Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-432/14/MW
z 22 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 7 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego:

• w części dotyczącej wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu –
  jest prawidłowe,

• w części dotyczącej odszkodowania za obniżenie wartości nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego położonego w S. W dniu 7 sierpnia 2013 r., pomiędzy Wnioskodawcą a P. S. E. Spółka Akcyjna z siedzibą w K-J (dalej jako P. S. E. SA), została zawarta - w formie aktu notarialnego - umowa odpłatnego ustanowienia służebności przesyłu na czas nieokreślony (dalej jako Umowa). Zgodnie z treścią Umowy, na będącej własnością Wnioskodawcy, nieruchomości rolnej położonej w S. (działka o numerze ewidencyjnym 20714/2), wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, została ustanowiona służebność przesyłu związana z potrzebą realizacji inwestycji celu publicznego przez P. S. E. SA jakim jest "Budowa dwutorowej linii elektroenergetycznej 400kV E.-Granica RP". Przeznaczenie tej służebności ma charakter energoelektryczny. Na mocy Umowy P. S. E SA została uprawniona do wybudowania na nieruchomości oraz eksploatowania napowietrznej dwutorowej linii elektroenergetycznej 400 kV, ustanowienia pasa technologicznego linii elektroenergetycznej o szerokości 70 m, dostępu, wejścia, przechodu i przejazdu w obszarze tego pasa technologicznego osób uprawnionych przez P. S. E. SA w celu realizacji ww. inwestycji.

Za ustanowienie ww. służebności przesyłu Wnioskodawcy zostało przyznane jednorazowe wynagrodzenie w kwocie 18.088 zł oraz odszkodowanie za obniżenie wartości nieruchomości w kwocie 10.406 zł. Powyższa kwota - łącznie 28.494 zł została wypłacona Wnioskodawcy w dniu zawarcia Umowy przez E. N. R. SA (dalej E. N. R. SA) działającą w tym zakresie na podstawie odrębnej umowy ze P. S. E. SA.

Informacją PIT-8C Spółka poinformowała Urząd Skarbowy w S. o przychodzie otrzymanym przez Wnioskodawcę z ww. źródła. Wnioskodawca, przekonany o niewłaściwym zastosowaniu przepisów obowiązującego prawa przez Spółkę a w konsekwencji niewłaściwym wystawieniu PIT-8C zwrócił się do Spółki o złożenie odpowiedniej korekty informacji zawartej w ww. deklaracji. Spółka odmówiła dokonania korekty. Urząd Skarbowy w S. poinformował Wnioskodawcę o konieczności uiszczenia od powyższej kwoty 28.494 zł podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał ponadto, że ww. nieruchomość gruntowa, na której została ustanowiona – opisana we wniosku - służebność przesyłu wchodzi w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

Wobec powyższego zadano następujące pytania.

1. Czy odpłatne ustanowienie służebności przesyłu jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty uzyskanej z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na rzecz P. S. E. SA? Jeśli tak to czy opodatkowaniu podlega zarówno kwota wypłacona Wnioskodawcy tytułem wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu, jak i kwota wypłacona tytułem odszkodowania za obniżenie wartości nieruchomości?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym odpłatne ustanowienie służebności przesyłu jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według art. 3054 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. Zarówno służebności gruntowe (art. 285 Kodeksu cywilnego) jak i służebności przesyłu (art. 305 ww. ustawy) podstawę swoją mają w obciążeniu własnej nieruchomości gruntowej prawem przysługującym osobie trzeciej, a ponieważ ustawodawca nie wprowadził z chwilą wprowadzenia służebności przesyłu do Kodeksu cywilnego przepisu wyłączającego tę służebność ze zwolnienia, to z mocy art. 305 Kodeksu cywilnego jest ona traktowana jak służebność gruntowa czyli ze skutkiem zwalniającym od podatku określonym w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, iż zarówno doktryna (np. Sędzia SN Gerard Bieniek - Rzeczpospolita z 25 września 2008 r.) jak i ustawodawca (art. 305 Kodeksu cywilnego) uznali służebność przesyłu za rodzaj służebności gruntowej, zaś ustawodawca nie wprowadził zapisu w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych o braku zwolnienia z podatku służebności przesyłu. Tym samym, ustawodawca zaakceptował te same skutki prawno - podatkowe w odniesieniu do służebności przesyłu, jakie przewidział wcześniej dla służebności gruntowej jako takiej. Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby ustawodawca chciał wyodrębnić negatywnie konkretną służebność gruntową (służebność przesyłu), to autonomia ustawodawcy w zakresie stanowienia prawa nie tylko go do tego upoważniała ale i wprost zobowiązywała.

