Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-81/15/ICz
z 6 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2015r. (data wpływu 30 stycznia 2015r.), uzupełnionym pismem z 2 kwietnia 2015r. (data wpływu 8 kwietnia 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej opłatę za przejęcie praw wynikających z umowy leasingu samochodu osobowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej opłatę za przejęcie praw wynikających z umowy leasingu samochodu osobowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 kwietnia 2015r. (data wpływu 8 kwietnia 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 marca 2015r. znak: IBPP2/4512-81/15/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka ma możliwość przejęcia od aktualnego leasingobiorcy za określoną opłatą umowy leasingu samochodu osobowego. W związku z powyższym analizując sytuację podatkowo prawną zaistniała konieczność ustalenia czy Spółka ma prawo do odliczenia kwoty pełnego podatku wynikającego z faktury za przekazanie praw do umowy leasingu, którą otrzyma od aktualnego leasingobiorcy.

W piśmie uzupełniającym z 2 kwietnia 2015r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
   
2. Samochód osobowy będący przedmiotem umowy leasingu będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
   
3. Z przedmiotowego pojazdu będzie korzystał Prezes Zarządu pełniący swą funkcję na podstawie umowy zlecenia.
   
4. Samochód w godzinach pracy będzie garażował na parkingu przy siedzibie Spółki.
   
5. Spółka zatrudnia pracowników lecz nie korzystają oni na chwilę obecną z samochodów służbowych.
   
6. Wobec powyższego nie ustalono zasad korzystania z samochodów służbowych.
   
7. Nie ma konieczności prowadzenia nadzoru bo Spółka poza leasingowanym samochodem nie posiada innych pojazdów.
   
8. Spółka nie wyklucza użytku prywatnego w stosunku do w/w pojazdu.
   
9. Nie dotyczy - Spółka nie wyklucza użycia przedmiotowego pojazdu do celów prywatnych.
   
10. Zwarzywszy na fakt mieszanego użytkowania Spółka nie będzie prowadziła ewidencji przebiegu pojazdu.
    
11. Spółka nie będzie składała informacji VAT-26.
    
    

Podsumowując Spółka zakłada użytkowanie mieszane w/w pojazdu zatem od rat leasingowych i będzie odliczała 50% podatku VAT naliczonego. Przedmiotem interpretacji nie jest Umowa Leasingu i koszty z tą umową bezpośrednio związane a umowa między dwoma przedsiębiorcami w zakresie przekazania praw do umowy leasingu. Spółka stoi na stanowisku, iż opłata przedmiotowa nie wynikająca z zapisów umowy leasingu będąca ceną przeniesienia prawa majątkowego ustaloną pomiędzy dwoma podmiotami tj. obecnym korzystającym a Spółką nie będzie podlegała ograniczeniu w odliczeniu podatku ponieważ nie wchodzi w zakresie ograniczeń wynikających z art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej opłatę za przejecie praw wynikających z umowy leasingu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 86 będzie ona miała prawo odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktury dokumentującej opłatę za przeniesienie praw wynikających z umowy leasingu otrzymanej od poprzedniego leasingobiorcy.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Przeniesienie praw wynikających z umowy leasingu przez dotychczasowego leasingobiorcę na rzecz naszej Spółki jest świadczeniem, za które dotychczasowy korzystający otrzyma ustalone w drodze porozumienia wynagrodzenie (świadczenie pieniężne), na gruncie podatku od towarów i usług jest to zatem świadczenie usług za wynagrodzeniem, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych (art. 8 ust. 1).

