INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.) – uzupełnionym pismami z dnia: 22 stycznia 2013 roku (data wpływu), 9 kwietnia 2013 r., 15 kwietnia 2013 r. -o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismami z dnia 22 stycznia 2013 roku (data wpływu), 9 kwietnia 2013 r., 15 kwietnia 2013 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest emerytką, nie prowadzi działalności gospodarczej Jest właścicielką domku letniskowego (we wspólności majątkowej małżeńskiej). Zostało złożone oświadczenie o płaceniu podatku tylko przez Wnioskodawczynię. Domek jest wynajmowany w okresie od maja do sierpnia, krótkoterminowo - od 2 do 10 dób. Maksymalnie domek wynajmuje 6 osobom. Wnioskodawczyni zapłaciła w 2011 i 2012 roku podatek zryczałtowany od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 17% zgodnie z zaleceniem Urzędu Skarbowego. W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w latach podatkowych 2011 i 2012 współmałżonek pracował na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony i uzyskał przychód, który został opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni ani jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej, pozostają we wspólności majątkowej. Co roku składane jest oświadczenie, iż dochody z najmu Wnioskodawczyni rozlicza podatkiem zryczałtowanym. Wskazano również, iż przez cały rok podatkowy 2011 i 2012 Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim i między małżonkami istniała wspólność majątkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jeśli płacę podatek zryczałtowany od najmu mogę rozliczać się wspólnie z małżonkiem...

Zdaniem Wnioskodawczyni, za lata podatkowe 2011 i 2012 może dokonać wspólnego rocznego rozliczenia podatkowego wraz z małżonkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, od osiąganych przez nich dochodów. Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany powyżej przepis stanowi: małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany. Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie. Z treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W konsekwencji już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, m.in. zryczałtowanym podatkiem dochodowym, stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków.

Jeżeli więc któryś z małżonków opodatkowany jest w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub kartą podatkową, nie mogą oni rozliczać się wspólnie. Dla braku możliwości wspólnego opodatkowania nie jest konieczne osiąganie jakichkolwiek przychodów opodatkowanych na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wystarczy, że jeden ze współmałżonków wybrał tę formę opodatkowania.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w 2011 i 2012 roku Wnioskodawczyni opłacała 17% zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych od przychodów uzyskanych z tytułu najmu domku letniskowego, jako od przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej określonego w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 roku.

Mając to na uwadze należy stwierdzić, że nie może Pani skorzystać z możliwości wspólnego opodatkowania małżonków za 2011 i 2012 rok, gdyż była Pani osobą, do której miały zastosowanie przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Fakt podlegania regulacjom zawartym w tej ustawie ma bowiem decydujące znaczenie dla braku możliwości skorzystania ze wspólnego opodatkowania małżonków.

Wskazać należy, iż złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.