Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1419/13/15-S/AMN
z 12 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1856/14 – stwierdza, że stanowisko Pan, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 26 marca 2014 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zysków zgromadzonych na kapitale zapasowym w związku z przekształceniem spółki z o.o. w spółkę komandytową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zysków zgromadzonych na kapitale zapasowym w związku z przekształceniem spółki z o.o. w spółkę komandytową.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 5 marca 2014 r. znak ILPB1/415-1419/13-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 marca 2014 r., a w dniu 26 marca 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 24 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką osobową powstałą w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej, tj. ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki Sp. k.

W istniejącej jeszcze spółce z o.o. walne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwały o podziale zysku za lata poprzednie, gdzie przekazano go na kapitał zapasowy. Kapitał zapasowy w Spółce z o.o. powstał w roku 2011 − w części z zysku za rok 2010 oraz w części z zysku za rok 2011.

W związku z dokonanym przekształceniem, spółka komandytowa jest sukcesorem generalnym, tj. następcą prawnym sp. z o.o., a tym samym wstąpiła ona we wszystkie prawa i obowiązki przekształconej spółki kapitałowej zgodnie z art. 553 Kodeksu spółek handlowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zysk wobec którego podjęto uchwałę (zgodnie z KSH) o podziale i przekazaniu go na kapitał zapasowy spółki z o.o. w momencie przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytową stanowi podstawę opodatkowania dla Wnioskodawcy, który jest wspólnikiem w nowopowstałej spółce komandytowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zysk, wobec którego podjęto uchwałę o podziale i przekazaniu go na kapitał zapasowy spółki z o.o. w momencie przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytową nie stanowi podstawy opodatkowania dla wspólników nowopowstałej spółki komandytowej − w tym dla Wnioskodawcy.

Powyższa argumentacja sprowadza się właściwie do rozumienia pojęcia „zysku niepodzielonego”, użytego w art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawidłowa wykładnia tego pojęcia daje bowiem podstawę od udzielenia odpowiedzi na pytanie zadane przez Wnioskodawcę.

Art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia.

Wnioskodawca podkreśla, że już niejednokrotnie zwracano uwagę w orzecznictwie sądowym, że powyższe pojęcie zysków niepodzielonych nie znajduje w polskim porządku prawnym legalnej definicji. Wywieść ją należy z przepisów, które regulują podział zysków spółek kapitałowych − w niniejszej sprawie konkretnie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Regulację tę zawiera Kodeks spółek handlowych.

Chodzi zatem o zysk wykazany w sprawozdaniu finansowym, które określone jednostki, w tym spółka z o.o., zobligowane są sporządzić − na mocy przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych (konieczność taka zachodzi m.in. w sytuacji zmiany formy prawnej danej jednostki). Powyższe sprawozdanie podlega zatwierdzeniu w drodze uchwały podejmowanej przez zgromadzenie wspólników, zgodnie z treścią art. 231 § 2 pkt 1 k.s.h. W dalszej kolejności − na podstawie art. 231 § 2 pkt 2 k.s.h. − przedmiotem obrad zgromadzenia wspólników powinno być podjęcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty, jeżeli zgodnie z art. 191 § 2 sprawy te nie zostały wyłączone spod kompetencji zgromadzenia wspólników. Nie można jednak podziału zysku, o którym mowa w powołanym art. 231 § 2 pkt 2 k.s.h., utożsamiać tylko i wyłącznie z przyznaniem wspólnikowi prawa do wypłaty udziału w nim.

Kwestie podziału zysku spółki uregulowane zostały w art. 191-197 k.s.h. i rzeczywiście dotyczą przede wszystkim prawa wspólników do udziału poprzez wypłatę dywidendy. Art. 191 § 1 k.s.h. stanowi, że wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem art. 195 § 1. Dalsze przepisy przewidują sposób wyliczenia kwoty, która ma zostać przeznaczona do podziału, krąg uprawnionych i dalsze zasady wypłaty dywidendy.

Wnioskodawca wskazuje, że o podziale zysku co do zasady decyduje zgromadzenie wspólników w formie uchwały, co wynika z powołanego już wyżej art. 231 § 2 pkt 2 k.s.h. Może być przewidziana w umowie spółki inna forma takiej decyzji, niemniej zawsze rozstrzygnięcie tej kwestii będzie pozostawać w ramach spółki, która zysk wypracowała. Spółka natomiast może podjąć decyzję o przeznaczeniu zysku na inne cele niż wypłata w formie dywidendy wspólnikom, przykładowo − na kapitał zapasowy, kapitały rezerwowe, fundusze celowe. Jakiekolwiek rozdysponowanie zyskiem wykazanym w sprawozdaniu finansowym, które zawsze będzie przybierać formę czy to uchwały zgromadzenia wspólników, czy też inną, przewidzianą w umowie spółki (zgodnie z art. 191 § 2 k.s.h.), będzie stanowić przejaw jego dzielenia. Wywieść stąd zatem należy, że zysk niepodzielony będzie występować na etapie zatwierdzenia sprawozdania finansowego, w którym został wykazany, jednak tylko do czasu podjęcia decyzji w innej formie o jego przeznaczeniu.

