Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-368/14-4/BA
z 29 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2014 r. (data wpływu 17 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 15 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia części do parkomatów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia części do parkomatów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 15 października 2014 r.) o opis sprawy oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jednostka budżetowa X, nieposiadająca osobowości prawnej, działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta w zakresie pobierania opłat dodatkowych – Wnioskodawca– nabyła w ramach WNT części do parkomatów od podmiotu zagranicznego (Francja). Z informacji pozyskanych z miejscowego Urzędu Skarbowego, w związku z zamiarem dokonania WNT należało złożyć wniosek VAT-R, a następnie po otrzymaniu faktury opłacić podatek od WNT składając VAT-8. Za zakupione części Zainteresowany otrzymał fakturę z zerową stawką VAT. Wobec tego, że Wnioskodawca jest podmiotem zwolnionym z VAT (art. 15 ust. 6 ustawy) powstały wątpliwości co do zasadności opłacenia podatku VAT od WNT. Obliczony podatek należny został jednak przekazany zgodnie z zaleceniem do Urzędy Skarbowego.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Jest on jednostką budżetową Miasta, nieposiadającą osobowości prawnej, działającą z upoważnienia Prezydenta Miasta w zakresie pobierania opłat dodatkowych, opłat za parkowanie pojazdów na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania. Opłaty te są daninami publicznymi. W związku z tym Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Wobec powyższego, należy uznać, że nie jest on podatnikiem, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9.
2. Dokonał on zakupu części do parkomatów od kontrahenta z Francji w lipcu 2014 r. Kontrahent to podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.
3. Całkowita wartość WNT na terytorium kraju wyniosła 13.300 zł, czyli nie przekroczyła kwoty 50.000 zł.
4. Zgodnie z zaleceniem Urzędu Skarbowego, zanim dokonał on WNT złożył wcześniej, tj. w kwietniu 2014 r. zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R z zaznaczeniem poz. 60 – podatnik niepodlegający obowiązkowi rejestracji jako podatnik VAT czynny lub osoba prawna niebędąca podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy będzie dokonywał lub dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, co jest równoznaczne ze złożeniem oświadczenia o wybraniu opodatkowania WNT. Następnie Zainteresowany został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zwolniony. Po otrzymaniu faktury opłacono należny podatek od WNT składając VAT-8. Za zakupione części‚ otrzymał on fakturę z zerową stawką VAT.
   Wobec powyższego, że Wnioskodawca jest podmiotem zwolnionym z VAT (art. 15 ust. 6) powstały wątpliwości co do zasadności opłacenia podatku VAT od WNT. Obliczony podatek należny został jednak przekazany zgodnie z zaleceniem do Urzędu Skarbowego.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy postępowanie Zainteresowanego było prawidłowe? Czy dokonane nabycie towarów podlega wyłączeniu z WNT na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy ewentualnie można zwrócić się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o zwrot zapłaconego podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Nabycie towarów podlegało wyłączeniu z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o VAT i zgodnie z art. 10 ust. 8 można ponownie skorzystać z wyłączenia po upływie 2 kolejnych lat licząc od dnia dokonania WNT. Zdaniem Zainteresowanego, stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia uznaje się za prawidłowe. Nabycie części technicznej do parkomatu od kontrahenta z Francji nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski należy traktować jako WNT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega wewnątrzwpólnotowa dostawa towarów. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to, według art. 9 ust. 1 ww. ustawy, nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w cyt. art. 15 ust. 1 ustawy, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów. Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Podatnikiem staje się nabywca towaru jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terenu kraju. W świetle powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedstawionej sprawie mamy do czynienia z transakcją dostawy, odpowiadającą schematowi z art. 17 ust. 1 pkt 5. Wnioskodawca nabywa bowiem na terytorium kraju – w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia – towary od kontrahenta z Francji, nieposiadającego w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, zatem obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowej dostawy, w myśl przepisu art. 17 ust. 2 ustawy, spoczywa na Wnioskodawcy, jako nabywcy towaru. Z przepisu art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy, jest cena nabycia towaru (czyli wartość towaru jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru).