Jednocześnie zgodnie z podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego kluczowy jest dla nas fakt, iż wydatek po stronie naszej Spółki ma związek jedynie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Spółki nie budzi również wątpliwości fakt, iż opłata przedmiotowa nie wynika z umowy leasingu lecz jest ceną przeniesienia prawa majątkowego ustaloną pomiędzy dwoma podmiotami tj. obecnym korzystającym a Spółką więc poniesiony wydatek nie będzie podlegał ograniczeniu w odliczeniu podatku (86a ust. 2 pkt 2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014r., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.należnego z tytułu:

1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Według obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.przeznaczonych wyłącznie do:

1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.w odniesieniu do których:

1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r.).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd - dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

-potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

a.liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma możliwość przejęcia od aktualnego leasingobiorcy za określoną opłatą umowy leasingu samochodu osobowego. W związku z powyższym analizując sytuację podatkowo prawną zaistniała konieczność ustalenia czy Spółka ma prawo do odliczenia kwoty pełnego podatku wynikającego z faktury za przekazanie praw do umowy leasingu, którą otrzyma od aktualnego leasingobiorcy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Samochód osobowy będący przedmiotem umowy leasingu będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Spółka nie wyklucza użytku prywatnego w stosunku do w/w pojazdu. Zwarzywszy na fakt mieszanego użytkowania Spółka nie będzie prowadziła ewidencji przebiegu pojazdu. Spółka nie będzie składała informacji VAT-26.

Mając na uwadze opis sprawy należy wskazać, że w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących pojazdów samochodowych należy mieć na uwadze przepisy art. 86a ustawy o VAT.

Zgodnie z nowymi regulacjami od 1 kwietnia 2014r. weszły w życie nowe zasady dotyczące odliczenia i rozliczenia na gruncie podatku VAT wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych.

Przepis art. 86a ust. 2 ustawy zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów związanych z pojazdami samochodowymi. Przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem samochodów.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca ma możliwość przejęcia od aktualnego leasingobiorcy za określoną opłatą umowy leasingu samochodu osobowego.

Wydatek ten Wnioskodawca poniesie w związku nabyciem prawa do używania konkretnej rzeczy w tym przypadku konkretnego pojazdu samochodowego. Zatem wymieniony wyżej wydatek będzie bezpośrednio związany z pojazdem samochodowym, bowiem przejęcie praw do umowy leasingu tego samochodu osobowego, będzie umożliwiało Wnioskodawcy korzystanie z ww. pojazdu w prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatek związany z przejęciem praw do umowy leasingu nie jest związany z użytkowaniem tego konkretnego samochodu osobowego.

Wydatek związany z przejściem praw z dotychczasowego leasingobiorcy na Wnioskodawcę do pojazdu samochodowego, nie należy do kategorii kosztów ogólnych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę opodatkowana działalnością gospodarczą, od których przysługuje prawo do odliczenia na zasadach ogólnych – tj. z zastosowaniem przepisów art. 86 ustawy.

W związku z tym wydatek taki podlega szczególnym zasadom o czym stanowią przepisy art. 86a ust. 2 ustawy. Tak więc odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatku nie można dokonywać z pominięciem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy.

Zatem dla pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z poniesionym wydatkiem istotnym będzie ustalenie czy sposób wykorzystywania tego pojazdu (samochodu osobowego) przez Wnioskodawcę wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Powyższe ustalenia należy opierać na zasadach używania tego pojazdu określone przez Wnioskodawcę, dodatkowo potwierdzone przez podatnika dla tych pojazdów prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż samochód osobowy będący przedmiotem umowy leasingu będzie co prawda wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, jednakże nie wyklucza użytku prywatnego w stosunku do w/w pojazdu. Wnioskodawca nie ustala również zasad korzystania z samochodów służbowych. Spółka nie będzie prowadziła ewidencji przebiegu pojazdu i nie będzie składała informacji VAT-26.

Powołane przepisy art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy, mają na celu ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego samochodów użytkowanych w sposób „mieszany” – tj. do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz do celów innych niż działalność gospodarcza np. użytek prywatny.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych.

Wobec powyższego Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu przejęcia od aktualnego leasingobiorcy umowy leasingu samochodu osobowego za odpłatnością na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z art. 86a ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 86 będzie miał prawo odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktury dokumentującej opłatę za przeniesienie praw wynikających z umowy leasingu otrzymanej od poprzedniego leasingobiorcy – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.