Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-580/14/PK
z 7 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów w związku z prawomocnym wyrokiem NSA sygn. akt I FSK 1129/13 z 5 czerwca 2014 r. uchylającym indywidualną interpretację z 16 marca 2012 r. znak IBPP3/443-1323/11/PK doręczonym Organowi 29 października 2014 r. stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2011r. (data złożenia 23 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych.

W dniu 16 marca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretacją znak: IBPP3/443-1322/11/PK uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na ww. pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a następnie złożył skargę z dnia 24 maja 2012 r., żądając uchylenia zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

WSA w Gliwicach orzeczeniem z 11 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1155/12 oddalił skargę. Na ww. orzeczenie Wnioskodawca złożył skargę kasacyjną. NSA w Warszawie wyrokiem z 5 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 1129/13 uchylił zaskarżony wyrok i uchylił zaskarżoną interpretację.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu i eksportu węgla (CN 2701) i koksu (CN 2704).

W ramach prowadzonej działalności w powyżej wskazanym zakresie Wnioskodawca sprzedaje (będzie sprzedawać) na terytorium kraju węgiel i koks m.in. pośredniczącym podmiotom węglowym (którzy będą posiadać pisemne potwierdzenie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy) oraz podmiotom zużywającym węgiel i koks dla celów określonych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj.:

• wykorzystującym wyroby węglowe w procesie produkcji energii elektrycznej;
• wykorzystującym wyroby węglowe w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
• gospodarstwa domowe,
• organy administracji publicznej,
• jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
• podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1891r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.),
• żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016),
• podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092),
• jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.),
• organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
• wykorzystującym wyroby węglowe do przewozu towarów i pasażerów koleją;
• wykorzystującym wyroby węglowe do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
• wykorzystującym wyroby węglowe w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
• wykorzystującym wyroby węglowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
• zakładom energochłonnym do celów opałowych;
• podmiotom gospodarczym, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
  
  

Po dniu 1 stycznia 2012r. Wnioskodawca będzie także dokonywał, poza sprzedażą na rzecz powyższych podmiotów:

• sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz innych pośredniczących podmiotów węglowych;
• dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów węglowych;
• eksportu wyrobów węglowych.
  
  

Dodatkowo, Wnioskodawca:

• pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;
• będzie posiadał, pisemne potwierdzenie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;
• dołączy każdorazowo do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, przy czym możliwe jest, iż dołączony dokument dostawy nie zostanie zwrócony do Wnioskodawcy.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy warunek stosowania zwolnienia z art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, o jakim mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 zostanie spełniony, jeśli do przemieszczanych wyrobów dołączony zostanie dokument dostawy a dokument dostawy nie będzie potwierdzony przez odbiorcę, czy też nie powróci (potwierdzony bądź niepotwierdzony przez odbiorcę) do Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie art. 163 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, od dnia 2 stycznia 2012r. wygasa zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt la ustawy o podatku akcyzowym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy określane są, jako wyroby węglowe.

Ustawa o podatku akcyzowym została znowelizowana ustawą z dnia 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. nr 205, poz. 1208), a zatem od wejścia w życie wspomnianej nowelizacji w stosunku do wyrobów węglowych obowiązywać będzie szczególny reżim opodatkowania akcyzą określony m.in. w art. 9a ustawy o podatku akcyzowym.

I tak, zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju, nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych, dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych, import wyrobów węglowych, eksport wyrobów węglowych, użycie zwolnionych wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie niezgodnie z tym przeznaczeniem, użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary a także powstanie ubytków wyrobów węglowych. Natomiast zgodnie art. 21 ust. 5 tiret czwarte Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dalej „Dyrektywa Energetyczna”) „dla celów stosowania art. 5 i 6 dyrektywy 92712/EWG, węgiel, koks i węgiel brunatny podlegają podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez spółki, które muszą być w tym celu zarejestrowane przez odpowiednie władze. Władze te mogą zezwolić producentowi, podmiotowi gospodarczemu, importerowi lub przedstawicielowi fiskalnemu na przejęcie zobowiązań podatkowych nałożonych na zarejestrowaną spółkę. Podatek jest nakładany i pobierany zgodnie z procedurami ustanowionymi w każdym Państwie Członkowskim”.

W ten sposób ustawodawca unijny wprowadził zasadę, zgodnie z którą akcyza od węgla, koksu i węgla brunatnego powinna być należna dopiero na ostatnim etapie obrotu gospodarczego. Taki sposób opodatkowania wyrobów węglowych pozwala także na stosowanie zwolnień od akcyzy, które w większości przypadków są adresowane do podmiotów wykorzystujących wyroby akcyzowe jako ostateczni ich konsumenci.

Teza ta znalazła potwierdzenie w uzasadnieniu zmian do ustawy akcyzowej przygotowane przez Ministerstwo Finansów (http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/podatek_akcyzowy/ projekty_bip /uzasadnienie.pdf).