Ad. 2

Nabycie części do parkomatu nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, lecz posłuży do wykonywania zadań statutowych – pobierania danin publicznych. Zatem nie ma podstaw do zwrotu podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy  przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką budżetową Miasta, nieposiadającą osobowości prawnej, działającą z upoważnienia Prezydenta Miasta w zakresie pobierania opłat dodatkowych, opłat za parkowanie pojazdów na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania. Opłaty te są daninami publicznymi. W związku z tym nie jest on podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy. Dokonał on zakupu części do parkomatów od kontrahenta z Francji w lipcu 2014 r. Kontrahent to podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Całkowita wartość WNT na terytorium kraju wyniosła 13.300 zł, czyli nie przekroczyła kwoty 50.000 zł. Zgodnie z zaleceniem Urzędu Skarbowego, zanim Zainteresowany dokonał WNT złożył wcześniej, tj. w kwietniu 2014 r. zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R z zaznaczeniem poz. 60 – podatnik niepodlegający obowiązkowi rejestracji jako podatnik VAT czynny lub osoba prawna niebędąca podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy będzie dokonywał lub dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, co jest równoznaczne z złożeniem oświadczenia o wybraniu opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Następnie Wnioskodawca został zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Po otrzymaniu faktury opłacono należny podatek od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów składając VAT 8. Za zakupione części‚ Zainteresowany otrzymał fakturę z zerową stawką VAT. Obliczony podatek należny został jednak przekazany zgodnie z zaleceniem do Urzędu Skarbowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy  podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – co do zasady – wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
• po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić wszakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie – zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa co do zasady wedle stawki 0% powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania częściami do parkomatów, które były przemieszczane z terytorium Francji.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
3. podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
4. osoby prawne, które nie są podatnikami

– jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł.

W myśl art. 10 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł.

Przyjęcie powyższego rozwiązania nie zakłóca reguł konkurencji, gdyż brak w ww. przypadkach opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powoduje równoczesne opodatkowanie korelujących z nimi wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W takim zatem przypadku, gdy status nabywcy powoduje, że nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (brak opodatkowania po stronie nabywcy), następuje obciążenie podatkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a więc opodatkowanie nie następuje – jak to jest zasadą przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w kraju przeznaczenia – lecz ma miejsce w kraju wysyłki (dostawca opodatkowuje je w swoim kraju według stawki obowiązującej w jego kraju).

W tym miejscu należy wskazać na art. 10 ust. 6 ustawy, który stanowi, że podatnicy oraz osoby prawne niebędące podatnikami, do których ma zastosowanie ust. 1 pkt 2, mogą wybrać opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o takim wyborze albo przez podanie dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10.

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy – wybór opodatkowania, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przez 2 kolejne lata, licząc od dnia dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dla którego dokonano takiego wyboru.

Podatnicy, o których mowa w ust. 6, mogą ponownie skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli zawiadomią pisemnie naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują z opodatkowania, nie wcześniej jednak niż po upływie terminu określonego w ust. 7 (art. 10 ust. 8 ustawy).

Przepis art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do treści art. 96 ust. 3 ustawy – podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z uwagi na szczególne mechanizmy rządzące opodatkowaniem transakcji wewnątrzwspólnowych, konieczne było wprowadzenie w prawie krajowym szczególnych przepisów dotyczących rejestrowania podmiotów uczestniczących w dokonywaniu tych transakcji, zasad nadawania im unikalnych numerów identyfikacyjnych oraz zasad i trybu identyfikowania podmiotów, które rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Zatem, obowiązek rejestracji został nałożony na tych podatników, którzy zawsze rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe. Są to podatnicy VAT niebędący rolnikami ryczałtowymi, niebędący podatnikami wykonującymi czynności nieopodatkowane lub niebędący zwolnionymi podmiotowo od podatku.

Jednak stosownie do art. 97 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Warunkiem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w państwie nabywcy jest podanie przez niego numeru identyfikacyjnego, pod którym jest on zidentyfikowany w danym państwie. Stąd też obowiązek rejestracji w charakterze „podatników VAT UE”, który umożliwić ma opodatkowanie przedmiotowych transakcji w państwie zamawiającego jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W kwietniu 2014 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R z zaznaczeniem poz. 60 – podatnik niepodlegający obowiązkowi rejestracji jako podatnik VAT czynny lub osoba prawna niebędąca podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy będzie dokonywał lub dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, co – jak sam wskazał Zainteresowany – jest równoznaczne ze złożeniem oświadczenia o wybraniu opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zatem zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy Wnioskodawca dokonał zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym o zamiarze dokonywania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Tym samym, nabycie części do parkomatów dokonane przez Zainteresowanego traktować powinien jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy, złożył on naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowywania tej czynności. Zatem zobowiązany był do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i złożenia stosownej deklaracji podatkowej.

Wobec powyższego, postępowanie Wnioskodawcy było prawidłowe, a po wyborze opodatkowania dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nie podlegało ono wyłączeniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy.

Zatem w tej części stanowisko Zainteresowanego jest prawidłowe, jednak na podstawie innego uzasadnienia niż przedstawione przez niego.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się (…) do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wskazał Wnioskodawca, nabyte części do parkomatów nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem części do parkomatów.

Natomiast w związku z ciążącym na Wnioskodawcy obowiązkiem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia części do parkomatów, nie ma on podstaw do zwrotu podatku należnego.

Zatem stanowisko Zainteresowanego w tej części jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ zwraca uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające ze stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności dotyczy to wskazania podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.