Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-327/12/AB
z 11 czerwca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-327/12/AB
Data
2012.06.11



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku


Słowa kluczowe
odliczenia od podatku
podatek naliczony
pojazdy specjalne


Istota interpretacji
prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz)



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2012r. (data wpływu 4 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 1 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2012r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 1 czerwca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 25 maja 2012r. znak IBPP2/443-327/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zakupić samochód, który w dowodzie rejestracyjnym będzie miał wpis: rodzaj pojazdu samochód specjalny, przeznaczenie bankowóz. Przedmiotem nabycia będzie pojazd specjalny - bankowóz typu C, który będzie spełniał wymagania techniczne określone w załączniku nr 3, nr 4 i nr 5 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). W dowodzie rejestracyjnym nabytego pojazdu w pozycji rodzaj pojazdu będzie wpis, iż jest to pojazd samochód specjalny, bankowóz. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest detaliczny i hurtowy handel artykułami przemysłowymi. Spółka prowadzi detaliczny i hurtowy obrót towarami przemysłowymi. Handel odbywa się na terenie kraju jak i zagranicy. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka realizuje obrót gotówkowy, przewozi utarg kasowy jak i pieniądze na wypłaty. Nabyty samochód będzie służył nie tylko do przewożenia wartości pieniężnych ale również do innych celów między innymi do transportu towarów handlowych. Nabyty pojazd będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości od zakupu samochodu specjalnego "bankowóz" typu C oraz podatku VAT w pełnej wysokości od paliwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010r. w sprawie wymagań jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. nr 166, poz. 1128), oraz w związku z ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. nr 247, poz. 1652) możliwe jest odliczenie podatku VAT od zakupu i eksploatacji pojazdu specjalnego tj. bankowozu typu C. Zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest odliczenie podatku VAT od zakupu samochodu w pełnej wysokości oraz od zakupu paliwa również w pełnej wysokości ponieważ jest to samochód o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. nr 247 poz. 1652). W objaśnieniach do ww. ustawy wskazano, że wykaz dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określane dla przeznaczeń tych pojazdów zawartych w odrębnych przepisach. W decyzji indywidualnej sygnatura IPPP1-443-51/08-2/RK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podaje, iż tymi przepisami jest ustawa z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym Dz. U. z 2005 r. nr 106 poz. 908 ze zmianami oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie. W art. 2 pkt 35 tej ustawy zapisano iż, użyte w ustawie określenia oznaczają pojazd specjalny w tym pojazd specjalny bankowóz typu C samochód będzie zarejestrowany zgodnie z przeznaczeniem pojazdu jako bankowóz. Należy również zauważyć, iż rejestracja pojazdu na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym ma charakter decyzji administracyjnej, a zatem jest wiążąca dla wszystkich uczestników obrotu prawnego w tym również organów podatkowych.

Reasumując: skoro w dowodzie rejestarcyjnym samochodu, będzie odpowiedni wpis klasyfikacji umożliwiającej określenie, że ten samochód jest samochodem specjalnym o przeznaczeniu "bankowóz" - spółka będzie mogła skorzystać z prawa odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości, zarówno od zakupu samochodu jak także od zakupu paliwa dla tego samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) – zwanej dalej ustawą nowelizującą - w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

  1. Agregat elektryczny/spawalniczy
  2. Bankowóz
  3. Do prac wiertniczych
  4. Koparka, koparkospycharka
  5. Ładowarka
  6. Do oczyszczania dróg
  7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
  8. Pomoc drogowa
  9. Do zimowego utrzymania dróg
  10. Żuraw samochodowy
  11. Pogrzebowy

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach.

Stosownie do art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenie z dnia 7 września 2010r. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) – dalej rozporządzenie – bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 rozporządzenia wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

  1. załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
  2. załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
  3. załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.

Według załącznika nr 5 do rozporządzenia („Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C”):

  1. Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:
    1. pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy „D” w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
    2. immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej "dyrektywą 74/61/EWG", lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej "regulaminem nr 116 EKG ONZ";
    3. modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
      1. funkcję „panika” włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
      2. rezerwowe zasilanie,
      3. dodatkową syrenę alarmową,
      4. czujniki ochrony wnętrza,
      5. blokadę pracy silnika,
      6. tryb serwisowy,
      7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
    4. monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
    5. system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
      1. położeniu i prędkości pojazdu,
      2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
      3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
      4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
    6. oświetlenie przedziału z pojemnikami.
  2. Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.
  3. Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).
  4. W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza zakupić bankowóz typu C, który będzie spełniał wymagania techniczne określone w załączniku nr 3, nr 4 i nr 5 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dowodzie rejestracyjnym samochód będzie miał wpis pojazd specjalny - bankowóz. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest detaliczny i hurtowy handel artykułami przemysłowymi. Spółka prowadzi detaliczny i hurtowy obrót towarami przemysłowymi. Handel odbywa się na terenie kraju jak i zagranicy. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka realizuje obrót gotówkowy, przewozi utarg kasowy jak i pieniądze na wypłaty. Nabyty samochód będzie służył nie tylko do przewożenia wartości pieniężnych, ale również do innych celów między innymi do transportu towarów handlowych. Nabyty pojazd będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy z tytuł nabycia pojazdu specjalnego w postaci bankowozu typu C nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jego nabycie, jak również prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do jego napędu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z nabyciem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony z faktury dokumentującej nabycie samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystanie bankowozu do świadczenia usług przewozu utargu. Nie jest natomiast – w ocenie tut. organu – taką działalnością prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej jest detalicznym i hurtowym handlu artykułami przemysłowymi, z którym wiąże się przewożenie m.in. utargu kasowego jak i pieniędzy na wypłaty, ale również do innych celów między innymi do transportu towarów handlowych. Do odliczenia podatku naliczonego nie uprawnia tym bardziej, jak argumentuje Wnioskodawca, sam wpis w dowodzie rejestracyjnym samochodu, że ten samochód jest samochodem specjalnym o przeznaczeniu „bankowóz”.

Reasumując należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany w działalności, w której jest konieczny, sam fakt jego nabycia nie będzie Wnioskodawcy uprawniał do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie. Prawo to będzie przysługiwało w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego określonej w fakturze, nie więcej niż 6.000 zł, o ile nie znajdą zastosowania okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie będzie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego pojazdu.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300, Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj