Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1019/14/BJ
z 10 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2014 r. (data wpływu do Biura – 19 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania środków z funduszu rezerwowego na fundusz remontowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania środków z funduszu rezerwowego na fundusz remontowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Zobowiązani do świadczeń na ten fundusz są wszyscy członkowie spółdzielni, właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługuje własnościowe prawo do lokali.

Zgodnie z art. 78 ustawy Prawo spółdzielcze, spółdzielnia tworzy oprócz funduszu udziałowego i zasobowego inne fundusze własne, w tym fundusz rezerwowy.

Na podstawie Regulaminu tworzenia i gospodarowania funduszem rezerwowym w Spółdzielni, fundusz ten tworzony jest między innymi z podziału zysku netto pochodzącego z pozostałej działalności gospodarczej. Jednocześnie środki zgromadzone na funduszu mogą być wykorzystane między innymi na pokrycie przez Spółdzielnię niedoboru na funduszu remontowym.

W roku 2015 Spółdzielnia zamierza zasilić fundusz remontowy środkami zgromadzonymi na funduszu rezerwowym. Środki te pochodzą z podziału nadwyżki bilansowej z lat ubiegłych, która po opodatkowaniu, zgodnie z uchwałami Walnego Zgromadzenia Członków, przeznaczana była na zasilenie funduszu rezerwowego. Nadwyżka bilansowa każdorazowo pochodziła z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Spółdzielnia zamierza ww. środkami zasilić fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych z podziałem na poszczególne nieruchomości, wg powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych. W zasobach tych zamieszkują członkowie lub osoby niebędące członkami posiadające lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu, członkowie lub osoby niebędące członkami posiadające odrębną własność oraz osoby niebędące członkami, zajmujące lokale na podstawie umowy najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym wyżej przekazaniem środków z funduszu rezerwowego na fundusz remontowy u osób niebędących członkami Spółdzielni powstanie przychód obligujący Spółdzielnię do wystawienia dokumentu PIT-8C w celu rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

Wnioskodawca uważa, iż nadwyżka bilansowa Spółdzielni zgromadzona na funduszu rezerwowym a przeznaczona na dofinansowanie funduszu remontowego wszystkich zasobów, nie stanowi dla osób niebędących członkami a posiadających dowolny tytuł prawny do lokalu, przychodu z innych źródeł, ani dochodu w zyskach osoby prawnej. W związku z powyższym na Spółdzielni nie ciąży obowiązek wystawienia dokumentów PIT-8C.

Fundusz remontowy jest funduszem Spółdzielni – osoby prawnej i jako taki mieści się w gospodarce zasobami mieszkaniowymi. Z tytułu zasilenia funduszu remontowego środkami z nadwyżki bilansowej zgromadzonej na funduszu rezerwowym, członkowie Spółdzielni oraz osoby niebędące członkami a posiadające dowolny tytuł prawny do lokalu, nie otrzymują żadnego przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dofinansowanie nie powoduje u tych osób przysporzenia majątkowego. Nie można uznać, iż w tej sytuacji ktokolwiek uzyskuje nieodpłatne świadczenie, jako iż nikt nie otrzymuje żadnych środków finansowych, ani też nikomu nie przysługuje żadne świadczenie ze strony Spółdzielni.

Stanowisko takie podziela Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej IPPB2/415-613/11-4/AS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej tego pojęcia, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m. in. kapitały pieniężne oraz inne źródła.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (…).

Zgodnie art. 20 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, iż w roku 2015 Spółdzielnia zamierza zasilić fundusz remontowy środkami zgromadzonymi na funduszu rezerwowym. Środki te pochodzą z podziału nadwyżki bilansowej z lat ubiegłych, która po opodatkowaniu, zgodnie z uchwałami Walnego Zgromadzenia Członków, przeznaczana była na zasilenie funduszu rezerwowego. Spółdzielnia zamierza ww. środkami zasilić fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych z podziałem na poszczególne nieruchomości, wg powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych. W zasobach tych zamieszkują członkowie lub osoby niebędące członkami posiadające lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu, członkowie lub osoby niebędące członkami posiadające odrębną własność oraz osoby niebędące członkami, zajmujące lokale na podstawie umowy najmu.

Wnioskodawca uważa, iż nadwyżka bilansowa Spółdzielni zgromadzona na funduszu rezerwowym a przeznaczona na dofinansowanie funduszu remontowego wszystkich zasobów, nie stanowi dla osób niebędących członkami a posiadających dowolny tytuł prawny do lokalu, przychodu z innych źródeł.

Zgodnie z art. 75 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2013 r., poz. 1443, ze zm.) zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową.

Z przepisu art. 76 ww. ustawy wynika, iż nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia. Co najmniej 5% nadwyżki przeznacza się na zwiększenie funduszu zasobowego, jeżeli fundusz ten nie osiąga wysokości wniesionych udziałów obowiązkowych.

Stosownie do art. 77 § 1 ww. ustawy część nadwyżki bilansowej pozostałej po dokonaniu odpisu, o którym mowa w art. 76, przeznacza się na cele określone w uchwale walnego zgromadzenia. Zasady podziału nadwyżki bilansowej między członków spółdzielni określa statut (art. 77 § 2 tej ustawy).

Zgodnie z art. 78 § 1 ww. ustawy zasadniczymi funduszami własnymi tworzonymi w spółdzielni są:

1. fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich, odpisów na udziały członkowskie z podziału nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach;
2. fundusz zasobowy powstający z wpłat przez członków wpisowego, części nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach.
   
   

Spółdzielnia tworzy także inne fundusze własne przewidziane w odrębnych przepisach oraz w jej statucie (art. 78 § 2 ww. ustawy).

W myśl art. 18 § 2 pkt 5 ustawy Prawo spółdzielcze członek spółdzielni ma prawo do udziału w nadwyżce bilansowej.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1222, ze zm.) spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

W myśl natomiast art. 5 ww. ustawy pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej eksploatacją i utrzymaniem, a w części przekraczającej te wydatki przypadają właścicielom lokali proporcjonalnie do ich udziałów w nieruchomości wspólnej.

Pożytki i inne przychody z własnej działalności gospodarczej spółdzielnia może przeznaczyć w szczególności na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej.

W świetle powyższego, z tytułu zasilenia funduszu remontowego środkami z nadwyżki bilansowej zgromadzonej na funduszu rezerwowym członkowie spółdzielni oraz osoby niebędące członkami a posiadające dowolny tytuł prawny do lokalu, nie otrzymują żadnego przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dofinansowanie nie powoduje u tych osób przysporzenia majątkowego.

Mając na uwadze opisane zdarzenie oraz powołane wyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, iż nadwyżka bilansowa Spółdzielni zgromadzona na funduszu rezerwowym a przeznaczona na dofinansowanie funduszu remontowego wszystkich zasobów nie stanowi dla osób niebędących członkami przychodu ani z innych źródeł ani z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym na Spółdzielni nie będzie ciążył obowiązek wystawienia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte jest wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.