Od dnia 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych. Do tego celu ustanowić można jedynie służebności przesyłu (por. wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2011 r. II FSK 88/10, wyrok NSA z dnia 29 września 2011 r., sygn. akt II FSK 654/11). Nie można bronić zatem poglądu, że zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się (wyłącznie) do służebności gruntowych ustanawianych w okolicznościach wskazanych w tym przepisie, a nie dotyczy w istocie tożsamych, ustanawianych od tej daty służebności przesyłu. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 24 maja 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 2493/10) taki pośredni, poprzez regulacje w Kodeksie cywilnym, sposób dokonywania zmian w ustawie podatkowej nie może być uznany za prawidłowy, obowiązujący ustawodawcę w państwie prawa, odpowiadający standardom przyzwoitej legislacji, czy zasadzie racjonalności ustawodawcy - zwłaszcza w przypadku pozbawiania (eliminowania) prawa do zwolnienia podatkowego.

Sąd w ww. wyroku uznał także, że nazwanie w art. 3052 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego odpłatności, której może żądać właściciel nieruchomości "wynagrodzeniem" a nie "odszkodowaniem" nie może prowadzić do pozbawienia właściciela gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego prawa do zwolnienia podatkowego, z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanego z tego tytułu świadczenia pieniężnego (mającego charakter odszkodowania).

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno kwota wypłaconego mu przez Spółkę wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu na rzecz P. S. E. SA, jak i odszkodowania za obniżenie wartości gruntu z tego powodu są objęte zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ww. ustawy.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest całkowicie zgodne ze stanowiskiem Najwyższego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 o sygnaturze II FSK 2131/11, w którym NSA w pełni rozstrzygnął kwestię prawną objętą niniejszym wnioskiem. Zdaniem zarówno WSA w Warszawie, jak i NSA, zastąpienie służebności gruntowej służebnością przesyłu nie zmieniło ani celu, ani treści tych służebności. NSA w ww. wyroku podzielił pogląd, zgodnie z którym służebność przesyłu stanowi rodzaj służebności gruntowej. Nie można natomiast, zdaniem NSA, podzielić poglądu, że odmienny rodzaj podmiotów jakim prawo służebności przesyłu przysługuje oraz treść każdego z tych praw decydują o tym, że służebność przesyłu jest poza zakresem normy zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym NSA, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jedynym, słusznym rozstrzygnięciem wskazanej w niniejszym wniosku kwestii jest stwierdzenie, że otrzymana przez Wnioskodawcę od Spółki kwota tytułem wynagrodzenia i odszkodowania za ustanowienie służebności przesyłu na ww. gruncie Wnioskodawcy jest objęta zwolnieniem od podatku wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w części dotyczącej wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu – jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej odszkodowania za obniżenie wartości nieruchomości jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
   
2. rekultywacji gruntów,
   
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie
   
   
   
   1. w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Powołany wyżej art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Wskazać przy tym należy, że ww. zwolnienie przysługuje tylko i wyłącznie posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, którego to pojęcia ustawa o podatku dochodowym nie definiuje. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła jednak, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 36, poz. 969 z późn. zm.).

Stosownie do art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Przepis art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Natomiast zgodnie z art. 3051 Kodeksu cywilnego, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Stosownie do art. 3054 Kodeksu cywilnego, do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

W myśl art. 3052 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. (art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jak wynika z przedstawionego w niniejszej sprawie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której została ustanowiona służebność przesyłu (7 sierpnia 2013 r.). Nieruchomość ta wchodzi w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Służebność ustanowiona aktem notarialnym między Wnioskodawcą a P. S. E. SA z siedzibą w K-J, związana jest z inwestycją budowy dwutorowej linii elektroenergetycznej 400kV E-Granica RP. Za ustanowienie ww. służebności przesyłu Wnioskodawcy zostało przyznane jednorazowe wynagrodzenie w kwocie 18.088 zł oraz odszkodowanie za obniżenie wartości nieruchomości w kwocie 10.406 zł. Powyższa kwota - łącznie 28.494 zł została wypłacona Wnioskodawcy w dniu zawarcia umowy.

W odniesieniu do możliwości zastosowania w niniejszej sprawie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważyć należy, że regulacje prawne dotyczące służebności przesyłu, wprowadzone zostały do Kodeksu cywilnego z dniem 3 sierpnia 2008 r. Konieczność wprowadzenia do przepisów ww. ustawy unormowań dotyczących tzw. służebności przesyłu powodowana była w szczególności potrzebą gospodarczą jednoznacznego, ustawowego uregulowania tej problematyki, wobec istniejących nadal wątpliwości prawnych wynikających z niedostosowania przepisów o służebności gruntowej do tzw. „inwestycji liniowych”. Ustanowienie nowego rodzaju służebności, odnoszącej się do inwestycji polegających na budowie urządzeń infrastruktury technicznej w sposób ustawowy regulowało istniejącą już (zapoczątkowaną uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2003 r. sygn. III CZP 79/02) praktykę ustanawiania służebności gruntowych dla realizacji tych inwestycji.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, zastąpienie takiej służebności służebnością przesyłu, uregulowaną w Kodeksie cywilnym oznacza, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, lecz jedynie służebności przesyłu. Istotą tej służebności jest również (jak w przypadku wcześniej stosowanej służebności gruntowej) ograniczenie prawa własności właściciela nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza realizować inwestycję dotyczącą budowy urządzeń infrastruktury technicznej, lub który użytkuje takie urządzenia (stanowiące jego własność). Wobec tego, zastąpienie w sferze cywilistycznej służebności gruntowej służebnością przesyłu (spowodowane ustawowym uregulowaniem tej problematyki) ustanawianą w związku z budową lub użytkowaniem przedmiotowych urządzeń (sieci), nie zmieniło ani celu, ani treści tych instytucji prawnych. Ten fakt zaakcentował również ustawodawca, odsyłający w art. 3054 Kodeksu cywilnego do reżimu prawnego służebności gruntowych. W toku interpretacji i stosowania przepisów o służebności przesyłu należy więc dopełniać regulację prawną poprzez odpowiednie sięganie do przepisów z dziedziny służebności gruntowych.

Biorąc więc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie z tytułu odszkodowania wypłaconego na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, jako odmiany służebności gruntowej. W konsekwencji, wypłacone Wnioskodawcy w niniejszej sprawie jednorazowe wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu na jego gruntach, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie linii elektroenergetycznej, zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest wolne od podatku dochodowego.

Natomiast zwolnieniu nie podlega odszkodowanie za obniżenie wartości nieruchomości, gdyż nie mieści się w dyspozycji wskazanego przepisu. W konsekwencji odszkodowanie to stanowi dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej i wykazaniu w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym ten przychód otrzymano. Zeznanie to składa się do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Kwota powyższego odszkodowania powinna zostać również wykazana w informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych - PIT-8C, sporządzonej przez podmiot dokonujący wypłaty, gdyż zgodnie z art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.