Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-180/14/MM
z 27 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 22 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 12 maja 2014 r. Nr…. wezwano Wnioskodawczynię do ich usunięcia. Wniosek Wnioskodawczyni uzupełniła pismem z dnia 19 maja 2014 r. (data wpływu 22 maja 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawczyni zmarł…. W dniu 4 września 2012 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku przez Wnioskodawczynię w całości z dobrodziejstwem inwentarza.

W dniu 19 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła do urzędu skarbowego zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2. W zgłoszeniu tym, w części F wykazała nabyte rzeczy oraz prawa majątkowe, między innymi prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 93,4 m. kw. o wartości 950.000 zł. Dnia 31 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła korektę zeznania, ponieważ podczas dokonywania aktualizacji wpisów w księgach wieczystych okazało się, że w skład ww. lokalu wchodził również udział w hali garażowej oraz w drodze dojazdowej.

Ww. lokal był obciążony kredytem hipotecznym, który po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku został przez wierzyciela hipotecznego wypowiedziany. Na dzień 23 stycznia 2013 r. wysokość tego kredytu wg. Banku wyniosła 230.813, 67CHF, a według spisu inwentarza sporządzonego przez komornika skarbowego urzędu skarbowego 355.981,23 CHF, co odpowiada kwocie 1.046.157,64 zł. Przy czym wg spisu inwentarza wartość spadku wynosiła 174.963,74 zł

Dnia 26 stycznia 2011 r. Sąd spadku, postanowieniem częściowym ustanowił kuratorem spadku Pana …., który od 26 stycznia do 4 grudnia 2012 r. zarządzał majątkiem spadkowym i po tym czasie przekazał Wnioskodawczyni masę spadkową protokołem kuratora spadku.

Dnia 30 sierpnia 2013 r. Wnioskodawczyni lokal ten zbyła w cenie 610.000 zł w celu spłaty długu wobec wierzyciela hipotecznego - banku. Z § 4.1 podpunkt b) ww. aktu wynika, że kwota 600.000 zł zostanie wpłacona przez kupujących na rachunek bankowy przeznaczony do spłaty długu, co nastąpiło.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat od daty nabycia, to czy przychód z odpłatnego zbycia tego lokalu podlega opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych bez względu na fakt, że przychód faktycznie nie wystąpił, ponieważ całość kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości została przekazana bezpośrednio przez kupującego wierzycielowi hipotecznemu w celu częściowej spłaty długów spadkowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza co do zasady ogranicza odpowiedzialność spadkobiercy za długi spadkowe do wysokości spadku, jaki otrzymał. Oznacza to, że dług odziedziczony w spadku zostanie spłacony tylko do wysokości wchodzącej w skład inwentarza wg. sporządzonego spisu, a spadkobierca nie będzie pokrywał go z własnego majątku.

Równolegle, złożenie w terminie zgłoszenia SD-Z2 jest warunkiem niezbędnym i koniecznym do uzyskania zwolnienia od podatku od spadków i darowizn dla osób kwalifikowanych do „zerowej” grupy podatkowej.

Biorąc pod uwagę oba czynniki, sprzedaż masy spadkowej w celu spłaty długu spadkowego nie powinna być przychodem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W przypadku, gdy nabycie następuje w drodze spadku termin, o którym mowa powyżej powinien być liczony od końca roku, w którym zmarł spadkodawca. Zgodnie bowiem z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego ojciec Wnioskodawczyni zmarł…. W dniu 4 września 2012 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku przez Wnioskodawczynię w całości z dobrodziejstwem inwentarza.

W dniu 19 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła do urzędu skarbowego zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2. W zgłoszeniu tym, w części F wykazała nabyte rzeczy oraz prawa majątkowe, między innymi prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 93,4 m. kw. o wartości 950.000 zł. Dnia 31 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła korektę zeznania, ponieważ podczas dokonywania aktualizacji wpisów w księgach wieczystych okazało się, że w skład ww. lokalu wchodził również udział w hali garażowej oraz drodze dojazdowej.