Przyjęcie odmiennego stanowiska niż zaprezentowane przez Wnioskodawcę mogłoby prowadzić do sytuacji, że kwota niepodzielona między wspólników mogłaby być znacznie wyższa od tej, która podlegałaby wypłacie w formie dywidendy. Zwrócić należy bowiem uwagę na treść art. 192 k.s.h., który stanowi, że kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe. W rezultacie zastosowania tej regulacji, spółka może wykazać zysk netto za ostatni rok obrotowy, jednakże wypłata dywidendy nie będzie możliwa ze względu, np. odnotowania wysokich niepokrytych strat.

Wobec powyższego, z przytoczonego przepisu art. 192 k.s.h. wynika też pośrednio, że ustawodawca przewidział możliwość przeznaczenia/podzielenia zysku inaczej niż pomiędzy wspólników − to jest na kapitały zapasowy i rezerwowe.

A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że zyskiem niepodzielonym, o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest taki, który został zatwierdzony przez zgromadzenie wspólników w sprawozdaniu finansowym, jednak nie zapadła jakakolwiek decyzja co do sposobu jego rozdysponowania. Są to zatem środki, które ani nie weszły w skład majątku spółki przekształcanej, a następnie przekształconej, ani nie zostały wypłacone w formie dywidendy.

Zwrócić bowiem należy uwagę, że w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową, majątek tej pierwszej staje się majątkiem wspólników spółki osobowej. Wskazać należy, że nie ma podstawy prawnej dla objęcia podatkiem dochodowym od osób fizycznych zysku przekształcanej spółki kapitałowej przeznaczonego na kapitał zapasowy. Taka konkluzja jest konsekwencją przede wszystkim konstytucyjnie wyrażonej zasady, sformułowanej w art. 217 Konstytucji RP, że nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Nie można zatem doszukiwać się uzasadniania objęcia opodatkowaniem określonych przychodów w projekcie nowelizacji wprowadzającej przepis, którego wykładnia jest przedmiotem sporu w niniejszej sprawie. Niejednokrotnie też podkreślano w orzecznictwie sądowym i piśmiennictwie, że w interpretacji przepisów prawa podatkowego naczelne miejsce zajmuje wykładnia językowa, natomiast niedopuszczalna jest interpretacja zawężająca i rozszerzająca w odczytywaniu elementów wymienionych w przytoczonym art. 217. Wobec tego, skoro ustawodawca wyraźnie nie wskazał w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, że w art. 24 ust. 5 pkt 8 chodzi o zysk niepodzielony pomiędzy wspólników, przyjęcie takiego założenia w oparciu o argumentację projektu nowelizacji ustawy należy ocenić jako sprzeczne z powołanym przepisem Konstytucji.

Otóż, zgodnie z treścią art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia.

Wnioskodawca wskazuje, że w odniesieniu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o podziale zysku decyduje zgromadzenie wspólników. Zgromadzenie wspólników może zadecydować o podziale zysku na wypłatę dywidendy, kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy, pokrycie straty. Decyzje te zgodnie z kodeksem spółek handlowych powinny zapadać w drodze uchwały.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 931/10. NSA wyraźnie wskazał, że faktycznie zysk, który nie został podzielony, rozdysponowany przed przekształceniem spółki kapitałowej w osobową, po przekształceniu stanowić będzie poniekąd wolne środki finansowe, o losie których decydują już wspólnicy nowej spółki.

Wnioskodawca wskazał, że także wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Wr 1486/11 oraz wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 listopada 2012 r. o sygn. I SA/Wr 1145/12 potwierdzają powyższe stanowisko.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, zysk wobec którego podjęto uchwałę o podziale i przekazaniu go na kapitał zapasowy spółki z o.o. w momencie przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytową nie stanowi podstawy opodatkowania dla wspólników nowopowstałej spółki komandytowej − w tym dla Wnioskodawcy.

W dniu 4 kwietnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB1/415-1419/13-4/AMN stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznaje się za nieprawidłowe.

W interpretacji indywidualnej wskazano, że użyty w art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „niepodzielone zyski” obejmuje wypracowane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zyski, które nie zostały wypłacone wspólnikom w formie dywidendy, lecz zgromadzone w kapitałach spółki także jako kapitał zapasowy.

