Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-866/14-2/RR
z 24 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo - księgowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo - księgowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów, uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Strona nie jest wpisana (i nie zamierza uzyskiwać wpisu) na listę doradców podatkowych, ani na listy innych zawodów, uprawniających do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w przepisie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą - biuro rachunkowe (PKD 69.20.Z), na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej od dnia 20 marca 2003 r.

Zainteresowana jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 23 grudnia 2008 r. w związku z utratą prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług po przekroczeniu obrotów w wysokości 50 000 zł. W latach 2011, 2012, 2013 obroty Wnioskodawczyni nie przekroczyły kwoty 150 000 zł.

W ramach prowadzonej działalności Strona świadczy na rzecz przedsiębiorców oraz osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami odpłatne usługi w zakresie:

• prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ksiąg handlowych,
  

• prowadzenia rejestrów sprzedaży i zakupów VAT (oraz przygotowywania na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług),
  

• obliczania, rozliczania zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzania stosownych informacji, deklaracji podatkowych,
  

• sporządzania, podpisywania podpisem elektronicznym oraz składania zeznań podatkowych, deklaracji, informacji w imieniu klientów do urzędów skarbowych – w postaci elektronicznej,
  

• obliczania, rozliczania składaczek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywania stosownych deklaracji/raportów do ZUS, oraz ich podpisywanie i wysyłanie do ZUS
  

• prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia,
  

• sporządzania list płac i prowadzenia indywidualnych kart przychodów pracowników.
  
  
  

Usługi w przedstawionym zakresie Wnioskodawczyni wykonuje wyłącznie w oparciu o dane wynikające z dokumentów dostarczanych przez klientów oraz w oparciu o informacje udzielane przez klientów. Jednocześnie, Strona nie świadczy i nie będzie świadczyć na rzecz klientów usług doradztwa podatkowego, usług doradztwa prawnego ani żadnych innych usług wyszczególnionych w przepisie art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Podpisywanie przez Wnioskodawczynię zeznań, deklaracji i informacji w imieniu klientów nie jest dokonywane w ramach odrębnego zlecenia i stanowi wyłącznie jeden z elementów kompleksowej usługi - usługowego prowadzenia ksiąg podatkowych, sporządzania deklaracji VAT (na podstawie prowadzonych rejestrów VAT) i ZUS, a sama czynność sporządzenia deklaracji jest de facto wewnętrzną operacją oprogramowania księgowego, polegającą na automatycznym przeniesieniu danych zawartych w prowadzonych przez podatnika rejestrach do odpowiednich formularzy deklaracji i informacji podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni, świadcząc na podstawie uprawnień wynikających z posiadania certyfikatu księgowego usługi w zakresie opisanym w stanie faktycznym, które obejmować będą między innymi czynności polegające na: prowadzeniu, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych, sporządzaniu, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych, ich podpisywania za pomocą podpisu elektronicznego oraz wysyłanie w formie elektronicznej, będzie mogła skorzystać od 1 stycznia 2015 r., ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy VAT przy założeniu, że wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawczyni, w roku podatkowym 2014, tj. poprzedzającym rok, w którym Strona zamierza skorzystać ze zwolnienia, nie przekroczy kwoty 150 000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, w tym zwłaszcza uwzględniając zakres i rodzaj świadczonych usług, Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać od 1 stycznia 2015 r., ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przy założeniu, że wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawczyni, w roku podatkowym 2014 tj. poprzedzającym rok, w którym zamierza skorzystać ze zwolnienia, nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Uzasadniając, zgodnie z treścią przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, między innymi, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług należy z kolei rozumieć, w świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy. Jednocześnie, przepis art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza zwolnienie z opodatkowania podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł; do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy, zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 113 ust. 1 nie stosuje się m.in. w odniesieniu do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa. Działając w oparciu o delegację ustawową zawartą w przepisie art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, gdzie w § 27 określono listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W poz. 37 wspomnianego załącznika wymieniono „doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”.

Zestawienie treści powołanych powyżej przepisów oraz analiza pozostałych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług prowadzą do wniosku, że przedmiotowa ustawa nie zawiera definicji pojęcia usług doradczych. Definicji takiej nie zawierają również pozostałe akty prawa podatkowego. W takiej sytuacji, zgodnie z ogólnymi regułami wykładni, w pierwszej kolejności należy odwołać się do wykładni językowej i ustalić znaczenie tego terminu w oparciu o reguły języka polskiego. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN (Warszawa, 1994 r.) „doradzać” oznacza „udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Uznać zatem należy, ze doradztwo podatkowe to udzielanie porad, wskazywanie sposobu postępowania w sprawach z zakresu obowiązków podatkowych oraz innych należności o charakterze publicznoprawnym. Na takie rozumienie pojęcia wskazuje również treść przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy i dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, zgodnie z którym w zakres czynności doradztwa podatkowego wchodzi „udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami”. Dla porządku należy dodać, że zgodnie z treścią powołanego przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, w zakres czynności doradztwa podatkowego wchodzi również prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie a także sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie. Jednakże zestawienie treści powołanego przepisu oraz przepisu art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, prowadzi do wniosku, ze intencją ustawodawcy przy redagowaniu treści przepisu art. 2 ust. 1 było de facto wskazanie zakresu czynności, do wykonywania których uprawnieni są doradcy podatkowi oraz inne osoby uprawnione do wykonywania czynności doradztwa podatkowego.