Zgodnie z uzasadnieniem „konstrukcja ta [opodatkowania akcyzą - przyp. Aut.] zakłada opodatkowanie wyrobów węglowych na ostatnim etapie obrotu, kiedy wyroby te będą sprzedawane podmiotowi, który je zużyje i nie będzie korzystał z żadnego ze zwolnień ze względu na przeznaczenie wyrobów węglowych” (str. 2 uzasadnienia).

Realizacją powyższego jest katalog zwolnień, który wprowadzony zostanie w artykule 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od akcyzy m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia; dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy; nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2; import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2; eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa wyżej jest, zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy:

• pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;
• posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy,
• dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, aby dokonać sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 - 5 ustawy wymagane jest spełnienie trzech z powyższych warunków, przy czym ustawodawca nie wprowadził innych, które determinowałyby prawo do zastosowania zwolnienia.

W szczególności, przepisy ustawy o podatku akcyzowym w zakresie zwolnień dotyczących wyrobów węglowych nie uzależniają prawa do zastosowania zwolnienia z akcyzy od posiadania przez Wnioskodawcę potwierdzonego dokumentu dostawy przez odbiorcę.

Ustawodawca wprowadzając regulacje dotyczące zwolnień wyrobów węglowych w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym w sposób odmienny niż w art. 32 tej ustawy uregulował zasady zastosowania zwolnienia od akcyzy.

W szczególności art. 31a nie zawiera odpowiednika art. 32 ust. 11, zgodnie z którym odbierający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy. Przepis ten ma zastosowanie do zwolnień określonych we wskazanym art. 32 (uzależniając te zwolnienia od spełnienia m.in. warunku, o którym mowa w ust. 11) oraz innych, które w sposób wyraźny odsyłają do art. 32 ust. 11 (ma to miejsce np. w przypadku § 10 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, w którym w sposób wyraźny odesłano do art. 32 ust. 11 ustawy).

Skoro w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym, który reguluje zwolnienia wyrobów węglowych w sposób kompleksowy (por. str. 4 uzasadnienia projektu ustawy), nie ma odesłania do art. 32 ust. 11 - przepis ten nie ma zastosowania do wyrobów węglowych.

Brak jest także w przepisach prawa podatkowego, dotyczących podatku akcyzowego regulacji, które uzależniałyby prawo do zwolnienia od akcyzy czynności określonych w art. 31a ust. 1 od:

• potwierdzania przez odbiorcę dokumentu dostawy oraz
• zwrócenia przez odbiorcę dokumentu dostawy do Wnioskodawcy.
  
  

Na gruncie odmiennego reżimu opodatkowania (oraz zwolnienia z akcyzy) wyrobów węglowych powyższe czynności nie uzależniają prawa do stosowania zwolnienia o którym mowa w art. 31a ust. 1.

Bowiem, w zakresie stosowania zwolnień z art. 31a ust. 1 pkt 1 - 5 jedynym warunkiem odnoszącym się do stosowania dokumentu dostawy jest jego dołączenie go do przemieszczanych wyrobów węglowych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy warunek stosowania zwolnienia z art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, o jakim mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 zostanie spełniony, jeśli do przemieszczanych wyrobów dołączony zostanie dokument dostawy, przy czym prawo do zachowania zwolnienia zostaje zachowane nawet w sytuacji, gdy dokument dostawy nie będzie potwierdzony przez odbiorcę, czy tez nie powróci (potwierdzony bądź niepotwierdzony przez odbiorcę) do Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja jest wydana na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012r., zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Zaś w poz. 21 ww. załącznika pod kodem ex CN 2704 00 wymieniono koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyroby o kodzie CN 2701 i CN 2704 przeznaczone do celów opałowych – jak wynika z cyt. wyżej poz. 19 i 21 załącznika nr 1 do ustawy – są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Jednocześnie stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.
   
   

Przy czym zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

W ust. 2 art. 31a ustawy wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
   
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
   
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Jednocześnie zgodnie z przepisem ogólnym zawartym w art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe, a zatem i również wyroby węglowe zaliczone w myśl ustawy do wyrobów akcyzowych, jest zobowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.) wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, określono wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej wyrobami zwolnionymi.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy – w przypadku:

1. przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy,
2. importu lub eksportu przez niego wyrobów węglowych,
3. nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej przez niego wyrobów węglowych,
4. zwrotu do niego wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.
   
   

Stosownie zaś do § 2 ust. 6a ww. rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a, dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których:

1. pierwszy jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego albo dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, do których są przemieszczane wyroby węglowe,
2. drugi jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych i po potwierdzeniu ich odbioru przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest niezwłocznie zwracany pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, który wystawił dokument dostawy,
3. trzeci jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wydaje wyroby węglowe,
4. czwarty jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił dokument dostawy,
   
   

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia od akcyzy jest zwolniona z akcyzy, pod warunkiem że podmiot sprzedający te wyroby posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, a do przemieszczanych wyrobów węglowych zostanie dołączony dokument dostawy wystawiony przez ten podmiot. W sprawie te warunki są spełnione.

