności W. L. stał się właścicielem działki o powierzchni 0,7945 ha, połowy budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego. Brat Wnioskodawcy również stał się właścicielem działki o tej samej powierzchni, czyli 0,7945 ha, połowy budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego. Wobec równej wielkości wydzielonych działek, podział nieruchomości między współwłaścicielami nastąpił bez wzajemnych spłat i dopłat. Zniesienie współwłasności nastąpiło proporcjonalnie do posiadanych udziałów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że daty śmierci spadkodawców: pierwszego spadkodawcy to 18 stycznia 1980 r., a drugiego to 9 stycznia 1980 r. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku wydane zostało w dniu 4 lipca 2007 r. Postanowienie o zniesieniu współwłasności uprawomocniło się w dniu 26 maja 2011 r. Wartość części otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału w spadku jaki przysługiwał Wnioskodawcy. Wnioskodawca chce sprzedać całą nieruchomość lub część nieruchomości, której stał się jedynym właścicielem w wyniku zniesienia współwłasności. Sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):

Czy sprzedaż części nieruchomości lub Jej całości, której Wnioskodawca stal się jedynym właścicielem w wyniku zniesienia współwłasności, podlegać będzie podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), sprzedaż nieruchomości powstałej po zniesieniu współwłasności nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli ma miejsce po upływie 5 lat od jej nabycia, a zniesienie współwłasności nie skutkowało zwiększeniem udziału w tej nieruchomości i nie towarzyszy jej obowiązek dokonywania spłat czy dopłat. Wskazać należy, że przychód powstaje wówczas, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Wnioskodawca wskazuje, że nabycie przedmiotowej nieruchomości zostało postanowione postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 4 lipca 2007 r., wydanego przez Sąd Rejonowy dla Ł. w Ł. Natomiast podział fizyczny nabytej nieruchomości nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w sytuacji, w której wartość części otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału w spadku jaki przysługiwał Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości po zniesieniu współwłasności nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, ponieważ własność trwa od 4 lipca 2007 r. (daty wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku). Według Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub części udziałów w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Przychód powstaje jedynie wówczas, jeśli odpłatnego zbycia nieruchomości dokonano przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W przypadku Wnioskodawcy (nabycie - lipiec 2007 r.), okres 5 lat upłynął 31 grudnia 2012 r. (biorąc pod uwagę koniec roku kalendarzowego), a tym samym nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę, że w wyniku zniesienia współwłasności udział Wnioskodawcy nie powiększył się od pierwotnego nabycia ww. części nieruchomości, zdaniem Wnioskodawcy powinno się przyjąć datę pierwotnego nabycia, tj. 2007 r. Odpłatne zbycie części lub całości nieruchomości w chwili obecnej nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 9 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.)).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca oraz Jego brat nabyli w spadku po dwóch spadkodawcach zmarłych w 1980 r. nieruchomość stanowiącą działkę o powierzchni 1,589 ha, zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz dwoma budynkami gospodarczymi. Postanowieniem z dnia 4 maja 2011 r. została zniesiona współwłasność ww. nieruchomości. Wskutek zniesienia współwłasności Wnioskodawca stał się właścicielem działki o powierzchni 0,794 ha, połowy budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego. Wartość części otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału w spadku jaki przysługiwał Wnioskodawcy. Wnioskodawca chce dokonać odpłatnego zbycia całej nieruchomości lub części nieruchomości, której stał się jedynym właścicielem w wyniku zniesienia współwłasności. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 powyższej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że wartość nieruchomości (działki o powierzchni 0,794 ha, połowy budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego) otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nie przekroczyła wartości udziału w spadku jaki przysługiwał Wnioskodawcy.

Zatem nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości, którą Wnioskodawca ma zamiar odpłatnie zbyć w całości lub części, nastąpiło w 1980 r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że planowane odpłatne zbycie nieruchomości (lub części) nabytej przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Należy podkreślić, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, pomimo że wskazał w nim nie mający zastosowania do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz uznał za datę nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę 4 lipca 2007 r. czyli datę wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Jak wyżej wskazano zgodnie z art. 922 ustawy Kodeks cywilny dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.