Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-381/14/MZ
z 16 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2014 r. (data wpływu do Biura – 16 grudnia 2014 r.), uzupełnionym 3 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych dokonania wpłaty przez wspólnika na kapitał rezerwowy spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych dokonania wpłaty przez wspólnika na kapitał rezerwowy spółki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 16 lutego 2015 r. znak: IBPB II/1/436-381/14/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 3 marca 2015 r. (data wpływu pisma do Organu).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o. Spółka komandytowa) planuje zmiany w zakresie umowy spółki m.in. polegające na utworzeniu kapitału rezerwowego. W związku z planowaną zmianą wprowadzone zostanie następujące postanowienie do umowy spółki komandytowej:

1. W Spółce tworzy się kapitał rezerwowy.
2. Wpłaty na kapitał rezerwowy mogą być dokonywane przez wszystkich lub poszczególnych wspólników na zasadach ustalonych w uchwale wspólników. Uchwała wymaga zgody wszystkich wspólników.
3. Wpłaty na kapitał rezerwowy mogą być zwracane na zasadach ustalonych w uchwale wspólników. Uchwała wymaga zgody wszystkich wspólników.
   
   

Następnie wspólnicy Wnioskodawcy przewidują wpłacanie kwot na kapitał rezerwowy, m.in. zamierzają podjąć uchwałę o wpłacie przez jednego ze wspólników kwoty 4.000.000 EUR na kapitał rezerwowy spółki – kwota w walucie złotych polskich odpowiadająca 4.000.000 EUR podwyższy zatem kapitał rezerwowy spółki (zostanie wpłacona na kapitał rezerwowy spółki).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie wpłaty na kapitał rezerwowy spółki komandytowej (podwyższenie kapitału rezerwowego) utworzonego na podstawie umowy spółki, przez jednego ze wspólników spółki komandytowej na podstawie uchwały wspólników podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

W ocenie Wnioskodawcy, dokonanie wpłaty na kapitał rezerwowy spółki komandytowej utworzony na mocy umowy spółki, przez jednego ze wspólników na podstawie uchwały wspólników – nie powoduje obowiązku podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na uzasadnienie stanowiska Wnioskodawca, przywołał art. 1 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2, art. 1a pkt 1 i art. 1 ust. 3 pkt 1.

Następnie Wnioskodawca wskazał, że z przywołanych przepisów wynika, iż jedną z czynności, które na potrzeby podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym w tym podatku jest wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki osobowej.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i przy umowie (zmianie umowy) spółki komandytowej ciąży na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy, a stawka podatku wynosi 0,5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy przyjąć, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem, co oznacza, że opodatkowaniu podlegają tylko czynności wymienione w przywołanych wyżej przepisach. W konsekwencji stwierdzić należy, iż wpłaty dokonywane przez wspólników spółki komandytowej na kapitał rezerwowy niepowodujące podwyższenia wartości wkładów wspólników nie stanowią, na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zmiany umowy spółki osobowej. Tym samym dokonane wpłaty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca powołał na jego potwierdzenie interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu: z 23 października 2012 r. znak: ILPB2/436-199/12-3/AJ oraz z 15 grudnia 2010 r. znak: ILPB2/436-200/10-2/MK.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Natomiast stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki za zmianę umowy przy spółce osobowej – uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Stosownie do art. 1a pkt 1 ww. ustawy użyte w tej ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Z treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy. Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy wniesieniu wkładów do spółki osobowej stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Stosownie natomiast do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. c) ww. ustawy, podstawę opodatkowania przy dopłatach stanowi kwota dopłat.

Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Instytucję spółki komandytowej regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.). Zgodnie z art. 102 Kodeksu, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Zauważyć należy, że na podstawie art. 103 § 1 Kodeksu, w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. Do spółki komandytowej, której umowa została zawarta przy wykorzystaniu wzorca umowy, stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, której umowa została zawarta przy wykorzystaniu wzorca umowy (art. 103 § 2 Kodeksu).

W myśl art. 28 Kodeksu spółek handlowych (którego treść zgodnie z ww. art. 103 Kodeksu stosuje się również do spółki komandytowej) majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W myśl art. 105 pkt 4 Kodeksu umowa spółki komandytowo-akcyjnej powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość.