Zyski niepodzielone − rozumiane jak wyżej − na dzień przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę osobową podlegają opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 powoływanej ustawy.

Tym samym nie podzielono poglądu Wnioskodawcy, zgodnie z którym zysk wobec którego podjęto uchwałę o podziale i przekazaniu go na kapitał zapasowy spółki z o.o. w momencie przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytową nie stanowi podstawy opodatkowania dla wspólników nowopowstałej spółki komandytowej − w tym dla Wnioskodawcy.

Pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wezwał Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2014 r. nr ILPB1/415-1419/13-4/AMN. W wyniku ponownej analizy sprawy, tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z 19 maja 2014 r. nr ILPB1/415W-71/14-2/AP).

W związku z powyższym, Strona wniosła w dniu 20 czerwca 2014 r. skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu za pośrednictwem tut. Organu.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z 10 lipca 2014 r. nr ILPB1/4160-93/14-2/AP.

Po rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał wyrok w dniu 26 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1856/14, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 22 grudnia 2014 r. do tut. Organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1856/14 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przytoczył w ww. wyroku treść art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto ww. Sąd wskazał, że przepis ten został dodany na mocy nowelizacji ww. ustawy, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, dokonana z dniem 1 stycznia 2009 r. nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegająca na dodaniu pkt 8 do art. 24 ust. 5, miała na celu wyeliminowanie kontrowersji związanych z opodatkowaniem wspólników spółki kapitałowej przekształcanej w spółkę osobową. W świetle dokonanej nowelizacji – w ocenie Sądu − nie ulega wątpliwości, że ustawodawca nakazał uznać za przychód faktycznie uzyskany z udziału w zyskach osób prawnych (zrównał z nim), również przychód, który spełnia warunki określone w powyższym przepisie. W tym wypadku, nawet gdy wspólnicy spółki kapitałowej nie uzyskali faktycznego zysku, to i tak w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową, ich dochodem będzie ten zysk. Analizowany przepis art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywołuje jednak wątpliwości w zakresie rozumienia pojęcia „wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych”. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu – powołując się na wyrok NSA z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 931/10 – wskazał, że możliwe są dwa znaczenia pojęcia „niepodzielony zysk”. Po pierwsze, będzie to zysk, który nie został podzielony między wspólników (przeznaczony na wypłatę dywidendy), po drugie niepodzielony zysk to taki, który nie został podzielony między wspólników, ani w żaden inny sposób.

Sąd w składzie orzekającym podzielił pogląd Strony Skarżącej, że zysk podzielony to również zysk przekazany na kapitał zapasowy czy rezerwowy, który jako taki nie podlega opodatkowaniu. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „zysk niepodzielony”. Jednak znaczenia konkretnego przepisu prawa nie można dochodzić w oderwaniu od całego porządku prawnego. Punktem wyjścia powinna być konstatacja, że prawo podatkowe jest fragmentem obowiązującego w Polsce systemu prawa.

Stosując wykładnię zewnętrzną systemową prawa słuszne jest sięgnięcie do unormowań art. 192-197 Kodeksu spółek handlowych. Umowa spółki może bowiem przewidywać inny sposób podziału zysku niż podział pomiędzy wspólników. W tej sytuacji uprawniony jest wniosek, że zysk przeniesiony na kapitał zapasowy bądź kapitał rezerwowy jest zyskiem podzielonym. Takie przeniesienie zysku na kapitał zapasowy bądź rezerwowy musi być jednym z innych sposobów podziału zysku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu – opierając się na utrwalonej linii orzecznictwa sądów administracyjnych i poglądach doktryny – uznał, że skoro przepisy Kodeksu spółek handlowych dopuszczają podział zysku na cele związane z działalnością spółki i dalszym jej rozwojem co wyłącza prawo do dywidendy, zysk ten, prawidłowo rozdysponowany, np. na kapitał zapasowy czy rezerwowy, nie jest już zyskiem niepodzielonym w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie stanowi on dochodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie analizowanego przepisu. Ustawodawca w przepisie art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawęził jego zakresu wyłącznie do zysków niepodzielonych między wspólników. Wobec tego każdy w istocie dozwolony przepisami Kodeksu spółek handlowych podział zysku wyklucza zastosowanie art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową. Odmienne stanowisko byłoby oczywiście sprzeczne z literalnym brzmieniem art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawężenie zakresu stosowania normy prawnej, wynikającej z tego przepisu, wyłącznie do zysków niepodzielonych między wspólników prowadziłoby do naruszenia zasady równości i powszechności opodatkowania i rozszerzenia obowiązku podatkowego, co jest niedopuszczalne w świetle art. 84 i art. 217 Konstytucji RP.

