2015.02.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-261/14-2/KG
z 2 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót dotyczących budowy obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót dotyczących budowy obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Wykonawca) realizuje budowę obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi” dla spółki E. (dalej: Inwestor). Budowa realizowana jest na podstawie umowy o roboty budowlane w systemie generalnego wykonawstwa z dnia 18 czerwca 2014 r.

Przedmiotem budowy jest zespół 3 budynków z apartamentami turystycznymi wraz z infrastrukturą towarzyszącą (dalej: przedsięwzięcie deweloperskie). Przedsięwzięcie deweloperskie podzielone będzie na dwa zadania inwestycyjne w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy deweloperskiej: Zadanie inwestycyjne nr 1 i zadanie inwestycyjne nr 2.

Zadanie inwestycyjne numer 1. składać się będzie z 2 etapów:

budynek nr 1 - Etap 1,
budynek nr 2 - Etap 2.

Zadanie inwestycyjne numer 2 obejmować będzie budynek nr 3.

Powyższa inwestycja jest realizowana w oparciu o decyzję z dnia 18 lutego 2014 r. wydaną przez Starostę, mocą której zatwierdzony został projekt budowlany i udzielono pozwolenia na budowę „Zespołu 3 budynków z apartamentami turystycznymi wraz z wjazdami na działkę oraz infrastrukturą towarzyszącą”.

Projektant w ramach projektu budowlanego zatwierdzonego przez odpowiedni organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę, przewidział następujące przeznaczenie i program użytkowy obiektu:

(opis Architektura pkt 1): Projektowany zespół budynków składa się z 3 budynków z apartamentami turystycznymi o wysokim standardzie funkcjonalno-użytkowym, z małymi apartamentami na wynajem dla obsługi ruchu turystycznego. Apartamenty projektowane są głównie dla klientów „50+” oraz ich rodzin, przystosowane do przebywania całorocznego.

Powierzchnia każdego z budynków wynosić będzie 1 990,27 m². Na powierzchnię każdego z budynków w obrębie inwestycji składać się będą:

apartamenty – lokale o charakterze mieszkalnym o powierzchni 1338,98 m²,
garaż podziemny – z 14 miejscami postojowymi o powierzchni 369,27 m²,
pomieszczenia gospodarcze w piwnicy (rowerownia, sprzęt sportowy) o powierzchni 6,31 m²,
pomieszczenia porządkowe w piwnicy o powierzchni 6,63 m²,
komunikacja (holl, korytarze, klatki schodowe, windy) o powierzchni 269,08 m².

W żadnym z budynków nie będzie stołówki, wspólnej jadalni ani innych pomieszczeń i urządzeń wymaganych dla hoteli i pensjonatów (takich jak np. zespół higieniczno-sanitarny przy części ogólnodostępnej, czy możliwość oglądania telewizji w miejscu ogólnodostępnym).

Budynki posiadać będą 5 kondygnacji (4 naziemne oraz 1 podziemna). Projektant w ramach inwestycji przewidział 96 apartamentów – lokali o charakterze mieszkalnym (po 32 w każdym z budynków). Zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę, ww. zespół budynków zaliczony został do kategorii obiektu XIV.

Teren Przedsięwzięcia deweloperskiego zlokalizowany jest na obszarze, dla którego obowiązujeMiejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej w z dnia 28 sierpnia 2008 r. Dla ww. terenu obowiązuje symbol Planu UZ/MTMT-2 z przeznaczeniem na budynki związane z obsługą ruchu turystycznego.

W celu potwierdzenia prawidłowej klasyfikacji ww. budynków dla celów podatku VAT, w dniu 5 maja 2014 r. Inwestor zwrócił się do Urzędu Statystycznego z wnioskiem o sklasyfikowanie obiektów według PKOB. W odpowiedzi na złożony wniosek, Urząd Statystyczny w dniu 15 maja 2014 r. wydał informację klasyfikującą przedmiotowe obiekty jako mieszczące się grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1122, tj. „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Za podstawę wydania tej decyzji przyjęto założenie, że budynkiem mieszkalnym jest budynek, w którym ponad 50% powierzchni całkowitej użytkowej przeznaczone jest na cele mieszkaniowe.

Usytuowane na terenie Przedsięwzięcia deweloperskiego apartamenty – lokale o charakterze mieszkalnym - będą przeznaczone na stały pobyt ludzi. Będą one w pełni samodzielne, tj. wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku, jak również będą wyposażone w przyłącza wszystkich mediów i urządzenia sanitarne. Każdy z apartamentów posiadać będzie odrębne instalacje elektryczne, sanitarne, ciepła, zimnej, ciepłej wody, gazu (kondensacyjne piece z zamkniętą komorą spalania indywidualne dla każdego apartamentu) oraz liczniki wody zimnej, ciepłej, ciepła, elektryczne umożliwiające indywidualne rozliczanie mediów. Dodatkowo każdy apartament będzie posiadał instalację dzwonkową oraz domofonową.

