Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-762/14/KM
z 3 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług nadzoru budowlanego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług nadzoru budowlanego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się wykonywaniem usług nadzoru budowlanego. Zgodnie z PKWiU są to usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej o symbolu PKWiU 71.12.20.0 (usługi nadzoru nad robotami budowlanymi oraz usługi kierownika budowy) oraz usługi dotyczące pozostałych usług w zakresie badań i analiz technicznych o symbolu PKWiU 71.20.19.0 (usługi ocen technicznych budowy). Usługi nadzoru polegają na bieżącym nadzorowaniu budowy (np. na nadzorowaniu usług budowlanych wykonywanych w miesiącu maju) oraz na odebraniu na podstawie sporządzonego protokołu odbioru robót lub ich części w obecności Zamawiającego oraz Wykonawcy. Ze względów organizacyjnych (konieczność zgromadzenia się określonych osób w jednym czasie i miejscu) protokolarne „odebranie” robót wykonanych w jednym miesiącu (np. maju) często ma miejsce w następnym miesiącu (np. 12 czerwca). Uczestniczenie w protokolarnym odebraniu robót jest jednym z elementów usługi nadzoru budowlanego (usługę nadzoru uznaje się za zakończoną z chwilą podpisania protokołu odbioru robót). Wynagrodzenie Spółki jako podmiotu nadzorującego często jest określane jako procent wynagrodzenia wykonawcy. I tak przykładowo roboty budowlane wykonane w maju mogą zostać odebrane np. 12 czerwca i wtedy też zostanie zakończony nadzór budowlany w stosunku do tych robót. Natomiast wynagrodzenie Spółki zostanie określone jako procent wynagrodzenia wykonawcy za roboty budowlane wykonane w maju na podstawie odrębnego protokołu odbioru robót nadzoru inwestorskiego sporządzonego po protokolarnym odebraniu części lub całości robót Wykonawcy. Spółka nie otrzymuje zaliczek na poczet wykonywania usług nadzoru budowlanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług - w chwili podpisania protokołu odbioru robót czy też w innym momencie np. wskazanym w umowie - usługę nadzoru uznaje się za zakończoną z chwilą podpisania protokołu odbioru robót?

Zdaniem Spółki obowiązek podatkowy w przypadku usług nadzoru budowlanego powstaje z chwilą podpisania protokołu odbioru robót.

Usługi nadzoru budowlanego nie mieszczą się w definicji robót budowlanych, dla których określono szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. W związku z powyższym w stosunku do odpłatnego świadczenia usług nadzoru budowlanego mają zastosowanie ogólne zasady powstawania obowiązku podatkowego (art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) - powstaje on z chwilą wykonania usługi.

W przypadku usług nadzoru budowlanego uczestnictwo w protokolarnym odbiorze usługi (w tym sporządzanie tego protokołu) jest jednym z elementów tej usługi. Należy wskazać, że o ile w przypadku usług budowlanych protokół jedynie potwierdza zakres wykonanych usług, o tyle w przypadku usługi nadzoru budowlanego protokół (i związane z nim czynności) są jednym z elementów usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Istotą stosunku świadczenia jest każde zachowanie się na rzecz innej osoby (podmiotu). Świadczenie jest zatem dwustronnym stosunkiem prawnym i wymaga podmiotu pełniącego rolę odbiorcy (konsumenta świadczenia, nabywcy usługi) oraz podmiotu świadczącego (wykonującego czynności, świadczącego usługę). Tak więc określone ustawą o podatku od towarów i usług „świadczenie na rzecz” obejmuje świadczenie na rzecz skonkretyzowanych, a nawet zindywidualizowanych podmiotów (ostatecznych konsumentów).

Jak wynika z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej regulacji wynika zatem, że strony w umowach zobowiązaniowych mogą stosunek cywilnoprawny ukształtować według własnego uznania. Zaznaczyć należy, że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zawiera przepis art. 19a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy).

Z uwagi na powołane przepisy prawa oraz elementy stanu faktycznego wskazać należy, że w niniejszej sprawie moment powstania obowiązku podatkowego wyznacza art. 19a ust. 1 ustawy. W myśl powołanej normy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi. O wykonaniu świadczonych przez Spółkę usług będzie decydować faktyczne wykonanie tych usług wynikające z charakteru świadczenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, że o ile faktycznie, co wynika z treści wniosku, uczestniczenie w protokolarnym odebraniu robót budowlanych stanowi ostatni element (zakończenie) usługi nadzoru budowlanego, zatem w tak przedstawionym stanie faktycznym - z chwilą podpisania protokołu odbioru robót można mówić o wykonaniu przedmiotowej usługi, tj. usługę nadzoru budowlanego uznaje się za zakończoną.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz określony przez Spółkę moment wykonania usługi nadzoru budowlanego, stwierdzić należy, że stosownie do zapisu art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstanie dla tych usług z chwilą faktycznego ich wykonania, którą dla omawianej sytuacji będzie dzień podpisania protokołu odbioru robót budowlanych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.