Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1265/14-4/KS
z 10 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2014 r. (data wpływu 12 listopada 2014 r.) uzupełnionego pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 stycznia 2015 r. nr IPPB1/415-1265/174-2/KS o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia stawki podatku.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

W 2014 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług montażu, wszelkich napraw oraz konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach mieszkalnych i przemysłowych. Wnioskodawca świadczy usługi polegające na konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach mieszkalnych i przemysłowych w zakresie wymiany: sprężyn zamykających drzwi szybowych, styczników liniowych w rozdzielniach dźwigów, łożysk amortyzatorów drzwi dźwigu, bezpieczników, żarówek sygnalizacyjnych i oświetleniowych, naprawy odblokowania skrzydła drzwi kabinowych i regulacji ustawień naprawy ryglowania drzwi, regulacja drzwi kabiny, uszczelniania zespołów napędowych dźwigu, sprawdzenie poprawności działania sterowania elektrycznego i automatyki, sprawdzanie instalacji sterowniczej, zasilającej i sygnalizacyjnej, łącznie z wykonaniem pomiarów ochrony przeciwpożarowej dźwigów.

Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, stosuje 5,5% stawkę podatku traktując swoje usługi jako roboty budowlane.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009r. Nr 33, poz, 256 i Nr 222, poz. 1753) obowiązującą od 1 stycznia 2011 r. świadczone przez Wnioskodawcę usługi zostały sklasyfikowane pod symbolem PKD 43.29.Z tj.

• w sekcji F - budownictwo
• w dziale 43 - roboty budowlane specjalistyczne,
• w grupie/klasie/podklasie 43.29 - wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych,
  
  

Podklasa ta 43.29.Z obejmuje wykonywanie instalowanie w budynkach i budowlach:

• dźwigów osobowych i towarowych, schodów ruchomych, włączając naprawy i konserwacje.
  
  

Pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 stycznia 2015 r. nr IPPB1/415-1265/174-2/KS Wnioskodawca poinformował, że dla świadczonych przez Niego usług numer PKWiU to 43.29.19.0 „Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane”, wg. opisu w klasyfikacji PKWiU 2008: „Usługi konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach, w zakresie wymiany: sprężyn zamykających drzwi szybowe, styczników liniowych w rozdzielniach dźwigów, łożysk amortyzatorów drzwi, dźwigu, bezpieczników żarówek sygnalizacyjnych i oświetleniowych, naprawy odblokowania skrzydła drzwi kabinowych i regulacji ustawień naprawy ryglowania drzwi i regulacji drzwi kabiny, uszczelniania zespołów napędowych dźwigu, sprawdzenie poprawności działania sterowania elektrycznego i automatyki, sprawdzanie instalacji sterowniczej, zasilającej i sygnalizacyjnej, łącznie z wykonaniem pomiarów ochrony przeciwpożarowej dźwigów”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zastosowana przez Wnioskodawcę stawka 5,5% zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne dla usług opisanych powyżej, w poz. 68 formularza ORD-IN jest poprawna, czy też Wnioskodawca powinien stosować stawkę 8,5% określoną w art. 12 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jako przychody z działalności usługowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowa stawka to 5,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W poz. 68 formularza ORD-IN Wnioskodawca zawarł informację, że wykonuje usługi montażu, wszelkich napraw oraz konserwacji dźwigów w budynkach mieszkaniowych i przemysłowych. Traktuje swoje usługi jako roboty budowlane specjalistyczne, sklasyfikowane pod symbolem w PKD 43.29. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Ustug (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) obowiązującą od 1 stycznia 2011 r.

Ponieważ przepisy ustawy podatkowej nie definiują instytucji robót budowlanych, popierając swoje stanowisko Wnioskodawca odnosi się do innych przepisów ustawowych, definiujących tę instytucję, tj. do art. 3 pkt 6-8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Zdaniem Wnioskodawcy, że powołanie się na wskazany wyżej przepis Prawa budowlanego służy wyłącznie zdefiniowaniu instytucji „robót budowlanych” niezdefiniowanej w odwołującym się do niej art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro, lub
2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro.
   