Ww. lokal był obciążony kredytem hipotecznym, który po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku został przez wierzyciela hipotecznego wypowiedziany. Na dzień 23 stycznia 2013 r. wysokość tego kredytu wg. Banku wyniosła 230.813, 67CHF, a według spisu inwentarza sporządzonego przez komornika skarbowego urzędu skarbowego 355.981,23 CHF, co odpowiada kwocie 1.046.157,64 zł. Przy czym wg spisu inwentarza wartość spadku wynosiła 174.963,74 zł

Dnia 26 stycznia 2011 r. Sąd spadku, postanowieniem częściowym ustanowił kuratorem spadku Pana …., który od 26 stycznia do 4 grudnia 2012 r. zarządzał majątkiem spadkowym i po tym czasie przekazał Wnioskodawczyni masę spadkową protokołem kuratora spadku.

Dnia 30 sierpnia 2013 r. Wnioskodawczyni lokal ten zbyła w cenie 610.000 zł w celu spłaty długu wobec wierzyciela hipotecznego - banku. Z § 4.1 podpunkt b) ww. aktu wynika, że kwota 600.000 zł zostanie wpłacona przez kupujących na rachunek bankowy przeznaczony do spłaty długu, co nastąpiło.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33 % od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Stanowi on, że, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się m. in.

1. wydatki poniesione na:



1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   
   - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.


2. wydatki poniesione na:



1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   
   - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30,

Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 30 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Przenosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że z uwagi, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawczyni nabyła w spadku dnia 9 listopada 2010 r. została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponadto z przepisu art. 19 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że przychodem ze sprzedaży lokalu mieszkalnego jest jego wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia (a w sytuacji, gdy znacznie odbiega od wartości rynkowej, wartość ustalona przez organy podatkowe) pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Zatem bez znaczenia dla uzyskania tego przychodu pozostaje w jaki sposób cena ta została zapłacona lub na jakie cele kwota z tej sprzedaży została wydatkowana. Z faktu, że znaczną część ceny wynikającej z aktu notarialnego na mocy którego Wnioskodawczyni zbyła ww. lokal mieszkalny, nabywca przekazał na rachunek bankowy przeznaczony do spłaty długu nie sposób zatem wywodzić, że Wnioskodawczyni nie uzyskała przychodu z tej sprzedaży podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle powołanych powyżej przepisów do kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży odziedziczonego lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni może zakwalifikować kwotę podatku od spadków i darowizny wyliczoną w sposób wskazany w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym oraz kwotę ewentualnych wydatków poniesionych na nakłady poczynione przez Wnioskodawczynię na ww. lokal, w trakcie gdy była w posiadaniu tego lokalu, a zwiększające jego wartość.

Odnosząc się natomiast do wydatków poniesionych ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na spłatę kredytu udzielonego ojcu Wnioskodawczyni na zakup tego lokalu wyjaśnić należy, że z analizy art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem skorzystania z zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wydatkowanie środków ze sprzedaży na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1. Jednakże aby dochód ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych mógł zostać objęty przedmiotowym zwolnieniem muszą zostać spełnione następujące przesłanki, tj.: spłacony kredyt nie może być jakimkolwiek kredytem, lecz musi to być kredyt – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy zaciągnięty przez podatnika (czyli osobę, która uzyskała przychód ze sprzedaży) na cele określone w pkt 1 czyli na nabycie przez niego m.in. lokalu mieszkalnego.

Innymi słowy jeśli podatnik zaciągnął kredyt po to, żeby nabyć lokal mieszkalny, a tym samym zaspokoić własne cele mieszkaniowe, to spłata takiego kredytu jest wydatkowaniem o jakim mowa w ww. przepisie. Zaciągnięty kredyt ma bowiem realizować jego własne cele mieszkaniowe, a nie cele mieszkaniowe innych osób.

W niniejszej sprawie, istotny jest fakt, że kredyt nie został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię na nabycie przez nią lokalu mieszkalnego celem zaspokojenia jej własnych potrzeb mieszkaniowych, lokal ten zakupił bowiem ojciec Wnioskodawczyni i to on zaciągnął kredyt mieszkaniowy. Natomiast Wnioskodawczyni prawo do tego lokalu otrzymała pod tytułem darmym, tj. w spadku.

Zatem fakt wydatkowania przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych otrzymanych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego na spłatę kredytu zaciągniętego przez ojca na zakup tego lokalu nie daje Wnioskodawczyni podstaw prawnych do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, sprzedaż odziedziczonego lokalu mieszkalnego dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło jego nabycie stanowi źródło przychodu, a zatem dochód obliczony według zasad wynikających z powyżej zacytowanych przepisów podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego przez ojca Wnioskodawczyni na zakup ww. lokalu mieszkalnego nie uprawniają bowiem do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-561 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.