Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-382/14/BD
z 4 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2014 r. (data wpływu do Biura – 16 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku nabyciem w drodze licytacji komorniczej lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku nabyciem w drodze licytacji komorniczej lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W listopadzie 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną, z którą pozostaje na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, nabył – w drodze licytacji komorniczej – lokal mieszkalny wraz z piwnicą.

Po wniesieniu opłaty stanowiącej cenę nabycia nieruchomości, 21 marca 2014 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o przysądzeniu prawa własności nieruchomości lokalowej – lokalu mieszkalnego – na rzecz nabywców, tj. Wnioskodawcy i jego żony, pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej, za cenę 194.000 zł, która to cena została zapłacona gotówką. Postanowienie o przysądzeniu własności uprawomocniło się 23 kwietnia 2014 r.

Wnioskodawca posiada odpis zwykły księgi wieczystej już po dokonaniu wpisu do księgi wieczystej – stan na dzień 2 grudnia 2014 r., gdzie jako typ księgi widnieje lokal stanowiący odrębną nieruchomość, którego właścicielami są: Wnioskodawca i jego żona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie w drodze licytacji komorniczej lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość rodzi obowiązek złożenia deklaracji PCC-3 oraz obliczenia i zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie zachodzi obowiązek złożenia deklaracji PCC-3 oraz obliczenia i zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia w drodze licytacji komorniczej lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska powołał interpretacje indywidualne wydane przez organ podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 2 przedmiotowej ustawy przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych – stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych ust. 1 pkt 2 i 3.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 3 wymienionej ustawy nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Przez pojęcie rzeczy należy rozumieć, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na rzeczy ruchome i nieruchome. Kodeks cywilny w art. 46 precyzuje, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków (lokale mieszkalne), jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Takim przepisem szczególnym jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z jej art. 2 ust. 1, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

W myśl przepisu art. 535 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przy czym stosownie do art. 555 ww. ustawy przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych.

Z kolei przez postępowanie egzekucyjne, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy rozumieć postępowanie regulowane przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2014 r., poz. 101, z późn. zm.). Zgodnie z art. 998 § 1 tej ustawy określającym niezbędne wymogi dla wydania przez sąd postanowienia o przysądzeniu własności, po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowienia o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości (art. 999 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w listopadzie 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną, z którą pozostaje na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, nabył – w drodze licytacji komorniczej – lokal mieszkalny wraz z piwnicą. Po wniesieniu opłaty stanowiącej cenę nabycia nieruchomości, Sąd Rejonowy wydał postanowienie o przysądzeniu prawa własności nieruchomości lokalowej – lokalu mieszkalnego – na rzecz nabywców, tj. Wnioskodawcy i jego żony. Postanowienie o przysądzeniu własności uprawomocniło się 23 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca posiada odpis zwykły księgi wieczystej już po dokonaniu wpisu do księgi wieczystej – stan na dzień 2 grudnia 2014 r., gdzie jako typ księgi widnieje lokal stanowiący odrębną nieruchomość, którego właścicielami są: Wnioskodawca i jego żona.

Uwzględniając powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że licytacyjna sprzedaż lokalu mieszkalnego, co do którego ustanowiona została odrębna własność, jako sprzedaż rzeczy (lokalu mieszkalnego), jest z mocy art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłączona z tego podatku.

Zatem, nabycie przez Wnioskodawcę odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z piwnicą, w drodze licytacji komorniczej, na podstawie prawomocnego postanowienia sądu o przysądzeniu prawa własności lokalu (nieruchomości), nie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych z powodu spełnienia dyspozycji zawartej w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż na mocy wskazanego przepisu wyłączona z opodatkowania jest umowa sprzedaży rzeczy (ruchomych i nieruchomych), która następuje w drodze postępowania egzekucyjnego.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty z tego tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych jak również do złożenia stosownej deklaracji podatkowej we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy, aby uzyskać interpretację w swojej indywidualnej sprawie winna wystąpić z odrębnym wnioskiem.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla Organu interpretacyjnego. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.