Co więcej, analiza treści przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazuje, że aby dane czynności można było uznać za doradztwo podatkowe muszą one mieścić się w zakresie czynności wskazanych w omawianym artykule, „a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych” (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12). Teza powyżej sformułowana znajduje również oparcie w treści przepisu art. 76a ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, zgodnie z którym przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, są również uprawnieni do prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania im pomocy w tym zakresie oraz do sporządzania, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania im pomocy w tym zakresie. Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 76a ust. 4 ustawy o rachunkowości, działalność w zakresie powyżej wskazanym prowadzić mogą osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Jak zatem wynika z zestawienia treści powołanych powyżej przepisów, osoby posiadające certyfikat księgowy uprawnione są do prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania im pomocy w tym zakresie oraz do sporządzania, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania im pomocy w tym zakresie, z wyłączeniem świadczenia usług w zakresie doradztwa podatkowego i innych usług doradczych, zastrzeżonych do wyłącznej kompetencji osób wykonujących zawody regulowane. Brak jest również podstaw prawnych do uznania czynności usługowego prowadzenia ksiąg za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, ten bowiem wskazuje wyłącznie kategorie czynności, do wykonywania których uprawnieni są doradcy podatkowi oraz podmioty z nimi zrównane. Wśród tych ostatnich ustawa nie wymienia osób posiadających certyfikat księgowy.

Podsumowując powyższe uwagi, w ocenie Wnioskodawczyni - o możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w przepisie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT nie przesądza treść przepisów ustawy o doradztwie podatkowym, a wyłącznie okoliczność, czy podatnik faktycznie świadczy usługi doradcze na rzecz swoich klientów. Z kolei samych usług księgowych, nawet złożonych, w świetle przytoczonych regulacji i definicji terminu „doradztwo” nie sposób uznać za usługi doradcze, bowiem ich istota polega na prawidłowej kwalifikacji dokumentów księgowych, wygenerowaniu w oparciu o ich treść wymaganych prawem rejestrów i ewidencji oraz sporządzeniu, w oparciu o zgromadzone w nich dane, odpowiednich deklaracji, informacji i zeznań podatkowych. Czynności te nie wiążą się zatem z doradzaniem i wskazywaniem klientom określonego sposobu postępowania, co stanowi istotę czynności doradczych.

Czynnością doradczą nie jest również podpisywanie w imieniu klienta zeznań, informacji i deklaracji podatkowych oraz ZUS ani udzielanie organom skarbowym wyjaśnień i informacji dotyczących ewidencji i rejestrów prowadzonych przez podatnika na rzecz klientów.

Odnosząc powyższe uwagi do stanu faktycznego opisanego we wniosku, zdaniem Wnioskodawczyni będzie ona uprawniona do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT pod warunkiem, że wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawczyni, w roku podatkowym 2014 tj. poprzedzającym rok, w którym Strona zamierza skorzystać ze zwolnienia, nie przekroczy kwoty 150 000 zł a świadczone przez Zainteresowaną na rzecz klientów usługi będą polegać na usługowym prowadzeniu ksiąg podatkowych (w zakresie wskazanym w opisie stanu faktycznego wniosku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

Dlatego też wskazać należy, że usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni, należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, stwierdzić należy, że termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzić”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
   
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.
   
   

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
   
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Na podstawie przytoczonych wyżej definicji nie można stwierdzić, by działania Wnioskodawczyni miały charakter usług doradczych.

Jak wynika z opisu sprawy, Strona posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów, uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą - biuro rachunkowe (PKD 69.20.Z). Zainteresowana jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 23 grudnia 2008 r. Wnioskodawczyni wykonuje świadczone usługi wyłącznie na podstawie danych wynikających z dokumentów i informacji udzielanych przez klientów. Jednocześnie, Strona nie świadczy i nie będzie świadczyć na rzecz klientów usług doradztwa podatkowego, usług doradztwa prawnego. Podpisywanie przez Wnioskodawczynię zeznań, deklaracji i informacji w imieniu klientów nie jest dokonywane w ramach odrębnego zlecenia i stanowi wyłącznie jeden z elementów kompleksowej usługi - usługowego prowadzenia ksiąg podatkowych, sporządzania deklaracji VAT (na podstawie prowadzonych rejestrów VAT) i ZUS.

W związku z powyższymi okolicznościami sprawy w odniesieniu do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawczynię usług rachunkowo-księgowych w ramach prowadzonego biura rachunkowego i na podstawie certyfikatu księgowego, których elementem jest m.in. prowadzenie ksiąg przychodów i rozchodów, sporządzanie niezbędnych deklaracji, a brak jest czynności w zakresie doradztwa podatkowego, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż nie można czynności przez nią wykonywanych uznać za świadczenie usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Wyjaśnić również należy, że podpisywania za pomocą podpisu elektronicznego oraz wysyłania w formie elektronicznej zeznań i deklaracji podatkowych, nie można uznać za czynność doradztwa podatkowego, o ile ta czynność nie będzie realizowane w ramach odrębnego zlecenia, lecz stanowić będzie element kompleksowej obsługi klienta w zakresie świadczonych przez biuro rachunkowe Wnioskodawczyni usług rachunkowo-ksiegowych. Wnioskodawczyni jest podmiotem posiadającym certyfikat księgowy, który zgodnie z ww. art. 76a ust. 2 ustawy o rachunkowości ma uprawnienia m.in. do sporządzania, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych, nie posiada natomiast uprawnień doradcy podatkowego, stąd też - w przypadku podpisywania e-deklaracji bezpiecznym podpisem elektronicznym, które to deklaracje będą jednym z elementów świadczonych przez Wnioskodawczynię kompleksowych usług księgowych - zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

W związku z powyższymi okolicznościami, skoro w omawianej sprawie Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – biura rachunkowego nie będzie wykonywać jakichkolwiek czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług a wartość sprzedaży w 2014 roku nie przekroczy kwoty 150.000 zł, wówczas od dnia 1 stycznia 2015 roku, Wnioskodawczyni w ramach świadczonych usług będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z art. 113 ust. 11 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni tut. Organ uznał je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.