W myśl postanowień art. 48 § 2 ww. Kodeksu wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

Natomiast art. 48 § 21 Kodeksu stanowi, że w przypadku zawarcia lub zmiany umowy spółki przy wykorzystaniu wzorca umowy wkład wspólnika może być wyłącznie pieniężny.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka z o.o. Spółka komandytowa) planuje zmiany w zakresie umowy Spółki polegające m.in. na utworzeniu w tej Spółce kapitału rezerwowego. Następnie jeden ze wspólników Spółki (Wnioskodawcy), na podstawie uchwały wspólników, dokona wpłaty w złotych polskich (stanowiącej równowartość 4.000.000 EUR) na kapitał rezerwowy Spółki (Wnioskodawcy).

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że wniesienie do spółki komandytowej (Wnioskodawcy) wpłat pieniężnych przez jej wspólnika – bez względu na ich przeznaczenie – spowoduje zmianę umowy spółki w świetle art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast z brzmienia art. 1 ust. 3 pkt 1 oraz art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) i lit. c) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że każda zmiana umowy spółki, rozumiana jako wniesienie lub podwyższenie wkładu czy też dokonanie dopłat przez wspólnika rodzi obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Z kolei podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych przy wniesieniu wpłat do spółki osobowej stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki a przy wniesieniu dopłat – wartość dopłat. Określając zatem podstawę opodatkowania tym podatkiem w przypadku spółki komandytowej należy wziąć więc pod uwagę sumę wpłat wspólników. W przedmiotowej sprawie podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy spółki komandytowej stanowić będzie wartość wpłat wniesionych do tej spółki przez wspólnika, a więc wartość przekazana na kapitał rezerwowy spółki. Niewątpliwie bowiem wniesienie tej wpłaty przekazanej na kapitał rezerwowy powoduje zwiększenie majątku spółki.

W przedmiotowej sprawie zmiana umowy spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast stosownie do uregulowania art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy – stawka podatku będzie wynosiła 0,5% i będzie liczona od wartości wniesionego wkładu, o którą zostanie powiększony majątek spółki komandytowej. Podstawę opodatkowania omawianym podatkiem będzie stanowiła – zgodnie z przywołanym powyżej brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. c) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – wartość dopłaty przeznaczonej na kapitał rezerwowy. Powstały w związku z dokonaniem zmiany umowy spółki obowiązek podatkowy – zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy – będzie ciążył na spółce (Wnioskodawcy).

Przepisy powołane powyżej jednoznacznie wskazują, że dokonanie dopłat jest uważane za zmianę umowy spółki osobowej. Sposób ujęcia dopłat w ewidencji rachunkowej spółki osobowej pozostaje kwestią bez znaczenia dla obowiązku zapłaty podatku. Ustawodawca odmiennie bowiem niż w przypadku spółek kapitałowych nie uzależnia opodatkowania dopłat od powiększenia kapitału zakładowego w wyniku ich wniesienia. Nie ma więc znaczenia to, że – jak stwierdza Wnioskodawca – wpłaty te nie powodują zwiększenia wartości wkładów wspólników. Kwestia przeznaczenia wpłat dokonywanych przez wspólników jest bowiem bez znaczenia dla przedmiotu opodatkowania umowy spółki osobowej (jej zmiany). Z hipotezy przepisu regulującego to zagadnienie wynika bowiem jednoznacznie, że dopłaty przez wspólników, to zmiana umowy spółki.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegała zmiana umowy spółki komandytowej dotycząca zwiększenia majątku tej spółki a zatem czynność związana z przekazaniem wpłat na kapitał rezerwowy. Tym samym dokonanie wpłaty na kapitał rezerwowy spółki komandytowej przez jednego ze wspólników na podstawie uchwały wspólników, będzie skutkowało zmianą umowy tej spółki a zatem – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że interpretacje te zostały zmienione przez Ministra Finansów w trybie art. 14e Ordynacji podatkowej. W interpretacjach zmieniających zostały zawarte inne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.