INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym:

• w części dotyczącej braku obowiązku podatkowego - jest prawidłowe,

• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2012 r. do Izby Skarbowej w W. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 17 maja 2012 r., Nr IPPP1/443-399/12-2/AW, (data wpływu 21 maja 2012 r.), ww. wniosek, na podstawie art. 15 § 1 oraz art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) w związku § 5a i § 7 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, został przekazany przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. do załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim.

Zgodnie bowiem z § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), od 1 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w województwie: lubelskim, łódzkim, opolskim, lub świętokrzyskim.

W związku ze stwierdzeniem braków, o których mowa w art. 14b § 3 i 14f ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 26 lipca 2012 r., Nr IPTPB2/436-73/12-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia tego wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie doręczone zostało w dniu 31 lipca 2012 r. W dniu 2 sierpnia 2012 r. dokonano wpłaty należnej opłaty, a w dniu 9 sierpnia 2012 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na wezwanie (data nadania 7 sierpnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył nieruchomość w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym, a nadzorowanym przez Sąd Rejonowy za cenę xxx zł. Nieruchomość położna jest w K i składa się z działki ewidencyjnej numer xxx o powierzchni 1991 m², zabudowanej dwoma budynkami produkcyjnymi, innym budynkiem niemieszkalnym, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Postanowienie w przedmiocie przysądzenia własności wydane dnia 17 listopada 2011 r. stało się prawomocne w grudniu 2011 r. W toku wyjaśniania stanu nieruchomości, Wnioskodawca wszedł w kontakt z dłużnikiem i jednocześnie poprzednim właścicielem nieruchomości. Ten zapewnił Go, iż z tytułu dokonanej dostawy, podlega podatkowi od towarów i usług i nie przysługuje mu zwolnienie, a następnie złożył w tej sprawie oświadczenie na piśmie, które skierował do komornika prowadzącego egzekucję. Pismo nosi datę 2 kwietnia 2012 r. i do kancelarii komornika wpłynęło w dniu 6 kwietnia 2012 r.

Wnioskodawcy wskazuje, że zachowanie komornika wskazuje, iż nie chce on odprowadzać podatku. M. in. wystąpił on z zapytaniem do Urzędu, a także prawdopodobnie do właściwego Biura Krajowej Informacji Podatkowej, z pytaniem, czy ma taki obowiązek, lecz w zapytaniach tych zataił istotny w sprawie fakt złożenia przez dłużnika, będącego zobowiązanym podatnikiem, oświadczenia w przedmiocie objęcia dostawy podatkiem, a nadto podał zmyślone (bowiem w tym zakresie nie ma wiedzy) informacje o stanie faktycznym dotyczącym nabycia i dokonywania przez tego podatnika odliczeń podatku związanych z nabyciem.

Wprowadzenie Wnioskodawcy w posiadanie nieruchomości nie nastąpiło.

Wnioskodawca jest i od daty przystąpienia do licytacji, nieprzerwanie był podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako czynny podatnik tego podatku. Nabycie nieruchomości pozostaje w związku z prowadzoną przez Niego działalnością opodatkowaną podatkiem. Dłużnik (podatnik dokonujący dostawy) jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako czynny podatnik tego podatku i wg jego oświadczenia, był podatnikiem podatku nieprzerwanie od daty nabycia nieruchomości, a także dokonywał ulepszeń, których wartość przekracza 30% wartości początkowej nabycia nieruchomości i od daty dokonania ulepszeń nie upłynął okres 5 lat.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury i odprowadzenia podatku od towarów i usług, związanego z egzekucyjną sprzedażą nieruchomości, a Wnioskodawca do pomniejszenia o jego kwotę kwoty należnego podatku od towarów i usług.
2. Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu dokonanego nabycia nieruchomości.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 wniosku, dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych. W sprawie odpowiedzi na pytanie Nr 1, dotyczące podatku od towarów i usług, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a w zw. z pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega nabycie nieruchomości w wyniku postępowania egzekucyjnego zakończone prawomocnym przysądzeniem własności. W opisanym wyżej stanie faktycznym, doszło do takiego nabycia przez Wnioskodawcę. Art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącza jednak z opodatkowania czynności cywilnoprawne, jeśli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Niewątpliwie z taką sytuacja mamy do czynienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku podatkowego,

• nieprawidłowe w pozostałej części.
  
  

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podatkowi podlegają także - zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W zakresie przedmiotowym ustawy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, mieszczą się także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2. Natomiast, stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 2 przedmiotowej ustawy, przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych ust. 1 pkt 2 i 3.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiduje sytuacje, w których czynność mieszcząca się zakresie przedmiotowym ustawy, np. sprzedaż nieruchomości, jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Przez pojęcie rzeczy należy rozumieć, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na rzeczy ruchome i nieruchome. Kodeks cywilny w art. 46 precyzuje, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków (lokale mieszkalne), jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W związku z tym, że Kodeks cywilny nie zawiera definicji rzeczy ruchomych, przyjmuje się, że rzeczami ruchomymi są przedmioty materialne nie będące nieruchomościami.

Z kolei przez postępowanie egzekucyjne, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, należy rozumieć postępowanie regulowane przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.). Zgodnie z art. 998 § 1 tej ustawy, określającym niezbędne wymogi dla wydania przez sąd postanowienia o przysądzeniu własności, po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa, sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości (art. 999 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym za cenę xxx zł. Nieruchomość położna jest w K. i składa się z działki ewidencyjnej o powierzchni 1991 m², zabudowanej dwoma budynkami produkcyjnymi oraz budynkiem niemieszkalnym. Postanowienie w przedmiocie przysądzenia własności wydane dnia 17 listopada 2011 r. stało się prawomocne w grudniu 2011 r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro w opisanym stanie faktycznym zabudowana nieruchomość została nabyta w postępowaniu egzekucyjnym, to czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 3 tej ustawy. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek odprowadzania omawianego podatku. Z uwagi na to, że sprzedaż nieruchomości nie jest objęta zakresem podatku od czynności cywilnoprawnych, bezprzedmiotowe jest badanie, czy przedmiotowa sprzedaż podlega zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych, w oparciu o wskazany we wniosku art. 2 pkt 4 tej ustawy.

W niniejszej sprawie kwestią przesądzającą o niepodleganiu zawartej czynności opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest sprzedaż nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym, a nie okoliczność, że sprzedaż podlega podatkowi od towarów i usług.

W związku z tym, w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.