W tych okolicznościach Sąd uznał za zasadne stanowisko Strony Skarżącej odnośnie zysku zgromadzonego jako kapitał zapasowy Spółki, ponieważ prawidłowo rozdysponowany zysk, w tym także zysk przeznaczony na kapitał zapasowy Spółki nie jest już zyskiem niepodzielonym w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego nie stanowi on dochodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 8 ww. ustawy i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1856/14 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdza co następuje.

Zasady przekształcania spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).

W myśl przepisu art. 552 powyższej ustawy, spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną.

Na podstawie art. 553 ww. ustawy, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej.

Przekształcenie spółek w rozumieniu przepisów Kodeksu spółek handlowych powoduje przeniesienie majątku jednej spółki działającej w określonej formie prawnej na inny podmiot, który dalszą działalność ma prowadzić jako spółka handlowa innego typu. Przekształcenie spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) w osobową spółkę handlową nie jest więc tożsame z jej likwidacją, lecz jest jej kontynuacją w innej formie prawnej. Zgodnie z zasadą tożsamości podmiotów biorących udział w przekształceniu, majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej. Wartość tego majątku zostaje w toku przekształcenia ustalona, poszczególne składniki majątku wycenione (art. 558 § 2 pkt 3 Kodeksu spółek handlowych), a plan przekształcenia poddany badaniu przez biegłego rewidenta (art. 559 § 1 Kodeksu spółek handlowych). W dniu przekształcenia wiadomo więc dokładnie, jaki jest majątek spółki przekształcanej.

Tut. Organ zauważa, że wskazana wycena składników majątkowych odgrywa znaczenie nie tylko na gruncie Kodeksu spółek handlowych, ale również na gruncie prawa podatkowego. Należy bowiem zaznaczyć, że w skład majątku przekształcanej spółki wchodzi m.in. kapitał zakładowy tej spółki, co niewątpliwie nie powinno być utożsamiane z pojęciem zysku do podziału.

Kwestię sukcesji praw i obowiązków podatkowych, związanych z transformacjami podmiotowymi reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W myśl natomiast art. 93a § 2 pkt 1 lit. b) cytowanej ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej.

Zgonie z treścią art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Taki stan prawny pozwala jednoznacznie stwierdzić, że proces przekształcenia się spółek jest związany z sukcesją podatkową spółki przekształconej. Skutkiem takiego przekształcenia jest utrata podmiotowości prawnej przez spółkę przekształcaną, natomiast spółka przekształcona uzyskuje podmiotowość prawną z dniem wpisu do rejestru sądowego. Przewidziana w Ordynacji podatkowej zasada następstwa prawnego ma charakter sukcesji uniwersalnej, czyli oznacza przejście praw i obowiązków z jednego podmiotu (względnie z dwóch lub więcej, w zależności od rodzaju transformacji) na inny podmiot (podmioty). Wskutek dokonanego przekształcenia, kwoty zysków stają się składową częścią majątku spółki osobowej.

Skutki podatkowe przekształcenia spółek regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jako źródło przychodu wymienia kapitały pieniężne. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce lub spółdzielni.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 5 pkt 8 cytowanej ustawy, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia.

Z brzmienia cytowanego wyżej przepisu wynika, że przychód (dochód) z tytułu wartości niepodzielonych zysków powstaje w momencie przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową. Zatem w sytuacji przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową cała wartość niepodzielonych zysków podlega opodatkowaniu na podstawie ww. przepisu.

W celu ustalenia znaczenia pojęcia „niepodzielone zyski” należy odnieść się do przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Zgodnie z art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych, wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1. Umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197 (art. 191 § 2 ww. Kodeksu). Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów (art. 191 § 3 cyt. Kodeksu).

Przepis art. 191 § 2 Kodeksu spółek handlowych wskazuje zatem, że przeznaczenie zysku może nastąpić również nie między wspólników.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że niepodzielony zysk, o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to taki zysk, wobec którego nie podjęto uchwały w przedmiocie jego rozdysponowania. Wobec tego każdy dozwolony przepisami Kodeksu spółek handlowych podział zysku – na co wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1856/14 − wyklucza zastosowanie art. 24 ust. 5 pkt 8 wskazanej ustawy w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę komandytową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki osobowej, która powstała w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej. Zysk wypracowany przez spółkę kapitałową przekazano na kapitał zapasowy.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie, zysk wobec którego podjęto uchwałę (zgodnie z KSH) o podziale i przekazaniu go na kapitał zapasowy spółki z o.o. w momencie przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytową nie stanowi podstawy opodatkowania dla Wnioskodawcy, który jest wspólnikiem w nowopowstałej spółce komandytowej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.