W skład każdego z apartamentów wchodzić będą – pokój dzienny z aneksem kuchennym, przedpokój, łazienka z toaletą, a dodatkowo, apartamenty powyżej 27 m² posiadać będą jedną lub dwie sypialnie. W konsekwencji każdy z lokali funkcjonować będzie jako odrębny lokal o charakterze mieszkalnym. Zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym, powierzchnia użytkowa każdego z lokali nie będzie przekraczać 150 m².

Każdy z apartamentów – lokali o charakterze mieszkalnym w momencie sprzedaży będzie wyodrębniony i będzie posiadał odrębną księgę wieczystą z ustanowionym dla niego udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. w częściach wspólnych budynku i nieruchomości gruntowej.

Apartamenty przeznaczone będą na sprzedaż zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i podmiotów gospodarczych. Lokale te będą mogły być wykorzystywane przez nabywców zarówno do całorocznego zamieszkiwania, jak i wynajmu na cele mieszkaniowe na rzecz osób trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie uprawniona do stosowania preferencyjnej stawki podatku VAT – na moment składania wniosku w wymiarze 8% – przewidzianej w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dla fakturowania robót budowlanych związanych z budową opisanego powyżej obiektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi budowlane polegające na budowie obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi” opisanego powyżej podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT (na dzień składania wniosku stawka ta wynosi 8%) przewidzianą w art. 41 ust. 2 ustawy. Uprawnienie takie wynika z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku VAT. Zgodnie z zapisami przywołanego przepisu stawkę, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zgodnie zaś w ust. 12a powyższej ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z projektem budowlanym obejmującym Przedsięwzięcie deweloperskie opisane powyżej, powierzchnia użytkowa każdego z lokali o charakterze mieszkalnym usytuowanych w jego ramach nie będzie przekraczać 150 m², tym samym przedmiotowe lokale spełniać będą przesłankę konieczną do objęcia ich społecznym programem mieszkaniowym, tj. wymogu określonego w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Inwestor otrzymał w dniu 15 maja 2014 r. informację wydaną przez Urząd Statystyczny dotyczącą klasyfikacji na gruncie PKOB budynków, które zostaną wybudowane w ramach Przedsięwzięcia deweloperskiego. W ramach przedmiotowego pisma stwierdzono, że wskazane we wniosku wolnostojące apartamentowe budynki mieszkalne wielorodzinne z garażami w części podziemnej, w których ponad 50% całkowitej powierzchni użytkowej przeznaczona jest na cele mieszkaniowe, mieszczą się w grupowaniu: PKOB grupa 112 klasa 1122 (dział 11 PKOB) – „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Powyższe stanowisko Urzędu Statystycznego potwierdza, że przedmiotowe budynki spełniają definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego określoną w rozumieniu ustawy o VAT.

Dodatkowo przemawiają za tym następujące argumenty:

przeważającą część powierzchni użytkowej budynków stanowić będą samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym (apartamenty), każdy z łazienką i kuchnią lub aneksem kuchennym, przyłączami wszystkich mediów, przystosowane do zaspakajania potrzeb mieszkaniowych. Powyższa funkcjonalność powoduje, że nabywcy będą mogli w nich stale przebywać realizując swoje potrzeby mieszkaniowe, co świadczy o mieszkalnym charakterze lokali;
o mieszkalnym charakterze budynków objętych Przedsięwzięciem deweloperskim świadczy ponadto fakt, że przedmiotowe budynki nie będą spełniać wymogów dotyczących budynków zbiorowego zamieszkania, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 sierpnia 2004 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie. Budynki objęte budową przez Spółkę nie będą bowiem wyposażone w zespół higieniczno-sanitarny przy części ogólnodostępnej, czy też nie będzie w nich możliwości oglądania telewizji w miejscu ogólnodostępnym. W projektach budynków nie uwzględniono także pomieszczeń typowych dla hoteli czy pensjonatów takich jak wspólna jadalnia.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowe budynki spełniają definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, roboty budowlane polegające na wybudowaniu tych budynków korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT w oparciu o przepisy art. 41 ust. 12 i 12a ustawy. Wykonawca, czyli Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 8% do fakturowania robót budowlanych polegających na budowie obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi” realizowanego w oparciu o umowę z dnia 18 czerwca 2014 r. dla Inwestora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z treścią art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy np. symbole Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – w oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei – w świetle ust. 12b ww. art. 41 ustawy – do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z powołanym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 – budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków:

Budynki mieszkalne jednorodzinne – grupa 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – grupa 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania – grupa 113.

