INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2012r. (data wpływu 24 stycznia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług polegających na udostępnianiu sauny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2012r wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług polegających na udostępnianiu sauny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Centrum Kultury i Sportu) jest Samorządową Instytucją Kultury wpisaną w Rejestrze Instytucji Kultury Urzędu Miasta i Gminy.

Statutowym celem Instytucji jest świadczenie usług kulturalno-sportowo-rekreacyjno-turystycznych na rzecz ludności miasta i gminy S.

Instytucja dysponuje obiektem sportowym, w którym znajduje się między innymi kryty basen i pomieszczenie sauny, z którego mogą korzystać wszyscy, którzy wykupią w kasie basenowej bilet wstępu na basen i do sauny. Bilet zakupiony w kasie pozwala na przebywanie w saunie przez 20 minut (osoba otrzymuje zegarek elektroniczny, który otwiera drzwi do sauny i mierzy czas przebywania w tym pomieszczeniu). Jeżeli osoba korzystająca z sauny przebywa tam dłużej niż 20 minut to przy wyjściu musi dopłacić różnicę.

Klient z pomieszczenia sauny korzysta w dowolny sposób, przebywa tam przez dowolny czas.

Świadczone usługi korzystania z basenu opodatkowane są 8% stawką podatku VAT, natomiast usługi sauny opodatkowane są 23% stawką VAT (nazwa usługi na paragonie fiskalnym "sauna").

Usługi udostępniania sauny zakwalifikowano jako "usługi związane z poprawą kondycji fizycznej" (PKWiU 96.04.10.0). W związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2011r. nie ma znaczenia klasyfikacja PKWiU w odniesieniu do świadczonych przez nas usług związanych z rekreacją czy usług poprawy kondycji fizycznej. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają na udostępnieniu obiektu dla klienta czyli są to usługi wstępu na basen oraz usługi wstępu do sauny.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza dokonać zmiany nazwy usługi w kasie fiskalnej (drukarce fiskalnej) a tym samym na paragonach fiskalnych z nazwy "sauna" na "wstęp sauna" i opodatkować 8% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone usługi udostępniania sauny na rzecz klientów - wstęp do sauny - pozwalają na zastosowanie 8% stawki podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy świadczeniu usług związanych z rekreacją, od 1 stycznia 2011r. nie ma znaczenia klasyfikacja PKWiU. Istotna jest nazwa usługi co zostało uregulowane przez ustawodawcę w załączniku nr 3 do ustawy o VAT. Poz. 186 zał. nr 3 do ustawy zawiera zapis - bez względu na symbol PKWiU - "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu". Stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały usługi w zakresie rekreacji – jednak wyłącznie w zakresie wstępu. Opłata za wstęp jest związana z dostępem do określonego obiektu, tak jak to ma miejsce w przypadku dostępu do pomieszczenia sauny.

W związku z powyższym świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami wstępu do sauny opodatkowanymi 8% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca dysponuje obiektem sportowym, w którym znajduje się między innymi kryty basen i pomieszczenie sauny, z którego mogą korzystać wszyscy, którzy wykupią w kasie basenowej bilet wstępu na basen i do sauny. Bilet zakupiony w kasie pozwala na przebywanie w saunie przez 20 minut (osoba otrzymuje zegarek elektroniczny, który otwiera drzwi do sauny i mierzy czas przebywania w tym pomieszczeniu). Jeżeli osoba korzystająca z sauny przebywa tam dłużej niż 20 minut to przy wyjściu musi dopłacić różnicę. Klient z pomieszczenia sauny korzysta w dowolny sposób, przebywa tam przez dowolny czas.

Usługi udostępniania sauny zakwalifikowano jako "usługi związane z poprawą kondycji fizycznej" (PKWiU 96.04.10.0). Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają na udostępnieniu obiektu dla klienta czyli są to usługi wstępu na basen oraz usługi wstępu do sauny.

W przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 41 ust. 2 ustawy w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z ww. przepisami w okresie od 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013r., dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%.

Pod poz. 179 ww. załącznika nr 3, zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

Z kolei, pod poz. 186 wspomnianego załącznika nr 3, figurują „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż od dnia 1 stycznia 2011r. stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z działalnością obiektów sportowych (PKWiU 93.11.10.0) oraz usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu.

Ustawodawca nie określił form ani kategorii „wstępu”, które objął 8% stawką podatku. Pod pojęciem „wstępu” określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia gdzieś.

Natomiast obowiązujący od 1 lipca 2011r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazuje, iż:

1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
2. Ustęp 1 a zastosowanie w szczególności do:
   • prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
   • prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
   • prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
3. Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
   
   

Wstęp należy rozumieć zatem jako możliwość wejścia „gdzieś”, co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).

Jak wynika z treści wniosku, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. świadczenie usług mających na celu korzystanie z sauny, które zostały sklasyfikowane wg grupowania PKWiU pod symbolem 96.04.10.0 – „usługi związane z poprawą kondycji fizycznej”. W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca sprzedaje bilety upoważniające do korzystania z sauny, a zatem bilet upoważnia osobę będącą w jego posiadaniu do czynnego korzystania z pomieszczeń – sauny, tj. do przebywania w saunie przez 20 minut. Z tych też względów opłaty pobierane za korzystanie z sauny, nie mogą być uznane za opłatę za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość korzystania z ww. pomieszczenia, a więc czynne korzystanie z pomieszczeń, urządzeń znajdujących się w saunie. W związku z tym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało uprawnienie do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług na sprzedaż biletów do korzystania z sauny, wynikającej z art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 ustawy.

W konsekwencji Wnioskodawca winien opodatkować przedmiotowe usługi podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy w tym miejscu podkreślić, że niniejszą interpretację oparto wyłącznie na pytaniu i stanowisku Wnioskodawcy przedstawionym we wniosku, tj. dokonano oceny stanowiska w kontekście przepisów art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, iż stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005r Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące charakteru usługi.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja traci swą aktualność w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego oraz prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.