W tym miejscu należy jednakże wskazać, że pośredniczący podmiot węglowy w powyższym przypadku określa w dokumencie dostawy (w oparciu o przekazane przez podmiot nabywający) przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy.

Odnosząc powyższe do sprawy będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz podmiotów korzystających ze zwolnienia, jest uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy pod warunkiem dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

W wyroku z dnia 5 czerwca 2014r. sygn. akt I FSK 1129/13 Sąd wskazał, że zagadnienie będące przedmiotem interpretacji było już przedmiotem rozstrzygania przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 14 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 501/13 oraz z 20 maja 2014r. sygn. akt I FSK 840/13.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 marca 2014 r. wskazał, że zwolnienie objęte zapytaniem spółki miało charakter ustawowy. Zgodnie z przepisem art. 31a ust. 1 u.p.a., wprowadzonym od 2 stycznia 2012 r. a obowiązującym do dnia 19 września 2013 r., zwolniono od akcyzy pośredniczący podmiot węglowy dokonujący: sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 art. 31a, dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów węglowych oraz eksportu wyrobów węglowych. Z kolei w art. 31a ust. 3 u.p.a. wskazano trzy warunki stosowania tego zwolnienie, wśród których wątpliwość spółki dotyczyła wyłącznie spełnienia jednego z nich, tj. wymogu dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy (pkt 3 tego przepisu).

Rozumienie tak ujętego warunku nie powinno budzić wątpliwości. Treść przepisu wyraźnie odnosi się bowiem do wymogu dołączenia dokumentu dostawy do przemieszczanego wyrobu węglowego. W takim brzmieniu nie zakłada więc on, że niezbędne jest, aby dokument ten był potwierdzony przez odbiorcę wyrobów węglowych. Dokument dostawy − jak expressis verbis − wyrażono to w ustawie, dołączany jest do „przemieszczanych wyrobów”. Na tym etapie nie może on zatem być opatrzony podpisem odbiorcy. Podpis taki może znaleźć się na takim dokumencie dopiero „po przemieszczeniu wyrobu węglowego”, czyli po jego dostarczeniu odbiorcy.

W powyższym wyroku dodatkowo wskazano, że wadliwe było stanowisko wyrażone w zaskarżonym wyroku opierające się na przepisach wykonawczych do ustawy, tj. rozporządzenia MF z dnia 30 sierpnia 2010 r. W przepisach tych wprawdzie przewidziano określony sposób wystawiania i obieg dokumentu dostawy, w tym, dostawy wyrobów węglowych, niemniej jednak nie uczyniono z nich warunków analizowanego zwolnienia od akcyzy. Akceptacja dla stanowiska Sądu I instancji oznaczałaby, że powołane rozporządzenie wykracza poza delegację ustawową. Tymczasem zgodnie z art. 38 ust. 1 u.p.a., który był podstawą do wydania tego aktu wykonawczego, minister właściwy do spraw finansów publicznych obowiązany został do określenia, w drodze rozporządzenia, m.in. wzoru i sposobu stosowania dokumentu dostawy oraz podmiotów, które go wystawiają − uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy, konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy. W tym zakresie nie przewidziano, aby jakikolwiek z elementów objętych materią tego rozporządzenia, mógł być ustanowiony jako dodatkowy warunek zwolnienia od akcyzy, jak wywiódł to najpierw Minister Finansów, a następnie Sąd I instancji.

Zaprezentowaną powyżej argumentację wzmacnia również to, że ustawodawca dla innych zwolnień od akcyzy wprowadził delegację, która umożliwia, aby w akcie wykonawczym określono dodatkowe warunki i sposób stosowania zwolnień od akcyzy (zob. art. 38 ust. 2 u.p.a.).

Ponadto wskazać należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 840/13 zwrócił uwagę na zasady konstytucyjne, w myśl których wprowadzenie dodatkowego warunku zwolnienia z akcyzy wykracza poza delegację ustawową.

Tym samym w ocenie naczelnego Sądu Administracyjnego przepisy nie przewidują, aby jakikolwiek element objęty materią rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy mógł być ustanowiony jako dodatkowy warunek zwolnienia od akcyzy.

Dodatkowo (zdaniem Sądu), za przyjęciem tezy, że potwierdzenie podpisem nabycia wyrobów przez finalnego nabywcę nie było warunkiem koniecznym do uzyskania zwolnienia przemawia aktualne brzmienie analizowanego zwolnienia. W obecnym stanie prawnym w art. 31a ust 3 pkt 1 u.p.a. ustawodawca wskazał jednoznacznie, że „warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu − wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego”. Oznacza to, że do czasu nowelizacji warunek potwierdzania podpisem nabycie wyrobów przez finalnego nabywcę nie obowiązywał.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia uchylonej interpretacji indywidualnej

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.