W dziale 11 PKOB, grupa 112 sklasyfikowane zostały „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach” (PKOB 1122). Jak wynika z objaśnień do klasyfikacji, klasa ta obejmuje: Budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach. Zastrzeżono przy tym jednocześnie, że klasa ta nie obejmuje:

Budynków zbiorowego zamieszkania (PKOB 1130),
Hoteli (1211),
Schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).

Natomiast dział 12 PKOB obejmuje:

hotele i budynki zakwaterowania turystycznego – grupa 121,
budynki biurowe – grupa 122,
budynki handlowo-usługowe – grupa 123,
budynki transportu i łączności – grupa 124,
budynki przemysłowe i magazynowe – grupa 125,
ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej – grupa 126,
pozostałe budynki niemieszkalne – grupa 127.

Klasa 1211 – Budynki hoteli, obejmuje z kolei m.in. hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze – zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków. Po drugie – budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

I tak, np. przez budowę – zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) – należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z uregulowań zawartych w ww. ustawie Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 ww. ustawy).

Z powołanej wyżej definicji budynku wynika, że ze stawki preferencyjnej korzysta wyłącznie dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa budynków rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Obniżona stawka podatku nie obejmuje więc innych elementów infrastruktury budowlanej.

Mając na uwadze powyższe – należy zauważyć, że jedynie sieci znajdujące się wewnątrz budynku (w jego bryle) są elementem tego budynku. Natomiast zewnętrzne (względem budynku) sieci rozprowadzające wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków, a także drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę oraz oświetlenie zewnętrzne zalicza się do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, stawkę w wysokości 7% VAT stosowało się m.in. w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Ustawodawca nie zrezygnował z posługiwania się w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług pojęciem infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, gdyż art. 146 ustawy nie został uchylony, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy. Jednakże przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki dla tego typu robót, ustała z dniem 1 stycznia 2008 r.

W myśl art. 146 ust. 2 ustawy, przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmuje:

sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

– jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2008 r. nastąpiła zmiana przepisów prawa w zakresie opodatkowania infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Zmieniono stan prawny wynikający z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w ramach którego budownictwo mieszkaniowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą podlegało opodatkowaniu obniżoną stawką w wysokości 7% VAT. Aktualnie natomiast do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się stawkę obniżoną w wysokości 8% VAT, natomiast infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu opodatkowana jest podstawową stawką podatku w wysokości 23% VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a- 106q ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca realizuje budowę obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi” dla Spółki z o.o. (Inwestor). Budowa realizowana jest na podstawie umowy o roboty budowlane w systemie generalnego wykonawstwa z dnia 18 czerwca 2014 r. Przedmiotem budowy jest zespół 3 budynków z apartamentami turystycznymi wraz z infrastrukturą towarzyszącą (dalej: przedsięwzięcie deweloperskie). Przedsięwzięcie deweloperskie podzielone będzie na dwa zadania inwestycyjne w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy deweloperskiej: Zadanie inwestycyjne nr 1 i zadanie inwestycyjne nr 2.

Zadanie inwestycyjne numer 1. składać się będzie z 2 etapów:

budynek nr 1 - Etap 1,
budynek nr 2 - Etap 2.

Zadanie inwestycyjne numer 2 obejmować będzie budynek nr 3.

Powyższa inwestycja jest realizowana w oparciu o decyzję z dnia 18 lutego 2014 r. wydaną przez Starostę, mocą której zatwierdzony został projekt budowlany i udzielono pozwolenia na budowę. Projektant w ramach projektu budowlanego zatwierdzonego przez odpowiedni organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę, przewidział następujące przeznaczenie i program użytkowy obiektu:

Powierzchnia każdego z budynków wynosić będzie 1 990,27 m². Na powierzchnię każdego z budynków w obrębie inwestycji składać się będą:

apartamenty – lokale o charakterze mieszkalnym o powierzchni 1338,98 m²,
garaż podziemny – z 14 miejscami postojowymi o powierzchni 369,27 m²,
pomieszczenia gospodarcze w piwnicy (rowerownia, sprzęt sportowy) o powierzchni 6,31 m²,
pomieszczenia porządkowe w piwnicy o powierzchni 6,63 m²,
komunikacja (holl, korytarze, klatki schodowe, windy) o powierzchni 269,08 m².

Łączna powierzchnia w 3 budynkach wynosi 5 970,81 m² z czego lokale mieszkalne stanowią 67,28% powierzchni budynków. Powierzchnia użytkowa apartamentów – lokali o charakterze mieszkalnym (wykorzystywanych do celów mieszkalnych) przekracza 50% powierzchni użytkowej każdego z budynków. Każdy z 3 budynków oznaczonych w Projekcie Zagospodarowania Terenu jako: budynki: 1, 2 i 3 ma taką samą wielkość powierzchni użytkowej mieszkalnej i niemieszkalnej oraz taką samą strukturę powierzchni. W żadnym z budynków nie będzie stołówki, wspólnej jadalni ani innych pomieszczeń i urządzeń wymaganych dla hoteli i pensjonatów (takich jak np. zespół higieniczno-sanitarny przy części ogólnodostępnej, czy możliwość oglądania telewizji w miejscu ogólnodostępnym). Budynki posiadać będą 5 kondygnacji (4 naziemne oraz 1 podziemna). Projektant w ramach inwestycji przewidział 96 apartamentów – lokali o charakterze mieszkalnym (po 32 w każdym z budynków). Zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę, ww. zespół budynków zaliczony został do kategorii obiektu XIV. Teren Przedsięwzięcia deweloperskiego zlokalizowany jest na obszarze, dla którego obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. Dla ww. terenu obowiązuje symbol Planu UZ/MTMT-2 z przeznaczeniem na budynki związane z obsługą ruchu turystycznego. W celu potwierdzenia prawidłowej klasyfikacji ww. budynków dla celów podatku VAT, w dniu 5 maja 2014 r. Inwestor zwrócił się do Urzędu Statystycznego z wnioskiem o sklasyfikowanie obiektów według PKOB. W odpowiedzi na złożony wniosek, Urząd Statystyczny w dniu 15 maja 2014 r. wydał informację klasyfikującą przedmiotowe obiekty jako mieszczące się grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1122, tj. „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Za podstawę wydania tej decyzji przyjęto założenie, że budynkiem mieszkalnym jest budynek, w którym ponad 50% powierzchni całkowitej użytkowej przeznaczone jest na cele mieszkaniowe. Usytuowane na terenie Przedsięwzięcia deweloperskiego apartamenty – lokale o charakterze mieszkalnym - będą przeznaczone na stały pobyt ludzi. Będą one w pełni samodzielne, tj. wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku, jak również będą wyposażone w przyłącza wszystkich mediów i urządzenia sanitarne. Każdy z apartamentów posiadać będzie odrębne instalacje elektryczne, sanitarne, ciepła, zimnej, ciepłej wody, gazu (kondensacyjne piece z zamkniętą komorą spalania indywidualne dla każdego apartamentu) oraz liczniki wody zimnej, ciepłej, ciepła, elektryczne umożliwiające indywidualne rozliczanie mediów. Dodatkowo każdy apartament będzie posiadał instalację dzwonkową oraz domofonową. W skład każdego z apartamentów wchodzić będą – pokój dzienny z aneksem kuchennym, przedpokój, łazienka z toaletą, a dodatkowo, apartamenty powyżej 27 m² posiadać będą jedną lub dwie sypialnie. W konsekwencji każdy z lokali funkcjonować będzie jako odrębny lokal o charakterze mieszkalnym. Zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym, powierzchnia użytkowa każdego z lokali nie będzie przekraczać 150 m². Każdy z apartamentów – lokali o charakterze mieszkalnym w momencie sprzedaży będzie wyodrębniony i będzie posiadał odrębną księgę wieczystą z ustanowionym dla niego udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. w częściach wspólnych budynku i nieruchomości gruntowej. Apartamenty przeznaczone będą na sprzedaż zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i podmiotów gospodarczych. Lokale te będą mogły być wykorzystywane przez nabywców zarówno do całorocznego zamieszkiwania, jak i wynajmu na cele mieszkaniowe na rzecz osób trzecich.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8% dla robót budowlanych związanych z budową obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi”.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów art. 41 ust. 12-12c w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, ustawodawca (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r.) przyznał prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% m.in. do budowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zaliczając jednocześnie do tego budownictwa m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku niezbędnym jest zatem określenie – wynikającego z Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych oraz faktycznego przeznaczenia – statusu obiektu budowlanego będącego przedmiotem inwestycji.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca realizuje budowę obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi”. Jak wskazał Wnioskodawca z uwagi na fakt, że powierzchnia lokali o charakterze mieszkalnym (wykorzystywanych do celów mieszkalnych) przekracza 50% powierzchni użytkowej każdego z budynków, obiekty te mieszczą się w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1122, tj. „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – przedmiotem realizowanych przez niego robót budowlanych są budynki sklasyfikowane w PKOB w grupie 112 klasa 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”, to wystawiając faktury dokumentujące wykonanie ww. robót – zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy – uprawniony jest do korzystania z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Podkreślenia wymaga, że preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie wyłącznie do robót budowlanych związanych z budową obiektu budowlanego pod nazwą „Zespół trzech budynków z apartamentami turystycznymi”. W przypadku natomiast, gdy w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego Wnioskodawca wykona również prace związane z budową infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu (zdefiniowanej w cyt. wyżej art. 146 ust. 3 ustawy), to dla tych usług nie będzie mógł stosować obniżonej stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin