Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-307/13-2/MKw
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10.04.201 r. (data wpływu 15.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług cateringowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.04.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca), w ramach prowadzonej działalności, nabywa od podmiotów zewnętrznych usługi cateringowe (dostawa posiłków na wynos). Usługi te nabywane są na potrzeby prowadzonych w siedzibie Spółki spotkań biznesowych z klientami i kontrahentami, jak również szkoleń wewnętrznych, spotkań roboczych i organizacyjnych poszczególnych departamentów, czy też innych spotkań z pracownikami, zleceniobiorcami, współpracownikami, na których poruszane są kwestie związane z prowadzeniem działalności oraz projektów realizowanych przez Spółkę.

Nabywane usługi dokumentowane są fakturami VAT wystawionymi przez dostawców usług, które w treści dotyczącej usługi oznaczone są jako usługi cateringowe.

Zakupione usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną i wywierają wpływ na funkcjonowanie prowadzonej działalności gospodarczej oraz przyczyniają się do generowania obrotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nabywaniem przez Spółkę usług cateringowych Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, zawarty w fakturach dokumentujących nabywane usługi cateringowe?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, ma ona prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, zawarty w fakturach dokumentujących nabywane usługi cateringowe, podobnie, jak przysługiwało ono do końca 2010 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W niniejszej sprawie najistotniejszą kwestią jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Zdaniem Spółki, przedmiotowy przepis nie znajduje zastosowania w sprawie objętej niniejszym wnioskiem, tj. w przypadku nabywania przez Spółkę usług cateringowych (dostawa posiłków na wynos) w ramach prowadzonej działalności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej łub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zauważyć, iż w związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług dokonaną na mocy ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. nr 226, poz. 1476), która weszła w życie 1 stycznia 2011 r., ustawodawca odstąpił od uznania kwalifikacji statystycznych za podstawowe źródło wytycznych umożliwiających identyfikację usług dla potrzeb opodatkowania VAT. Tym samym, od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług („PKWiU”) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. nr 207, poz. 1293 ze zm.). Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniu sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU. W konsekwencji, odejście od ścisłego związku ustawy i PKWiU eliminuje rozbieżności wynikające z możliwości dowolnego identyfikowania usług i towarów przez państwa członkowskie według własnych klasyfikacji statystycznych i sprzyja ich klasyfikacji na podstawie rzeczywistego, ekonomicznego charakteru. Zdaniem Spółki, nie wyłącza to jednakże możliwości ich dalszego pomocniczego zastosowania, Usługi związane z wyżywieniem na gruncie PKWiU z 2008 r. sklasyfikowane są w dziale 56, w tym „Pozostałe usługi gastronomiczne” pod symbolem PKWiU 56.29, natomiast „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)” pod symbolem PKWiU 56.21.

Powyższa klasyfikacja potwierdza, iż usługi cateringowe stanowią usługi odrębne od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym, z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zdaniem Spółki, z uwagi na brak definicji ustawowych, należy także dokonać wyraźnego rozróżnienia pomiędzy definicją usługi gastronomicznej, a definicją usługi cateringowej. Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowywanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., wydanie internetowe www.sjp.pw.pl), zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, iż catering stanowi usługę odrębną od gastronomicznej.

Ponadto należy wskazać, iż w obowiązującym od 1 lipca 2011 r. rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 2011.77.1), zdefiniowano zarówno usługi cateringowe jak i usługi restauracyjne.

I tak, w myśl art. 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Ust. 2 wskazanego przepisu stanowi, że za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Argumentów za przyjęciem powyższej interpretacji dostarcza również orzecznictwo ETS (obecnie TSUE). W wyroku w sprawie C-231/94 ETS podjął się odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności na wynos, tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył ETS, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespól cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem, należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie ETS podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków na wynos” i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności). Wyrok ten w pośredni sposób może posłużyć za argument, aby odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczanie żywności we wskazane miejsce. Poza tym, fakt że PKWiU nie rozstrzyga o charakterze czynności nie oznacza, że nie można się nią posługiwać pomocniczo. A skoro klasyfikuje ona nadal odmiennie usługi gastronomiczne i catering, to nadal można twierdzić, że są to różne czynności.

Ponadto, zdaniem Spółki pozbawienie uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem usług cateringowych stanowiłoby naruszenie zasady stałości (klauzula standstill). Zgodnie z jej treścią państwa członkowskie obowiązuje zakaz wprowadzania nowych ograniczeń prawa do odliczenia bez uzgodnienia tego i uzyskania zgody Komitetu Rady UE. Przyjęcie zatem stanowiska o objęciu zakazem odliczania podatku naliczonego przy nabywania usług gastronomicznych także cateringu prowadziłoby tym samym do interpretacji przepisów niezgodnej z przepisami unijnymi.

Powyższe stanowisko znajduje szerokie potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, zarówno przed, jak i po ww. nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług. W interpretacji z dnia 17 stycznia 2011 r. (nr ITPP1/443-1032/10/JJ), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych W przepisie art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne Tym samym ze względu na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 25 września 2012 roku (ITPP1/443-806/12/KM).

Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 kwietnia 2011 r. (IPPP1/443-556/112/AW) stwierdził, że przepis art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje, że obniżenie podatku należnego o naliczony jest wyłączone w sytuacji nabycia przez podatnika usług gastronomicznych. Jeżeli zaś podatnik nabywa usługi, które sklasyfikowane są jako „usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)” (PKWiU 56.21.19.0), a nie usługi gastronomiczne (PKWiU 56.10.11.0), to prawo do obniżenia istnieje. Zauważył również, że ustawa nie definiuje ani usług gastronomicznych ani usług cateringowych i że należy rozważyć, czy catering różni się od usług gastronomicznych czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z dnia 31 sierpnia 2011 r. (nr IPPPI-443-896/11-2/MP) czy z dnia 2 czerwca 2011 r (nr IPPP1/443 349/11-4/AP).

Ponadto, stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Spółki zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 maja 2012 r. (nr IPPP3/443-357/12-2/MK), który stwierdził w analogicznym stanie faktycznym, jak objętym niniejszym wnioskiem, nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, a zatem w świetle przywołanych przepisów prawa podatkowego wnioskodawca nabywając usługi wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych spełnia przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług cateringowych.

Stanowisko potwierdzające możliwość odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług cateringowych ponoszonych w związku z negocjacjami dotyczącymi sprzedaży produktów, ze względu na fakt, iż poniesione przez spółkę wydatki służą do wykonywania czynności podatkowych podatkiem od towarów i usług, w braku innych przesłanek wyłączających to prawo, o których mowa w art. 88 ustawy, zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 15 marca 2012 r. (IPTPP2/443-858/11-5/JN).

Jak wskazano powyżej, wszystkie nabywane przez Spółkę usługi służą działalności opodatkowanej oraz są nabywane na potrzeby prowadzonych w siedzibie Spółki szkoleń wewnętrznych, spotkań roboczych poszczególnych działów, czy innych spotkań z pracownikami, zleceniobiorcami, współpracownikami, czy kontrahentami, na których omawiane są kwestie związane z prowadzeniem działalności przez Spółkę.

Tym samym, w świetle przywołanych powyżej przepisów prawa podatkowego oraz w kontekście przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż przesłanki uprawniające Spółkę do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług cateringowych są spełnione: nabywane usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy. W konsekwencji, Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych, zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższy przepis stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika (wykonywaną przez podatnika działalnością opodatkowaną).

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności, nabywa od podmiotów zewnętrznych usługi cateringowe (dostawę posiłków na wynos). Usługi te nabywane są na potrzeby prowadzonych w siedzibie Spółki spotkań biznesowych z klientami i kontrahentami, jak również szkoleń wewnętrznych, spotkań roboczych i organizacyjnych poszczególnych departamentów, czy tez innych spotkań z pracownikami, zleceniobiorcami, współpracownikami, na których poruszane są kwestie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz projektów realizowanych przez Spółkę. Nabywane usługi dokumentowane są fakturami wystawionymi przez dostawców usług, które w treści dotyczącej usługi oznaczone są jako usługi cateringowe. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a nabywane usługi cateringowe mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów usług. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionych usług cateringowych.

Ustawa o VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług cateringowych. Należy zatem rozważyć, czy catering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby Spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku języka polskiego PWN, zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Problem w określeniu usług gastronomicznych i cateringowych dostrzegł również ustawodawca europejski. W rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, przyjęto definicję określającą te usługi. I tak, zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której musza przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust.1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających (art. 6 ust. 2 rozporządzenia).

Stosownie do art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Fakt, że PKWiU nie rozstrzyga już o charakterze czynności nie oznacza, że nie można się nią posługiwać pomocniczo. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 („Usługi związane z wyżywieniem”) sklasyfikował pod symbolem:

• PKWiU 56.1 „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych”,
  
• PKWiU 56.2 „Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne”, przy czym, pod symbolem PKWiU 56.21 sklasyfikowano „Usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering), natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 „Pozostałe usługi gastronomiczne”.
  
  
  

Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywaniem usług cateringowych. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z tego prawa jest związek nabywanych usług z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz – w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.