   

Podkreślić jednakże należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pod pojęciem „działalności usługowej” należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz.U. Nr 207 poz. 1293 i Nr 220 poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33 poz. 256 i Nr 222 poz. 1753), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88 poz. 439 ze zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 (definiującym działalność gastronomiczną) i pkt 3 (definiującym działalność usługową w zakresie handlu).

Odpowiedzialność za prawidłowe sklasyfikowanie wykonywanych czynności ponosi podatnik świadczący usługi, bowiem Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług. W tym zakresie właściwymi są Urzędy Statystyczne. Urząd Statystyczny nadaje numer identyfikacyjny na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej działalności gospodarczej. Informacje te wskazuje sam podatnik.

Kwestii kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W przypadku trudności w ustaleniu symbolu PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o jego wskazanie i o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacji Urzędu Statystycznego. Powyższe wynika z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Zgodnie z art. 12. ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

• 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b tej ustawy),
  

• 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tej ustawy).
  
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wywieść należy, że Wnioskodawca w 2014 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług montażu, wszelkich napraw oraz konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach mieszkalnych i przemysłowych sklasyfikowanych w PKWiU pod symbolem 43.29.19.0 „Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Wyjaśnić należy, że przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęć usługi budowlane, czy roboty budowlane. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.). Zgodnie z powołanym przepisem, przez:

• budynek - należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
  

• obiekt budowlany - należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej architektury;
  

• budowlę - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
  

• obiekt liniowy - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;
  

• robotach budowlanych - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;
  

• przebudowie - należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego;
  

• remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym;
  

• urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.
  
  

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), obiekty budowlane i roboty budowlane sklasyfikowane zostały w sekcji F.

Sekcja ta obejmuje następujące działy wg. PKWiU:

• Dział 41 - budynki i roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków,
  

• Dział 42 - budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej,
  

• Dział 43 - roboty budowlane specjalistyczne.
  
  
  

Sekcja F - obiekty budowlane i roboty budowlane – wskazuje zatem, że obejmuje ona:

• budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej,
  

• roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, które polegają na budowie (tzn. wznoszeniu obiektu budowlanego w określonym miejscu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego),
  

• prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektu budowlanego, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym.
  
  
  

Sekcja ta nie obejmuje natomiast:

• zarządzania projektami budowlanymi w zakresie obiektów inżynierii lądowej i wodnej, sklasyfikowanego w 71.1,
  

• wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych bez operatora, sklasyfikowanego w 77.32,
  

• usług związanych z wykonywaniem instalacji elektrycznych dla systemów bezpieczeństwa, takich jak alarmy przeciwwłamaniowe i przeciwpożarowe z późniejszym monitoringiem, sklasyfikowanych w 80.20.10.0.
  
  

Zauważyć jednakże należy, że w Sekcji C wskazanej wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) sklasyfikowano produkty przetwórstwa przemysłowego. Sekcja ta obejmuje m. in. Dział 33 wg PKWiU, tj. usługi, naprawy konserwacji i instalowania maszyn i urządzeń, a pod symbolem 33.12.15.0 sklasyfikowano usługi naprawy i konserwacji urządzeń dźwigowych i chwytaków. Jednakże z wyjaśnień do PKWiU wynika, że grupowanie to nie obejmuje usług naprawy i konserwacji dźwigów osobowych i towarowych oraz ruchomych schodów, sklasyfikowanych pod symbolem 43.29.19.0.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, że jeżeli w istocie wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności polegające na montażu, naprawie i konserwacji dźwigów w budynkach mieszkaniowych i przemysłowych, w świetle obowiązujących (niebędących przepisami prawa podatkowego) przepisów prawa są robotami budowlanymi, ujętymi w PKWiU pod symbolem 43.29.19.0, to przychód uzyskany w związku z ich wykonywaniem podlega opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Zastrzec jednak należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej przedmiotem interpretacji indywidualnej są wyłącznie przepisy prawa podatkowego. Niniejsza interpretacja nie stanowi zatem definitywnej oceny tego czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi są faktycznie usługami budowlanymi. Ustalenie stanu rzeczywistego jest domeną ewentualnego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.