Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-243/14/AŻ
z 23 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2014 r. (data wpływu do Biura – 29 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów pożyczek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) otrzymuje od podmiotu z grupy kapitałowej (dalej: pożyczkodawca) krótkoterminową oprocentowaną pożyczkę. W przyszłości Wnioskodawca może otrzymywać od pożyczkodawcy również kolejne pożyczki.

Pożyczkodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej, ani też stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca ma siedzibę działalności gospodarczej i jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Wnioskodawca otrzymał od pożyczkodawcy oświadczenie, że udzielanie pożyczek pozostaje w związku, oraz wspiera korporacyjny i biznesowy cel pożyczkodawcy w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca wypłaca odsetki należne pożyczkodawcy w związku z udzielonymi pożyczkami, zgodnie z ustalonymi przez strony terminami, na podstawie faktur wystawianych przez pożyczkodawcę.

Proces podpisywania umów pożyczek przez Wnioskodawcę i pożyczkodawcę odbywa się we wskazany poniżej sposób.

Umowy pożyczek sporządzane są w Niemczech, tam też są podpisywane przez osoby upoważnione do reprezentowania pożyczkodawcy. Następnie oryginały umów są przesyłane do Polski, do siedziby Wnioskodawcy, gdzie są podpisywane przez osoby upoważnione do reprezentowania Wnioskodawcy (co do zasady przez członków zarządu Wnioskodawcy). Podpisane przez obie strony umowy są odsyłane (jeden egzemplarz każdej umowy) do pożyczkodawcy.

Zgodnie z postanowieniami umów, podlegają one prawu niemieckiemu. Natomiast w świetle polskich przepisów prawa cywilnego, zdaniem Wnioskodawcy, umowy są zawierane na terytorium Niemiec (art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego).

Środki pieniężne, będące przedmiotem umów pożyczek znajdują się w momencie procesu zawierania powyższych umów na rachunku bankowym pożyczkodawcy na terytorium Niemiec. Najwcześniej w dacie wskazanej w umowie następuje transfer tych środków ze znajdującego się na terytorium Niemiec rachunku bankowego pożyczkodawcy na rachunek bankowy Wnioskodawcy na terytorium Polski.

Wnioskodawca od spółki niemieckiej otrzymał oświadczenie (w języku angielskim przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego), następującej treści:

„Pożyczkodawca X z Niemiec potwierdza, że kredyty udzielone, oraz kredyty, które zostały udzielone Wnioskodawcy, spółce należącej pośrednio do pożyczkodawcy X, są związane z celami korporacyjnymi i biznesowymi pożyczkodawcy X oraz stanowią wsparcie celów korporacyjnych i biznesowych pożyczkodawcy X w ramach działalności gospodarczej pożyczkodawcy X.”

Można zatem przyjąć, że pożyczkodawca prowadzi działalność w zakresie udzielania pożyczek.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że pożyczkodawca w poprzednim roku zawierał już umowy pożyczki ze spółką z grupy kapitałowej – Z. S.A.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z obowiązkiem rozpoznania przez Spółkę importu usług z tytułu wypłaty odsetek od udzielonych przez pożyczkodawcę pożyczek, umowy pożyczki zawarte z pożyczkodawcą nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z obowiązkiem rozpoznania importu usług przez Spółkę z tytułu wypłaty odsetek od udzielonych przez pożyczkodawcę pożyczek, umowy pożyczki zawarte z pożyczkodawcą nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Jednocześnie w art. 2 pkt 4 ww. ustawy wymieniono czynności, które nie podlegają temu podatkowi. Są to m.in. czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług (z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w przypadku umów pożyczek).
   
   

Wnioskodawca powinien rozpoznać import usług zwolnionych od VAT w związku z wypłatą odsetek od udzielonych mu przez pożyczkodawcę pożyczek. Zatem w świetle przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest on stroną, która w związku z dokonaniem czynności cywilnoprawnej (zawarciem umowy pożyczki), jest podmiotem zwolnionym od VAT.

W konsekwencji, na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki zawarte z pożyczkodawcą nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Przy czym zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Pod pojęciem rzeczy ujętym w ww. przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Jeżeli natomiast pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale umowę podpisano poza granicami kraju i pieniądze znajdują się za granicą, to czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymuje od podmiotu z grupy kapitałowej krótkoterminową oprocentowaną pożyczkę. W przyszłości Wnioskodawca może otrzymywać od pożyczkodawcy również kolejne pożyczki. Pożyczkodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej, ani też stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca ma siedzibę działalności gospodarczej i jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Umowy pożyczek sporządzane są w Niemczech, tam też są podpisywane przez osoby upoważnione do reprezentowania pożyczkodawcy. Następnie oryginały umów są przesyłane do Polski, do siedziby Wnioskodawcy, gdzie są podpisywane przez osoby upoważnione do reprezentowania Wnioskodawcy (co do zasady przez członków zarządu Wnioskodawcy). Podpisane przez obie strony umowy są odsyłane (jeden egzemplarz każdej umowy) do pożyczkodawcy. Zgodnie z postanowieniami umów, podlegają one prawu niemieckiemu. Natomiast w świetle polskich przepisów prawa cywilnego, zdaniem Wnioskodawcy, umowy są zawierane na terytorium Niemiec (art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego). Środki pieniężne, będące przedmiotem umów pożyczek znajdują się w momencie procesu zawierania powyższych umów na rachunku bankowym pożyczkodawcy na terytorium Niemiec.

W związku z powyższym, jeżeli opisane we wniosku umowy pożyczki istotnie – jak twierdzi Wnioskodawca – będą zawierane na terytorium Niemiec i środki pieniężne, będące przedmiotem umów pożyczki będą znajdować się, w momencie procesu zawierania powyższych umów, poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. na rachunku bankowym pożyczkodawcy na terytorium Niemiec), to umowy te – zgodnie z uregulowaniami art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie bezprzedmiotowym stała się analiza przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazanego przez Wnioskodawcę.

Niemniej wskazać należy, że nawet gdyby ww. warunek określony w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wyłączał z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych wskazanych umów, to i tak na mocy art. 2 pkt 4 cyt. ustawy umowy te nie podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z ostatnio przywołanym przepisem nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Zatem na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli wskazana czynność podlega regulacji ustawy o podatku od towarów i usług; jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług − to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższej argumentacji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.