2014.09.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-501/14/RSz
z 8 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 maja 2014r. (data wpływu 27 maja 2014r.), uzupełnionym pismem z 18 sierpnia 2014r. (data wpływu 19 sierpnia 2014r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w 100% z tytułu poniesionych wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT związanych z użytkowaniem służbowego samochodu osobowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2014r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 18 sierpnia 2014r. (data wpływu 19 sierpnia 2014r,), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w 100% z tytułu poniesionych wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT związanych z użytkowaniem służbowego samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Nadleśnictwo jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodzącą w skład Lasów Państwowych. Obszar działania Nadleśnictwa obejmuje powierzchnię ok. 16800 ha i jest on administracyjnie podzielony na 14 leśnictw.

Nadleśnictwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PUZP), w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

W § 4. PUZP wskazane zostały miejsca pracy dla określonych grup pracowników nadleśnictw, zgodnie z którym:

miejscem wykonywania pracy jest teren leśnictwa,

dla nadleśniczego, zastępców nadleśniczych, inżynierów nadzoru, straży leśnej - miejscem wykonywania pracy jest teren nadleśnictwa;
dla leśniczych, podleśniczych pracujących w leśnictwach wskazanego w umowie o pracę;
dla pozostałych pracowników - miejscem wykonywania pracy jest siedziba nadleśnictwa.

Pracownicy wymienieni w pkt a i b zaliczani są do Służby Leśnej, o której mowa w ustawie z dnia 28 grudnia 1991 r. o lasach (t.j. Dz.U. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.) i aktach wykonawczych do niej. Powołana ustawa i akty wykonawcze do niej zawierają regulacje dotyczące obowiązków i praw służby leśnej. Z przepisów powołanej ustawy, wynika, że jest to grupa pracownicza, na której ciążą szczególne obowiązki związane z wykonaniem tej ustawy w zakresie zarządzania lasami Skarbu Państwa, prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej, ochrony i utrzymania trwałości lasów.

Na podstawie dekretu powołania Nadleśniczy jest zobowiązany do wykonywania różnorodnych obowiązków służbowych w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym przeciwpożarowej ochrony lasu. Często musi dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia.

Na podstawie zgody Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w … z dnia 16 kwietnia 2008r. miejscem garażowania samochodu, oddanego do dyspozycji Nadleśniczego, w celu wykonywania obowiązków wynikających z dekretu powołania, jest miejsce zamieszkania Nadleśniczego, tj. miasto K..

W piśmie z 18 sierpnia 2014r., w uzupełnieniu wniosku ORD-IN z dnia 7 maja 2014 roku (data wpływu do organu podatkowego: 27 maja 2014 r.) na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 08.08.2014 r. znak: IBPP2/443-501/14/RSz, Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo K. podał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej „ustawa o VAT" i prowadzi działalność gospodarczą, zdefiniowaną w art. 15 ust.2 tej ustawy.

Lasy Państwowe reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia, w ramach zarządu określonego w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.) - dalej „ustawa o lasach". Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o lasach, w ramach sprawowanego zarządu Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach gospodarka leśna to działalność w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Stosownie do art. 7 ust. 1, art. 8, art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o lasach Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną w sposób zrównoważony z zachowaniem trwałości lasów.

Nadleśnictwo K. jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, wchodzącą w skład Lasów Państwowych na podstawie art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy o lasach.

W oparciu o dyspozycję zawartą w art. 35 ust. 1 ustawy o lasach nadleśnictwem, jako podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych, kieruje nadleśniczy, który prowadzi samodzielnie gospodarkę leśną w nadleśnictwie na podstawie planu urządzenia lasu oraz odpowiada za stan lasu. W szczególności nadleśniczy:

reprezentuje Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych, w zakresie swojego działania;
bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie Lasów Państwowych;
powołuje i odwołuje: zastępców nadleśniczego w uzgodnieniu z dyrektorem regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, głównego księgowego, inżyniera nadzoru i leśniczego;
inicjuje, koordynuje oraz nadzoruje działalność pracowników nadleśnictwa;
ustala organizację nadleśnictwa, w tym podział na leśnictwa zapewniający leśniczym prawidłowe wykonywanie zadań gospodarczych, oraz zatrudnia i zwalnia pracowników nadleśnictwa;
organizuje ochronę mienia i zwalczanie szkodnictwa leśnego.

