Interpretacja Ministra Finansów
DD9.8220.2.47.2015.BRT
z 28 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 27 kwietnia 2012 r. Nr ILPB1/415-78/12-4/AP, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r., uzupełnionym dnia 10 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia składnika majątku, wykorzystywanego w pozarolniczej działalności gospodarczej, niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 27 kwietnia 2012 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości. Interpretacja wydana została na wniosek Pani z dnia 22 listopada 2011 r., uzupełnionym dnia 10 kwietnia 2012 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni umową sprzedaży w formie aktu notarialnego w 1995 r. - na prawach wspólności ustawowej wspólnie z byłym mężem - nabyła udział w 1/2 części prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności 1/2 budynku biurowego posadowionego na tym gruncie.

Małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód prawomocnym wyrokiem sądu z 30 października 2002 r., a do dnia sporządzenia niniejszego wniosku Wnioskodawczyni nie zawierała żadnych umów o podział majątku dorobkowego dotyczącego wskazanego wyżej prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa własności budynku.

Do końca 2002 r. Wnioskodawczyni uzyskiwała przychody z wynajmowania niezależnym podmiotom gospodarczym powierzchni biurowej w budynku. Przychody z tytułu najmu lokali wykazywane były jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych według skali podatkowej.

Od 1 stycznia 2003 r. Wnioskodawczyni zaprzestała wykonywania działalności gospodarczej, zgłaszając zawieszenie działalności w zgłoszeniu identyfikacyjnym / aktualizacyjnym osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (formularz NIP-1 złożony w Urzędzie Skarbowym w dniu 8 stycznia 2003 r.). W latach 2003-2010 Wnioskodawczyni nie wykazywała przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ani ze źródła przychodów - najem, podnajem, dzierżawa.

W zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej w przedmiocie działalności podano m.in. wynajem na własny rachunek. Obrót nieruchomościami nie jest i nie był przedmiotem działalności Wnioskodawczyni, a przychodu ze sprzedaży innych nieruchomości nigdy nie osiągnięto.

Udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz prawo własności 1/2 budynku biurowego nie były wpisane i ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie dokonywano od nich żadnych odpisów amortyzacyjnych.

Decyzją Prezydenta Miasta z 28 października 2011 r. na wniosek Wnioskodawczyni wykreślono z ewidencji działalności gospodarczej wpis dokonany 12 listopada 1997 r., a w uzasadnieniu decyzji wskazano, że Wnioskodawczyni w dniu 28 października 2011 r. powiadomiła tut. organ ewidencyjny, że dnia 1 stycznia 2003 r. zaprzestała wykonywania ww. działalności.

W sierpniu 2008 r. na zgodny wniosek podatniczki i pozostałych współwłaścicieli - użytkowników wieczystych - został dokonany podział nieruchomości zakupionej w 1995 r.

Zgodnie z decyzją zatwierdzającą projekt podziału, w wyniku podziału nieruchomości (jednej działki gruntu) powstało 5 działek gruntu, z czego:

• dwie działki niezabudowane przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną,
• jedna działka zabudowana budynkiem biurowym, położona na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną oraz
• dwie działki przeznaczone pod ulicę klasy dojazdowej, które z mocy prawa - art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami przeszły na własność gminy.
  
  

Aktem notarialnym przedwstępną warunkową umową sprzedaży z 27 października 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami (byłym mężem oraz małżeństwem -właścicielami 1/2 udziału na prawach wspólności ustawowej) zobowiązała się sprzedać zewnętrznemu, niepowiązanemu podmiotowi, tj. spółce akcyjnej, prawo wieczystego użytkowania gruntu dwóch niezabudowanych działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną. Wnioskodawczyni planuje skuteczne zawarcie przyrzeczonej umowy przenoszącej własność, a co za tym idzie, osiągnięcie przychodu z odpłatnego zbycia.

Stanowisko Wnioskodawczyni o niepodleganiu przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania oraz udziału w budynku biurowym, wykorzystywanym w działalności gospodarczej, od których to udziałów nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych i które nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jako przychodu z działalności gospodarczej zostało potwierdzone wydanym w 2006 r. na wniosek podatnika na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy Ordynacji podatkowej postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego (PD 1/415/1/101/06 z dnia 20 września 2006 r.).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że dwie niezabudowane działki gruntu, w odniesieniu do których Wnioskodawczyni była właścicielem 1/4 udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu, były wykorzystywane w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jako parking i plac manewrowy wynajmowany zewnętrznym podmiotom wyłącznie do końca 2002 roku.

Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, że zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży 1/4 udziału w prawie wieczystego użytkowania niezabudowanych dwóch działek nr 3/14 i 3/8 nastąpiło po dacie wpływu przedmiotowego wniosku do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, tj. po dniu 23 stycznia 2012 r.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży 1/4 udziału w prawie wieczystego użytkowania dwóch niezabudowanych działek gruntu powstałych w wyniku dokonanego w 2008 r. - na wniosek Wnioskodawczyni i pozostałych współwłaścicieli - podziału nieruchomości nabytej w 1995 r., na zasadach wspólności ustawowej z byłym małżonkiem, które nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni oraz od którego nie dokonywano żadnych odpisów amortyzacyjnych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodów z działalności gospodarczej, które to przychody co do zasady powinny być opodatkowane na zasadach właściwych dla źródła przychodu w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie na zasadach właściwych dla innych źródeł przychodów.

Zasada określona w art. 14 ust. 1 ww. ustawy doznaje jednak rozwinięcia i uszczegółowienia w następnych ustępach tego artykułu; w szczególności ustęp 2 pkt 1 zawiera regulację określającą, na jakich warunkach do przychodu z działalności gospodarczej zalicza się przychód z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi, składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 (czyli takimi, od których podatnicy nie dokonują odpisów amortyzacyjnych, a których wartość początkowa nie przekracza 1.500 zł) oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przepis ten precyzuje, że odpłatne zbycie tych składników majątku jest przychodem z działalności gospodarczej, jeżeli były one ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, za wyjątkiem tych składników majątku, które w ewidencji nie były ujęte, a których wartość początkowa nie przekraczała 1.500 zł i od których nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są między innymi przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 cyt. ustawy,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

– ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych.

Mając na uwadze przywołane przepisy, przychód ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanych działek gruntów nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od których nie dokonywano żadnych odpisów amortyzacyjnych - nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i może tylko podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych dla przychodów ze sprzedaży nieruchomości niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym należy odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli zostało dokonane przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego wybudowanie lub nabycie.

Stosownie do postanowień z art. 10 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy, przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W ocenie Wnioskodawczyni, zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej od 1 stycznia 2003 r. – z jednej strony, z drugiej zaś nie wprowadzenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych udziałów w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz posadowionego na tym gruncie udziału w budynku skutkuje brakiem obowiązku opodatkowania planowanego przychodu ze sprzedaży udziałów w prawie wieczystego użytkowania gruntów dwóch niezabudowanych działek gruntu.

Wskazać przy tym należy, że przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi kompletną regulację przedmiotowego zakresu opodatkowania zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. W konsekwencji odpłatne zbycie takich składników majątku wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i ponadto których wartość początkowa nie przekraczała 1.500 zł oraz które nie są spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu użytkowego lub udziałem w takim prawie, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Dotyczy to także nieruchomości takich, jak będąca przedmiotem niniejszego wniosku, czyli udziału w niezabudowanej działce gruntu - udziału w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości wprawdzie wykorzystywanej przed 2003 r. na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, ale która nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Taki pogląd wypowiedział także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 lutego 2010 r. (II FSK 1507/08).

Ponieważ udziały w prawie wieczystego użytkowania gruntów oraz udział w własności budynku biurowym zostały zakupione w 1995 r. oraz nigdy nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości i niematerialnych i nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych - to pięcioletni okres wskazany w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cyt. ustawy upłynął z końcem 2000 r.

Wobec powyższego, w myśl powołanych przepisów, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania dwóch niezabudowanych działek gruntu nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, iż:

• za datę nabycia planowanych do sprzedaży udziałów w prawie wieczystego użytkowania niezabudowanych działek gruntów, powstałych na wskutek dokonanego w 2008 r. podziału - na zgodny wniosek wszystkich współwłaścicieli - należy przyjąć datę nabycia udziałów podzielonej nieruchomości, tj. 1995 r.
• udział w prawie wieczystego użytkowania gruntów oraz udział w prawie własności budynku posadowionego na tym gruncie nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a odpisy amortyzacyjne nie były dokonywane.
  
  

Stanowisko Wnioskodawczyni, że przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału w budynku biurowym, wykorzystywanych w działalności gospodarczej, od których nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych i których nigdy nie wprowadzono (wpisano) do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i z uwagi na upływ pięciu lat, od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych - zostało potwierdzone wydanym w 2006 r. na wniosek podatnika na podstawie art. 14a § i § 4 ustawy Ordynacji podatkowej postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego (PD 1/415/1/101/06 z dnia 20 września 2006 r.)

Reasumując, do opodatkowania przychodu z planowanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży udziałów w prawie wieczystego użytkowania dwóch niezabudowanych działek gruntu ma zatem zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.), co oznacza, że wobec dokonania sprzedaży po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie, przychód z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania niezabudowanych działek gruntu, wykorzystywanych w działalności gospodarczej, od których nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych i których nigdy nie wprowadzono (wpisano) do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i z uwagi na upływ pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, nie ulega zmianie.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 27 kwietnia 2012 r. Nr ILPB1/415-78/12-4/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe stwierdzając m.in., że „(…) fakt, iż nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na kwalifikację przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza (...).”

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Interpretacja indywidualna wydana przez organ upoważniony nie jest prawidłowa.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów.

Jednym ze źródeł przychodów określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

– ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit.a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Problematyka, na gruncie przepisów wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpowiedniego kwalifikowania do źródła przychodów odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych, które nie było jednolite.

Wobec zaistniałej rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie siedmiu sędziów, podjął w dniu 17 lutego 2014 r. uchwałę, sygn. akt II FPS 8/13, w której stwierdził, że „W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2004 r. nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. „a” ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c tej ustawy.”

Po wydaniu uchwały, w przedmiotowym zakresie, ukształtowała się linia orzecznicza sądów administracyjnych np. wyrok NSA z dnia 21 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 408/12, wyrok NSA z dnia 20 marca 2014 r. sygn. akt II FSK 912/12, wyrok NSA z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt II FSK 1426/12, wyrok WSA w Opolu z dnia 04 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Op 233/14, wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 288/14, która zgodna jest z podjętą przez NSA uchwałą.

Odnosząc się zatem do opisanego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego stwierdza się, że skoro nieruchomość gruntowa, na której ustanowiono prawo wieczystego użytkowania gruntów, wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to jej odpłatne zbycie nie generuje przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Odpłatne zbycie udziału w przedmiotowym prawie wieczystego użytkowania gruntów należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c ustawy.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w każdym czasie.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.