Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-938/14-4/WS
z 9 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2014 r. (data wpływu 3 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 25 listopada 2014 r. nr ILPB2/415-938/14-2/WS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 25 listopada 2014 r., skutecznie doręczono dnia 27 listopada 2014 r., zaś w dniu 3 grudnia 2014 r. (data nadania 2 grudnia 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto wynajmuje mieszkańcom lokale mieszkalne, zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 31, poz. 256 z późn. zm.), wchodzące w skład zarówno mieszkaniowego zasobu Miasta jak i lokale mieszkalne niestanowiące mieszkaniowego zasobu miasta, tj. lokale wynajmowane przez Miasto od osób trzecich z prawem do podnajmu. Wielu najemców (dłużników) nie uiszcza na bieżąco należnego czynszu za zajmowane lokale w związku z czym powstają zaległości czynszowe. Stan zadłużenia najemców z tytułu opłat czynszowych prowadzi nierzadko do wypowiadania umów najmu - w takim wypadku często najemca zajmuje lokal bez tytułu prawnego - nie wydając go w stanie wolnym od rzeczy i osób.

Pod pojęciem dłużnika rozumie się osobę, która jest najemcą lokalu mieszkalnego znajdującego się w zasobach Miasta lub lokalu mieszkalnego wynajmowanego przez Miasto od osoby trzeciej z prawem do podnajmu, a także osobę, która była najemcą takiego lokalu, ale wskutek rozwiązania umowy najmu w związku z istniejącym zadłużeniem, utraciła ten status. Dłużnicy są osobami fizycznymi, natomiast ich zaległość wobec Wnioskodawcy powstała w związku z nieregulowaniem opłat czynszowych oraz opłat za media za zajmowane lokale mieszkalne.

W celu osiągnięcia lepszych rezultatów windykacyjnych Miasto zamierza wprowadzić procedury umożliwiające odpracowanie zaległości czynszowych i opłat eksploatacyjnych powstałych z tytułu najmu lokali znajdujących się w mieszkaniowym zasobie Miasta lub z tytułu bezumownego ich zajmowania (po wygaśnięciu lub rozwiązaniu umowy najmu).

Z osobami zobowiązanymi do zapłaty zaległości zawierana byłaby umowa, przewidująca, zgodnie z art. 453 i 659 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), możliwość zapłaty czynszu i opłat eksploatacyjnych, za zgodą wynajmującego, także w formie świadczenia rzeczowego, polegającego na świadczeniu na rzecz Miasta różnego rodzaju prac porządkowych. Umowa ta określałaby konkretny rodzaj prac, termin jej wykonania oraz wysokość zadłużenia, jaka w wyniku wykonania pracy byłaby spłacona. Z osobami zajmującymi lokal bez tytułu prawnego zawierana byłaby umowa na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy u najemców lub osób zajmujących lokale wchodzące w skład mieszkaniowego zasobu Miasta lub lokali wynajmowanych przez Miasto od osób trzecich prawem do podnajmu (umowy najmu zawierane na podstawie ustawy o ochronie praw lokatorów) powstanie przychód polegający opodatkowaniu, w związku z odpracowywaniem przez nich zaległości z tytułu opłat czynszowych, eksploatacyjnych oraz za bezumowne korzystanie z lokalu, a jeśli tak czy Miasto jako płatnik zobowiązane będzie do odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody za wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymywane lub pozostawione do dyspozycji płatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Planowane działania polegające na możliwości odpracowania zaległości czynszowych (czynszu i opłat za zajmowanie lokali komunalnych) znajdują oparcie w art. 453 Kodeksu cywilnego w związku z art. 659 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 659 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić umówiony czynsz, przy czym, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Natomiast art. 453 Kodeksu cywilnego stanowi, że gdy dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania, wypełnienia), którego celem jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania (w tym przypadku powstałego z tytułu zaległego czynszu) poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania - poza umówieniem się stron - byłoby rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Skoro przepisy prawa cywilnego dopuszczają taką formę regulacji długów, to ustawy podatkowe nie mogą wprowadzać dodatkowego obciążenia z tytułu spłaty zobowiązania w innej formie niż pieniądz. Umowy zawierane z dłużnikami w sprawie odpracowania zaległego czynszu oznaczają, że dłużnik ma na celu wyłącznie wywiązanie się z obowiązku świadczenia i zmierza do wygaśnięcia zobowiązania, a nie uzyskania przychodu. Wszelkie spłaty długów są dla dłużnika obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie rzeczowe, w postaci odpracowania zastępuje płatność pieniężną (czynsz i inne opłaty z tytułu najmu, czy zajmowania lokalu bez tytułu prawnego), w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego w związku z art. 659 Kodeksu cywilnego, nie stanowi zatem źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Miasto jako płatnik nie ma obowiązku poboru z tego tytułu zaliczki na ten podatek.

Powyższe stanowisko potwierdzone zostało w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 września 2010 r. nr ILPB1/415-681/10 -4/AMN,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2011 r. nr ILPB1/415-215/11 -2/AA,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 stycznia 2012 r. ILPB2/4 15-941/11 -2/MK1.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.