Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-546/14/AW
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy wpłacone środki pieniężne na pokrycie kosztów przesyłki zamówionego towaru stanowią dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy wpłacone środki pieniężne na pokrycie kosztów przesyłki zamówionego towaru stanowią dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Podatnik) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w zakresie sprzedaży wysyłkowej towarów detalicznych przez internet, tj. w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych.

Podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, z uwagi na nieprzekraczanie kwoty wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów.

Sprzedane towary są wysyłane kupującym za pośrednictwem dostawcy, tj. ..., ... lub za pośrednictwem firmy kurierskiej. Podatnik zamieszcza w regulaminie prowadzonego przez siebie sklepu internetowego zapis, iż dokonanie zakupu stanowi jednocześnie udzielenie mu pełnomocnictwa do jednorazowego zawarcia umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego.

W ten sposób strony przyjmują, że koszty przesyłki towaru pokrywane są przez kupującego, a w jego imieniu i na jego rzecz w tym zakresie działa pełnomocnik sprzedawca. Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu.

Po dokonanym zakupie klient uiszcza cenę towaru, powiększoną o uśredniony koszt przesyłki – niemożliwym jest bowiem precyzyjne określenie jej wartości.

Wnioskodawca wskazał także, iż nie sposób przyporządkować faktury wystawianej Podatnikowi przez ... za świadczone usługi do konkretnego klienta – podatnik nabywa bowiem na poczcie niezbędną ilość znaczków pocztowych, otrzymując z tego tytułu zbiorczą fakturę, nie zaś pojedyncze.

Ewentualne nadwyżki środków pieniężnych, pozostałe po pokryciu kosztów wysyłki, jej zapakowania i zabezpieczenia, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpłacone środki pieniężne na pokrycie kosztów przesyłki zamówionego towaru stanowią dla Podatnika podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy Wnioskodawca stwierdza, iż w przypadku gdy posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy usługi doręczenia towarów w imieniu i na rachunek Kupującego – mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie będzie stanowiła dla niego obrotu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym kwota ta nie będzie uwzględniana przy obliczaniu limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku w trybie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Podobnie twierdzą organy podatkowe w wydanych przez siebie interpretacjach przepisów prawa podatkowego, m. in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (20.03.2013 IPTPP2/443-10/13-2/JN), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (30.10.2012 IBPP1/443-872/12/AW), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (29.08.2012 11PP1/443-680/12/KM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 29a ust. 1 tej ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29 ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Powyższy przepis stanowi odzwierciedlenie art. 79 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), na podstawie którego podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

1. obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
3. kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.
   
   

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Powołany art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy stanowi implementację regulacji art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Rady 2006/112/WE, zgodnie z którym „Państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawa towarów z tymi usługami związana, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych”.

Powyższe zwolnienie przewidziane w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter przedmiotowo-podmiotowy co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie do usług pocztowych świadczonych przez powołaną do tego instytucję (operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych).

Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie „refaktury”). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak, ze względu na świadczący ją podmiot, usługą wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98-109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kc z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

W myśl art. 95 § 2 Kc czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Stosownie do brzmienia art. 96 Kc umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Należy wskazać, iż pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ww. ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na mocy art. 113 ust. 5 ww. ustawy jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży wysyłkowej towarów detalicznych przez internet, tj. w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych.

Podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, z uwagi na nieprzekraczanie kwoty wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Sprzedane towary są wysyłane kupującym za pośrednictwem dostawcy, tj. ..., ... lub za pośrednictwem firmy kurierskiej. Podatnik zamieszcza w regulaminie prowadzonego przez siebie sklepu internetowego zapis, iż dokonanie zakupu stanowi jednocześnie udzielenie mu pełnomocnictwa do jednorazowego zawarcia umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego. W ten sposób strony przyjmują, że koszty przesyłki towaru pokrywane są przez kupującego, a w jego imieniu i na jego rzecz w tym zakresie działa pełnomocnik sprzedawca. Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu. Po dokonanym zakupie klient uiszcza cenę towaru, powiększoną o uśredniony koszt przesyłki – niemożliwym jest bowiem precyzyjne określenie jej wartości. Wnioskodawca wskazał także, iż nie sposób przyporządkować faktury wystawianej Podatnikowi przez ... za świadczone usługi do konkretnego klienta – podatnik nabywa bowiem na poczcie niezbędną ilość znaczków pocztowych, otrzymując z tego tytułu zbiorczą fakturę, nie zaś pojedyncze.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro na podstawie pełnomocnictwa Wnioskodawca zawiera umowę o świadczenie usług pocztowych w imieniu i na rzecz klienta, to otrzymywana przez niego kwota na poczet tych usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie stanowi kwoty zapłaty, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Podkreślić jednak należy, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca we wniosku – od klientów pobiera uśredniony koszt przesyłki, to w przypadku gdy pobrana kwota jest wyższa niż rzeczywisty koszt nabywanych na rzecz klienta usług pocztowych, różnica – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, że nie świadczy żadnych usług – stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę podlegające opodatkowaniu.

Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy usługi doręczenia towarów w imieniu i na rachunek Kupującego – mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota stanowiąca rzeczywisty koszt przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wówczas kwota ta nie będzie uwzględniana przy obliczaniu limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku w trybie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w przypadku gdy pobrana kwota jest wyższa niż rzeczywisty koszt nabywanych na rzecz klienta usług pocztowych, to różnica stanowiąca wynagrodzenie Wnioskodawcy za świadczoną usługę staje się podstawą opodatkowania w myśl przepisu art. 29a ustawy o VAT.

Wówczas kwota ta będzie musiała być uwzględniana przy obliczaniu limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku w trybie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Ponadto tut. Organ informuje, że w kwestię opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych objęto odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.