Ponadto nadleśniczy, stosownie do art. 35:

ust. 2 - udziela właścicielowi lasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa pomocy, na jego wniosek, poprzez: doradztwo w zakresie zalesiania i gospodarki leśnej; odpłatne udostępnianie sadzonek drzew i krzewów leśnych oraz specjalistycznego sprzętu leśnego;
ust. 3 - może w szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek właściciela lasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa, poparty opinią wójta (burmistrza, prezydenta miasta), udostępnić nieodpłatnie sadzonki drzew i krzewów leśnych na ponowne wprowadzenie roślinności leśnej (praw leśnych) - zgodnie z uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach;
ust. 4 - może, na podstawie umowy z właścicielem lasu, organizować wykonywanie zadań gospodarczych w lesie, łącznie ze sprzedażą drewna;
ust. 5 - na wniosek właściciela gruntu przeznaczonego do zalesienia, sporządza plan zalesienia i potwierdza wykonanie zalesienia w przypadku zalesienia objętego przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji ii Gwarancji Rolnej lub przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Poza zadaniami określonymi w art. 35 ustawy o lasach, Nadleśniczy Nadleśnictwa K., prowadzi, w imieniu Starosty K., sprawy z zakresu nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, na podstawie porozumienia zawartego w dniu 24 maja 1999r. z tym Starostą (na czas nieokreślony) oraz w imieniu Starosty Starostwa Powiatowego w C., sprawy z zakresu nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, na podstawie porozumienia zawartego w dniu 24 maja 1999r. z tym Starostą (na czas nieokreślony) oraz w imieniu Starosty Starostwa Powiatowego w C., sprawy z zakresu nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, na podstawie porozumienia zawartego w dniu 20 marca 2000r. z tym Starostą (na czas nieokreślony), w oparciu o przepisy art. 5 ust. 3-5 ustawy o lasach. Czynności związane z realizacją zadań w ramach tego porozumienia wykonywane są przez Nadleśniczego w biurze Nadleśnictwa.

Sprzedaż produktów gospodarki leśnej np. drewna, sadzonek, nasion, choinek jest opodatkowana podatkiem VAT i stanowi główne źródło sprzedaży wykonywanej przez Nadleśnictwo.

Część wykonywanych przez Nadleśnictwo czynności jest zwolniona od podatku od towarów i usług i dotyczy usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości lub ich części o charakterze mieszkalnym (na własny rachunek) wyłącznie na cele mieszkaniowe (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT).

Prowadzona przez Nadleśnictwo wyżej wymieniona działalność spełnia wszystkie przesłanki określone w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto Nadleśnictwo, jak wyżej wykazano, wykonuje czynności wyłączone z podatku od towarów i usług - są to czynności związane z pełnieniem w imieniu starosty nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, powierzone Nadleśniczemu przez Starostę w drodze zawartego porozumienia na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy o lasach (stanowisko organu podatkowego - interpretacja nr ILPP2/443-1397/11-2/EN wydanej dnia 3 stycznia 2012 r.).

Nadleśnictwo do wykonywania zadań gospodarczych, w tym w zakresie gospodarki leśnej i zarządu majątkiem własności Skarbu Państwa, wykorzystuje samochody własności Nadleśnictwa, powierzone do ich wykonania pracownikom Nadleśnictwa, w tym Nadleśniczemu.

Uprawnienia Nadleśniczego do korzystania z samochodu służbowego wynikają z § 2 Zarządzenia Nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5.03.2008 r. (znak …) w sprawie stanu ilościowego samochodów osobowych i osobowo-terenowych oraz zasad wykorzystywania samochodów prywatnych w celach służbowych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych.

Stosownie do art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, z dniem 01 maja 2014 r. Nadleśniczy Nadleśnictwa K. wprowadził do stosowania Regulamin używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej w Nadleśnictwie K., stanowiący załącznik do Zarządzenia Nr 8/2014 z dnia 07 maja 2014r. Regulamin obowiązuje wszystkich pracowników korzystających z samochodów służbowych będących własnością Nadleśnictwa.

Regulamin zawiera zapisy dotyczące m.in. możliwości używania samochodu służbowego wyłącznie do celów służbowych, zakazu używania samochodu służbowego do celów prywatnych i udostępniania tego samochodu osobom trzecim, zasady powierzania i zwrotu samochodu służbowego powierzonego do wyjazdu służbowego (samochód służbowy może być użyty jedynie za zgodą Nadleśniczego lub Zastępczy Nadleśniczego), kontroli zasadności wyjazdów samochodem służbowym (kontrolę sprawuje Nadleśniczy), obowiązku bieżącego prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i obowiązku kontroli prawidłowości prowadzenia tej ewidencji w sposób określony w art. 86a ust. 6 i 7 w ustawie o VAT, odpowiedzialności materialnej za powierzony samochód służbowy. Za złamanie postanowień zawartych w regulaminie, w tym za użycie samochodu do celów innych niż służbowe dyscyplinarnie odpowiada pracownik wykorzystujący ten samochód. Nadzór nad przestrzeganiem regulaminu sprawuje pracownik Działu Administracyjno-Gospodarczego Nadleśnictwa. Miejscem garażowania samochodu Nadleśniczego jest miejsce jego zamieszkania. Na garażowanie samochodu przez Nadleśniczego w miejscu zamieszkania wyraził zgodę Dyrektor Regionalnej Dyrekcji w K. w piśmie z dnia 16-04-2008r.

Regulamin obowiązuje wszystkich pracowników Nadleśnictwa wykorzystujących samochody będące jego własnością, w tym również Nadleśniczego. Nadleśniczy prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu, wg wymogów określonych w art. 86 ust. 6 i 7 ustawy o VAT. Kluczyki od samochodu i dokumentacja samochodu pozostają w dyspozycji Nadleśniczego.

Ponadto, w piśmie z 18 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony opis sprawy, stosownie do zadanych pytań w wezwaniu nr IBPP2/443-501/14/RSz z dnia 8 sierpnia 2014r. (otrzymanego dnia 12 sierpnia 2014r.):

Ad. 1. „Wskazanie jaki samochód służbowy Wnioskodawca oddaje do dyspozycji nadleśniczemu, o którym mowa we wniosku, proszę wskazać, dopuszczalną ładowność samochodu, ilość miejsc (siedzeń łącznie z miejscem kierowcy) i z jakich dokumentów wynikają te informacje..."

Samochód służbowy oddany Nadleśniczemu do dyspozycji, to samochód własności Nadleśnictwa, osobowy – V., o ładowności 620 kg, z ilością 5 miejsc. Dane te wynikają z dowodu rejestracyjnego pojazdu wydanego przez Starostę K. SERIA…, Karty pojazdu SERIA … oraz Faktury VAT zakupu nr . z dnia 24-07-2012r. wystawionej przez P. w Ś.. Samochód ten nie spełnia definicji określonej w art. 86a ust. 3 pkt 1 litera b oraz ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Ad. 2. „Jaki zakres obowiązków będzie wykonywał nadleśniczy oraz przy wykorzystaniu pojazdu samochodowego..."

Nadleśniczy z użyciem samochodu własności Nadleśnictwa będzie wykonywał czynności określone w art. 35 ust. 1 ustawy o lasach, tj. będzie samodzielnie prowadził gospodarkę leśną w Nadleśnictwie, a szczególności nadleśniczy będzie:

reprezentował Skarb Państwa w stosunkach cywilno-prawnych, w zakresie swojego działania;
kierował Nadleśnictwem jako podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych;
bezpośrednio zarządzał lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie Nadleśnictwa;
inicjował, koordynował oraz nadzorował działalność pracowników nadleśnictwa;
ustalał podział na leśnictwa zapewniający leśniczym prawidłowe wykonywanie zadań gospodarczych.

Ponadto Nadleśniczy z wykorzystaniem wyżej wymienionego samochodu m.in.:

może nabywać stanowiące własność osób fizycznych lub prawnych lasy oraz grunty przeznaczone do zalesienia, jak również inne grunty i nieruchomości, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami gospodarki leśnej i nie narusza interesu Skarbu Państwa - art. 37 ust. 1 ustawy o lasach;
może sprzedawać lasy i grunty i inne nieruchomości Skarbu Państwa znajdujące się w zarządzie Nadleśnictwa - art. 38 ust. 1, art. 40a ustawy o lasach;
może zamieniać lasy grunty i inne nieruchomości Skarbu Państwa pozostające w zarządzie Nadleśnictwa na lasy, grunty i inne nieruchomości w przypadkach uzasadnionych potrzebami i celami gospodarki leśnej, po ich wycenie przez osoby posiadające uprawnienia z zakresu szacowania nieruchomości - art. 38e ustawy o lasach;
może, zgodnie z art. 39 ustawy o lasach, wydzierżawiać lasy, grunty oraz inne nieruchomości związane z gospodarką leśną;
może, zgodnie z art. 39a ust. l ustawy o lasach, ustanawiać za wynagrodzeniem służebność drogową lub służebność przesyłu.

Wszystkie czynności, wykonywane przez Nadleśniczego z użyciem samochodu własności Nadleśnictwa, wchodzą w zakres sprawowania przez Nadleśnictwo zarządu majątkiem Skarbu Państwa i prowadzenia działalności gospodarczej, w tym gospodarki leśnej, z użyciem tego majątku. Zaznaczyć należy, jak to wykazano na wstępie, że wytworzone produkty i usługi wyniku prowadzenia przez Nadleśnictwo tej działalności opodatkowane są, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, podatkiem od towarów i usług. Zatem wykonywanie wszystkich tych czynności wpisuje się w definicję działalności gospodarczej, wyrażonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Natomiast wykonywanie, w imieniu starosty, zadań w zakresie lasów niestanowiących własność Skarbu Państwa powierzone jest, w oparciu o Regulamin organizacyjny, właściwym merytorycznie komórkom oraz właściwym merytorycznie pracownikom – w zakresach czynności, przy czym nie wszystkie zadania, jak już wyżej zaznaczono, wymagają użycia samochodu.

Nadleśniczy Nadleśnictwa K. czynności związane z zadaniami w zakresie lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa wykonuje w biurze Nadleśnictwa - wykonanie tych czynności nie wymaga użycia samochodu służbowego - m.in. zawarcie porozumień ze starostami o sprawowanie nadzoru nad lasami innych niż Skarbu Państwa własności, następuje w drodze wymiany dokumentów pocztą tradycyjną.

Przy wykonywaniu obowiązków służbowych od Nadleśniczego wymagana jest mobilność i stała gotowość, zwłaszcza w okresie wysokiego zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lasu lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach i innego majątku Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa. Nadleśniczy musi dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie niezależnie od pory dnia, czy dni tygodnia (święta, dni wolne) dla podjęcia działań mających na celu niedopuszczenie do powstania strat a tym samym do zmniejszenia przychodu ze sprzedaży.

Zatem Nadleśniczy nie używa samochodu własności Nadleśnictwa do innych celów niż działalności gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Używa ten samochód zgodnie z regulaminem ustalonym w Nadleśnictwie odnośnie wykorzystywania samochodów własności Nadleśnictwa i dodatkowo potwierdza jego użycie prowadzoną przez siebie ewidencją przebiegu tego pojazdu.

Ad 3. „Do jakich celów realizowanych przez Wnioskodawcę został zakupiony samochód służbowy..."

Pojazd służbowy wykorzystywany przez Nadleśniczego został zakupiony do realizacji celów określonych w art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o lasach tj. do prowadzenia gospodarki leśnej, gospodarowania gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a w szczególności pojazd ten został zakupiony do realizacji zadań jakie w art. 35 ust. 1 ustawodawca wyznaczył nadleśniczemu. Szczegółowe cele do jakich pojazd ten został nabyty opisano na wstępie i w odpowiedzi na pytanie drugie.

Jak wyżej wykazano, wszystkie czynności, wykonywane przez Nadleśniczego z użyciem samochodu własności Nadleśnictwa, wchodzą w zakres sprawowania przez Nadleśnictwo zarządu majątkiem Skarbu Państwa i prowadzenia działalności gospodarczej, w tym gospodarki leśnej, z użyciem tego majątku. Przy czym, jak to wykazano na wstępie, wytworzone produkty i usługi wyniku prowadzenia przez Nadleśnictwo tej działalności opodatkowane są, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, podatkiem od towarów i usług. Zatem wykonywanie wszystkich tych czynności wpisuje się w definicję działalności gospodarczej, wyrażonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad 4. i Ad. 5.

„Czy ponoszone wydatki dotyczące użytkowania pojazdu samochodowego będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług...

„Jeżeli ponoszone wydatki dotyczące użytkowania samochodu służbowego będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, to należy wskazać z jakimi czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności będą miały związek ww. wydatki..."

Ponoszone wydatki dotyczące użytkowania pojazdu samochodowego własności Nadleśnictwa, wykorzystywanego do wykonywania obowiązków służbowych przez Nadleśniczego mają i będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Kierowanie przez Nadleśniczego Nadleśnictwem, zarządzenie majątkiem Skarbu Państwa i prowadzenie gospodarki leśnej z użyciem tego majątku, w oparciu o przepisy art. 4 ust. 3 i art. 35 ust. 1 ustawy o lasach, w wykorzystaniem samochodu służbowego, ma zarówno pośredni, jak i bezpośredni związek ze sprzedażą produktów uzyskanych z wyniku prowadzonej przez Nadleśnictwo działalności.

Część czynności wykonywanych przez Nadleśniczego nie jest czynnościami bezpośrednio skierowanymi na wytworzenie produktów (drewna, sadzonek i innych pochodzących z gospodarki leśnej), czy nabycie towarów lub usług, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wydatki w tym przypadku ponoszone na samochód użytkowany przez Nadleśniczego będą miały związek pośredni ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług - sprzedażą drewna, sadzonek i innych produktów pochodzących z gospodarki leśnej, rzeczy ruchomych (środków trwałych, materiałów) - bowiem wydatki te wiążą się z całokształtem funkcjonowania Nadleśnictwa. Natomiast część czynności wykonywanych przez Nadleśniczego będzie miała bezpośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (lub zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1), np. m.in. nabycie usług pozyskania drewna, nabycie nasion, nabycie usług sadzenia upraw, nabycie ruchomości, w tym materiałów, zawarcie umów o sprzedaż drewna, sprzedaż gruntów oraz innych nieruchomości własności Skarbu Państwa, zawarcie umów zamiany gruntów, zawarcie umów najmu, dzierżawy nieruchomości, zawarcie umów sprzedaży innych składników majątku ruchomego. Oczywiście część z wyżej wymienionych transakcji, za wyjątkiem nabycia, zamiany i sprzedaży nieruchomości, nie musi być wykonana z użyciem samochodu służbowego przez Nadleśniczego, jednak nie można wykluczyć, iż użycie samochodu przez Nadleśniczego, w określonych sytuacjach ,okaże się niezbędne. W tym przypadku wydatki ponoszone na samochód użytkowany przez Nadleśniczego będą miały związek bezpośredni z wyżej wymienioną sprzedażą, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Ad 6. „Na kogo będą wystawiane faktury dotyczące wydatków użytkowania pojazdu samochodowego..."

Nadleśnictwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Samochód użytkowany przez Nadleśniczego jest własnością Nadleśnictwa i jest ujęty w ewidencji środków trwałych, zatem wszystkie faktury dokumentujące wydatki związane z używaniem samochodu użytkowanego przez nadleśniczego będą wystawiane na Nadleśnictwo K., w tym przez sprzedawców będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 18 sierpnia 2014r.):

Czy w świetle art. 86a ust. 3 pkt 1 litera a i ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług można uznać, że samochód służbowy - osobowy, wykorzystywany przez Nadleśniczego do wykonywania obowiązków służbowych, w tym do przejazdów pomiędzy miejscem pracy a miejscem zamieszkania Nadleśniczego (będącym również miejscem garażowania samochodu) położonym na terenie Nadleśnictwa, jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej i Nadleśnictwo ma prawo do uwzględnienia 100% kwoty podatku wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, do tego samochodu i odliczenia go od podatku należnego zgodnie z art. 90 tej ustawy...

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 18 sierpnia 2014r.):

Nadleśniczy Nadleśnictwa K. użytkuje samochód (dalej samochód służbowy), stanowiący własność Nadleśnictwa K. (dalej Nadleśnictwo), do wykonywania zadań określonych w art. 35 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.) - dalej ustawa o lasach.

Uprawnienia Nadleśniczego do korzystania z samochodu służbowego wynikają z § 2 Zarządzenia Nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5.03.2008 r. (znak: …) w sprawie stanu ilościowego samochodów osobowych i osobowo-terenowych oraz zasad wykorzystywania samochodów prywatnych w celach służbowych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o lasach, lasami własności Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zwane dalej „Lasami Państwowymi".

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o lasach, w ramach sprawowanego zarządu Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach określenie „gospodarka leśna" oznacza działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy o lasach Nadleśnictwo wchodzi w skład Lasów Państwowych.

Na podstawie art. 35 ustawy o lasach Nadleśniczy jest reprezentantem Skarbu Państwa w zakresie zarządzanego mienia i prowadzi samodzielnie gospodarkę leśną w na podstawie planu urządzenia lasu oraz odpowiada za stan lasu. W szczególności Nadleśniczy m.in. kieruje Nadleśnictwem, jako podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych; bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie Nadleśnictwa; inicjuje, koordynuje oraz nadzoruje działalność pracowników Nadleśnictwa; organizuje ochronę mienia i zwalczanie szkodnictwa leśnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Nadleśnictwa, przepisy art. 4 ust. 1 i 3 oraz art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach jednoznacznie wskazują, iż Nadleśnictwo prowadzi działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej ustawa o VAT, z wykorzystaniem majątku Skarbu Państwa (ponieważ nim zarządza), w ramach której prowadzi gospodarkę leśną.

Nadleśnictwo, którym kieruje Nadleśniczy jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i prowadzi, jak wykazano powyżej, działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy. W wyniku prowadzenia tej działalności sprzedaje:

towary, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT: produkty z gospodarki leśnej, (pochodzące z gospodarstwa leśnego, w rozumieniu art. 2 pkt 17 ustawy o VAT), jak: drewno, choinki oraz sadzonki, a także pochodzące z gospodarowania majątkiem Skarbu Państwa nieruchomości oraz ruchomości - opodatkowane tym podatkiem według norm przepisanych;
wytworzone/wykonane usługi w ramach prowadzonej działalności, niebędące towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 tej ustawy - opodatkowane tym podatkiem według norm przepisanych, jak np. dzierżawy i służebności gruntów.

Nadleśnictwo wykonuje również czynności zwolnione od podatku od towarów i usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe (art.43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT) oraz inne, np. sprzedaż budynków lub ich części (zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT), a także czynności wyłączone z podatku od towarów i usług dotyczące prowadzenia spraw z zakresu nadzoru nad gospodarką leśną w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa - na podstawie Porozumienia zawartego dnia 24 maja 1999r. ze Starostą K. oraz na podstawie Porozumienia zawartego dnia 20 marca 2000r. ze Starostą Starostwa Powiatowego w C., w oparciu o przepisy art. 5 ust. 3-5 ustawy o lasach. Zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy o lasach zadania starosty w zakresie nadzoru nad lasami innych własności, są zadaniami z zakresu administracji rządowej (organu władzy publicznej), nie wykonywanej przez Nadleśnictwo na podstawie umowy cywilno-prawnej, zatem w tym zakresie Nadleśnictwo nie występuje jako podatnik. Znajduje to potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Nr ILPP2/443-1397/11-2/EN wydanej dnia 3 stycznia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Jak wykazano powyżej, do czynności nie wchodzących w zakres działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 w zw. z ust. 6 ustawy o VAT, należy prowadzenie przez Nadleśniczego spraw z zakresu nadzoru nad lasami niestanowiących własności Skarbu Państwa w imieniu starosty, na podstawie zawartego ze starostą porozumienia, w oparciu o art. 5 ust. 3-5 ustawy o lasach.

Odnoszące się do nadleśniczego w ustawie o lasach dyspozycje w zakresie zadań związanych z lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa nie oznaczają, że nadleśniczy obowiązany jest do wykonywania tych zadań osobiście. W oparciu o art. 35 ust. 1 ustawy o lasach nadleśniczy ustala regulamin organizacyjny nadleśnictwa, w którym określa szczegółowe zadania dla poszczególnych komórek nadleśnictwa.

W Nadleśnictwie K. wykonywanie zadań w zakresie lasów niestanowiących własność Skarbu Państwa powierzone jest, w oparciu o Regulamin organizacyjny, właściwej merytorycznie komórce oraz właściwym merytorycznie pracownikom - w zakresie czynności.

Nadleśniczy Nadleśnictwa K. czynności związane z zadaniami w zakresie lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa wykonuje w biurze Nadleśnictwa - wykonanie tych czynności nie wymaga użycia samochodu służbowego - m.in. wydaje dokumenty ustalające zadania dla właścicieli lasów i decyzje określające zadania dla właścicieli lasów w przypadku nie wykonania przez nich obowiązków mających na celu zapewnienie powszechnej ochrony lasów, czy decyzje administracyjne w oparciu o art. 24 ustawy o lasach, które to dokumenty przesłane są do właścicieli lasów pocztą tradycyjną.

Jak wyżej wykazano, działalność Nadleśnictwa (za wyjątkiem nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, w odniesieniu do której Nadleśniczy nie używa samochodu służbowego) stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z tym Nadleśnictwo jest podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Zatem, zdaniem Nadleśnictwa, samochód służbowy używany przez Nadleśniczego jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą Nadleśnictwa, a wydatki na nabycie paliwa, usług naprawy lub konserwacji oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego samochodu są wydatkami pośrednio lub bezpośrednio związanymi z działalnością opodatkowaną - gospodarką leśną, pozostałą działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Nadleśnictwo oraz z działalnością nieopodatkowaną lub od tego podatku zwolnioną i w związku z tym Nadleśnictwo przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazaną na fakturach dokumentujących te wydatki, z zastrzeżeniem przepisów art. 86a ustawy o VAT, na zasadach określonych w art. 90 tej ustawy.

Nadleśniczy używa samochodu służbowego zgodnie z Regulaminem używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej w Nadleśnictwie K., stanowiącym załącznik do Zarządzenia Nr 8/2014 z dnia 07.05.2014 r. (dalej Regulamin).

Nadleśniczy wykorzystuje do celów służbowych samochód nie spełniający warunków określonych w art. 86a ust. 3 pkt 1 litera b, ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Miejscem garażowania samochodu służbowego używanego przez Nadleśniczego jest miejsce jego zamieszkania, położone na terenie Nadleśnictwa.

Przejazdy Nadleśniczego pomiędzy miejscem garażowania (położonym na terenie Nadleśnictwa) a miejscem wykonywania przez nich obowiązków służbowych (terenem Nadleśnictwa) są przejazdami stanowiącymi realizację celu służbowego, co znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej zn. IBPB II/1/415-1029/11/HK wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 07 marca 2012 r.

W powyższych sytuacjach, zdaniem Nadleśnictwa, Nadleśniczy używa samochód służbowy również do wykonywania zadań związanych z prowadzoną przez Nadleśnictwo działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Skoro, jak wykazano powyżej, działalność Nadleśnictwa (za wyjątkiem nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, w odniesieniu do której Nadleśniczy nie używa samochodu służbowego) stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z czym Nadleśnictwo jest podatnikiem tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy, a Nadleśniczy wykorzystuje samochód służbowy tylko do tej działalności gospodarczej i zgodnie Regulamin używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej w Nadleśnictwie K., stanowiący załącznik do Zarządzenia Nr 8/2014 z dnia 07.05.2014 r., to zdaniem Nadleśnictwa, są wobec tego samochodu spełnione przez Nadleśnictwo przesłanki określone w art. 86a ust. 3 pkt 1 litera a i ust. 4 pkt 1 powołanej ustawy.

Zatem, zdaniem Nadleśnictwa, Nadleśnictwo ma prawo do uwzględnienia 100% kwoty podatku wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, do samochodu używanego przez Nadleśniczego i odliczenia go od podatku należnego zgodnie z art. 90 tej ustawy - przepis art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w odniesieniu do tego samochodu, zdaniem Nadleśnictwa, nie ma zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Zatem, przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest również istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążące się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Należy w tym miejscu przywołać art. 168 ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24), wyrok z 6 kwietnia 1995r, w sprawie C-4/94, wyrok z 8 czerwca 2000r. w sprawie C-98/98, wyrok z 13 marca 2008r. w sprawie C-437/06).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, wchodzącą w skład Lasów Państwowych. Obszar działania Nadleśnictwa obejmuje powierzchnię ok. 16800 ha i jest on administracyjnie podzielony na 14 leśnictw.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W § 4. PUZP wskazane zostały miejsca pracy dla określonych grup pracowników nadleśnictw, zgodnie z którym:

miejscem wykonywania pracy jest teren leśnictwa,

dla nadleśniczego, zastępców nadleśniczych, inżynierów nadzoru, straży leśnej - miejscem wykonywania pracy jest teren nadleśnictwa;
dla leśniczych, podleśniczych pracujących w leśnictwach wskazanego w umowie o pracę;
dla pozostałych pracowników - miejscem wykonywania pracy jest siedziba nadleśnictwa.

Wnioskodawca oddał Nadleśniczemu do dyspozycji samochód służbowy. Jest to samochód osobowy – V., o ładowności 620 kg, z ilością 5 miejsc. Samochód ten nie spełnia definicji określonej w art. 86a ust. 3 pkt 1 litera b oraz ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Samochód użytkowany przez Nadleśniczego jest własnością Nadleśnictwa i jest ujęty w ewidencji środków trwałych. Wszystkie faktury dokumentujące wydatki związane z używaniem samochodu użytkowanego przez Nadleśniczego będą wystawiane na Nadleśnictwo K., w tym przez sprzedawców będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponoszone wydatki dotyczące użytkowania pojazdu samochodowego własności Nadleśnictwa, wykorzystywanego do wykonywania obowiązków służbowych przez Nadleśniczego.

Nadleśniczy jest zobowiązany do wykonywania różnorodnych obowiązków służbowych w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym przeciwpożarowej ochrony lasu. Często musi dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia.

Wszystkie czynności, wykonywane przez Nadleśniczego, wchodzą w zakres sprawowania przez Nadleśnictwo zarządu majątkiem Skarbu Państwa i prowadzenia działalności gospodarczej, w tym gospodarki leśnej, z użyciem tego majątku. Wytworzone produkty i usługi w wyniku prowadzenia przez Nadleśnictwo tej działalności opodatkowane są, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, podatkiem od towarów i usług. Zatem wykonywanie wszystkich tych czynności wpisuje się w definicję działalności gospodarczej, wyrażonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w świetle art. 86a ust. 3 pkt 1 litera a i ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług można uznać, że samochód służbowy - osobowy, wykorzystywany przez Nadleśniczego do wykonywania obowiązków służbowych, w tym do przejazdów pomiędzy miejscem pracy a miejscem zamieszkania Nadleśniczego (będącym również miejscem garażowania samochodu) położonym na terenie Nadleśnictwa, jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej i Nadleśnictwo ma prawo do uwzględnienia 100% kwoty podatku wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, do tego samochodu i odliczenia go od podatku należnego, zgodnie z art. 90 tej ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy o VAT. Natomiast z dniem 1 kwietnia 2014r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014r., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepisy art. 86a uległy zmianie.

Jednocześnie wskazać trzeba, że ww. przepisy dotyczą zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości (100%) lub w części (50%).

W tej sprawie przepisy te nie znajdują zastosowania bowiem nie został spełniony podstawowy warunek do odliczenia, tj. związek zakupów, o których mowa w pytaniu, z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Treść wniosku w powiązaniu z analizą przepisów ustawy o lasach wskazuje bowiem, że opisane we wniosku wydatki nie służą działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 28 września 1991r. o lasach (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 12, poz. 59 ze zm.), trwale zrównoważona gospodarka leśna to działalność zmierzająca do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o lasach trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu (…).

Z kolei, zgodnie z art. 8 ww. ustawy o lasach gospodarkę leśną prowadzi się według następujących zasad:

powszechnej ochrony lasów,
trwałości utrzymania lasów,
ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów,
powiększenia zasobów leśnych.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy o lasach, właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do:

zachowania w lasach roślinności leśnej (upraw leśnych) oraz naturalnych bagien i torfowisk;
ponownego wprowadzenia roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie do 5 lat od usunięcia drzewostanu;
pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej;
przebudowy drzewostanu, który nie zapewnia osiągnięcia celów gospodarki leśnej, zawartych w planie urządzenia lasu, uproszonym planie urządzenia lasu lub decyzji, o której mowa w art. 19 ust. 3;
racjonalnego użytkowania lasu w sposób trwale zapewniający optymalną realizację wszystkich jego funkcji przez:
1. pozyskiwanie drewna w granicach nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu,
2. pozyskiwanie surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochronę runa leśnego.

Natomiast, zgodnie z art. 13a ust. 1 ww. ustawy, w celu realizacji zrównoważonej gospodarki leśnej Lasy Państwowe obowiązane są w szczególności do:

inicjowania, koordynowania i prowadzenia okresowej oceny stanu lasów i zasobów leśnych oraz prognozowania zmian w ekosystemach leśnych;
sporządzania okresowych wielkoobszarowych inwentaryzacji stanu lasów oraz aktualizacji stanu zasobów leśnych;
prowadzenia banku danych o zasobach leśnych i stanie lasów.

Ponadto, zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy w Lasach Państwowych tworzy się Służbę Leśną. Do Służby Leśnej zalicza się pracowników zajmujących się:

sprawami zarządu lasami będącymi w zarządzie Lasów Państwowych,
prowadzeniem gospodarki leśnej i ochroną lasów,
zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz wykonywaniem innych zadań w zakresie ochrony mienia,
sprawami nadzoru, o którym mowa w art. 5, w razie powierzenia takiego nadzoru.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 ww. ustawy, nadleśniczy prowadzi samodzielnie gospodarkę leśną w nadleśnictwie na podstawie planu urządzenia lasu oraz odpowiada za stan lasu. W szczególności nadleśniczy:

reprezentuje Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych, w zakresie swojego działania;
kieruje nadleśnictwem jako podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych;
2a. bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie Lasów Państwowych;
2b. powołuje i odwołuje:
1. zastępców nadleśniczego w uzgodnieniu z dyrektorem regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych,
2. głównego księgowego nadleśnictwa,
3. inżyniera nadzoru,
4. leśniczego;
2c. inicjuje, koordynuje oraz nadzoruje działalność pracowników nadleśnictwa;
ustala organizację nadleśnictwa, w tym podział na leśnictwa zapewniający leśniczym prawidłowe wykonywanie zadań gospodarczych, oraz zatrudnia i zwalnia pracowników nadleśnictwa;
organizuje ochronę mienia i zwalczanie szkodnictwa leśnego.

Ponadto, zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, w Lasach Państwowych tworzy się Służbę Leśną. Do Służby Leśnej zalicza się pracowników zajmujących się:

sprawami zarządu lasami będącymi w zarządzie Lasów Państwowych,
prowadzeniem gospodarki leśnej i ochroną lasów,
zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz wykonywaniem innych zadań w zakresie ochrony mienia,
sprawami nadzoru, o którym mowa w art. 5, w razie powierzenia takiego nadzoru.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy samochód służbowy, do którego odnosi się przedstawione we wniosku pytanie, powierzony jest pracownikowi służby leśnej, Nadleśniczemu, który należy do Służby Leśnej, o której mowa w ustawie o lasach. Praca Nadleśniczego polega na wykonywaniu różnorodnych obowiązków służbowych w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej i łowieckiej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej. W szczególności, w okresie wysokiego zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lasu lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach i innego majątku Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa, Nadleśniczy musi dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie niezależnie od pory dnia, czy dni tygodnia (święta, dni wolne).

W świetle powyższych okoliczności należy przyjąć, że pojazd samochodowy, o którym mowa we wniosku, a zatem również wydatki związane z jego eksploatacją, bez wątpienia w sposób bezpośredni służą wykonywaniu czynności, które wiążą się z wykonywaniem ustawowych obowiązków nałożonych na Wnioskodawcę odrębnymi przepisami prawa. Zatem nie sposób przyjąć, że wskazane przez Wnioskodawcę czynności, którym służy ww. pojazd samochodowy podejmowane są w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz aby Wnioskodawca w odniesieniu do ww. czynności występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy jednocześnie zauważyć, że skoro jak wskazano wyżej wydatki dotyczące eksploatacji ww. pojazdu mają bezpośredni związek z wykonywaniem przez Wnioskodawcę ustawowych obowiązków nałożonych na niego odrębnymi przepisami prawa, zatem doszukiwanie się pośredniego wpływu na czynności, które można by uznać za działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami wykonywanymi w ramach ustawowych obowiązków Wnioskodawcy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wydatki związane z samochodem wykorzystywanym przez Nadleśniczego, dotyczące przedmiotowego samochodu są w sposób bezpośredni i jednoznaczny związane z wykonaniem obowiązków nałożonych ustawą o lasach w zakresie zarządzania lasami Skarbu Państwa, prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej ochrony i utrzymania trwałości lasów (art. 7 ustawy o lasach).

Tym samym należy stwierdzić, że przedmiotowy samochód nie służy działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

W konsekwencji powyższego, w świetle powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, wobec braku związku tych wydatków z opodatkowaną działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczania podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki do wskazanego samochodu.

Należy podkreślić, iż - jak stwierdzono wyżej - przepisy art. 86a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. nie mają w sprawie zastosowania, z uwagi na brak związku zakupów związanych z użytkowaniem ww. pojazdów z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zatem, okoliczności korzystania przez Nadleśniczego z samochodu służbowego między innymi do przejazdów pomiędzy miejscem zamieszkania a siedzibą Nadleśnictwa oraz garażowanie w miejscu zamieszkania, pozostają bez wpływu na dyskwalifikację bądź spełnienie wymogów przepisów znowelizowanych z dniem 01.04.2014 r. i tym samym nie mają wpływu na prawo bądź brak prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z użytkowaniem ww. pojazdów oraz kwestię odliczenia go od podatku należnego zgodnie z art. 90 tej ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin